Extremiteiten (nieuws, 2022)

Schrijver Peter Straub overleden

Peter Straub, auteur van horror, thrillers en bovennatuurlijke romans en korte verhalen is op 4 september op 79-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn dochter, auteur Emma Straub, laten weten op Instagram. 

Straub heeft een schrijfcarrière van meer dan veertig jaar achter de rug. Hij won voor zijn werk veelvuldig de World Fantasy Award en Bram Stoker Award. Hij schreef ook een aantal boeken samen met Stephen King, zoals De talisman en Zwart huis.

Peter Francis Straub werd geboren in Milwaukee, Wisconsin, een oord dat meer bekend staat om zijn fabrieken voor auto-onderdelen en bier dan om het voortbrengen van schrijvers. Zijn vader, een vertegenwoordiger, zag Peter graag een atleet worden, terwijl zijn moeder, een verpleegster, meer een dokter of een dominee voor ogen had.

Toen hij zeven was, werd hij aangereden door een auto en raakte zwaar gewond. Deze bijna-doodervaring had tot gevolg dat hij veel operaties moest ondergaan, langdurig tot een rolstoel was veroordeeld en tot in zijn twintiger jaren flink bleef stotteren. Omdat hij op jonge leeftijd al had geleerd dat de wereld onveilig is, was hij jarenlang onrustig en voelde hij zich psychisch oncomfortabel, totdat hij zo'n drie decennia later de angsten met horrorverhalen van zich af begon te schrijven.

Peter Straub in 2001

Straub reisde rond in het schemergebied tussen horror, fantasy en thrillers. Hij brak in 1974 door met Duivelsbloed, dat werd bestempeld als pure horror. Later schreef hij thrillers als De Hellfire Club en schaafde hij negen jaar lang aan een trilogie over de Vietnamoorlog (Koko, Komplot en Kelen) en de gevolgen daarvan voor de Amerikaanse psyche.

Hij schrijft in het Peter Straub-genre, zei de auteur in een interview uit 2001. 'Horror is niet een specifieke term. Ik heb een aantal boeken geschreven, die je het best ongewone misdaadromans kunt noemen. Het ging er niet zo precies om wie het had gedaan, maar meer om wat er was gebeurd. Ik wilde de nawerking van een verschrikkelijk misdrijf benadrukken. Dat vond ik veel interessanter. Dat is wat horror voor mij betekent. Zoals ook emotionele extremiteiten, die bijvoorbeeld Vietnamveteranen hebben ondergaan. Horror is niet bovennatuurlijk, staat niet gelijk aan de terugkeer van de doden of een vloek over iemand uitspreken.'

'De ervaringen die ik met het ongeluk op mijn zevende had, hebben me de mogelijkheid gegeven me te kunnen verplaatsen in wat soldaten hebben moeten meemaken. Ik heb veel brieven gekregen van oud-militairen die schreven dat ik hun angsten goed heb kunnen verwoorden. Het schrijven over extremiteiten heeft mij leren omgaan met mijn angstgevoelens. Als ik angst kon beschrijven, als ik ermee kon spelen, als ik het onder controle kon brengen, hoefde ik het niet te voelen. De pen was mijn therapeut.'

'Sommige mensen zeggen dat het nutteloos is om over 'horror' te schrijven. Ik ben het daar niet mee eens. Het is psychologisch zeer interessant. Als je de geestesgesteldheid van mensen die met geweld in aanraking zijn gekomen, kunt begrijpen en beschrijven, dan kom jij er zelf sterker uit.'

Klik hier voor het interview uit 2001