13 januari 2015

De stem (nieuws, 2015)

DE DRIE M'S VAN AANKLAGER PASCALE BRUINEN

Dat advocaten en zelfs zij die van het tableau geschrapt zijn, boeken schrijven, is alom bekend. Sommigen boeren zelfs veel beter met hun legal thrillers, dan met hun geploeter in de rechtszaal. Dat een aanklager een boek publiceert, komt minder vaak voor. Officier van justitie Pascale Bruinen beschrijft haar werk in 'Mijn eerste lijk is gelukkig vers'.

Een uniek kijkje achter de schermen van de misdaadbestrijding. Dat belooft uitgeverij De Fontein met het boek 'Mijn eerste lijk is gelukkig vers' van Pascale Bruinen. Zij is officier van justitie in Maastricht. Zondag 25 januari overhandigt de auteur, die wekelijks haar werk belicht in een column in het AD, het eerste exemplaar aan mr. H.J. Bolhaar, voorzitter van het College van procureurs-generaal. Twee dagen later ligt het boek in de winkel.

Bruinen speelt in haar boek vooral in op het menselijke aspect van haar werk. Immers, het boek moet antwoord geven op de vraag welke gevoelens, emoties en twijfels er schuil gaan achter 'die strenge, zwarte toga' van de officier van justitie. Ze beschrijft met een volgens De Fontein 'open en eerlijke blik' haar ervaringen tijdens strafzittingen, nachtelijke diensten en het leiden van opsporingsonderzoeken van de politie. Voorop staat dat zij als officier van justitie dan wel 'één en ondeelbaar' is, maar dat ze als persoon juist de som van drie delen is: 'magistraat, mens en moeder'.

In het voorwoord, dat door de uitgeverij alvast verstrekt is, geeft Bruinen een opmerkelijk stevig signaal af. Bruinen wil met haar boek 'een broodnodig tegengeluid' laten horen 'in de kakofonie' die strafpleiters 'al sinds jaar en dag' produceren in de media. Volgens Bruinen komen de Hiddema's, Spongs en Ankers louter en alleen op voor de belangen van hun cliënten. ''Maar als officier van justitie vertegenwoordig ik de hele maatschappij.''

Zonder blikken of blozen stelt Bruinen dat zij 'de stem' is van de hardwerkende middenstander die bestolen is door zijn eigen personeel, van de juwelier die voor de derde keer op brute wijze is beroofd en van de kleuter die seksueel misbruikt is door haar vader. Ze schrijft dat dit boek een nadere kennismaking is met iemand die een gevaarlijke verdachte eens níét tegen beter weten in probeert vrij te krijgen, maar juist haar best doet deze achter de tralies te zetten.

Overigens is Bruinen ook jarenlang werkzaam geweest als advocaat. Ze heeft eind jaren negentig met name slachtoffers in letselschadezaken bijgestaan.


(foto auteur: Jacqueline de Haas)

1 opmerking: