Herman Koch - Geachte heer M. (2014)

VILEINE AFREKENING MET RANDVERSCHIJNSELEN SCHRIJVERSLEVEN

(Door Guido Huisintveld)

Herman Koch behoeft geen introductie. Zijn nieuwe boek trouwens ook niet meer. De naschokken van het mediaoffensief zullen nog lang voelbaar zijn.

'Geachte heer M.' begint zeer sterk met het gegeven dat een auteur op beklemmende wijze gadegeslagen wordt door zijn onderbuurman. Deze man beweert nieuw materiaal te hebben over een oude verdwijningszaak, waarbij een leraar vermoedelijk door twee scholieren uit de weg is geruimd. Een zaak waar auteur M. een boek over geschreven heeft. 

Stilistisch is deze opening knap opgezet, omdat uitsluitend de onderbuurman aan het woord is. In het tweede deel draait het vertelperspectief naar auteur M. en volgt er terloops een venijnige afrekening met de obligate randverschijnselen van het schrijversbestaan.

Vervolgens springt Herman Koch terug in de tijd en komen we terecht in een jongerensoap, niet het sterkste segment van deze roman. Koch heeft er op een gegeven moment ook genoeg van en begint met scherpe pen aan een vileine weerspiegeling van het jaarlijkse Boekenbal. Pas later worden enkele thrillerachtige lijntjes uit het eerste deel weer opgepakt en aan elkaar geknoopt.

Koch schrijft toegankelijk en onderhoudend. Hij lijkt zichzelf en zijn collega’s flink op de korrel te nemen. Ook de hele kermis rondom boekpresentaties ontkomt niet aan een bijtende beschouwing, hoewel dit met een knipoog gebeurt. De tomeloze zelfpromotie is geachte heer K. immers ook niet vreemd.

Herman Koch - Geachte heer M., uitgeverij Anthos, 430 pag.