Uitgesproken (7)

'VERWACHT VAN MIJ GEEN BOEKEN VOL BLOED, GEWELD EN LIJKEN'

Regelmatig terugkerende rubriek met soundbites van thrillerauteurs uit interviews over het edele ambacht van het schrijven en over misdaadliteratuur. Hieronder opnieuw een tiental - onsterfelijke - uitspraken gedaan in interviews die in het archief van deze blog te vinden zijn. De illustratie is van Corine Hartman, thrillerauteur en beeldend kunstenaar.

48 UUR SEKS
Ik vraag vrouwelijke lezers vaak waarom ze zo dol op hem (romanpersonage Jack Reacher, red.) zijn. Wat ik hoor is dat seks met een totale vreemde voor hen vaak een ingewikkelde toestand is, óf man of vriend komt erachter en in het geval van een single vrouw is er de vraag: wat doe je in godsnaam na die ene wilde nacht? Maar met Reacher is er nooit iets 'ná de seks': hij vertrekt uiteindelijk toch weer. Dat gegeven wekt bij de vrouwen die ik erover spreek kennelijk vele fantasieën op: 48 uur geweldige seks en daarna zie je die kerel nooit meer terug.'' Lee Child (2009)

IN EEN BOEMELTREINTJE
,,Tijdens een promotietour zat ik onlangs in een piepklein boemeltreintje toen mijn mobiel ging: bleek het George Clooney te zijn! Hij zegt: 'ik ben gek van je boeken. Ik wil ze verfilmen met Brad Pitt, wacht, ik geef hem je even'. Daar zat ik dus, in een treintje vol oude dametjes met Pitt en Clooney te babbelen. Maar natuurlijk, achteraf heb ik nooit meer van ze gehoord, na die lunch waren ze me kennelijk alweer vergeten. Op dat moment zullen ze écht in de film geloofd hebben, maar een uur later geloven ze weer in wat anders: dat is Hollywood.'' Lee Child (2009)

DE ANDERE KANT OP
,,Ik ga vooraf niet eerst elke scène uitwerken, je moet de personages ook zelf een beetje hun gang laten gaan. Wat ik doe: ik bedenk voor ik ga schrijven eerst de belangrijke momenten van het boek, de momenten waarin de held emotionele keuzes moet maken. Rondom die sleutelscenes schrijf ik de rest. En dan kan het best gebeuren dat een personage opeens een hele andere, onverwachte kant op rent. En juist die momenten ben je je lezers schuldig als auteur. Een verhaal mag niet voorspelbaar zijn, nooit.'' Jeff Abbott (2009)

IEMAND ANDERS
,,Natuurlijk kun je als beginnend schrijver zelf uitgeverijen benaderen – de meesten doen dit ook - maar in mijn ogen werkt het altijd beter als iemand anders een uitgever vertelt dat je boek fantastisch is, dan dat je zoiets over je eigen boek moet gaan zeggen. Naast enige – mens eigen - schroom, waardoor niet iedereen zichzelf even goed kan verkopen, komt het toch wat minder geloofwaardig over als je jezelf op je borst staat te kloppen.'' Daniëlle Hermans (2009)

BREED UITGEMETEN
,,Ik ben geen echte kenner van de Scandinavische misdaadliteratuur, dat voorop, maar vaak vind ik het tempo te laag. Ontwikkelingen worden zo breed uitgemeten dat er nauwelijks ontwikkeling overblijft. Dat is zeker niet bij alle auteurs het geval, dat spreekt voor zich. Het is een algemeen idee. Mijn eigen voorkeur blijft Amerikaans en Engels.'' Charles den Tex (2009)

JOHNNY, JOHNNY, JOHNNY
,,Ik begrijp dat mensen altijd naar Johnny vragen. Ik heb ook wel eens met een script bij een producer gezeten die uiteindelijk alleen maar wilde dat ik een afspraak met Johnny voor hem regelde. En er zijn mensen die aannamen dat ik deze boekendeal kreeg vanwege mijn naam. Ze doen maar. Ik heb vooraf met Johnny gesproken over het feit dat mensen wellicht denken dat het boek over hem gaat, maar dat zal hem worst wezen en mij dus ook.'' Daniel Depp, halfbroer van Johnny (2009)

TWEE DINGEN
,,Ik vind twee dingen belangrijk: dat het goed is geschreven, met mooie ritmische zinnen en dat de karakters levensecht zijn. Ik ben altijd op zoek naar op het oog heel gewone mensen aan wie diep van binnen een steekje los zit. In een bepaalde situatie gedreven, komen ze dan op een gevaarlijk punt. Verwacht van mij geen boeken vol bloed, geweld en lijken.'' Elisabeth Mollema (2009)

OPEN DEUREN
,,Dit is nieuw, zo is er in Zweden nog niet over de onderwereld geschreven. En laat ik het maar zeggen; mijn boeken lijken totaal niet op de boeken van Stieg Larsson. Die vergelijking is leuk voor de uitgevers, maar niet voor mij. Recensenten wezen erop dat ik een gebied had blootgelegd dat nog niet eerder beschreven was. Niemand heeft beter over de Zweedse misdaad geschreven dan Jens Lapidus, schreef men. En: Jens Lapidus opende deuren die voor anderen gesloten bleven. Zelfs mijn grote voorbeelden, James Ellroy en Dennis Lehane hebben toch bijna altijd politiemannen als hoofdpersonen.'' Jens Lapidus (2009)

MOOI STREVEN
,,De enig juiste definitie van literatuur is nog nooit gegeven, terwijl het paradoxale is dat iedereen een literair boek als zodanig herkent wanneer men het leest. Maar vooruit, laat ik een gokje wagen. Een thriller wordt literair wanneer er meer te genieten valt dan een spannend verhaal alleen, vooropgesteld dat ook stijl en verteltechniek op niveau zijn. Het zijn de thrillerschrijvers die méér willen die oplopen tegen de eisen die daarenboven worden gesteld. Het blijft een gevecht tussen kunnen en willen.''
,,Een boek zou gelaagd moeten zijn, waardoor het dwingt tot nadenken. Het zou nieuwe inzichten moeten opleveren, of op zijn minst verrassende aspecten bieden. Het zou betrokkenheid met de maatschappij moeten tonen, een spiegel moeten zijn van de menselijke verhoudingen, en ons eigen bestaan op die manier in een bredere context moeten plaatsen. Het zou een draai moeten geven aan wat wij als de werkelijkheid ervaren. Het zou de lezer een klap tussen de ogen moeten geven, idealiter door al die facetten tezamen.''
,,Dat is heel wat, voor een thriller. Maar ernaar streven kan nooit kwaad.'' Lieneke Dijkzeul (2009)

BEN IK DAT?
,,Ik ben vaak verbaasd hoe duister en gewelddadig ik ben in mijn werk. Er zitten gruwelijke scènes in dit boek, extreem gewelddadig. Brute moorden. Ben ik dat? Ik wist niet dat ik die duistere kanten heb.'' Dan Brown (2009)