Na een hardnekkige strijd (nieuws, 2021)

Thrillerschrijfster Mo Hayder overleden   



De Britse thrillerschrijfster Mo Hayder is dinsdag 27 juli overleden aan de gevolgen van de dodelijke zenuwziekte ALS. Mo Hayder, pseudoniem van misdaadauteur Clare Dunkel is 59 jaar oud geworden. 

Mo Hayde in 2000

Hayders uitgever Century maakte vandaag melding van haar overlijden. 'Clare kreeg op 22 december de diagnose ALS. Ze voerde een hardnekkige strijd, maar de ziekte verergerde in een alarmerende snelheid.' Hayder laat een man en dochter achter. 

Het nieuws komt vier maanden na de aankondiging dat zij haar koers verlegde van misdaadromans naar speculatieve thrillers, spannende boeken met een vleugje sciencefiction of fantasy. Haar uitgeverij liet weten dat Clare Dunkel begonnen was met een nieuwe serie boeken in dit genre, waarvoor ze het pseudoniem Theo Clare gebruikte. Haar nieuwe boek The Book of Sand zal begin 2022 worden gepubliceerd. Volgens de uitgever speelt het verhaal zich af in een ander universum waarin niets is wat het lijkt.  'Het kostte me vier jaar om dit boek af te ronden',  zei Dunkel eerder. 'Ik ben zo gelukkig dat ik fictie kan schrijven dat een geheel door mij verzonnen universum als decor heeft.'

Over de afgelopen 21 jaar heeft Mo Hayder tien thrillers gepubliceerd. Haar vijfde boek Ritual werd genomineerd voor de Barry Award 2009, haar zevende boek Gone won de Edgar Allan Poe Award en haar boek Wolf belandde op de shortlist van de Edgar Awards 2015. In 2011 ontving Hayder de Crime Writers' Association Dagger in the Library Award. Alleen al in het Verenigd Koninkrijk verkocht ze 1,2 miljoen boeken. 

Zebravinkjes
Mo Hayder debuteerde in 2000 met de ongemeen ruwe thriller Vogelman, over een seriemoordenaar die levende zebravinkjes achterlaat in de stoffelijke overschotten van zijn slachtoffers. Mo Hayder liet niets onbesproken en schreef bijvoorbeeld over lijken, 'opengesneden van schaamhaar tot schouder, met de huid los gepeld zodat je rauwe ribben met vet en spiermassa zag'. 

Hayder heeft een opmerkelijk cv. Op haar veertiende had ze al een strafblad, op haar vijftiende hield ze de school voor gezien en op haar zestiende verliet ze het ouderlijk huis. Mo Hayder blonk in haar tienerjaren uit in rebellie. 'Mijn ouders hebben een academische achtergrond', zei ze in een interview met De Spanningsblog, 'en mijn instinct gaf me in om daartegen te rebelleren. Alles wat ook maar een beetje de geur had van opleiding, vond ik vergif.'

Het strafblad werd opgemaakt nadat ze betrokken was geraakt bij een vechtpartij. Hoogoplopende conflicten met haar ouders volgden. Uiteindelijk liep ze weg. 'Daarna sloeg ik min of meer op drift. Nam elk baantje aan dat ik kon krijgen, kreeg een vriendje dat in de muziek zat. Het werd een tijd vol seks, drugs en rock-'n-roll. Dat ging lange tijd door totdat ik op een dag wakker werd en tegen mezelf zei: 'Je vergooit je leven'. Dat was het einde van mijn rock-'n-rolldagen.'

Slang

Nadat ze alsnog haar opleiding had afgerond, ging Mo Hayder reizen. Ze belandde in Japan, waar ze in haar onderhoud voorzag door Engelse les te geven aan personeel van grote ondernemingen. 'Veel westerse meisjes verdienden ook bij als model of hostess. Ik werkte in een nachtclub in Tokyo. Ik stak de sigaretten aan van klanten, bestelde hun whisky, meer moet je er niet bij denken. Ik stond er verbaasd van hoe snel ik verveeld raakte.'

In die periode werd een collega van haar verkracht in haar appartement en zag ze korte tijd daarna zes mensen voortijdig het tijdelijke met het eeuwige verwisselen. 'In een koffieshop kreeg een man die een tafel verderop zat een hartaanval. Toen ik in Tokio in een park wandelde, zag ik een arbeider van een steiger vallen en een paar weken later zag ik een jongetje gebeten worden door een slang. Het leek wel of ik overal ongeluk bracht.' Hayder besloot daarop die ervaringen te verwerken in een boek.

Vogelman werkte als een therapeut voor Hayder, zei ze. 'Mijn moeder vertelde me dat ze niet in staat was mijn boek te lezen, omdat het zo duister is. Ze zei: 'Toen jij klein was probeerde ik je altijd af te schermen van de donkere kanten van de samenleving'. Misschien was die bescherming te benauwend en word ik daarom zo gefascineerd en aangetrokken door het gewelddadige.'

(Bron: The Bookseller, De Spanningsblog)

Klik hier en hier voor interviews met Mo Hayder