(Door Hans Knegtmans)
Die prijzen kreeg Coben met twee avonturen van sportmakelaar en detective-tegen-wil-en-dank Myron Bolitar: diens Nederlandse debuut 'Vals spel' (1995) en 'Vermist' (1996). Na zeven Bolitardelen gunde Coben zijn held een adempauze, ten gunste van wisselende personages, die maar één roman meegingen. Daarin kreeg de hoofdpersoon het in de regel zwaar te verduren; overleven was de boodschap.
De nieuwe formule sloeg wonderwel aan, getuige eerste plaatsen op de bestsellerlijst van The New York Times van 'Spoorloos' (2002), 'Geen tweede kans' (2003), 'Momentopname' (2004) en 'De onschuldigen' (2005).
De lezers kregen geen genoeg van Cobens literaire achtbaanritjes. Dat de boeken geen stilistische hoogstandjes bevatten, terwijl de hoofdpersonen opmerkelijk schetsmatig bleven, deerde alleen de oudgedienden die aan de springerige Bolitaravonturen verknocht waren.
In 'Blijf dichtbij' woont Megan Pierce met haar echtgenoot Dave en twee tienerkinderen ergens in een brave buitenwijk. Helemaal ingedut is ze nog niet, en met weemoed denkt ze soms terug aan haar vorige leven, waarin ze als stripteasedanseres mannen verleidde. Een collega uit die tijd vraagt haar poolshoogte te komen nemen van een recente verdwijning, precies zeventien jaar nadat ene Stewart Green op dezelfde plaats van de aardbodem is verdwenen.
Daardoor komt Megan weer in contact met fotograaf Ray, met wie ze ooit een neurotische romance onderhield. Rechercheur Jack Broome ten slotte heeft de raadselachtige verdwijning van Green nooit kunnen verkroppen en gaat ten tweeden male op oorlogspad.
Door de rommelige opbouw hinkt het verhaal op twee gedachten. Enerzijds wordt de lezer gevraagd zich in Megans zoektocht naar zichzelf te verdiepen. Wie is ze en wat wil ze 'werkelijk'? Het is maar de vraag of lezers die inspanning kunnen opbrengen: met een bordkartonnen personage is het moeilijk je te identificeren.
En omdat de hoofdfiguren slechts marginaal bij de verdwijningen betrokken waren, zorgt de misdaadcomponent evenmin voor rode oortjes. Bij gebrek aan aansprekende personages en intrige springt Cobens ongeïnspireerde taalgebruik extra in het oog.
Harlan Coben - Blijf dichtbij. Vertaling: Karien Gommers. Uitgeverij Boekerij, 352 pag.
(Bron: Het Parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten