Schaamteloos (column, 2013)

LOVERMAN 

(Door Peter de Zwaan)

'De Loverman' is er, de misdaadroman rond neuroloog Ernst Jansen Steur. Het vraagt om een column, maar helaas: ik ben bezig met een nieuwe 'Jeff Meeks' en als ik werk aan een nieuw boek dan schieten me geen columns te binnen. Niet zonder dat ik er voor ga zitten, in elk geval, en daar heb ik eigenlijk geen zin in. Want ideeën voor het boek hutseklutsen dan met ideeën voor een column en het resultaat wil nog wel eens leiden tot totale chaos in mijn hoofd. Soms denk ik: zo moet een schizofreen zich voelen die twee personen heeft die onder zijn schedeldak huis houden.

Maar je moet wat, tegenwoordig. Reclame gaat allang niet meer via kranten en radio. Alleen via de televisie, zeggen collega’s die het weten kunnen. ‘En dan nog uitsluitend via 'Pauw & Witteman' en 'De wereld draait door', alleen kom je daar niet in als je niet tot het groepje behoort.’

‘Welk groepje?’ vraag ik dan.

De antwoorden verschillen, maar niet heel veel. Om te beginnen moet je in het westen wonen en je moet een groot netwerk hebben met tentakels die in de Amsterdamse grachten hangen.

Ik faal op alle punten. Ik woon verder weg dan Siberië, verder dan Buiten-Mongolië, en wie de plaatsnaam hoort, wordt wit en begint te rillen. Enschede. Erg, hè.

Ik ben de schrijver met het kleinste netwerk ter wereld, want ik hou van schrijven en ik heb een beetje een hekel aan het bezoeken van bijeenkomsten. Ik heb geen tentakels en die slootjes in Amsterdam (ik citeer nu Jeroen van Merwijk, de beste cabaretier van dit land) doen me weinig.

Ik heb dus alles tegen.

Behalve dat ik wel eens stukjes schrijf en dat veel mensen het leuk vinden ze te lezen. Sinds ik boeken uitgeef, ben ik bovendien schaamteloos; die noodzakelijke eigenschap voor uitgevers heb ik me wel eigen gemaakt.

Ik stel daarom namens u via deze weg de uiterst belangrijke vraag: ‘Waarom moet ik 'De Loverman' lezen?’

Fijn dat u het wilt weten. Ik zal het u rap vertellen. Omdat De Bezige Bij/Cargo meldde dat het boek prachtig was maar niet commercieel genoeg, de verkopers zeiden het zelf.

Als u het koopt en leest dan kunt u zelf oordelen of dat ‘prachtig’ klopt en u ondergraaft er meteen de uitspraak ‘niet commercieel’ genoeg mee, want om een boek commercieel redelijk succesvol te maken is de verkoop van, pakweg, 500 al voldoende. Boeken kosten een uitgever niets, dat heb ik vaker beweerd en met feiten gestaafd. Twee euro het stuk, misschien ietsje meer, maar veel zal het niet zijn. Als er 300 exemplaren van 'De Loverman' zijn verkocht zijn Zwarte Zwaan en Ellessy uit de kosten, 200 meer en de zon gaat op. Dat moet lukken. Als u een beetje meehelpt en de eerste 1000 boeken de winkels uit laat vliegen, zit het met mijn geplande vakantie in New York en de Cariben snor en zet u De Bezige Bij voor schut. Dat moet een leuk idee zijn, een erkende, grote uitgeverij beschaamd maken en een kleintje helpen. Voor wie twijfelt, citeer ik een koopman op de Albert Cuyp die ik hoorde roepen: ‘Doet u het niet voor uzelf, doe het dan voor mij.’

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor acht van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 die prijs. Zijn nieuwe thriller 'De Loverman' is verschenen bij zijn eigen uitgeverij Zwarte Zwaan. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)