In chaos (nieuws, 2021)

Jens Lapidus keert terug met 'Paradijs'

In november 2017 verscheen de laatste thriller van Jens Lapidus. Met Topman sloot hij de Stockholm-trilogie af. Op 4 januari 2022 maakt hij zijn comeback met de thriller Paradijs. 'Filmisch, rauw en snel', aldus uitgeverij A.W. Bruna. 

Paradijs is een meedogenloze literaire misdaadroman over een land in verval, stelt de uitgeverij. De Zweedse hoofdstad Stockholm verkeert in chaos, een minister wordt ontvoerd. Haar enige hoop: een veroordeelde gevangene die niets te verliezen heeft.

In Zweden heeft de polarisatie in de maatschappij een nieuw dieptepunt bereikt. Om de geprivilegieerden te beschermen, zijn er in Stockholm muren gebouwd rond zogenaamde ‘aandachtswijken’. Een van die wijken is Järva – ook wel cynisch Paradijs City genoemd.

Het is het verkiezingsjaar en ondanks de onrustige situatie in het land besluit minister van Binnenlandse Zaken Eva Basarto Henriksson een politieke bijeenkomst in Järva te houden. Ook al zijn er strenge veiligheidsmaatregelen getroffen, toch loopt alles mis. Eva wordt ontvoerd en de politie staat machteloos.

Wanhopig bedenkt de Zweedse veiligheidsdienst een onorthodox plan: ze sturen Emir Lund, een gevangene op wie ze denken invloed te hebben, om de zaak op te lossen. Met niets te verliezen en alles te winnen, gaat Emir de muren van Järva binnen op zoek naar Eva. Met alle gevolgen van dien…

Jens Lapidus (1974) heeft vijftien jaar gewerkt als strafrechtadvocaat. Beroepshalve verdedigde hij enkelen van de meest beruchte misdadigers van Zweden. Hierdoor verwierf hij unieke kennis van het criminele circuit. Zijn werk wordt vergeleken met het werk van James Ellroy en Dennis Lehane en wereldwijd gingen er al bijna vier miljoen exemplaren van zijn boeken over de toonbank, in Nederland en België waren het er 265.000. Lapidus is de bedenker van de Netflix-hitserie Snabba Cash en NPO-serie Top Dog. Hij woont met zijn gezin in Stockholm.

Jens Lapidus vertelt over Paradijs: 

Gemis (nieuws, 2021)

Schrijfster pleit voor meer diversiteit in genre  



Debuterend thrillerauteur Patricia Mollenhauer zou graag meer diversiteit in het genre zien. Ze vond geen enkele niet-blanke misdaadschrijver in het Nederlandse taalgebied. Dat heeft zijn weerslag in de karakters in de boeken, constateerde ze. 

'Ik herinner me dat de vorige bewoner naar onze hond keek en zei: 'Ik zou maar niet raar opkijken als die op een dag met een bot aan komt zetten.' Op dat moment wist ik dat ik mijn verhaal gevonden had en ben ik begonnen met schrijven.'

Patricia Mollenhauer en haar man betrokken in 2018 een oude boerderij in het Zeeuwse gehucht Bakendorp en gingen wonen op de grond van een oude kerk inclusief kerkhof die door de watersnoodramp in 1570 van de kaart was geveegd. 'Het thema leende zich perfect voor mijn geliefde genre: de thriller. De inspiratie kwam op gang. Ik putte niet alleen uit de grond in mijn tuin, ook thema’s uit mijn eigen leven komen aan bod.'

Mollenhauer is de dochter van een Zeeuwse moeder, die op haar zeventiende zwanger raakte van een Frans-Congolese vader, een rechtenstudent aan de Sorbonne in Parijs. Ze groeide op bij haar grootvader en ziet na haar vierde jaar haar vader niet meer terug.

'Het gemis van mijn vader en het feit dat ik geen idee heb waar hij nu is, speelt in mijn verhaal ook een rol. Mijn moeder is inmiddels vergeten hoe hij precies heet en zonder achternaam kan ik hem onmogelijk opzoeken. De vader van de hoofdpersoon verdwijnt ook en zij blijft met vragen zitten.'

Door haar eigen achtergrond ziet Mollenhauer het als haar roeping te vechten voor meer diversiteit in de schrijfwereld. 'In het genre waarin ik Het beest van Bakendorp schreef, zocht ik naar schrijvers die, net als ik, niet blank zijn. In Nederland bleek dit tevergeefs en zelf wereldwijd bleek dit geen makkelijke opgave. Hierdoor blijft ook in boeken het aantal karakters met een diverse achtergrond achter en valt er voor veel mensen niet zoveel te herkennen. Nu geloof ik niet dat ik die strijd in mijn eentje ga winnen, maar ik wil er zeker aan bijdragen. Het is dan ook mijn belofte om een meer divers beeld van de wereld te geven in mijn verhalen en ik hoop anderen te inspireren hetzelfde te doen.'

Patricia Mollenhauer (1970) woont met haar gezin in het Zeeuwse gehucht Bakendorp. Ze werkte jarenlang als model en haalde in verschillende Missverkiezingen de finale. Na haar huwelijk studeerde ze Human Resource Management en startte ze het lingeriemerk Women of Colours, gericht op de diversiteit van vrouwen. Het Beest van Bakendorp, verschenen bij uitgeverij Ellessy Crime, is haar debuut.

Gesignaleerd 531 (nieuws, 2021)

Håkan Nesser - Herfst op Gotland  

Bij uitgeverij De Geus verschijnt op 9 november de nieuwste thriller van Håkan Nesser. In Herfst op Gotland ligt er een nieuwe zaak op inspecteur Barbarotti te wachten. 

Inspecteur Barbarotti en zijn partner Eva Backman besluiten zich tijdelijk terug te trekken op het herfstachtige Gotland. Er loopt namelijk een intern onderzoek in Stockholm tegen Backman nadat ze haar dienstwapen gebruikte tijdens een operatie.

Maar de rust is bedrieglijk. Barbarotti meent op het eiland de raadselachtige buschauffeur te herkennen die zes jaar geleden het slachtoffer was van een misdrijf zonder dat zijn lichaam ooit werd gevonden…

Håkan Nesser (Zweden, 1950) is een van de meest succesvolle Zweedse schrijvers. Hij wordt geroemd om zowel zijn romans als zijn thrillers, zoals De zomer van Kim Novak, De hemel boven Londen, de Commissaris Van Veeterenreeks en de serie met inspecteur Barbarotti in de hoofdrol. In Nederland zijn van zijn werk meer dan 300.000 exemplaren verkocht.

Gelaagdheid (nieuws, 2021)

Simone van der Vlugt raakt 'een beetje uitgethrillerd'  



Bestsellerauteur Simone van der Vlugt schrijft liever historische romans dan thrillers. Dat zegt ze in een interview in het AD, nota bene ter gelegenheid van haar nieuwste thriller De zonde waard.

'Ik heb veel thrillers geschreven en het wordt steeds lastiger daar voldoening uit te halen, ik raak een beetje uitgethrillerd', aldus Simone van der Vlugt. 'Ik schrijf liever historische romans, die geven me de kans meer gelaagdheid te geven aan mijn verhalen.'

Van der Vlugt is van vele (boeken)markten thuis. Ze schreef en schrijft jeugdboek, historische jeugdromans, boeken voor kleuters en voor het basisonderwijs, historische romans en reisboeken. In 2004 publiceerde ze haar eerste thriller, De reünie. Daarna volgden er nog een dozijn, de laatste thriller was De doorbraak in 2017.

In De zonde waard schrijft Van der Vlugt over Ella, die breekt met de Jehova’s getuigen en verstrikt raakt in een ontvoeringszaak. Bij het schrijven maakte Van der Vlugt gebruik van de ervaringen van Soraya Dingler, de beste vriendin van haar dochter Esmée (28).

'Met De zonde waard voelde het goed weer een thriller te schrijven, maar ik wilde het onderwerp niet gebruiken voor mijn eigen gewin', zegt de schrijfster in de krant. 'Het zou het broze contact dat Soraya nog had met haar familie voorgoed kunnen verbreken. Zíj zou degene zijn die de meeste reacties over zich heen zou krijgen.'

De auteur zegt vanwege het boek te zijn uitgescholden op straat, toen De zonde waard nog niet eens was verschenen. 'Diegene vond dat ik leugens verspreidde en Soraya geen platform moest geven. Ik ben rustig doorgelopen.’

(Bron: AD)

Eerste exemplaar (nieuws, 2021)

De jaloezieman voor Jo Nesbø

De Noorse bestsellerauteur Jo Nesbø nam vanavond het eerste exemplaar van zijn novelle De jaloezieman in ontvangst in Den Haag. Hij ontving het speciale geschenkboek tijdens een uitverkochte BorderKitchen-sessie uit handen van presentator Frank Evenblij, die de auteur goed kent door een eerder bezoek aan hem in Oslo. 

De komende dagen geeft de boekhandel bij besteding van minimaal € 15 aan boeken het spannende geschenkboek De jaloezieman van Jo Nesbø cadeau aan klanten. De actie loopt van 1 t/m 10 november.

Voor de lancering van De jaloezieman is Nesbø enkele dagen overgekomen vanuit Noorwegen. Dit weekend krijgen fans de kans hem te ontmoeten en hun boeken door hem laten signeren bij twee boekwinkels (zaterdag 12.00 – 13.00 boekhandel Plukker in Schagen en van 14.00 – 15.00 uur in boekhandel Stumpel in Hoorn). 

Het geschenkboekje verschijnt in een oplage van 375.350 exemplaren. 

Ideale uitvalsbasis (nieuws, 2021)

Michael Berg schrijft drieluik over Limburgse moorden   



Thrillerauteur Michael Berg heeft afscheid genomen van uitgeverij The House of Books. Deze week tekende hij een contract voor drie boeken bij uitgeverij Ambo|Anthos. De drie boeken verschijnen onder de titel De Mergellandmoorden. 

Hoofdpersoon in het drieluik – waarvan de delen volgens zijn nieuwe uitgever los te lezen zijn – is Alex Nievelsteijn die na 20 jaar voor de Amsterdamse recherche te hebben gewerkt terugkeert naar Zuid-Limburg, zijn geboortegrond.

Michael Berg, die in 2013 de Gouden Strop won met Nacht in Parijs, woonde lang in Frankrijk, het land dat in zijn eerste tien boeken vaak het decor voor zijn verhalen vormde. Sinds een paar jaar woont hij weer in Nederland, in een dorp in Zuid-Limburg.

‘Het voelt logisch om de arena te verplaatsen naar de streek waar ik nu woon', zegt Berg. 'Zuid-Limburg is een interessante regio voor een auteur. Een mooi en lieflijk heuvelland maar ook 600.000 mensen op een klein oppervlak waardoor je dezelfde grote stadsproblemen hebt als in Amsterdam, Rotterdam of Den Haag. Bovendien is Zuid-Limburg een grensregio, en daardoor de ideale uitvalsbasis voor drugshandel. Kortom: aan onderwerpen geen gebrek. Ik ben blij om bij Ambo|Anthos aan de slag te gaan, te meer omdat ik weer ga werken met Harold de Croon met wie ik in het verleden twee boeken heb gemaakt.’

Uitgever Harold de Croon zegt: ‘Het was een grote wens van mij om weer met Michael te werken. Hij is een van de beste thrillerauteurs die ons land rijk is en we voelen elkaar heel goed aan. Daarnaast kijk ik er erg naar uit om weer een serie te maken. Alles klopt dus!’

De Mergellandmoorden staat gepland voor 2023.

In de prijzen (nieuws, 2021)

Loes den Hollander wint Gouden Vleermuis  

Loes den Hollander heeft de Gouden Vleermuis 2021 gewonnen. De bestsellerauteur kreeg de oeuvreprijs, bestaande uit een trofee en een cheque van 5.000 euro vandaag in handen tijdens het Nederlands Thrillerfestival in Zoetermeer. Een lichtpuntje voor de schrijfster in dit zware jaar waarin ze afscheid heeft moeten nemen van haar man Harry.

Loes den Hollander is na Charles den Tex (2013), Tomas Ross (2014), René Appel (2015), Theo en Marianne Hoogstraaten (2018), Esther Verhoef (2019) en Jacob Vis (2020) de zevende Nederlandse auteur die deze oeuvreprijs krijg toegekend. In 2016 en 2017 ging de prijs naar Zweden, respectievelijk naar Hákan Nesser en  Sara Löwestam. 

Onderzoeksjournalist Bas Haan, die onder meer het verfilmde boek De Deventer moordzaak schreef, werd vandaag in Zoetermeer verblijd met De Bronzen Vleermuis. Deze prijs (met een cheque van 500 euro) kreeg hij voor zijn fictiedebuut Lenoir. Ilse Ruijters schreef volgens de jury met Minnaar de beste thriller van dit jaar en ontving daarvoor De Zilveren Vleermuis.

Hans en Frietje (column, 2021)

Van de kook    

(Door Peter de Zwaan)

Vanmorgen overkwam me iets vreemds. Ik was van plan me een poosje ongebreideld boos te maken en het lukte niet. Ik ben niet bepaald in mijn eerste woedeaanval gebleven en ik weet uit jarenlange ervaring hoe je er eentje opbouwt.

Ik ken de techniek, wil ik maar zeggen, maar ik faalde volkomen.

Nu hoort u te vragen: ‘Wat was er dan aan de hand, jongen?’

Dat zal ik uitleggen.

In de Volkskrant las ik over kookboeken. Daar was tweederde pagina voor ingeruimd. Voor kookboeken. Want daar was een prijs voor: het Gouden Kookboek. Sterker, er waren twee prijzen, want er bestaat ook nog een onlineplatform dat vindt dat kookboeken van belang zijn.

Tientallen worden er jaarlijks uitgegeven en je zou toch zeggen dat iedereen die soms trek heeft en dan de deur niet uit wil wel ongeveer weet hoe hij zijn aardappels op tafel krijgt en zijn bami, desnoods sushi. ‘De bijbel van de Indiase keuken’, tjezis, als ik zo’n titel lees, denk ik: get a life. ‘Toko Lo’, mijn hemel.

Bestel toch wat bij Hans en Frietje en pak een echt boek.

Of zijn er mensen die kookboeken beschouwen als leesvoer? Dat ze voorin beginnen en rond zes uur verstoord roepen: ‘Wacht nou nog even met dat eten, ik ben pas bij de andijvie, zet voor straks maar wat brood op tafel.’ En dat ze dan doorlezen tot de k van krootjes.

Als dat zo is dan neem ik alles wat ik hierboven heb geschreven terug. Lezen is lezen, het maakt niet zo heel veel uit waarin, elk boek is in principe goed al is een misdaadroman natuurlijk beter. Veel beter.

Daar had mijn boosheid over moeten gaan. Over de grote aandacht voor kookboekprijzen en de minimale aandacht voor misdaadboekprijzen.

Deze week was ik in gesprek met twee uitgevers die veel tijd besteden aan misdaadromans (die ze hardnekkig ‘thrillers’ noemen).

Ik vroeg: ‘Vertel eens: wie heeft dit jaar de Gouden Strop gewonnen?’

Ze hadden geen idee. Ik ook niet. Sterker: ik weet zeker dat ik dit jaar niets over een prijswinnaar onder ogen heb gehad. Dat zal wel weer aan mij liggen en ik heb waarschijnlijk de krant die dag niet in de bus gehad en de computer niet aangezet, maar ik wist het echt niet.

Dus vroeg ik: ‘Is de Strop dit jaar eigenlijk wel uitgereikt?’

Ze gingen in overleg en kwamen met een aarzelend: ‘We geloven van wel.’

Een poosje later zei een van de twee: ‘Het staat me bij dat het een vrouw was.’

Een naam kwam er niet en ik kreeg niet de indruk dat ze dat als een geestelijk gemis zagen.

De Gouden Strop. Misschien uitgereikt, misschien niet en wie kan het iets schelen.

Een paar kookboekprijzen? Een halve pagina is niet genoeg.

Daar wilde ik kwaad om worden.

Het lukte dus niet en het erge is dat ik daar maar kort onder gebukt ging.

Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl

Wordt verwacht 501 (nieuws, 2021)

Een linke rechter     



Bij uitgeverij A.W. Bruna verschijnt op 19 november een nieuwe thriller van John Grisham, De lijst van de rechter. Over een rechter met wie alles mis is: hij heeft alle touwtjes in handen en zint bovendien op wraak. 

Als onderzoeker bij de Board on Judicial Conduct van Florida, een overheidsdienst die het gedrag van rechters onderzoekt, heeft Lacy Stoltz zo’n beetje elke vorm van corruptie wel gezien. Gekozen mannen en vrouwen die zichzelf boven de wet plaatsen: voor Lacy is het dagelijkse kost.

En haar tegenstanders deinzen voor niets terug. Zo kwam ze al eens tegenover een misdaadorganisatie te staan die met miljoenen dollars een rechter omkocht.

Maar de zaak die ze nu moet ontrafelen, is vele malen gevaarlijker. Want sommige rechters kijken misschien de andere kant op wanneer een moord wordt gepleegd, deze rechter is naar het zich laat aanzien zélf de dader. En het laatste wat je wilt, is op de lijst van de rechter terechtkomen…

John Grisham is auteur van meer dan dertig thrillers en romans, waarvan er vele zijn verfilmd. Hij is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de succesvolste thrillerschrijvers aller tijden. Een fijne vent, aldus zijn uitgever. Want 'in zowel zijn boeken als in zijn eigen leven voert hij strijd tegen onrecht en trekt hij zich het lot aan van diegenen in de samenleving die er alleen voor staan of niet de middelen hebben om voor zichzelf op te komen'.

De lijnen zijn geopend (nieuws, 2021)

Zevende nominatie voor Saskia Noort  



Ze schrijft de ene na de andere bestseller, maar het in de wacht slepen van literaire prijzen wil nog niet zo erg lukken. Oké, ze won een Franse prijs en werd door het genootschap van misdaadauteurs verblijd met de Meesterprijs voor haar hele oeuvre. Maar voor de rest grossiert Saskia Noort in nominaties. Ter vergelijking: collega-auteur Esther Verhoef sleepte al de Diamanten Kogel, de Gouden Strop en de NS Publieksprijs in de wacht. 

Tot dusver werd ze drie keer genomineerd voor de Gouden Strop: in 2003 (Terug naar de Kust), 2004 (De Eetclub) en dit jaar (Bonuskind). En nu is er weer een tweede nominatie voor haar jongste thriller. Saskia Noort maakt met vijf andere auteurs kans op de NS Publieksprijs. Het is haar zevende nominatie in totaal na Stromboli (2018), Huidpijn (2017), Debet (2014), De verbouwing (2009), Nieuwe buren (2006) en De eetclub (2004). Haar nieuwe nominatie noemt ze 'te gek' op Twitter. 'Maar eindelijk eens winnen is nog leuker.'

Gisteren is de stemperiode gestart voor de NS Publieksprijs, de grootste publieksprijs voor boeken in Nederland. De genomineerden werden bij de talkshow Khalid & Sophie op NPO 1 bekendgemaakt. Naast Bonuskind zijn ook Derksen van Michel van Egmond & Antoinnette Scheulderman, Ik ga leven van Lale Gül, Martien van Jan Dijkgraaf, Opgewekt naar de eindstreep van Hendrik Groen en Wen er maar aan van Maike Meijer genomineerd. Tot 17 november 19.30 uur kunnen lezers stemmen op deze genomineerde boeken via www.nspublieksprijs.nl. Diezelfde avond wordt in de talkshow M op NPO 1 door Margriet van der Linden bekendgemaakt welk boek de titel Boek van het Jaar 2021 krijgt.

Michel van Egmond won de prijs in 2017 met De wereld volgens Gijp, in 2014 met Kieft en in 2013 met Gijp. Hendrik Groen won de prijs al twee keer, voor Zolang er leven is in 2018 en voor Pogingen iets van het leven te maken in 2016. De NS Publieksprijs bestaat, naast de eretitel Boek van het Jaar 2021, uit een sculptuur van Jeroen Henneman, een geldbedrag van € 7.500,- en een jaar lang reizen met de NS Business-Card 1e Klas.

Gesignaleerd 530 (nieuws, 2021)

Steven Van Belleghem - De upgrade  



Bij uitgeverij Manteau verschijnt op 21 oktober de nieuwe thriller van Steven Van Belleghem, De upgrade. Het is het vervolg van Eternal. De thriller is uitgesloten van deelname aan de Gouden Strop, want Manteau is een Vlaamse uitgeverij. 

In Eternal dat in november 2020 verscheen introduceerde Van Belleghem het personage Romy Bell, projectleider bij het hightechbedrijf X-Com. Aan het einde van Eternal bleef de lezer met vragen achter. Het verhaal van Romy Bell gaat nu verder in De upgrade.

Het is maart 2045. Vier jaar nadat Romy Bell ontslag nam bij X COM leidt ze een internationaal team van topwetenschappers dat moet toezien op de ethische kant van de almaar indrukwekkendere technologische evolutie.

Bij een undercoveroperatie in een DNA-lab in Londen ontdekken ze dat er in het grootste geheim gewerkt wordt aan een complex en gepersonaliseerd virus. Wanneer in Parijs een eerste dode valt, gaat Romy samen met Marie Leroy, een Franse geheim agent, de strijd aan tegen de klok om het virus klein te krijgen. Ook nu is niets wat het lijkt.

In De upgrade openbaart Steven Van Belleghem zijn kennis van wat we van de wetenschap en technologie over pakweg twintig jaar kunnen verwachten. Van Belleghem is ondernemer, professor marketing aan de Vlerick Business School en docent aan de London Business School. Hij schreef vijf managementboeken die internationaal succes hadden. Tevens is hij een veelgevraagd spreker over de toekomst en de impact van technologie op het zakenleven en de maatschappij.

Achter een naam (nieuws, 2021)

Spaanse misdaadschrijfster blijkt drie mannen te zijn

Achter Carmen Mola gaat niet een Spaanse schrijfster schuil, maar drie mannelijke landgenoten. Dat bleek bij de uitreiking van de Planetaprijs. Toen stapten drie mannen het podium op om de prijs in ontvangst te nemen. 

Onder het pseudoniem Carmen Mola hebben de mannen meerdere misdaadthrillers geschreven. Agustín Martínez, Jorge Díaz en Antonio Mercero hadden romans gepubliceerd en als scenarioschrijvers gewerkt onder hun echte namen voordat ze samenkwamen om als Carmen Mola te schrijven.

Het bekroonde boek is een historische thriller, die zich afspeelt in 1834 tijdens een cholera-epidemie, en gaat over een seriemoordenaar die meisjes in stukken hakt. Een journalist, een politieagent en een jonge vrouw komen samen om te proberen hem op te jagen.

De mannen, allen in de 40 en 50, ontkenden een vrouwelijk pseudoniem te hebben gekozen om de boeken te helpen verkopen. 'We verstopten ons niet achter een vrouw, we verstopten ons achter een naam', vertelde Antonio Mercero aan de Spaanse krant El País. 'Ik weet niet of een vrouwelijk pseudoniem meer zou verkopen dan een mannelijk, maar ik betwijfel het.'

De Planeta-prijs, die wordt uitgereikt door de gelijknamige uitgeverij, is zowel een zoektocht naar potentieel lucratieve nieuwe boeken als een erkenning van talent. Alleen ongepubliceerde manuscripten kunnen worden ingezonden en het winnende boek moet door Planeta worden uitgegeven. In het geval van het nieuwe werk van Mola, dat onder die naam zal worden uitgebracht, betekent dit dat zij hun huidige uitgever, concurrent Penguin Random House, moeten opgeven.

(Bron: De Telegraaf)

Gesignaleerd 529 (nieuws, 2021)

R.J. Ellory - Een teken van leven  



Bij uitgeverij De Fontein verschijnt op 19 oktober de thriller Een teken van leven van R.J. Ellory. De thriller is voor een groot deel gesitueerd in Nederland en Frankrijk. Volgens de uitgever moeten we dat zien als een saluut aan zijn trouwe fans in deze twee landen. 

Het is 1977. Oorlogsfotograaf Stroud is meermaals aan de dood ontkomen. Zijn vriend en collega Raphael helaas niet, hij kwam om bij een explosie, zijn lichaam werd nooit teruggevonden.

Maar dan krijgt Stroud een telefoontje van zijn oud-hoofdredacteur: twee maanden geleden is Raphael gezien in Istanbul. Voor Stroud valt er geld te verdienen als hij kan aantonen dat Raphael dood is.

Strouds zoektocht voert hem van Londen naar Istanbul, Amsterdam, Parijs en Berlijn. Een zoektocht naar een man die dood zou moeten zijn, maar die misschien wel nooit bestaan heeft…

R.J. Ellory werd geboren in Birmingham, waar hij nog steeds woont. Zijn vader is onbekend en zijn moeder overleed toen Ellory zeven jaar oud was. Samen met zijn broer belandde hij in een weeshuis, een gebeurtenis die van grote invloed is geweest op zijn werk.

Hij brak in 2007 door met zijn boek Een stil geloof in engelen. snel gevolgd door een groot aantal thrillers die stuk voor stuk succesvol waren. Naast auteur is R.J. Ellory een verdienstelijk gitarist en fotograaf.

Lees hier alvast een fragment. 

Voors en tegens #12 (nieuws, 2021)

Elvin Post: 'Ik snap de teleurstelling' 

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag schrijver Elvin Post. 

Elvin Post: 'Ik vind het jammer voor de Vlaamse auteurs. Ik weet dat Nederlandse thrillers niet heel goed gaan in Vlaanderen en dat omgekeerd hetzelfde geldt, maar een prijs winnen is ook fijn als waardering. Ik snap de teleurstelling dus wel.'

'Volgens mij gaat het helemaal niet zo slecht met het Nederlandse spannende boek. We zijn een klein land, de concurrentie met (de vertaalde top van) vooral US/UK-thrillers is groot en toch verkopen heel veel schrijvers prima.'

'Saskia Noort, Esther Verhoef, Simone van der Vlugt, Thomas Olde Heuvelt, Marion Pauw, Tomas Ross, René Appel, Charles den Tex, Lieneke Dijkzeul, Loes den Hollander... allemaal succesvolle schrijvers, waarvan een aantal ook in het buitenland is doorgebroken.'

'De situatie ziet er vele malen beter uit dan pakweg twintig jaar geleden.'

Elvin Post (1974) won in 2004 als jongste winnaar tot dan toe, de Gouden Strop voor zijn debuut, de misdaadroman Groene vrijdag.  Vals beeld uit 2006 belandde op de shortlist van de Strop. Met Roomservice won hij in 2011 de Diamanten Kogel. 

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 5

Nee: 7

Geen mening: 0

Gesignaleerd 528 (nieuws, 2021)

Benny Baudewyns - Moordgriet  



Bij uitgeverij Vrijdag verschijnt op 22 oktober de thriller Moordgriet van Benny Baudewyns. Volgens de uitgeverij is het 'een verrassende rollercoaster die van geen ophouden weet'. Overigens hoeft de jury van de Gouden Strop zich niet te buigen over dit boek, omdat het een publicatie is van een Vlaamse uitgever. 

De Chinese maffia gooit roet in het eten, zo veel wil de uitgeverij alvast verklappen. Een investering in een restaurant gaat voor Theo Parein flink mis. Zijn geld dreigt te verdwijnen en waarschijnlijk is het allemaal de schuld van de Chinese maffia.

Waarom proberen ze juist Parein te dwarsbomen? En wat heeft dit te maken met de vermissing van een Sengalese vrouw in het dorp?

De Vlaamse zakenman Theo Parein investeert in het kleine Ardennenstadje Durbuy. Hij heeft er het gerenommeerde restaurant Le Cerf des Ardennes gekocht en koestert nog grootse plannen voor de plaatselijke toeristische industrie. Maar dan loopt het compleet fout in het restaurant. Parein wil koste wat kost de feiten uit de media houden, want hij vermoedt dat Chinese maffiosi er iets mee te maken hebben.

Ronny Tervaete, die voor Pareins firma met het toeristische treintje in Durbuy rijdt, raakt tegen wil en dank bij de zaak betrokken. Terwijl zijn hoofd er op dit moment helemaal niet naar staat, want Oulimata Saw, zijn Sengalese vriendin, is op mysterieuze wijze verdwenen.

Thrillerauteur Benny Baudewyns won in 2002 de Diamanten Kogel voor zijn boek De Emerson locomotief. Zijn recenste titels Hartenvreter, Het Tati-syndroom en Mazzelaar werden allen jubelend ontvangen, aldus de uitgever. Baudewyns woont en werkt in Zuid-Spanje.

Wreed verstoorde rust (nieuws, 2021)

De psychiater moet weer aan de bak

Op 28 oktober verschijnt bij uitgeverij Cargo: De oogst van het Zweedse auteursduo Hjorth Rosenfeldt. Psycholoog Sebastian Bergman krijgt hierin opnieuw een moordzaak op zijn bordje. Moordzaak? Moordzaken! 

In een paar dagen tijd worden er drie moorden gepleegd in Karlshamn en de inwoners zijn bang. Vanja Lithner en haar collega’s van de nationale recherche staan onder grote druk om de dader te stoppen. Alleen zijn er geen getuigen, geen aanwijzingen, en er lijkt geen verband te zijn tussen de slachtoffers.

Psycholoog Sebastian Bergman werkt inmiddels nog maar parttime. Hij wil meer tijd met zijn kleinkinderen spenderen en hoopt op een beetje rust in zijn leven.

Door het onverwachte verzoek van Vanja om mee te helpen met het onderzoek wordt zijn rust wreed verstoord, en oude herinneringen duiken op.

En dan is er nog Billy. Na zijn eerste moord volgden er nog meer slachtoffers. Nu wordt hij vader, en hij besluit om te stoppen. Maar iemand wil hem ontmaskeren, en dat kan hij niet toelaten.

Michael Hjorth (Visby, 1963) is een van de grootste Zweedse filmproducenten en schrijft voor televisie, film en theater. Hans Rosenfeldt (Boras, 1964) is scenarioschrijver voor The Bridge en andere succesvolle Scandinavische dramaseries. Hjorth & Rosenfeldt bundelden hun kwaliteiten en schreven De Bergmankronieken, waarin de psycholoog Sebastian Bergman centraal staat. Van de boeken van Hjorth Rosenfeldt zijn in Nederland en Vlaanderen meer dan 150.000 exemplaren verkocht.

Klik hier voor een leesfragment. 

Steviger op de kaart (nieuws, 2021)

Stichting Gouden Strop heeft 'stevige argumenten' om Vlaamse uitgevers te weren     



Het besluit om Vlaamse uitgevers uit te sluiten van deelname aan de Gouden Strop heeft niet tot Kamervragen geleid. Sterker nog, niet veel mensen lijken zich er druk om te maken. Op De Spanningsblog is een kleine discussie gaande. Afgelopen weekeinde deed Sander Verheijen, hoofdredacteur van lezerscommunity Hebban.nl, een duit in het zakje. Volgens Isa Maron, voorzitter van de Stichting Gouden Strop, suggereerde Verheijen dat sponsors op wijziging van de reglementen hadden aangedrongen. Hieronder volgt haar reactie. 

'Het bestuur van de Stichting de Gouden Strop heeft, in samenspraak met de leden van de sectie misdaadauteurs van de Auteursbond, besloten om een aantal veranderingen in het reglement door te voeren. Eén van die veranderingen is dat alleen nog auteurs die in het Nederlands bij een Nederlandse uitgeverij publiceren ingezonden kunnen worden voor de prijzen. Hieraan liggen een aantal redenen ten grondslag.

De Gouden Strop en de Schaduwprijs hebben als doel de Nederlandstalige thriller steviger op de kaart te zetten. Dat bedoelen we zowel kwalitatief als kwantitatief. In kwalitatieve zin willen we het imago versterken. In kwantitatieve zin zouden we ook graag zien dat de thriller die de Gouden Strop wint, een bestseller wordt. Dat is immers dé manier om de Nederlandstalige thriller bij het grote publiek stevig op de kaart te zetten.

Op beide zaken heeft het bestuur van de stichting slechts beperkt invloed. Vanuit het bestuur hebben we geen enkele invloed op de keuzes van de jury en zodoende ook geen invloed op welk boek de prijs wint. We zien graag dat een ontzettend spannend, goed geschreven boek wint dat voor een breed publiek interessant is en dat een commercieel succes wordt, maar dat laatste is niet per se de insteek van de jury – en misschien maar goed ook.

Zoals wij vanzelfsprekend geen enkele invloed hebben op de keuze voor het winnende boek, hebben wij als bestuur ook weinig invloed op het commerciële succes van het boek. De verkoopinspanningen zijn immers aan de uitgever.

Desondanks brengt de stichting wel op diverse manieren de genomineerde en winnende boeken onder de aandacht. Middels samenwerkingen met diverse partners zorgen we voor publiciteit in (online en offline) media, en organiseren we (nu al twee jaar gehinderd door onze grote vriend Corona) een feestelijke uitreiking.

Het is belangrijk dat er in de lange reeks winnaars succesvolle boeken te vinden zijn. Dit helpt het aanzien van de prijs, het belang van de prijs, de bekendheid bij het publiek en maakt de prijzen interessant voor sponsors. Een prijs die jaar na jaar gewonnen wordt door boeken die in Nederland niet of slechts middelmatig succes hebben, schiet uiteindelijk haar doel voorbij.

Jammer genoeg zien we dat als een boek wint dat niet door een Nederlandse uitgever op de Nederlandse markt ondersteund wordt, het succes te beperkt is. Dat is een harde, feitelijke constatering. Overigens is het niet zo dat andere winnaars wel meteen grote bestsellers zijn. Dat is, zoals we allemaal weten, afhankelijk van een aantal factoren.

Een andere, niet onbelangrijke reden voor de loskoppeling is gelegen in het feit dat de prijs gesponsord wordt door het LIRA fonds. Ik benadruk hier graag luid en duidelijk dat LIRA geen enkele voorwaarde heeft gesteld aan de sponsoring en zich op geen enkele manier heeft bemoeid met de reglementen. Wij als bestuur echter wel. LIRA houdt op de leengelden van de boeken van Nederlandse auteurs een percentage in voor culturele doelen. Dat is 10% (en was zelfs 20%). Dit is geld van Nederlandse schrijvers, wat zij uit eigen zak in een cultureel fonds stoppen. De prijzen werden (omdat de toenmalige sponsor nogal plots vertrok) twee jaar lang volledig door dit fonds gesponsord en ook dit jaar voor een deel. Dit zijn grote bedragen, van enkele tienduizenden euro’s – betaald door Nederlandse auteurs.

Overigens is het zo dat Nederlandse auteurs weinig tot geen leengeld ontvangen van hun boeken die in België worden uitgeleend. Vraag me niet naar de details, maar er zijn al jarenlang onderhandelingen over gaande, waarbij, voor zover ik weet, in België weinig bewogen wordt.

Dit jaar hebben wij zoals bekend een nieuwe sponsor gevonden in NBD Biblion, een Nederlandse organisatie. Zij hebben, net als LIRA, op geen enkele manier eisen gesteld aan welke deelnemers wel of niet mee mogen doen. Ik zou deze woorden graag in kapitalen schrijven, maar laat ik het nog maar gewoon benadrukken: de sponsors hebben geen inspraak in het reglement. De stichting wel en wij hebben gemeend hier onze verantwoordelijkheid niet uit de weg te kunnen gaan.

Verder is het zo dat Nederlandse spannende boeken niet in aanmerking komen voor de Hercule Poirotprijs, de enige prijs voor spannende boeken die België nog rijk is. Daarover is door de Stichting nog contact gezocht met de Belgische collega’s. Want als de prijs toch open zou gaan staan voor Nederlanders wilden we nog een keer extra over ons besluit vergaderen. Dat bleek niet nodig: Nederlandse auteurs kunnen in België niet meedoen.

Aan de beslissing om Belgische thrillers die niet bij een Nederlandse uitgeverij verschijnen niet langer te laten meedoen liggen samengevat drie redenen ten grondslag:
1 de Belgische winnaars zijn in Nederland niet bijzonder succesvol gebleken en Belgische uitgevers lopen niet bepaald warm voor de prijs
2/ de gehele prijs wordt betaald door Nederlandse auteurs (en Nederlandse organisaties) en
3/ het gebrek aan wederkerigheid in leengelden en meedingen met prijzen.

Mij lijken dat drie stevige argumenten.'

Isa Maron
Voorzitter Stichting de Gouden Strop

Voors en tegens #11 (nieuws, 2021)

Roel Janssen: 'Paarlen voor de zwijnen'

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag schrijver Roel Janssen.

Roel Janssen: 'In het kader van de groot-Nederlandse gedachte (Vlaanderen plus noordwest-Frankrijk tot aan Duinkerken zijn van ons!) is het jammer dat Vlaamse auteurs niet meer welkom zijn bij de Gouden Strop.'

'Anderzijds begrijp ik het wel. Afgezien van Bob Mendes, onlangs overleden, Jef Geeraerts en mogelijk Bram Dehouck zijn er geen Vlaamse thrillerauteurs bekend op de Nederlandse lezersmarkt. Daar verandert de Gouden Strop niets aan en alle inspanningen voor de prijs zijn bij een Vlaamse winnaar min of meer paarlen voor de zwijnen.'

'Hetzelfde geldt overigens ook voor sommige Nederlandse winnende auteurs bij wie de prijs niets doet ter bevordering van zijn/haar verkoopcijfers en meer in het algemeen de bevordering van het Nederlandstalige spannende boek.'

'Daar helpt geen moedertje lief aan.'

'Wat naar mijn mening meespeelt is dat de Diamanten Kogel, de Vlaamse tegenhanger van de Gouden Strop, opgehouden is te bestaan. Voor Nederlandse auteurs valt in Vlaanderen geen prijs meer te verdienen. Het verhaal van de Diamanten Kogel en de diamantair/sponsor die in de gevangenis eindigde, moet trouwens nog eens geschreven worden.'

'De andere vraag – hoe meer aandacht te genereren voor Nederlandstalige thrillerauteurs – valt lastig te beantwoorden. De aandacht voor nieuwe boeken in de traditionele media is tanende, boekenredacties volgen hun eigen hobby’s met de boeken die besproken worden, talkshows op tv besteden uitsluitend aandacht aan boeken van bevriende presentatoren/tv-BN'ers en bij bekende schrijvers geldt in hoge mate hetzelfde als bij Google en Facebook: the winner takes all. Deels gepushed door de marketing machine van de grote uitgeverijen, deels uit gemakzucht van boekenredacties.'

'Laat thrillerschrijvers maar tot harde actie overgaan en de methodes van Greenpeace overnemen.'

'Spannende mogelijkheden genoeg.'

Roel Janssen is financieel-economisch journalist en schrijver van non-fictie en spannende boeken. Als thrillerauteur debuteerde hij in 1997 met De struisvogelcode. In 2007 werd zijn vijfde thriller De tiende vrouw bekroond met de Gouden Strop.

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 5

Nee: 6

Geen mening: 0

Gesignaleerd 527 (nieuws, 2021)

Karen Rose - Op de vlucht  



Bij uitgeverij De Fontein is verschenen Op de vlucht, de nieuwste thriller van Karen Rose. Wanneer FBI-agent Gideon Reynolds onderzoek doet naar een nieuwe zaak, lijkt het steeds meer te maken te hebben met zijn eigen verleden...

Als kind ontsnapte FBI-agent Gideon Reynolds aan een sekte, noodgedwongen zijn familie achterlatend. Hoezeer deze gebeurtenis hem getekend heeft, blijkt des te meer wanneer hij op de zaak van Daisy Dawson wordt gezet, een jonge vrouw die sinds kort in Sacramento woont en op een avond bruut aangevallen wordt.

Hoe verder Gideons onderzoek naar de dader komt, hoe meer blijkt dat het te maken heeft met zijn eigen verleden. Een verleden dat hij hoopte begraven te hebben…

Karen Rose, geboren in Baltimore (Maryland), studeerde chemie aan de Universiteit van Maryland en sloot deze studie als ingenieur af. Daarna werkte zij in de levensmiddelentechnologie in Cincinnati (Ohio). Aanvankelijk schreef zij daarnaast als hobby, maar later kon zij er haar werk van maken. Tegenwoordig woont ze in Florida. Ze heeft meer dan 25 thrillers geschreven. 

Lees hier een voorproefje van Op de vlucht. 

Heb vertrouwen (nieuws, 2021)

Coronathrillers in aantocht   



De Spanningsblog vroeg vorig jaar aan ruim twintig schrijvers of zij wellicht inspiratie konden putten uit de coronapandemie voor een volgende thriller. De meerderheid stond daar huiverig tegenover. 'Je kunt wel een corona-gerelateerd verhaal of een plot verzinnen, maar dan kan over een tijdje blijken dat je de plank faliekant hebt misgeslagen', zei Gouden Strop-winnaar Roel Janssen. 'Dat risico zit er in. Schrijven vergt ook afstand nemen.'

Karin Slaughter heeft inmiddels een coronathriller op haar naam staan. Maar nu komen ze er van Nederlandse schrijvers toch ook aan. Ook al mag je die boeken van de auteurs geen coronathriller noemen. Schrijfster Isa Maron, die zich online verre van onbetuigd laat in de coronapasdiscussie, kondigde afgelopen zomer op Facebook haar nieuwe thriller De plaag aan.

'Bedacht en verzonnen in 2019' gaat dit verhaal over de uitbraak van een nieuwe ziekte, die niet alleen zeer besmettelijk is maar ook nog eens erg dodelijk blijkt. Terwijl de buurlanden de grens met Nederland hermetisch sluiten en de rest van de wereld de situatie met argusogen bekijkt, worstelen de inwoners van het land met de nieuwe werkelijkheid. Volgens Maron komt dit boek op 21 oktober uit, maar op de website van haar uitgeverij The House of Books is daar nog niets van te zien.

Nevenschade
Een tweede thriller waarin een virus centraal staat, is van de hand van Jens Vern, pseudoniem van Hebban.nl-opperhoofd Sander Verheijen. Het heet Nevenschade en ligt vanaf 2 november in de winkel. Ter gelegenheid van de verschijning van het boek doet Vern met collegaschrijver Jeroen Windmeijer tussen 29 oktober en 6 november een tour langs vijf boekhandels (in Leiden, Lisse, Sassenheim, Noordwijk en Amstelveen).

Nevenschade speelt zich af in Nederland dat na een jaar lang in de ban van een virus te zijn geweest, bijzonder snel is opgekrabbeld door de deal die de minister-president maakte met een Amerikaans farmaceutisch concern. Niemand weet precies hoe hoog de prijs van die deal is geweest totdat een spoedarts in Den Haag een verbijsterende ontdekking doet en een onderzoeksjournalist en een vertaalster van een vertrouwelijk document tot dezelfde conclusies komen.

Jens Vern: ‘Natuurlijk is er vrij grote kans dat Nevenschade in de hoek van coronathriller gedrukt gaat worden omdat er een virus in zit. Maar eigenlijk gaat het – net als in De macht van K. trouwens – over macht en geld. Maar vooral vertrouwen. Vertrouwen in zakenpartners, in familie en vrienden, en in de overheid. Wat gebeurt er als dat vertrouwen is gebaseerd op leugens en onwaarheden en scheuren gaat vertonen?’

Sander Verheijen (Lisse, 1974), oprichter van Crimezone.nl en hoofdredacteur van lezerscommunity Hebban.nl. Hij debuteerde in 2020 met de thriller De macht van K., waarvoor hij genomineerd werd voor de Gouden Strop. Nevenschade is zijn tweede thriller. Eerder schreef Verheijen het non-fictieboek Ik kan er nét niet bij, waarin hij vertelt over zijn eerste jaren als vader van een bijzondere tweeling. De een werd geboren met een zware hersenbeschadiging, de ander heeft autisme.

Voors en tegens #10 (nieuws, 2021)

Rudy Soetewey: 'Een oorlogsverklaring'

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag de Vlaamse schrijver Rudy Soetewey.

Rudy Soetewey: 'Een prijs, in welk vakgebied dan ook, heeft maar echte impact in de mate dat deze media-aandacht kan genereren. Er is de voorbije jaren bovendien een direct oorzakelijk verband ontstaan tussen de hoeveelheid geld die aan een prijs verbonden is en de media-aandacht die erdoor gegenereerd wordt.'

'Wanneer een auteur 50.000 euro wint met een boek, is de nieuwsgierigheid van een potentiële koper veel groter dan wanneer het om peanuts gaat. Gecombineerd met het feit dat er om allerlei redenen steeds minder 'gelezen’ wordt - en die ‘markt' dus niet meteen groeit - lijkt de beslissing van de Stichting Gouden Strop mij vooral een economische.'

'Dat het niet gaat over het bannen van alle Vlaamse auteurs maar enkel over Vlaamse auteurs die bij een Vláámse uitgeverij publiceren - auteurs die dus wel ‘mogen' deelnemen als ze maar naar een Nederlandse uitgeverij overstappen - lijkt me eerder een oorlogsverklaring van de Nederlandse uitgeverswereld aan de Vlaamse dan een poging tot samenwerking om het boek terug aan populariteit te doen winnen.'

'Jammer, maar helaas.'

De Vlaamse schrijver Rudy Soetewey (1955) heeft tien thrillers op zijn naam staan. Met zijn eerste, Inbraak (2001) werd hij genomineerd voor de Hercule Poirotprijs, de Schaduwprijs en de Gouden Strop. Moord (2007) bereikte de shortlist van de Gouden Strop en de Hercule Poirotprijs. In 2011 won hij de Hercule Poirotprijs met Getuigen. Voor het boek 2017 kreeg hij de Diamanten Kogel.

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 5

Nee: 5

Geen mening: 0

Een moedige daad (nieuws, 2021)

Het meisje is nooit meer teruggezien

Sommige schrijvers doen er jaaaren over om één boek te voltooien, bij de Amerikaanse bestsellerauteur David Baldacci rollen ze van de lopende band af. Sinds 2007 schrijft hij jaarlijks minstens twee thrillers. Op 16 november verschijnt bij uitgeverij A.W. Bruna Spiegelbeeld, een nieuw deel in de serie over FBI-agent Atlee Pine.

Dertig jaar lang is ze voorgelogen over haar tweelingzus. Het is tijd voor de waarheid…

Al van jongs af aan leeft FBI-agent Atlee Pine in onzekerheid over wat er precies is gebeurd met haar tweelingzus Mercy.

Het meisje werd op zesjarige leeftijd ontvoerd en is nooit meer teruggezien. De politie stond destijds voor een raadsel en ook Atlees eigen onderzoek levert lange tijd niets op.

Nu heeft ze eindelijk het bewijs gevonden dat haar zus nog leeft. Maar om haar te vinden moet Atlee ver in het verleden duiken. Alles leidt terug naar een moedige daad die haar moeder ooit verrichtte. En niet iedereen wil dat de waarheid over wat er destijds is gebeurd boven water komt…

David Baldacci werd geboren in Virginia in de Verenigde Staten. Hij studeerde politieke wetenschappen en rechten, en was negen jaar werkzaam als bedrijfsjurist en advocaat in Washington D.C. In 1996 debuteerde hij met Het recht van de macht. Baldacci’s werk is in 45 talen vertaald en wereldwijd zijn er meer dan 100 miljoen exemplaren van zijn boeken verkocht.

Voors en tegens #7, #8 en #9 (nieuws, 2021)

'Jef en Bob zouden zich omdraaien in hun graf'

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag de schrijvers Gerard Nanne, Tomas Ross en Willem Asman.

Gerard Nanne: 'Ach ja, die gouwe ouwe Gouden Strop. Vanaf het ontstaan ervan is er al gesteggel over.'

'Door het besluit onze Vlaamse collega's nu te weren, wordt deze aloude traditie weer voortgezet. Zelf zou ik er niet voor hebben gekozen. Tenslotte verlies je hiermee weer een stukje aandacht bij onze zuiderburen, en dát is nou juist waar de Nederlandstalige thriller zo om verlegen zit.'

'Anders dan onze stinkende best te blijven doen goede, spannende boeken te schrijven, bestaat er geen eenduidige formule om meer aandacht voor de Nederlandstalige thriller te verkrijgen.'

Hollands binnenhuisje
Tomas Ross: 'De Strop werd bedacht door de oprichters van het Genootschap van NEDERLANDSTALIGE misdaadauteurs. Dat lijkt me voldoende.'

'Jef Geeraerts en Bob Mendes zouden zich omdraaien in hun graf om dit benauwde Hollandse binnenhuisje.'

'En reken maar dat Matthijs, Jeroen, Humberto en Eva nu in de startblokken staan!'

Miniem taalgebied
Willem Asman: 'Ja, ik vind het een wijs besluit. Ik kan me weinig collega's uit Vlaanderen herinneren die enthousiast meededen, maar dat zal net zo goed aan mij liggen.'

'Nee, ik vind dit zeer betreurenswaardig. Als wij het in dit minieme taalgebied al niet samen weten te rooien, wat hebben we dan nog te zeuren over de rest van de wereld? Ik mis Bram Dehouck met o-u-c-k. En Bob Mendes. En Henri Floris Jespers nog het meest, allemachtig, wat hield die man van ons.'

'Betere boeken schrijven, is wat er volgens mij moet gebeuren. Als wij schrijvers en onze uitgevers het genre al niet serieus nemen, wat hebben we dan nog te zeuren over de rest van de wereld?'

Gerard Nanne schrijft sinds 2002 spannende romans. Samen met Karin Hazendonk richtte hij onlangs het Hermes Thriller Collectief op, dat volgend jaar de eerste Hermes Thriller Award zal uitreiken.

Tomas Ross, pseudoniem van Willem Hogendoorn, debuteerde in 1980 met De honden van het verraad. Op zijn initiatief kwamen in de herfst van 1986 dertien schrijvers bijeen om het GNM op te richten (het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs) - met als doel een prijs voor de beste oorspronkelijk Nederlandstalige misdaadroman in het leven te roepen: de Gouden Strop. Ross heeft de prijs drie keer gewonnen. 

Willem Asman debuteerde in 2006 met De Cassandra Paradox en won in 2018 de Gouden Strop voor Enter, het eerste deel van de Rebound-trilogie, waarvan alle drie delen binnen een jaar verschenen. Van 2008 tot 2012 was hij voorzitter van het GNM.

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 5

Nee: 4

Geen mening: 0

Wat essentieel is.... (column, 2021)

Aandacht   



(Door Sander Verheijen)

Er is weer een relletje in thrillerland. En guess what, het gaat wéér over de Gouden Strop. Dit keer gaat het niet over het bestaansrecht, de sponsor, de jury, de shortlist, de uitreiking of de winnaar. Zelfs niet over Saskia Noort of Tomas Ross. Huh wat, zul je nu denken. Waarover kunnen we het nog meer niet eens zijn? De Gouden Strop zou de Gouden Strop niet zijn als dáár niks voor bedacht kon worden. En Peter Kuijt zou Peter Kuijt niet zijn als hij er niet als de kippen bij zou zijn om haarfijn uit te zoeken wat het Nederlandstalige thrillerschrijversgilde van die ophef vindt, met een wedstrijdje voor - tegen. De tussenstand op dit moment: 5-1.

Wat is er aan de hand: de Gouden Strop heeft een nieuwe sponsor (NBD Biblion) én meldde in de slipstream van de bekendmaking daarvan dat het werk van Vlaamse en Nederlandse thrillerauteurs die uitgegeven worden bij een niet-Nederlandse uitgeverij wordt uitgesloten.

De reden zou zijn dat Vlaamse winnaars in Nederland (en trouwens ook vice versa) eigenlijk amper profijt hebben van het winnen van de Gouden Strop. Daarbij moet gezegd worden dat de Gouden Strop in de algemeenheid al jaren niet echt meer zorgt voor een groot effect op de verkoop, maar dat is een symptoom van vrijwel alle literaire en niet-literaire boekenprijzen. In Nederland de Libris Literatuur Prijs uitgezonderd. Maar dat is ook de enige prijs met - naast historie, prestige en een hoog geldbedrag voor de winnaar - een goed doordacht marketingplan en een 100% match met meer dan honderd Libris boekhandels. Het Ajax onder de boekenprijzen. On-Nederlands goed georganiseerd. Ik dwaal af. De Gouden Strop heeft dus om het effect ervan in Nederland te vergroten besloten om België uit te sluiten. Hadden ze dat nou twee jaar geleden gedaan…

Alle gekheid op een stokje. De Stichting Gouden Strop mag natuurlijk haar eigen voorwaarden bepalen en herzien wanneer ze dat wil. Omdat iets altijd zo geweest is, is geen reden om het niet te mogen veranderen. De Gouden Strop is een bekroning van het beste Nederlandstalige misdaadboek. En de wisselende jury heeft als taak boeken op die grond te beoordelen. Kwaliteit dus. Niet op de kans op verkoopbaarheid, want, laten we eerlijk zijn, dát is een van de taken van de uitgever.

Als mogelijk verkoopsucces de belangrijkste doelstelling is van de Gouden Strop dan is het begrijpelijk dat thrillers van Vlaamse makelij niet meer mee mogen doen. Maar als je er zo naar kijkt kun je ook stellen dat thrillers verschenen bij hele kleine uitgeverijen, hoe goed ze misschien soms ook zijn, natuurlijk ook minder kans maken op verkoopsucces dan die zijn verschenen bij de grotere uitgeefhuizen.

Als het gaat om verkoopcijfers zou je voor de zekerheid zelfs alle mannelijke auteurs kunnen uitsluiten, want kijk eens naar de Bestseller 60. Naast Jeroen Windmeijer heb ik de afgelopen tien jaar zelden een Nederlandse mannelijke thrillerschrijver in de lijst gezien. Tel uit je kansen als je een vrouw met de Gouden Strop naar huis laat gaan. Een thrillerschrijfster, bij voorkeur met een bekende naam en een grote uitgeverij met marketinggeld en een geoliede marketing en PR-afdeling. Verkoopsucces verzekerd en Saskia Noort is ineens een van de grootste kanshebbers.

Maar gelukkig krijgt de jury van de Gouden Strop, net als de jury van de Hebban Thrillerprijs en de Libris Literatuurprijs, de opdracht te zoeken naar het béste boek. Het beste spannende boek in hun geval. En laten we dat alsjeblieft zo houden.

De beslissing van de Stichting Gouden Strop had helemaal niet moeten gaan over de verkoopbaarheid van Vlaamse titels in Nederland, maar over die andere doelstelling van de Gouden Strop: de Nederlandstalige thriller onder de aandacht brengen van een groot publiek op een serieus podium. Een podium waarbij een jury met experts uitlegt dat de Nederlandse thrillerschrijver echt wel in staat is te concurreren met zijn of haar buitenlandse collega’s. Een juryvoorzitter die begint met het vertellen hoeveel crap ze hebben gelezen en redacteuren toefluistert dat ze echt beter hun werk moeten gaan doen, zoals een paar geleden nog vrij gebruikelijk was, helpt daarbij bijvoorbeeld niet.

Maar als het om de publiciteit gaat kunnen we feitelijk wél vaststellen dat de Nederlandse media niet echt warm lopen voor een niet-Nederlandse (lees: Vlaamse) winnaar.

Met dát in gedachte begrijp ik de beslissing wel, zeker als je je ook realiseert dat de nieuwe sponsor waarschijnlijk niet zoveel te zoeken/winnen heeft in België en natuurlijk ook vooral gebaat is bij een goede media-coverage in eigen land. Het is misschien zelfs wel een voorwaarde voor de sponsoring geweest.

Ik ben niet voor of tegen het besluit. Ik kan hem wel begrijpen met de hierboven genoemde argumenten. Maar ik vind het wel jammer. Volgens mij is het namelijk veel leuker als jouw thriller het wint van álle Nederlandstalige thrillers in dat jaar.

Alles valt of staat met aandacht. Aandacht voor Nederlandse thrillerprijzen, de genomineerden en de winnaar betekent aandacht voor Nederlandstalige misdaadliteratuur. Met aandacht maak je iets belangrijker. Iets wat belangrijk lijkt heeft potentie om als essentieel gezien te worden. En wat essentieel is, dat willen we niet missen. De Gouden Strop en de Hebban Thrillerprijs zijn niet meer dan tools om dat ooit te bereiken, maar dan moeten 'we' er wel een keer mee ophouden elke jury, elke nominatie en elke winnaar in twijfel te trekken. Want prijzen waar het gilde zelf al niet in gelooft hoe kunnen we daar de media, de boekhandel en zelfs de lezer ooit warm voor krijgen?


Sander Verheijen (1974) stond aan de wieg van de thrillersite Crimezone. Sinds 2014 is hij hoofdredacteur en general manager van de lezerssite Hebban.nl. Onder zijn eigen naam schreef hij het boek Ik kan er net niet bij. Onder het pseudoniem Jens Vern debuteerde hij in 2020 als thrillerauteur met De macht van K. Dat boek belandde op de shortlist van de Gouden Strop 2020. Op 2 november verschijnt bij uitgeverij Volt zijn tweede thriller, Nevenschade.

Geen spoor van vuil spel (nieuws, 2021)

Rocker en schrijver Jo Nesbø doet korte tour in Nederland  

Met de feestdagen in zicht geeft de boekhandel bij besteding van minimaal 15 euro het spannende geschenkboek De jaloezieman van Jo Nesbø cadeau aan klanten. Met deze actie, die loopt van 1 t/m 10 november, wordt, zegt de CPNB, 'de meerwaarde van het boek als cadeau onderstreept zodat zoveel mogelijk mensen tijdens het Sinterklaas- en Kerstfeest met een boek verblijd worden'.

De oplage van De jaloezieman telt 375.350 exemplaren. 'Maar liefst', zegt de CPNB erbij. De boekpromotor is kennelijk de tijd vergeten dat bij een cadeaunovelle van Charles den Tex maar liefst 865.000 exemplaren werden uitgedeeld. Maar dat was in 2010, een eeuwigheid geleden.  

De Noorse auteur Jo Nesbø komt speciaal voor de lancering van het geschenkboek De jaloezieman (vertaald door Annelies de Vroom) enkele dagen over vanuit Noorwegen om zijn Nederlandse fans te ontmoeten. Op vrijdag 29 oktober start zijn kleine tournee met een speciale BorderKitchen-sessie in Den Haag. De geschenknovelle verschijnt op 1 november in plaats van eerder aangekondigd in juni. Dit in verband met het eenmalig verplaatsten van de Boekenweek vanwege de coronamaatregelen. De actie met dit speciale geschenkboek is de start van de cadeaucampagne ‘Geef meer met een boek’ van stichting CPNB.

Jo Nesbø (1960) is de succesvolste thrillerauteur van Noorwegen. Zijn werk wordt in meer dan vijftig landen uitgegeven, is meermalen onderscheiden en van verschillende boeken zijn de filmrechten verkocht. Wereldwijd verkocht hij meer dan 45 miljoen exemplaren. Hij schreef naast de wereldberoemde Harry Hole-serie diverse standalone thrillers en de kinderboekenserie Doktor Proktor. De thriller Het mes (2019) is door The Times verkozen tot een van de top 10 thrillers van het afgelopen decennium.

Naast zijn schrijverschap heeft Nesbø succesvolle carrières gehad als profvoetballer, beurshandelaar, componist en musicus (hij is de leadzanger en gitarist in de populaire Noorse band Di Derre). Eind mei verscheen zijn nieuwste thriller Koninkrijk, die sindsdien onafgebroken in De Bestseller 60 staat. Zijn boeken worden uitgegeven door Uitgeverij Cargo.

De jaloezieman
Op het kleine Griekse eiland Kalymnos in de buurt van Kos verdwijnt een Duitse toerist spoorloos nadat hij vroeg in de ochtend is gaan zwemmen in zee. Getuigen verklaren dat de man de avond voor zijn verdwijning gevochten heeft met zijn tweelingbroer. De plaatselijke politie staat voor een raadsel; er is geen lijk, en geen spoor van vuil spel. Toch vertrouwen ze de zaak niet en ze roepen de hulp in van inspecteur Nikos Balli. Hij staat bekend als de jaloezieman en is gespecialiseerd in het oplossen van moorden waarbij jaloezie het hoofdmotief lijkt te zijn.

Nikos vliegt naar Kalymnos en ondervraagt Franz Schmid, de broer van de vermiste Julian. De mannen zijn naar het eiland gekomen om te klimmen, een sport waar de inspecteur zeer bekend mee is. Nikos raakt in de ban van het mysterie. Wat is er misgegaan tussen de broers? En waarom doet het hem zo sterk denken aan een duister geheim uit zijn eigen leven?

Voors en tegens #4, #5 en #6 (nieuws, 2021)

'Het is weer mooi verdeeld in de wereld'

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag de schrijvers Corine Hartman, Peter de Zwaan en René Appel.

Corine Hartman: 'De argumenten van de organisatie leken me erg helder en steekhoudend, op feiten gebaseerd, dus ik begrijp het besluit en voel geen aandrang tot protest.'

'Bovendien hebben de Belgen hun Hercule Poirotprijs, toch? Is het niet zo dat daar ook geen Nederlandse auteurs aan mee mogen doen?'

'I rest my case…'

Nauwelijks invloed
Peter de Zwaan: 'Er was een tijd dat je wel ongeveer wist wanneer een Vlaamse schrijver de Strop zou krijgen. In de tijd van Bob Mendes was het twee keer Nederland, één keer Vlaanderen. Later kwamen de Vlamingen er niet meer aan te pas. Ik denk niet dat ze er wakker van hebben gelegen: Strop of nominatie hadden nauwelijks invloed op de verkoop.'

'Dat gold ook voor de Diamanten Kogel, de Belgische prijs waar wij uit Nederland aan mee mochten doen. Ik ben twee keer genomineerd en als daardoor meer dan 26 boeken richting Belgie zijn gegaan is het veel.'

'De Belgen hebben Poirot (als die prijs nog bestaat), wij hebben de Strop: het is weer mooi verdeeld in de wereld.'

Eén manier

'Wat er moet gebeuren om Nederlandstalige thrillers aandacht te laten krijgen? Er is maar één manier: zorg dat geen enkel buitenlands misdaadboek ons land bereikt.'

Goed en pragmatisch
René Appel: 'Of het besluit 'wijs' is, zou ik niet direct zeggen, maar gegeven de omstandigheden - financiering van de acties naar aanleiding van de Gouden Strop - lijk het me een goed en pragmatisch besluit.'

'Wat er moet gebeuren om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient? Ik zou het eerlijk gezegd niet weten. In de Nederlandse media is er nooit veel aandacht geweest voor wat in het algemeen commerciële fictie heet. In contrast daarmee is er wel veel aandacht voor 'commerciële' films en tv-series. Buig dat maar eens om!'

Corine Hartman (1964) won twee keer een Hebban Award voor beste Nederlandstalige thriller.  Ze werd ook twee keer genomineerd voor de Gouden Strop. Dit jaar is Hartman voor de derde keer in de race voor De Gouden Vleermuis.  

Peter de Zwaan (1944) schreef tegen de dertig thrillers en enkele tientallen kinder- en jeugdboeken (waaronder de Bob Evers-serie). In 2000 won hij de Gouden Strop voor de thriller Het alibibureau. 

René Appel (1945) heeft zo'n dertig misdaadromans op zijn naam staan en twee jeugdromans. Voor de thrillers De derde persoon (1991) en Zinloos geweld (2001) werd hij bekroond met de Gouden Strop. In september kreeg hij voor zijn oeuvre de Meesterprijs van de sectie Misdaadauteurs van de Auteursbond. In 2015 kreeg hij de oeuvreprijs De Gouden Vleermuis op het Nederlands Thrillerfestival.  

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 5

Nee: 1

Geen mening: 0

Lees ook de reactie van Loes den Hollander, Jacob Vis en Jeroen Windmeijer.

Gesignaleerd 526 (nieuws, 2021)

Jørn Lier Horst - De fjord  



Bij uitgeverij Cargo verschijnt op 12 oktober de thriller De fjord van Jørn Lier Horst, volgens de uitgever de bestverkopende Noorse auteur na Jo Nesbø (ook Cargo). Het is het tweede deel van het Cold Case Kwartet.

Het is vijftien jaar geleden dat Simon Meier zijn huis uitliep en spoorloos verdween. En een dag geleden dat het lichaam van politicus Bernhard Clausen gevonden werd in zijn vakantiehuisje aan de Noorse kust.

Als inspecteur William Wisting op de zaak wordt gezet, ontdekt hij algauw dat hij wellicht ook de ontbrekende schakel in de verdwijning van Simon Meier heeft gevonden. Maar om erachter te komen wat er destijds echt gebeurd is, zal hij moeten samenwerken met een oude vijand.

Wistings onderzoek leidt hem door de duistere wereld van Clausens interesses en bezigheden. En de oplossing lijkt dichter bij huis te liggen dan hij ooit had kunnen vermoeden.

Jørn Lier Horst (1970) heeft zich met zijn misdaadserie over inspecteur William Wisting gevoegd bij de elite van de Scandinavische thrillerschrijvers. Voordat hij zich fulltime aan het schrijven wijdde, werkte hij als hoofd van de recherche in het Noorse district Vestfold. De uitgever: 'Horsts werk is een unieke mix van spanning en realisme, en hij toont zich een uitstekend observator van menselijke interactie.' Van zijn boeken zijn meer dan een miljoen exemplaren verkocht in Noorwegen.

Voors en tegens #3 (nieuws, 2021)

Jeroen Windmeijer: 'Zet bestsellerauteurs in de spotlights'  

De Stichting Gouden Strop heeft recent besloten geen Vlaamse uitgevers met hun auteurs meer toe te laten in de verkiezing van het beste spannende boek. Een Vlaamse schrijver die onderdak heeft gevonden bij een Nederlandse uitgever, mag nog wél meedoen. De organisatie hoopt hiermee meer bekendheid, aandacht én hogere verkoopcijfers voor de winnaar van de Gouden Strop te genereren. In deze serie doen thrillerauteurs hun zegje over dit besluit. Daarnaast geven ze antwoord op de vraag wat er in hun ogen moet veranderen om de Nederlandstalige thriller de aandacht te laten krijgen die hij verdient. Vandaag: schrijver Jeroen Windmeijer.

‘Ik kan me wel vinden in de redenering van de Stichting Gouden Strop. Het argument van wederkerigheid vind ik steekhoudend - er is geen Vlaamse equivalent voor Nederlandse auteurs - en het feit dat Vlaamse auteurs/uitgevers niets doen als ze eenmaal gewonnen hebben. Een voorbeeld is de winnaar van 2020, Dominique Biebau, van wie de meeste mensen vóór zijn de winst van de Gouden Strop al niet hadden gehoord - en na zijn winst al helemaal niet meer.’

Spotlights
‘Probeer ook bestsellerauteurs als Saskia Noort, Tomas Ross, Esther Verhoef actief te betrekken bij het genootschap van misdaadschrijvers en zet ze in de spotlights. Iedereen kent ze en ze hebben een groot bereik.’

‘Misschien zou het een idee zijn om een jaarlijks thrillerfestival te organiseren - eventueel rond een feestelijke uitreiking van de Gouden Strop. Met signeersessies, lezingen/ interviews in verschillende zaaltjes (dan kunnen de mensen kiezen). Met Hebban is er een keer zoiets gedaan. Herhaal dat en doe het bijvoorbeeld in Utrecht.’

‘Organiseer boekentours met meerdere auteurs tegelijk die met elkaar in gesprek gaan - zoals Jens Vern/ Sander Verheijen en ik binnenkort gaan doen naar aanleiding van zijn nieuwe boek Nevenschade.’

‘Benader actief de recensenten van kranten en tijdschriften die altijd maar weer voor Scandinavische en Angelsaksische auteurs gaan. Vraag ze actief om Nederlandse auteurs te bespreken.’

Jeroen Windmeijer (1969) is sinds 1 januari 2019 fulltime auteur. Inmiddels zijn van zijn hand zeven thrillers verschenen.

Heeft de Stichting Gouden Strop een goed besluit genomen? (Tussenstand)

Ja: 2

Nee: 1

Geen mening: 0

Lees ook de reactie van Loes den Hollander en Jacob Vis.