03 juni 2019

Thomas Olde Heuvelt - Dolores Dolly Poppedijn (2019)


Unheimisch poppenverhaal



(Door Peter Kuijt)
 


De boekenkoper heeft nog tot en met 21 juni de kans om op voordelige wijze kennis te maken met Thomas Olde Heuvelt. Als hij hem al niet kende... Bij aankoop van ten minste 12,50 euro aan Nederlandse boeken tijdens deze Spannende Boeken Weken krijgt de consument het 93 pagina’s tellende boekje Dolores Dolly Poppedijn van de door Stephen King bejubelde Nijmeegse schrijver cadeau. Of op basis van dit boekje de lezer een langdurige relatie met de jonge auteur wil aangaan, valt echter te betwijfelen.

Met de vertelling wil de 36-jarige schrijver een ode brengen aan grootmeesters als Roald Dahl en Edgar Allan Poe. Dolores Dolly Poppedijn is zijn ‘liefdesbrief aan de gothic novel uit de achttiende en negentiende eeuw, toen dat soort verhalen mensen nog konden shockeren’, aldus Olde Heuvelt in een interview met Nu.nl.

Hoofdpersoon én vertelster van het verhaal is Charlotte. Zij kan de dood van haar baby Dolores niet verkroppen. Sterker nog, al in het begin van het verhaal krijgt de lezer door dat Charlotte behoorlijk van ’t padje is of – in de woorden van Willem Holleeder – ‘compleet wappie’. Echtgenoot Gilman probeert haar leed te verzachten door haar een Duitse herder cadeau te doen, maar dat kreng met de naam Dolly is zo vals als wat. Charlotte wil haar baby Dolores herscheppen en wendt zich daartoe tot een handgemaakte rebornpop. ‘Nogal unheimisch’, vindt Gilman.

Het gaat van kwaad tot erger met Charlotte die zich ontwikkelt tot een ergerniswekkend sujet. Ze pampert er op los, gaat met lijmpistool en make-up in de weer om haar baby tot leven te wekken. Dat gaat natuurlijk niet goed.

‘Ik wilde niet een standaardverhaal met een twist erin schrijven’, stelde Olde Heuvelt. Wellicht had hij dat misschien wel moeten doen. Dat had mogelijk een spannender, verrassender verhaal opgeleverd dat niet te lijden had onder een te bloemrijke stijl en overvloedige rijmelarij. Bij Dolores Dolly Poppedijn gaan de gedachten onverbiddelijk terug naar de jaren van de middelbare school toen je voor je lijst saaie en onleesbare romans moest doorploegen. 


Horrorelementen (bloed, maden, slijmdraden), toch Olde Heuvelts sterke kanten, lijken er met de haren bijgesleept te zijn. Hiermee win je niet de harten van jonge lezers, de hoop en verwachting van boekpromotor CPNB ten spijt.

Tegen Nu.nl vertelde Olde Heuvelt dat hij ‘met een brede grijns op zijn gezicht’ dit verhaal had zitten schrijven. Bij deze lezer gingen gaandeweg de mondhoeken steeds verder naar beneden hangen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten