Jan van Straten - Infiltrant (1998)

Ex-CRI-chef faalt met 'Infiltrant'

(Door Peter Kuijt)

Na Het IRA-complot heeft Jan van Straten voor zijn zesde thriller Infiltrant opnieuw Noord-Ierland als decor gekozen. Was de strijd in Ulster nog hevig gaande in zijn roman uit 1992, in zijn jongste werk laat de ex-CRI-chef zien dat hij het nieuws en de ontwikkelingen rond het broze bestand goed volgt. Maar meevaren op de golven van de actualiteit betekent nog geen garantie voor kwaliteit.

In Infiltrant heeft Van Stratens alter ego, CRI-man Marc Faber, het veld moeten ruimen. Ervoor in de plaats komt Sean Collins, een Noord-Ierse rechercheur.

Collins slaagt er vrij gemakkelijk in de Derry Brigade, de IRA-afdeling in Londonderry, binnen te dringen. Ook wint hij al snel het vertrouwen van de inlichtingenofficier aldaar, een man die toch beter zou moeten weten. Net als hij op het punt staat alle kopstukken van de brigade aan zijn superieuren in Londen te 'verraden', vertellen diezelfde chefs hem dat zijn moeite vooralsnog verspild is geweest. Er is een staakt-het-vuren afgesproken en terroristen, zowel van katholieke als protestantse zijde, dienen met rust gelaten te worden.

Collins denkt dat het karwei geklaard is. Maar dan wordt zijn zwangere vrouw gedood door een wraakzuchtige IRA-soldaat, die in 'betere' tijden als beul voor het Republikeinse leger heeft gediend. Collins gaat, gewapend met een voordeelpakket semtex, op jacht naar de beul. Ondanks het bestand worden in Belfast gebouwen opgeblazen. Jager Collins wordt vervolgens opgejaagd door een nadenkende politiechef en een even inventieve journalist. Bij het stadhuis in de Noord-Ierse hoofdstad vindt uiteindelijk een verre van explosieve finale plaats.

Infiltrant is een weinig indrukwekkende thriller. Van Straten geeft veel van de verhaallijnen al ruim van tevoren prijs. Van verrassende wendingen heeft hij kennelijk nog nooit gehoord. Bovendien zijn de karakters weinig overtuigend en missen de dialogen elke vorm van originaliteit. Een intensievere begeleiding door een redacteur zou Van Stratens stijl ten goede kunnen komen. Dan zouden er tenminste geen tenenkrommende zinnen als 'de man uit zijn hol roken' meer doorheen slippen.

Jan van Straten - Infiltrant, uitgeverij De Fontein, 188 pag.