Een nieuwe schrijver (column, 2011)

JEANNEKE

(Door Peter de Zwaan)

Dit stukje gaat over recensies. Maar niet over recensenten.

Recensenten zijn mensen die betrokken zijn bij een genre, die de moeite nemen iets over de schrijver van een (misdaad)roman te lezen, die een referentiekader hebben omdat ze wel eens vaker een boek lezen. Dat zijn recensenten, en ze maken recensies.

Er zijn ook wonderlijke landgenoten die stukjes schrijven die ze recensies noemen. Een ervan is Jeanneke. Ze woont in Sint-Oedenrode, ze is, dat meldt ze zelf, tussen 60 en 69 jaar en ze publiceert in Bol.com. Misschien is het woord publiceert iets te veel eer, maar ze vervaardigt zinnen en die worden afgedrukt.
Jeanneke vindt bijna alles mooi. Franca Treur, Marietta Nollen, Jonas Jonasson, Lieneke Dijkzeul & Eenvoudig Communiceren (geen idee hoe dat zit), Jacques Klöters en Marion Pauw, allemaal geweldig, fantastisch, groots, vijf sterren en een zoen toe. Hetzelfde geldt voor de Classical top-100 en een Imax-film, want Jeanneke is veelzijdig. Slechts een keer vliegt ze uit de bocht en dat is bij 'All Inclusive' van Suzanne Vermeer: slecht, slecht, slecht, en één ster voor de moeite.

Er zijn veel mensen om wie ik moet lachen, maar ik schrijf niet over iedereen om wie ik moet lachen een stukje. Wel over Jeanneke omdat haar recensie van 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger' zo geweldig begint. 'Een nieuwe thrillerschrijver.' Alsjeblieft, dat is binnenkomen. Zeven nominaties voor de Gouden Strop, gewonnen met 'Het Alibibureau', twee nominaties voor de Diamanten Kogel, maar toch: een nieuwe thrillerschrijver.

Maar, ho, wacht, als Jeanneke 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger' heeft gelezen, heeft ze dan echt de achterkant niet gezien? Daar staat het, van die Gouden Strop, en dat ik in het verleden wel eens vaker een boekje heb voltooid. Heeft ze dat helemaal gemist of heeft ze mijn boek niet in handen... ik durf deze zin niet af te maken.

De door mij zeer betreurde Rob Sijmons vertelde me ooit dat hij mijn eerste misdaadroman 'Dietz' vier sterren had willen geven, maar het niet had gedaan, omdat 'je een debuut nu eenmaal maximaal drie sterren geeft'. Jeanneke sluit zich bij hem aan, en geeft me een goede raad. 'Misschien ligt de schrijver zijn toekomst meer bij onderzoeksjournalistiek?' Misschien. Ik denk het niet, maar je weet het nooit.
Het einde van de recensie is huiveringwekkend.

'Ik blijf hem zeker volgen.'

Jezusmina.

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Begin mei verscheen bij uitgeverij Cargo zijn thriller 'De vuurwerkramp van Harmen Saliger'. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)

Gesignaleerd 44 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

KATHY REICHS - VIRUS

Bij uitgeverij De Boekerij is verschenen 'Virus' van Kathy Reichs. In deze thriller staat Tory Brennan, nichtje van gerenommeerd forensisch antropoloog en Reichs' heldin Temperance Brennan centraal.

Tory Brennan is de leider van een groep tiener-'sci-philes' die op een afgelegen eiland aan de kust van South Carolina wonen. Wanneer ze een hond redden die voor medische experimenten zou worden gebruikt, worden ze blootgesteld aan een onbekend virus dat hun levens voorgoed zal veranderen.

Niet lang nadat ze met het virus in aanraking zijn gekomen, merken Tory en haar vrienden dat ze verscherpte zintuigen hebben en dat hun reflexen megasnel zijn. Ze moeten hun wetenschappelijke nieuwsgierigheid combineren met hun nieuwe fysieke gaven om een verjaarde misdaad op te lossen die plotseling volop in de belangstelling staat. Alleen moeten ze daarvoor wel lang genoeg in leven blijven...

Kathy Reichs is forensisch antropoloog bij de gerechtelijke medische dienst van North Carolina en directeur forensische antropologie voor de provincie Québec in Canada. Daarnaast is ze hoogleraar antropologie en wordt ze vaak gevraagd om op te treden als getuige-deskundige. De succesvolle tv-serie Bones is gebaseerd op Kathy Reichs' boeken.

Kathy Reichs - Virus. Vertaling: Lia Belt. Uitgeverij De Boekerij, 352 pag., € 17,95. ISBN 9789022559277

Bram Dehouck - Een zomer zonder slaap (2011)

Overlast van een monsterlijke naaktslak


(Door Hans Knegtmans)

Slager Herman Bracke kan de slaap niet vatten, sinds in zijn dorp Blaashoek een windmolenpark in gebruik is genomen. De eerste nacht dacht hij even dat het gebrom werd veroorzaakt door een stationair draaiende truck. Was het maar waar.

Ook andere inwoners ondervinden overlast. Dierenarts Jan Lietaer verbijt zich omdat zijn onberispelijke gazon elke twee seconden verkleurt door een voorbijgaande schaduw. 'Als van een monsterlijke naaktslak', in de woorden van de schrijver. Apotheker Ivan Camerlynck kan zich niet concentreren op de bereiding van zijn zinksiroop. Strikt genomen niet vanwege een windmolen, maar doordat het hondje van buurvrouw Saskia enthousiast de passerende wieken toeblaft.

In 2010 mocht Bram Dehouck op dezelfde dag twee literaire prijzen in ontvangst nemen: de Gouden Strop voor de beste Nederlandstalige thriller en de Schaduwprijs voor het beste thrillerdebuut. De minzame moordenaar was inderdaad een misdaadroman van superieure kwaliteit en deed uitzien naar meer.

De kans is groot dat de liefhebber van het misdaadgenre zich aanvankelijk geen raad weet met Een zomer zonder slaap'. Het boek doet eerder denken aan een vervreemdende soap, zoals Alex van Warmerdams film De noorderlingen. En het thrillerpubliek leest niet om eens lekker te kunnen grinniken of, in een enkel geval, het uit te schateren.

Maar je krijgt niet de indruk dat Dehouck het soort schrijver is die aan de wens van de lezers tegemoet komt. Of een ereplaatsje wil veroveren in de stationsboekhandel. Hij houdt zichtbaar van het geschreven woord, en hanteert dat met indrukwekkende precisie. Het is een klein wonder hoe hij in amper tweehonderd pagina's meer dan twintig personages tot leven brengt.

En de misdaadliefhebber? Die komt in de laatste hoofdstukken alsnog aan zijn trekken. Slechts weinig Blaashoekers halen ongeschonden de slotpagina. De windmolen als motor van het menselijk tekort. Moet kunnen.

Bram Dehouck - Een zomer zonder slaap. Uitgeverij De Geus, 190 pag.

(Bron: Het Parool)

Over Amsterdam en zo (nieuws, 2011)

ADVOCATE VOLKERT VAN DER G. SCHRIJFT THRILLERTRILOGIE

Britta Böhler, de Duitse advocate van Pim Fortuyns moordenaar Volkert van der G., heeft een thrillertrilogie geschreven met Amsterdam als decor. Dat heeft uitgeverij De Arbeiderspers vandaag laten weten.

Böhler heeft samen met de Britse schrijver Rodney Bolt aan de trilogie gewerkt. Gelijk Nicci French gebruiken de twee als schrijversnaam een samenvoeging van hun voor- en achternaam: Britta Bolt.

De thrillerreeks zal onder de overkoepelende titel 'De Posthumus trilogie' worden gepubliceerd in het voorjaar van 2012 worden gepubliceerd. De aparte titels zijn 'Heldhaftig', 'Vastberaden' en 'Barmhartig', de woorden die ook in het wapen van Amsterdam voorkomen.

Beide auteurs zijn afkomstig uit het buitenland en woonachtig in Amsterdam. Ze zijn insiders en toch buitenstaanders en hebben daardoor volgens De Arbeiderspers een unieke kijk op de stad en de politiek maatschappelijke gebeurtenissen in Nederland.

Amsterdam is het hart van de boeken, de stad van krakers en beurshandelaren, van jonge vrouwen in hijabs en gay fashionistas, Amsterdam heeft vele gezichten. Het motto van de stad - heldhaftig, vastberaden en barmhartig – loopt als een rode draad door 'De Posthumus trilogie'. De hoofdrolspelers worden hierin geconfronteerd met de grote thema's van de 21e eeuw: terrorisme en mensenhandel, milieuvraagstukken en de beeldvorming door de media, populisme en de macht van de vrije markt.

In het eerste deel, 'Heldhaftig', maken we kennis met Pieter Posthumus, de hoofdpersoon. Pieter Posthumus heeft het maar druk – een zelfmoord op een zolderkamer, een naakt lichaam in een gracht, een onbekende toerist die dood neervalt op straat. En dat alles in een week tijd.

Posthumus werkt voor de Gemeente Amsterdam, en regelt de begrafenis voor anonieme lijken die binnen de stadsgrenzen zijn aangetroffen. Hij is ervan overtuigd dat hij een moordcomplot op het spoor is, ook al doet de politie de zaak af als een ongeluk. En dan is daar Merel, een jonge journaliste, op jacht naar het grote verhaal.

Posthumus is vastbesloten de waarheid te achterhalen en de moordenaar te vinden. Maar door zijn zoektocht doorkruist hij onbedoeld het werk van de Inlichtingendienst. Een groep potentiële terroristen is net vrijgelaten, door gebrek aan bewijs, en de Inlichtingendienst vreest het ergste.

Terwijl Posthumus achter de moordenaar aan gaat en Merel achter haar scoop, doet de Inlichtingendienst er alles aan een aanslag te voorkomen; hun werelden botsen met onvoorziene en verstrekkende gevolgen.

Britta Böhler (Duitsland, 1960) studeerde rechten en filosofie in haar geboorteland. Sinds 1995 woont Böhler in Amsterdam waar zij als advocaat werkzaam is. Zij verdedigde o.a. de moordenaar van Pim Fortuyn, de hofstadgroep en Ayaan Hirsi Ali. Böhler publiceert regelmatig over juridische en maatschappelijke onderwerpen, en in 2004 verscheen haar boek 'Crisis in de rechtstaat'. Tevens was Böhler van 2007 tot 2011 senator in de Eerste Kamer.

Rodney Bolt (Zuid Afrika, 1957) woont en werkt sinds ruim vijftien jaar in Amsterdam. Hij schrijft regelmatig over de stad voor de internationale pers (o.a. The Daily Telegraph, Condé Nast Traveller). Daarnaast schrijft Bolt korte verhalen en biografieën. Zijn boek 'Lorenzo Da Ponte', over het leven van Mozarts librettist, werd genomineerd voor de Boek Prijs van de Los Angeles Times. Recentelijk verscheen van hem 'As Good as God, as Clever as the Devil', het levensverhaal van Mary Benson.

Onder pseudoniem (nieuws, 2011)

UITGEVER ERKENT: PAUL GOEKEN WAS SUZANNE VERMEER

De Spanningsblog suggereerde het al eerder (zie ook hier) en nu geeft ook de uitgever het toe. Paul Goeken, die op dinsdag 21 juni op 48-jarige leeftijd overleed, schreef bestsellers onder de naam Suzanne Vermeer. Dat heeft uitgeverij A.W. Bruna vandaag laten weten.

Paul Goeken, die aan kanker leed, overleed vorige week in een ziekenhuis op het Spaanse eiland Gran Canaria, waar hij al jaren woonde. Hij laat een vrouw en drie kinderen na.

Op Crimezone.nl beschrijft hoofdredacteur Sander Verheijen zijn bijzondere band met Paul Goeken: ,,Paul was een bijzondere kerel. Een vriend voor het leven.'' Verheijen was vorige week aanwezig op Goekens begrafenis, evenals uitgever Steven Maat en redacteur Juliette Wersch. Verheijen: ,,We haalden herinneringen op en blikten terug op bijzondere belevenissen met Paul. Samen kwamen we tot een belangrijke conclusie: iedereen mag weten dat Paul meer was dan de auteur van de vijf thrillers die hij onder zijn eigen naam publiceerde, dat hij het creatieve brein was achter een van de succesvolste thrillerauteurs van de laatste jaren: Suzanne Vermeer.''

In 2005 werd Paul Goeken de eerste Nederlandse auteur in 15 jaar bij uitgeverij A.W. Bruna en publiceerde hij verschillende thrillers onder zijn eigen naam. Na zijn thriller 'De orde' liep hij rond met een idee voor een nieuw boek, een spannend verhaal dat de misstanden in de vakantiewereld aan de kaak zou stellen: 'All inclusive'. Uitgever Steven Maat van A.W. Bruna Uitgevers: ,,Het verhaal was te goed om te laten liggen, we wisten zeker dat we veel lezers zouden aanspreken, maar het was een heel ander verhaal dan Pauls eerdere thrillers. Het boek onder zijn naam uitgeven was daarom eigenlijk geen optie.''

De naam Suzanne Vermeer werd bedacht en in 2006 verscheen 'All inclusive', de eerste titel in het nieuwe genre 'vakantiethriller'. Met ruim 17.000 verkochte exemplaren en een Bestseller 60-notering werd dit debuut meteen een groot succes. Ook de titels die daarna verschenen werden stuk voor stuk bestsellers. In 2010 werd 'Cruise' zelfs genomineerd voor de NS Publieksprijs. Bella Italia, de meest recente Vermeer-thriller, ligt sinds begin juni in de winkels en staat momenteel op plaats 2 in de Bestseller 60.

Of het overlijden van Paul Goeken ook het einde betekent voor Suzanne Vermeer valt nog te bezien. 'Noorderlicht' staat gepland voor januari 2012. Uitgever Steven Maat: ,,We hebben ongeveer de helft ervan gelezen en het restant zullen we binnenkort ontvangen. 'Noorderlicht' komt er in ieder geval, dat zijn we verplicht aan Paul. Hoe we het verder precies gaan doen, daar gaan we ons nog op bezinnen.''

Teneinde (nieuws, 2011)

SCHRIJVER HEERE HEERESMA OVERLEDEN

Schrijver en dichter Heere Heeresma is zondag 26 juni op 79-jarige leeftijd overleden in Laren. Hij verbleef in het Rosa Spierhuis, een verzorgingshuis voor kunstenaars en wetenschappers.

Heeresma schreef tientallen boeken, waaronder 'Zwaarmoedige verhalen voor bij de centrale verwarming'. Dit boek is verfilmd, evenals de boeken 'Een dagje naar het strand' en 'Han de Wit' gaat in ontwikkelingshulp. Frans Weisz verfilmde in 1975 het boek 'Geef die mok eens door, Jet!'. Daarnaast verwierf de schrijver bekendheid met erotische verhalen die onder meer zijn gebundeld in 'Een hete ijssalon'.

In 2005 maakte de in Amsterdam geboren schrijver een comeback met het autobiografische werk 'Een jongen uit Plan Zuid '38-'43', gevolgd door een tweede deel over de jaren '43-'46. Zijn laatste boek leverde hij vijf jaar geleden af: 'Kijk, een drenkeling gaat voorbij'.

Minder bekend is dat Heere Heeresma samen met zijn broer Faber enkele misdaadromans onder de naam Heeresma Inc. heeft geschreven. In 1969 verschenen 'Bijzonder Spaans' en 'Teneinde in Dublin', met Francis Pax in de hoofdrol. Op 17 juni 1969 reed Faber Heeresma op Ibiza met een gehuurde Seat 600 tegen een autobus aan, wat hem het leven kostte. Hij is begraven op Ibiza. Posthuum verscheen in 1973 van Heeresma Inc. 'Hallo hallo... bent u daar, Plotsky?'.

Soepele stijl (nieuws, 2011)

HERCULE POIROTPRIJS VOOR RUDY SOETEWEY

Schrijver Rudy Soetewey heeft de Hercule Poirotprijs 2011 gewonnen met zijn thriller 'Getuigen'. In de Stadsschouwburg van Brugge kreeg hij vandaag zijn prijs, een cheque van 5000 euro, uit handen van Esther Verhoef. Zijn rivaal 'Bram Dehouck' kreeg de Prijs van de Lezer. De ceremonie was meteen het startschot voor de tweede editie van Poirot in Bruges – Knack Thrillerfestival.

'Getuigen' vertelt over een ogenschijnlijk banaal incident, in dit geval een confrontatie met baldadige jongeren in een late trein, dat danig uit de hand loopt. De gevolgen voor hoofdpersonage Martin Vandeweyngaert, een boekhouder die toevallig getuige was van de feiten, zijn niet te overzien: zijn wat teruggetrokken leventje wordt danig overhoop gegooid, en geleidelijk zinkt hij weg in een moeras van leugens, bedreigingen, misverstanden, angst en lafheid. Maar Martin vecht terug.

De jury was onder de indruk van de soepele, eenvoudige vertelstijl van Soetewey. Van de vaart ook waarmee hij zijn verhaal voortstuwt, en van de wijze waarop hij een aantal moeilijke maatschappelijke thema's aanraakt, zonder ooit prekerig te zijn. Soetewey is geen onbekende bij de Poirotjury: het is maar liefst de vierde keer dat hij werd genomineerd. Eerdere nominaties kreeg hij voor 'Inbraak' (2001), 'Moord' (2007) en 'Vrienden' (2009). Voor de eerste twee thrillers werd hij destijds ook genomineerd voor de Gouden Strop.

Nieuw dit jaar was de Prijs van de Lezer. Twee weken voor de uitreiking konden lezers op de Knacksite stemmen voor één van de vijf genomineerden: Naast Rudy Soetewey waren dat Bram Dehouck met 'Een zomer zonder slaap', Ludo Schildermans met 'Getekend', Schoemans met 'Bastille', en Koen Vermeiren met 'De blik'. De uiteindelijke publieksfavoriet werd Bram Dehouck. Hij ontving zijn prijs uit handen van Patrick De Bruyn, die vorig jaar de Poirot won met 'Dodelijk verlangen'.

(Bron: Knack.be)

Gesignaleerd 43 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

JEFFREY MOORE - HET GENOOTSCHAP VAN DE LAATSTE DIEREN

Bij uitgeverij De Arbeiderspers is vrijdag 24 juni verschenen 'Het genootschap van de laatste dieren' van Jeffrey Moore. Het boek bereikte de shortlist in de categorie Beste Misdaadroman voor de Arthur Ellis Award.

De Canadese bergen. Op de laatste dag van november stopt man-on-the-run Nile Nightingale tegen het middernachtelijk uur bij een kerk met een verweerd Te Koopbordje ervoor. Hij wordt opgeschrikt door een pickup die over het landweggetje voorbijschiet. Op het dak is een zak vastgebonden. De vrachtauto slingert om hem heen en komt halsoverkop tot stilstand naast het kerkhof. Stilte, dan een bons.

Met dat geluid komt er een einde aan Niles rust. In de juten zak bevindt zich het bloederige maar nog ademende lichaam van een jong meisje. Tegen beter weten in besluit Nile haar te verzorgen en achter diegenen aan te gaan die haar voor dood achterlieten.

Jeffrey Moore is geboren in Montreal. Hij is werkzaam als vertaler en als docent aan de University of Montreal. Voor zijn eerste roman, 'Prisoner in a Red-Rose Chain', ontving hij de Commonwealth Writers' Prize.

Jeffrey Moore - Het genootschap van de laatste dieren. Vertaling: Wim Scherpenisse en Gerda Baardman/ Uitgeverij De Arbeiderspers, 368 pag., € 21,95. ISBN: 978 90 295 7601 7

Peter Falk (nieuws, 2011)

VERKREUKELDE TV-DETECTIVE COLUMBO OVERLEDEN

De Amerikaanse acteur Peter Falk is donderdag op 83-jarige leeftijd overleden in zijn woning in Beverly Hills. Voor wie de jaren zeventig van de vorige eeuw bewust heeft meegemaakt, staat Falk op het netvlies gegrift als de wat morsige tv-detective Lt. Columbo, die moordverdachten bij het verlaten van een kamer met een laatste vraag altijd van hun stuk wist te brengen.

Columbo leeft voort als de inspecteur met een vlek op zijn stropdas, een niet al te sportieve auto en een man voor wie de modieuze mens zijn wenkbrauwen optrok. Zijn verhoortechniek was vaak onsamenhangend, met inderdaad nog die laatste, opkomende gedachte ('Oh ja, er is nog één ding....'), die de zaak op zijn kop zette.

Columbo leek erg tevreden met zichzelf, met zijn leven, zijn bassethond Dog, zijn gekreukelde Peugeot 403 en mevrouw Columbo, die de kijker nooit te zien heeft gekregen. Deze gedrongen man, die op sigaren kauwde, groeide uit tot een van de meest zelfverzekerde televisiehelden.

,,Hij lijkt op een slachtoffer van een overstroming'', zei acteur Falk eens over zijn personage. ,,Je krijgt mededelijden met hem. Het lijkt alsof hij niets ziet, maar hij merkt juist van alles op. Onder zijn slonzige uiterlijk is een goed stel hersens aan het werk.''

Falk was overigens niet de eerste acteur, die werd benaderd om Columbo te spelen. In eerste instantie was crooner Bing Crosby voor de rol aangezocht. Gelukkig wees Crosby het aanbod van de hand.

De tv-serie Columbo begon in 1971 en liep door tot 2003. De serie werd in 26 landen uitgezonden en was vooral populair in Frankrijk en Iran. De zo kenmerkende regenjas had Falk ooit voor zichzelf gekocht. Na 25 jaar op televisie te zijn geweest, was het kledingstuk zo smerig geworden, dat het eindelijk werd vervangen.

Falk was al een ervaren Broadway-acteur en had al twee Oscar-nominaties op zijn naam staan, toen hij aan Columbo begon. Lang daarvoor, op 3-jarige leeftijd, had hij al een kenmerkend Columbo-trekje aan zijn uiterlijk gekregen. Als gevolg van kanker moest een oog worden verwijderd.

De een zijn dood (nieuws, 2011)

ZESTIG MILJOEN LARSSONS

Van de 'Millennium-trilogie' van Stieg Larsson zijn nu wereldwijd 60 miljoen exemplaren verkocht. Dat meldt Larssons Nederlandse uitgever Signatuur.

Nederland en Vlaanderen staan in de verkoop op de zevende plaats van alle 46 landen waar de thrillers van de in 2004 overleden Zweedse schrijver verkrijgbaar zijn. Hier zijn er al ruim 2,5 miljoen exemplaren verkocht. De Verenigde Staten staan bovenaan het lijstje met 17,3 miljoen verkochte boeken, daarna volgen Engeland (11 miljoen) en Duitsland (6 miljoen). Opvallend is het succes van de e-books: 20 procent van de verkoop in de VS bestaat uit e-books.

Gesignaleerd 42 (nieuws, 2011)

vers van het mes!

FRANK VAN ZWOL - KLEM

Bij uitgeverij Karakter is verschenen de thriller 'Klem' van Frank van Zwol. Voor deze tweede roman werd de wildernisgids en auteur geïnspireerd door een drie maanden durende expeditie in Canada.

In 1998 zet de gedesillusioneerde zakenman Herman de Roy zijn eigen zelfmoord in scène op zijn landgoed in de Schotse bergen, zijn vrouw en twee zoons verbijsterd en vertwijfeld achterlatend. Ver weg van de gejaagde wereld leeft hij twaalf jaar later - nu als Roy Thorsen - teruggetrokken in een blokhut in de Canadese wildernis.

De harmonie van zijn leven in de Yukon Territories, nabij het goudzoekersstadje Dawson City in het noordwesten van Canada, wordt flink verstoord als zijn blokhut op het tracé van een geprojecteerde gasleiding blijkt te liggen, en hij op een zekere dag tot zijn schrik letterlijk wordt ingehaald door zijn eigen verleden.

Wat volgt is een avontuur van achtervolgingen door de woeste natuur, sabotage en politiek-economische belangen. Thorsen probeert in een onherbergzaam gebied dat hij op zijn duimpje kent uit de handen te blijven van de Canadese politie. Tegelijkertijd wordt het hem duidelijk dat hij een confrontatie met zijn vorige leven niet zal kunnen ontlopen...

Van Zwol gebruikte zijn tocht over de Groenlandse ijskap en het verhaal van een vermiste Amerikaanse kernbom als inspiratie voor zijn thrillerdebuut 'Het Thule-incident'.

Frank van Zwol - Klem. Uitgeverij Karakter, 302 pag. 9,95 euro. ISBN 978 90 6112 656 0

Gebundelde krachten (nieuws, 2011)

UITGEVERIJEN STARTEN LEE CHILD-OFFENSIEF

In september verschijnt er weer een nieuwe Jack Reacher-thriller van Lee Child en dat zullen we weten ook. In de aanloop naar de publicatie van 'De affaire' zijn vijf partijen binnen het boekenvak een campagne begonnen om de thrillers van de Britse schrijver zo luid en duidelijk mogelijk over het voetlicht te brengen.

De campagne begon 14 juni met het verschijnen van het actieboekje '4 x 4' met vier korte Lee Child-verhalen en het eerste hoofdstuk van de nieuwe Jack Reacher-thriller, uitgegeven door Uitgeverij Luitingh. Tijdens de - verlengde - Week van het Luisterboek (16 tot en met 26 juni) is het korte verhaal van Lee Child 'Het nieuwe leven van James Penney' gratis te downloaden op Luisterrijk.nl. Tegelijk verschijnt bij Uitgeverij Rubinstein 'Tegendraads', de eerste Jack Reacher-thriller als luisterboek, voorgelezen door Ron Brandsteder.

Gedurende de hele actieperiode is er bij eBook.nl voor nop een e-book met alle eerste hoofdstukken van de 15 Jack Reacher-titels te downloaden. Vanaf juni tot eind oktober verschijnt er daarnaast iedere tien dagen een nieuw, opeenvolgend e-book in de serie, van deel 1 tot en met deel 15. Op de eerste dag dat ieder ebook online beschikbaar komt, is het op die dag een uur gratis te downloaden bij eBook.nl. De campagne eindigt met het verschijnen van de nieuwe Jack Reacher-thriller 'De affaire' op 22 september.

Jan Costin Wagner - Het laatste zwijgen (2011)

Weer een fiets, weer bloed


(Door Maarten Moll)

Kimmo Joentta is nog steeds de dood van zijn vrouw aan het verwerken. Het is een vast gegeven in de boeken over de wat flegmatieke, dromerige inspecteur van politie in de Finse stad Turku.

In Het laatste zwijgen, de derde politieroman rond Joentta, van de Duitse schrijver Jan Costin Wagner, draait het om de verdwijning van een meisje. Op de plaats delict vindt de politie de fiets en bloedsporen van het meisje. De zaak roept herinneringen op aan de moord en misbruik van een meisje 33 jaar eerder. Op precies dezelfde plek. Met fiets en bloed. Die zaak werd onderzocht door Ketola, de latere baas van Kimmo Joentta.

Aan het begin van Het laatste zwijgen gaat Ketola met pensioen. Maar hij kan de zaak van 33 jaar geleden niet loslaten, zeker niet als hij denkt dat de verdwijning met die oude zaak te maken heeft. Hij gaat zich ermee bemoeien.

Wagner wisselt vaak van perspectief. Zo lezen we over Joentta die maar steeds aan zijn vrouw moet denken, dan zijn we bij Ketola, de ouders van het verdwenen meisje, de moeder van het vermoorde meisje, en de man die meer weet van de moord, ruim dertig jaar geleden.

Goed in de romans van Wagner is de wat verstilde manier van vertellen. De lezer wordt niet vermoeid met ellenlang overleg van het politieteam, of technische uiteenzettingen. Het zijn rustige boeken, wat niet wil zeggen dat er niets gebeurt. Maar Wagner houdt er nu eenmaal van de beweegredenen en de psychologie van daders, slachtoffers en politiemensen te laten zien. En dat doet hij dan weer in een rustige, soms poëtische stijl. Veel ruis van de buitenwereld filtert hij weg, waardoor de personages in een soort cocon met elkaar worden verweven. Wat weer voor een beklemmende sfeer zorgt.

Het laatste zwijgen is én spannend én erg mooi geschreven. Met een, in meerdere opzichten, fraaie ontknoping.

Graag nog meer Kimmo Joentta.

Jan Costin Wagner - Het laatste zwijgen. Vertaling: Gerda Meijerink. Uitgeverij Cossee, 304 pag.

(Bron: Het Parool, zie ook recensie van Guido Huisintveld)

Maatschappelijk betrokken (nieuws, 2011)

THRILLERAUTEUR PAUL GOEKEN OVERLEDEN

Thrillerschrijver Paul Goeken is dinsdag 21 juni in een ziekenhuis op het Spaanse eiland Gran Canaria overleden. De auteur, die leed aan kanker, is 48 jaar geworden, zo heeft zijn Spaanse uitgever Alba Editorial laten weten.

De ziekte werd vorig jaar bij de schrijver ontdekt. Hij kreeg chemotherapie en dat leek te werken. Maar volgens vrienden kreeg hij de laatste weken last van spierpijn en hoofdpijn. Begin deze week werd hij 's ochtends niet wakker en is hij naar het ziekenhuis overgebracht. Daar bleek uit een scan dat de kanker was uitgezaaid naar de hersenen. Goeken is niet meer bij kennis geweest.

Paul Goeken werd op 4 oktober 1962 in Hilversum geboren. Hij begon in 1993 een zwemschool en bouwde die later uit met een duikcentrum. Met zijn vrouw en kinderen emigreerde hij in 1999 naar Gran Canaria waar hij aan de zuidkust een winkel runde.

In 2002 verscheen zijn thrillerdebuut 'Hammerhead'. In dit boek maken scholen hamerhaaien de kusten van Gran Canaria onveilig. De haaienexpert Ethan Cohen wordt aangezocht om te voorkomen dat de haaien een economische ramp voor het eiland gaan betekenen. Bij het zoeken naar een oplossing wordt hij gedwarsboomd door mensen met heel andere belangen. Zijn tweede thriller 'Dodelijke stijging' (2003) is eveneens een thriller over de wereld van de duiksport. Voor de Italiaanse kust komt zonder aanwijsbare reden een groep ervaren duikers om het leven. Hetzelfde gebeurt in Zuid-Frankrijk. De paniek in de duikwereld slaat toe als blijkt dat het om doelbewuste aanslagen gaat.

Daarna volgen vier thrillers waarin Alfonso Silva, leider van 'Nueve', de elite-eenheid van de Spaanse geheime dienst, centraal staat. Goekens laatste thriller 'De oversteek' verscheen in 2008. Daarin vertelt hij het verhaal van duizenden Afrikaanse bootvluchtelingen die dagelijks de Canarische Eilanden, Madeira, Lampedusa en Malta overspoelen. Via Spanje trekken ze Europa in. Al gauw blijkt dat de vluchtelingenstroom vanuit Afrika wordt aangestuurd. Uit dit boek blijkt sterk Goekens maatschappelijke betrokkenheid. ,,Politiek is een essentieel onderdeel van ons leven'', zei hij in een interview met website Ezzulia. ,,Daarom probeer ik in mijn boeken te belichten hoe bepaalde ontwikkelingen hun oorsprong in een politieke beslissing vinden. Op een vlotte manier, want zelf val ik geheid in slaap tijdens een politiek debat.''

(foto auteur: Jürgen Joosten)

Zie ook 'Een doodgewone jongen'

Gezoem (nieuws, 2011)

WINDMOLENTHRILLER VERFILMD

Vrijwel direct nadat de spannende roman 'Een zomer zonder slaap' van de Vlaamse schrijver Bram Dehouck bij De Geus verschenen is, heeft Shooting Star Filmcompany een optie op de filmrechten genomen. Beoogd regisseur van de speelfilm is Tallulah H. Schwab, meldt de uitgeverij.

In 2010 verraste Dehouck iedereen toen hij voor zijn debuut 'De minzame moordenaar' zowel de Schaduwprijs als de Gouden Strop ontving. 'Een zomer zonder slaap' is genomineerd voor de Hercule Poirot-prijs, die op zondag 26 juni in Brugge zal worden uitgereikt.

'Een zomer zonder slaap' gaat over het piepkleine Vlaamse dorp Blaashoek. Daar wordt een aantal moderne, gigantische windmolens geplaatst. Slager Herman Bracke doet door het gezoem geen oog meer dicht. De kentering in zijn gemoedstoestand is de aanzet tot een domino-effect dat vele andere dorpsgenoten noodlottig zal worden.

Acceptatie (nieuws, 2011)

DUITSLAND EERT JOHN LE CARRÉ

John le Carré mag zich dan hebben teruggetrokken uit de race voor de Man Booker International Prize 2011 (overigens gewonnen door Philip Roth) omdat hij weigert mee te doen aan 'wedstrijdjes voor literaire prijzen', dat betekent nog niet dat hij elke onderscheiding van de hand wijst. De Britse thrillerschrijver heeft een prijs geaccepteerd voor zijn bijdrage 'aan de ontwikkeling van vrede en creativiteit in Europa'.

De schrijver van spionageromans als 'Ons soort verrader' krijgt op 28 augustus de Duitse Goethe Medaille, die wordt toegekend aan personen die 'voortreffelijk hun diensten hebben bewezen aan de Duitse taal en de internationale culturele dialoog'. Het Goethe Instituut noemt Le Carré 'de meester van de politieke en psychologische thriller', die de 'moeilijke' rol van Duitsland in de Koude Oorlog in zijn boeken belichtte en de diverse conflicten op 'levendige' wijze beschreef.

Volgens het Goethe Instituut brak Le Carré met stereotiepe standpunten en bekritiseerde hij het verraad van westerse idealen. Eerdere winnaars van de Goethe Medaille, een officiële onderscheiding van de Duitse staat, zijn dirigent Daniel Barenboim en filmregisseur Billy Wilder.

John le Carré, wiens echte naam David John Moore Cornwell is, ging van school af toen hij zestien was om moderne talen te studeren in Zwitserland. De schrijver was 'vastbesloten om de Duitse ziel te doorgronden' zei hij vorig jaar. Vanaf 1959 werkte hij op de Britse ambassade in Bonn, als agent voor de geheime dienst.

(Bron: The Guardian)

Vriendendienst (nieuws, 2011)

ASPE GAAT DE POLITIEK IN

Pieter Aspe staat voor de gemeenteraadsverkiezingen in oktober 2012 op de lijst van de partij Open VLD in Blankenberge. ,,Een vriendendienst omdat de stad er zo op vooruitgegaan is de jongste jaren'', zegt de bestverkopende thrillerschrijver van Vlaanderen in het Nieuwsblad.

De 58-jarige Aspe, geboren in Brugge, woont al een kleine vijftien jaar in Blankenberge en is sinds vorig jaar juni ereburger van de badplaats. ,,Het is allemaal een beetje buiten mijn wil om gebeurd'', zegt Aspe. ,,Na de federale verkiezingen van vorig jaar vertelden enkele Open VLD'ers mij dat de huidige burgemeester, Ludo Monset, er mee stopt en dat er een nieuwe ploeg onder leiding van Patrick De Klerck aan het bewind komt. Omdat ik vind dat Blankenberge er enorm op is vooruitgegaan in die jaren dat ik hier woon én omdat ik hoop dat Open VLD aan de macht blijft, wil ik de partij steunen.''

En dat niet alleen door in interviews de loftrompet over het Blankenbergse gemeentebestuur te steken, zoals hij aanvankelijk van plan was. ,,De partij vroeg me uitdrukkelijk om op de lijst te gaan staan. Dat ga ik dan maar doen. Ik ben nochtans geen politicus, daar heb ik geen tijd voor. Mij zul je dus meer dan waarschijnlijk nooit in de Blankenbergse gemeenteraad zien. Ik hoop gewoon dat de partij voordeel haalt uit mijn naam.''

Het is niet het eerste uitstapje van Aspe in de politiek: in 1976 al stond hij op de lijst Christen Democraten in Brugge. ,,Dat was een protestlijst tegen de toenmalige Brugse burgemeester. Niemand die mij toen kende, maar ik heb toch 1300 stemmen gehaald'', zegt hij.

Aspes echte naam is Pierre Aspeslag, maar op het kiesformulier zal toch het electoraal veel interessantere 'Pieter Aspe' prijken. ,,Dat mag: je mag een pseudoniem gebruiken om op een lijst te gaan staan'', zegt hij. ,,Of ik ooit een politieke thriller ga maken over mijn belevenissen? Wie weet.''

(Bron: Het Nieuwsblad)

Voor de lol (nieuws, 2011)

JOHN LOCKE VERKOOPT MILJOEN THRILLERS VIA KINDLE

De Amerikaanse thrillerschrijver John Locke die zijn e-boeken in eigen beheer uitgeeft, heeft zich geschaard in het rijtje bestsellerauteurs met onder anderen Stieg Larsson en James Patterson. Amazon.com laat weten dat Locke, die zijn boeken verspreidt via de online retailer Kindle Direct Publishing, de grens van één miljoen verkochte e-boeken is gepasseerd. De meeste van Lockes boeken zijn overigens schappelijk geprijsd: 99 dollarcenten.

Zijn thrillers dragen titels als Vegas Moon, Wish List en A Girl Like You. Zijn meest recente boek is overigens de handleiding 'How I Sold 1 Million eBooks In 5 Months'. Locke stelt dat hij zich niet wil verbinden aan een uitgever. ,,Dat zou me weinig plezier verschaffen. Ik houd ervan om met schrijven te stoppen als ik er geen lol meer in heb.'' Locke heeft wel een literair agent, die op dit moment bezig is met de verkoop van filmrechten op zijn boeken.

Ondertussen in Hamburg (nieuws, 2011)

POPFOTOGRAAF CORBIJN VERFILMT THRILLER VAN JOHN LE CARRÉ

Popfotograaf en regisseur ('The American') Anton Corbijn gaat de thriller 'A most wanted man' (2008) van John le Carré verfilmen. Dat meldt The Hollywood Reporter.

Het merendeel van de opnamen, die naar verwachting komende winter zullen starten, vindt plaats in Hamburg. De Australische scenarioschrijver Andrew Bovell zal het script schrijven. De gemeente Hamburg heeft voor 900.000 euro aan subsidie toegezegd.

Het boek dat in Nederlandse vertaling onder de titel 'Aangeschoten wild' is verschenen, vertelt het verhaal van een uitgehongerde Tsjetsjeense asielzoeker, Issa geheten. In het holst van de nacht is deze de Noord-Duitse havenstad Hamburg binnengesmokkeld. Maar wat zijn Issa's bedoelingen? Heeft hij een (islamitische) missie?

Issa krijgt te maken met de uit Wenen afkomstige bankier met Schotse wortels, Tommy Brue. Hij kan, mag en wil Issa aan kapitaal helpen. Ook is er een jonge, idealistische advocate Annabel Richter genaamd die de schone taak heeft Issa bij te staan bij zijn juridische problemen. Alle drie raken ze – tegen wil en dank – verstrikt in een geheimzinnig spel dat de autoriteiten met hen spelen.

Het verhaal is losjes gebaseerd op de waargebeurde lotgevallen van Murat Kurnaz, een Turk die legaal in Duitsland woonde, maar door de Amerikanen werd opgepakt en vervoerd naar Guantanamo Bay. Daar werd hij, zonder dat hij in staat van beschuldiging werd gesteld, vastgehouden tot zijn vrijlating in 2006.

(Bron: The Hollywood Reporter)

Jeffery Deaver (interview, 2011)

Jeffery Deaver: 'Ik ben geen stijlvolle schrijver'

Na Raymond Benson is Jeffery Deaver de tweede Amerikaanse schrijver die zich aan het schrijven van een James Bond-thriller heeft gewaagd. En hij doet dat met verve. Carte Blanche is een spectaculaire achtbaanrit die zich over drie continenten uitstrekt. Maar wel geheel in Deaver-stijl. ,,James Bond mocht van mij niet roken.''

(Door Peter Kuijt)

AMSTERDAM - De Amerikaanse bestsellerauteur Jeffery Deaver (61) schrijft boeken zoals een bakker broodjes bakt. ,,Ik heb geen hooggespannen verwachtingen als ik aan een thriller werk. Ik schrijf gewoon het beste boek dat ik kan schrijven. Als ik het voltooid heb, stuur ik het manuscript op naar mijn uitgever en ga ik verder met mijn volgende project.''

Maar tijdens een Amsterdamse tussenstop op zijn promotietournee naar de VS, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en Italië, erkent hij verguld te zijn met de ontvangst van zijn nieuwe boek Carte Blanche, het jongste avontuur van de Britse geheim agent James Bond. ,,In mei kwam het boek uit in Engeland en werd groots gepresenteerd. De recensies zijn tot nu toe behoorlijk positief'', aldus Deaver. Wat heet: een Britse criticus noemde Deaver zelfs een betere ambachtsman Bonds geestelijk vader Ian Fleming. ,,Daar had ik wel gemengde gevoelens over. Aan de ene kant was ik vereerd, aan de andere kant was ik het er niet mee eens. Ik ben als schrijver technisch gezien misschien beter dan Fleming. Maar hij was veel beter in het door Bond laten observeren van de samenleving. Een groot inzicht in de maatschappij, dat is niet zo mijn specialiteit.''

Carte Blanche is een spannende dollemansrit vol adrenalineverhogende actie, waarin James Bond, net terug van een missie in Afghanistan, achter een schurk aan zit die van plan is een allesvernietigende aanslag te plegen. De 'bad guy' is de geslaagde Britse zakenman Severan Hydt, met Nederlandse roots overigens, groot geworden in de afvalverwerking en het recyclen. Hydt heeft een ziekelijke voorliefde voor vergankelijkheid en de dood. Even zo 'bad' is de gewetenloze en uiterst slimme Ier Niall Dunne, Hydts compagnon. Bonds avontuur begint in Servië en gaat via Londen naar Dubai om te eindigen in Zuid-Afrika.

Deaver heeft zo'n negen maanden over het boek gedaan en volgde daarbij dezelfde werkwijze die hij voor zijn 'gewone' thrillers uit bijvoorbeeld de Lincoln Rhyme- en de Kathryn Dance-series hanteert. ,,Ik maakte een uitgebreide synopsis van ongeveer 140 pagina's. Daarin stonden alle elementen van de plot in: hoe de finale is, wanneer de karakters worden geïntroduceerd en 'eruit gewerkt', levend of dood. Ik weet van tevoren ook waar alle oplossingen voor de problemen verstopt zitten. Tegelijkertijd deed ik de research. Ik had vijfduizend pagina's aan onderzoeksmateriaal. Notities, boeken, zaken die ik van internet had gedownload, handleidingen voor spionnen, etc. Daarna schreef ik het boek in ongeveer acht weken.''

Het manuscript verstuurde hij vervolgens naar vertegenwoordigers van de Fleming Estate, die hem eind 2009 hadden benaderd voor het schrijven van de thriller. ,,Ze hadden nee kunnen zeggen. Maar ze waren er tevreden over, gaven enkele goede tips. Zoals, James Bond slaat nooit een glas chablis af.''

,,Research is leuk en niet alleen omdat je de kosten ervan kunt aftrekken voor de belastingen'', vervolgt Deaver. ,,Sommige schrijvers willen problemen ontlopen en geven derhalve weinig details weg. In hun boeken ziet Amsterdam er hetzelfde uit als Antwerpen of Nice. Ik vind dat je er juist smaak aan moet toevoegen.'' Voor 'Carte Blanche' vloog Deaver naar Dubai en Zuid-Afrika. Servië had hij in een eerder stadium bezocht. ,,Ik ging naar elke plek waar Bond ook zou gaan.''

Het manuscript van 'Carte Blanche' werd nog diverse malen herschreven. ,,Ernest Hemingway zei ooit: 'Er zijn geen grote schrijvers, er zijn alleen grote herschrijvers'.''' Zijn vader bestempelde diens verteltrant als basisproza en zoonlief beaamt dat. ,,Mijn stijl trekt niet de aandacht. Ik ben geen stijlvolle schrijver. Maar ik kan een verhaal efficiënt vertellen.''

MISSTAPPEN
Hij vond het een 'geweldige' ervaring om in de voetsporen van Fleming te treden. ,,Mijn uitgever wil natuurlijk horen dat ik ontzettend geploeterd heb met dit boek. Dat het een vreselijke ervaring was. Maar in feite was het uitermate plezierig. Ten eerste omdat het personage James Bond altijd al een deel heeft uitgemaakt van mijn leven. Ik groeide ermee op en las van jongs af aan de originele Bond-boeken.''

,,Het was ook niet zo'n enorme klus'', vervolgt de auteur, wiens thrillers in 150 landen verschijnen. ,,Ik hoefde niets nieuws te proberen, maar bedacht een typische Deaver-plot voor 'Carte Blanche'. Dat betekent dat het verhaal zich in korte tijd afspeelt, om de paar hoofdstukken is er een afschrikwekkende deadline en aan het einde is er de grote verrassing. Eigenlijk zijn er drie verrassende wendingen aan het slot.''

Wat ook scheelde was dat Deaver de held niet hoefde te creëren. ,,Ik greep terug naar de originele boeken van Fleming en schreef een 'bijbel', een biografie van Bond, met bijvoorbeeld al zijn fysieke kenmerken. Hij is begin dertig, donker haar, een meter drieëntachtig en weegt 77 kilo.''

Deaver kwam met de Fleming Estate overeen dat hij Bond zou updaten. Het avontuur moest in het tijdperk na '11 september' spelen, waarin smartphones gemeengoed zijn en het Verzetsleger van de Heer nog steeds huishoudt in Oeganda. ,,Thrillers die in deze tijd spelen met reële bedreigingen, hebben op mij meer impact dan romans die zich in het verleden afspelen. Ik wilde ook af van de 'historische' Bond die we kennen uit de films, met de flauwe oneliners van de held na een stevig robbertje vechten. Zoiets haalt de emotionele diepgang uit het verhaal. 'Carte Blanche' is hoekiger, scherper dan de films.''

Deaver stelt dat hij er geen politieke agenda op nahoudt in zijn boeken. ,,In 'Carte Blanche' is Severan Hydt de schurk. Een ondernemer in recyclen, dus eigenlijk een 'groene' man, 'a good guy'.'' Sommige journalisten vroegen mij daarom of ik niets zie in hergebruik. Onzin natuurlijk, mijn overtuigingen staan apart van de boeken. Maar ik vind het belangrijk dat lezers kennis nemen van enkele geopolitieke of zelfs filosofische vraagstukken. Dat is een verrijking van hun leeservaring. Een vraag die ik stel is: in hoeverre lijkt ons gedrag - de westerse wereld - op dat van de vijand? Kijk bijvoorbeeld naar folteringen. Daarin verschillen we weinig van 'de ander'. Daar gaat ook het boek over. Bond heeft carte blanche om alles te doen om zijn land te beschermen. Hij moet telkens zelf bepalen of en wanneer hij de grens overschrijdt.''

De James Bond van 'Carte Blanche' moest qua karakter gelijke tred houden met de 007 uit de Fleming-boeken. ,,Het gaat in de boeken van Fleming niet zozeer om de - simpele - plots, maar het is het karakter dat het verhaal maakt. Ik wilde me ervan verzekereren dat de fans van Fleming punten van herkenning zouden hebben. Bond is een nogal complexe man, behoorlijk fatalistisch. Hij is ervan overtuigd dat hij snel zal sterven gezien zijn riskante beroep. Daarom leidt hij geen leven vol overdadigheden, maar gaat er wel honderd procent voor. Mensen zien hem als genotzuchtig, dol op snelle auto's, Martini's en mooie vrouwen. Maar het gaat Bond niet om de luxe, maar om de kwaliteit. Hij draagt een stalen Rolex, maar in vermomming als een zakenman doet hij een protserige Breitling om.''

Dat hij als Amerikaan over een typisch Britse icoon als James Bond een boek kon schrijven, vond hij 'een extra uitdaging'. ,,Ik wist dat de Engelse lezers er scherp op zouden letten of ik niet een loopje zou nemen met Bond. Er is ook niets ergers dan een dialoog of gebaar te gebruiken dat door de lezers belachelijk wordt gevonden. Ik bestudeerde bijvoorbeeld het Britse Engels door naar BBC-programma's te kijken. Maar ik had zowel in de VS als in Engeland redacteuren die me voor misstappen behoedden.''

In 'Carte Blanche' steekt James Bond bewust geen sigaret meer op. ,,Dat heeft niets te maken met het feit dat ik al of niet tegen roken ben'', zegt Deaver. ,,Maar de hedendaagse spion rookt niet meer. Mensen van inlichtingendiensten vertelden me dat spionnen alle aandacht willen vermijden. Dat doe je dezer dagen juist wel als je een sigaret opsteekt. Bovendien laat een sigaret bewijzen achter. Zoals DNA. En tegenwoordig kan men zelfs aan de as vaststellen waar en wanneer het pakje sigaretten gekocht is.''

,,Maar'', besluit Deaver, ,,James Bond drinkt nog steeds.''

Jeffery Deaver - Carte Blanche. Vertaling: Hugo Kuipers. Uitgeverij Van Holkema & Warendorf, 399 pag., € 19,99 151251 jun 11

(Copyright foto's: GPD/Evert Elzinga)

Verhalenverteller (nieuws, 2011)

GOED BEVALLEN

Nog ruim twee weken en dan komt er weer een nieuwe thriller van Karin Slaughter in Nederlandse vertaling uit. Op haar eigen imprint Slaughterhouse verschijnt op 4 juli de thriller 'Gevallen'.

'Gevallen' is een thriller in Slaughters Georgia-reeks, waarin haar hoofdpersonen Will Trent en Sara Linton verenigd worden. Ook Slaughters laatste twee thrillers 'Verbroken' en 'Genesis' verschenen in deze serie.

De inhoud: Wat begint als een normale dag, zal voor Faith Mitchell eindigen in een vreselijke nachtmerrie. Er wordt ingebroken in het huis van haar moeder, een onbekende man wordt vermoord en er vindt een gijzeling plaats. En haar moeder lijkt spoorloos verdwenen… Faith gaat op zoek naar de overvallers van haar moeder. Wat was de reden van de overval en wat was de buit? En waarom is haar moeder verdwenen? Heeft het verleden ermee te maken? Jaren terug was Faiths moeder het hoofd van een narcoticabrigade die werd opgedoekt vanwege corruptie, waarbij zij als enige werd vrijgepleit. Samen met Will Trent, Amanda Wagner en Sara Linton duikt Faith Mitchell in het verleden van haar moeder, en gaat op zoek naar de waarheid. Maar onderzoek op de verkeerde plek houdt het risico in dat ze hun eigen graf graven.

In de Verenigde Staten is 'Fallen' al uitgekomen. Huffington Post bracht een laaiend enthousiaste recensie. Daarin werd Slaughters talent vergeleken met die van grootmeester Edgar Allan Poe. De recensent vindt Slaughter een uitzonderlijke verhalenverteller en verwacht dat in de toekomst literatuurstudenten onderzoek zullen doen naar de wijze waarop zij het ambacht uitoefent.

Op de tribune (nieuws, 2011)

VAL MCDERMID WORDT VOETBALBONS

De Schotse thrillerschrijfster Val McDermid houdt van voetbal. En ze is een hartstochtelijk fan van Raith Rovers F.C., de club uit haar geboorteplaats Fife. Ze doneerde flink wat geld aan de vereniging, een bedrag van in de zes cijfers, wat haar een 'eigen' tribune (zie foto) in het stadion opleverde. Maar nu treedt ze ook nog toe tot het bestuur van de club, dat speelt in de First Division.

De misdaadschrijfster heeft in ruil voor investeringen een plekje aan de bestuurstafel gekregen van de New Raith Rovers Ltd, de onderneming die de zaken van de club behartigt. Haar verplichtingen als schrijfster, met veel promotiewerk in het buitenland, verhinderen haar wekelijks de vergaderingen bij te wonen. Ze heeft Tom Phillips, een voormalig bestuurslid van de supportersvereniging, bereid gevonden haar standpunten te verdedigen tijdens de bestuursvergaderingen.

De liefde voor de club is Val McDermid met de paplepel ingegoten. Haar inmiddels overleden vader Jim was een scout voor de Raith Rovers. Hij haalde de latere Schotse international Jim Baxter naar de club.

Dat ze een bestuursfunctie zou krijgen, had ze nooit verwacht vertelt ze in een interview met Fife Today. ,,Ik zie mijn vader al naar beneden kijken en hoor hem zeggen: 'nu laten ze ook al meisjes toe'.''

(Bron: Fife Today)

Op het scherm (nieuws, 2011)

EINDELIJK VERFILMING VAN COBEN-THRILLER

De Amerikaanse bestsellerauteur Harlan Coben heeft het eindelijk voor elkaar dat een van zijn thrillers door Hollywood wordt verfilmd. Het gaat om 'Tell no one' uit 2001, dat in het Nederlands is verschenen als 'Niemand vertellen'. Dat meldt het Hollywoodmagazine Deadline.

Warner Bros en Universal Pictures hebben de filmrechten op de thriller verworven. Acteur Ben Affleck gaat de film regisseren. Het filmproject is een remake van de Franse verfilming van Cobens boek, dat werd geregisseerd door Guillaume Canet.

Al in 2002 was Coben al in gesprek met Sony Pictures over verfilming van de thriller. Toen werden scenarioschrijvers Alex Kurtzman en Roberto Orci ingehuurd. Maar de twee slaagden er niet in de Cobens pageturner naar een filmscript te vertalen. Sony trok toen de stekker eruit.

Het verhaal gaat over kinderarts David Beck, wiens vrouw Elizabeth acht jaar geleden bij een meer werd meegesleurd en vermoord. Iedereen zegt tegen hem dat hij het verleden achter zich moet laten, maar dat kan hij niet. En nu verschijnt er een bericht op zijn computerscherm, een zin die alleen hijzelf en zijn overleden vrouw kennen.

(Bron: Deadline)

De butler heeft het gedaan (nieuws, 2011)

KIJKER SPEURT MEE

De KRO Detectivemaand begint op woensdag 22 juni met een primeur: tijdens de uitzending van de detective 'Case Sensitive' (21.30 uur op Ned. 1) kunnen de kijkers zelf actief deelnemen via een 'Tweede Scherm' (laptop, tablet of smartphone) op live.kro.nl. De kijker kan aangeven wie hij verdenkt van de moord en men kan zien wie de rest van de deelnemende kijkers verdenkt.

Er kan geklikt worden op de personages voor korte informatie over deze persoon en er wordt in beeld gebracht hoe de verschillende personages met elkaar verbonden zijn. Tot slot krijgt de deelnemer hints, die meer informatie geven over de dader. Tijdens de uitzending kan men de verdachte wijzigen op basis van de extra informatie die ze tijdens de aflevering krijgen.

In 'Case Sensitive' worden Geraldine Bretherick en haar dochtertje dood aangetroffen in de badkamer van hun villa. Inspecteur Charlie Zailer en rechercheur Simon Waterhouse denken heel verschillend over de oorzaak. Is het zelfmoord of een familiedrama waar Mark, de man van Geraldine, voor verantwoordelijk is?

De KRO Detectivemaand 2011 duurt van 22 juni tot en met 23 juli. Elke dag kan de liefhebber detectives bekijken op televisie of via internet. Op woensdag en donderdag worden de detectives op Nederland 1 uitgezonden en zaterdag en zondag op Nederland 2. De overige drie dagen kan de liefhebber terecht op de detectivesite van de KRO www.kro.nl/detectives. In totaal worden er in de KRO Detectivemaand 37 detectives uitgezonden: 23 op televisie en 14 via internet.

Jussi Adler-Olsen (interview, 2011)

'Elk mens heeft goed en kwaad in zich'

(Door Maarten Moll)

Hij stond oog in oog met een moordenaar. Een man die op gruwelijke wijze zijn vrouw had vermoord. En toen gaf die man hem een jong katje. Jussi Adler-Olsen moet lachen. ,,Ik was een jaar of zes, en die man, dat was Mørck. Een labiele man die op een dag doordraaide. Hij zat in een psychiatrische instelling waar mijn vader als arts werkte. Door de juiste medicatie was hij een heel aardige man. Hij was mijn vriend.''

In die instellingen leerde Adler-Olsen (1950, Kopenhagen) de verschillende kanten van de mens te zien. ,,Het was echt als in die film, 'One flew over the cuckoo's nest'. Echt. Totally insane. Schreeuwende mensen die vastgebonden zaten, patiënten in kooien. Shocktherapie niet te vergeten. Ik kon alles zien. Daar is mijn liefde voor vreemde karakters geboren. Ik zag het kwaad, maar ook het goede in de mens. En dat dat dus ook verenigbaar was in één mens. Sterker, dat elk mens die twee elementen, goed en kwaad, in zich heeft.''

En later noemde hij de heerlijk tegendraadse, vaak onverschillige, botte, en rokende hoofdpersoon in zijn Serie Q-thrillers, over de afdeling Q van de Kopenhaagse politie die oude zaken onderzoekt, dan ook Mørck. Carl Mørck. ,,Carl, dat ben ik, de aardige kant, zeg maar. Ik ben de gewone versie, de schaduwkant is Mørck. Ken je die cartoon van Sergio Aragones in Mad Magazine? Je ziet mensen vriendelijk met elkaar praten, maar de schaduwen van die mensen op de muur vertellen een heel ander verhaal.''

'Dossier 64', het nieuwste, vierde deel uit de heel goede Serie Q kwam onlangs uit. Waarin een kwalijk, oud overheidsproject - gedwongen sterilisatie bij 'lichtzinnige' vrouwen - wordt gekoppeld aan de opkomst van een nieuwe, zeer conservatieve politieke partij.

Vijf sterren in de vermaarde Vrij Nederland Detective & Thrillergids. Jussi Adler-Olsen verovert langzaamaan Nederland. Eerder, begin deze eeuw, verschenen er bij Van Holkema & Warendorf, een imprint van Unieboek, al twee boeken van hem, 'Het alfabethuis' en 'De bedrijfsterrorist'. Thrillers die hem vooral buiten Nederland enig succes brachten, en die nu door uitgeverij Prometheus zijn gebundeld.

,,Trouwens, ik heb in Nederland mijn eerste boek geschreven. Ik woonde een half jaar in Schiedam, had... Of ik jenever heb leren drinken? Ik woonde tegenover de Bols fabriek, wat denk je? Ik schreef een nogal heftig boek over Cambodja. Het is nooit uitgegeven, maar ik wist wel dat ik wilde gaan schrijven.''

En dat deed hij uiteindelijk ook, na een succesvolle carrière op tal van andere gebieden. Hij componeerde filmmuziek, was uitgever, journalist, redacteur, vertaler, voorzitter van de vredesbeweging, manager en eigenaar van een stripuitgeverij. (Zie ook zijn website www.jussiadlerolsen.com) Als zijn zoon hem op een gegeven moment vraagt hoe het komt dat hij hem niet zo vaak ziet, gooit hij het roer om en maakt hij werk van het schrijven. Grappig is dat hij nog steeds gebruikt maakt van het tekstverwerkingsprogramma Word Perfect. Versie 5.1. ,,Op de computer heeft men al snel het idee dat het heel goed is wat men schrijft. Dat is niet zo. Het is heel hard werken. En dat blauwe scherm met die witte letters, daar kun je echt uren achter zitten zonder dat je moe wordt. En ik kan er ook uren achter zitten, want mijn vader gaf me twee adviezen met betrekking tot schrijven. 1: Alles moet van tafel. 2: Ga eerst plassen. Gouden regels.''

In 1996 verschijnt 'Het alfabethuis'. ,,Als dat boek niet in het Nederlands zou zijn vertaald, was ik gestopt met schrijven. Ik ben een man die aan succes gewend is, en die vertaling was heel belangrijk voor mij.'' Die thrillers (hij schreef een derde, 'Washington dekretet', die niet is vertaald) brachten hem in Denemarken en daarbuiten enig succes.

Maar Adler-Olsen wilde meer. ,,Op feestjes moest ik steeds uitleggen wie ik was en wat ik deed. Dat was ik op een gegeven moment zat. Ik voelde me op een eiland zitten. Die thrillers verkochten niet slecht, zo'n twintigduizend exemplaren per boek. En van alle drie heb ik de filmrechten verkocht. Maar ik was dus niet bekend in Denemarken, en ik was al helemaal niet world famous. Ik begreep ook wat ik moest doen. Ik moest een stap naar de Deense lezer maken. Schrijven over Deense personages. In Denemarken. En maatschappelijke problemen uit de Deense maatschappij aanroeren. Van de internationale thriller naar de lokale thriller. Heel simpel, eigenlijk. En nu verkoop ik van mijn Carl Mørck-boeken 250.000 exemplaren. Per deel. En dat op een bevolking van vijfenhalf miljoen mensen.''

Voor Adler-Olsen was die stap niet heel groot, maar hij wil geen misdaadschrijver worden genoemd, zoals ze dat in andere landen doen. Hij is en blijft een thrillerschrijver. ,,Kijk, bij een crime story gaat het om een moord en wie die moord heeft gepleegd. In een thriller gaat het om de misdaad die nog staat te gebeuren, en, heel belangrijk, om het voorkomen van die misdaad. Zo stuw je de lezer vooruit.''

,,Maar ik wilde wel helemaal vrij zijn in hoe ik schreef, en daarom moest ik me ook van een aantal dogma's ontdoen. Ik moest iets scheppen wat niet heel erg aan regels was gebonden. Dat je, als een misdadiger vlucht naar een andere stad, je de zaak moet overlaten aan de politie daar. Dus verzon ik een team dat oude zaken onderzoekt en daardoor aan die regels kan ontsnappen. Met aan het hoofd een uitgerangeerde brigadier die voorheen alle regels aan zijn laars lapte. En dat blijft doen, haha.''

,,Het mooie van de solist Carl Mørck is dus dat hij het goede en het slechte in zich heeft, en dat het ook zomaar de verkeerde kant op kan gaan. Ik vind dat een personage in een serie dat nodig heeft. Dat onvoorspelbare.''

Mooi aan de serie is dat er, rond de zaken waaraan wordt gewerkt, een aantal andere rode draden door de boeken loopt. Zoals de schietpartij waarbij Mørck en twee bevriende politieagenten verzeild raakten, en waarbij de een werd gedood, en de ander zwaar verlamd raakte. Per boek wordt er iets van wat er precies is gebeurd, opgehelderd. En dan is er nog zijn mysterieuze assistent van Mørck. Assad. Een man uit Syrië met een verleden waar hij niets over wil vertellen, maar die wel verduiveld slim is (Adler-Olsen: ,,Eigenlijk is Assad Sherlock Holmes, en Mørck Watson.''). En we blijven op de hoogte van M¿rcks strijd met zijn vrouw, van wie hij gescheiden leeft, en de verovering van zijn nieuwe liefde, de psychologe Mona Ibsen.

,,De lezer moet iets hebben om naar uit te kijken'', zegt Adler-Olsen. ,,Ik moet mijn lezers een jaar of tien vasthouden. Omdat ik denk dat Serie Q uit een deel of tien zal beslaan, zo'n 4500 bladzijden, heb ik die doorlopende verhaallijnen nodig. Het is ook een beetje de lezer teasen. Ik denk dat die continuïteit de kracht is van de serie, en ik denk ook niet dat dit door iemand anders wordt gedaan.''

Jussi Adler Olsen - Dossier 64. Vertaling: Kor de Vries. Uitgeverij Prometheus
Jussi Adler Olsen: Het alfabethuis en De bedrijfsterrorist. Omnibus. Vertaling: Eric Weeda. Uitgeverij Prometheus

(Bron: Het Parool)

Metafoor (nieuws, 2011)

KLEINE CRUISE ALS GROTE REACHER

Hij is een 1,95 meter lange, zo goed als 115 kilo wegende vechtmachine die de VS doorkruist om slechteriken om te leggen, met niet meer bagage dan de kleren en de portemonnee die hij draagt. Wie kan beter Jack Reacher, de held uit de thrillers van Lee Child, op het witte doek gestalte geven dan Hollywoodster Tom Cruise: net 1,70 meter, tegen de vijftig, ten prooi aan emotionele uitbarstingen en regelmatig tandengeknars?

Cruise zal Jack Reacher-fans moeten overtuigen dat hij deze held kan spelen, want tegenover het Hollywoodmagazine Deadline is bevestigd dat de acteur in onderhandeling is om de hoofdrol te spelen in 'One Shot', een bewerking van het negende deel uit de Reacher-reeks, in het Nederlands verschenen als 'Voltreffer'. In deze thriller wordt Reacher betrokken bij een zaak waar in een Amerikaans stadje op klaarlichte dag vijf mensen worden doodgeschoten.

Cruise werd al langere tijd gekoppeld aan de Reacher-serie. Met zijn voormalige partner Paula Wagner nam hij een optie op de filmrechten van het boek. En schrijver Lee Child was altijd al enthousiast over een vertolking door Cruise. ,,Reachers gestalte in de boeken is een metafoor voor een niet te stoppen kracht en die portretteert Cruise op zijn eigen manier'', aldus Child.

De opnamen van de film beginnen in de herfst. De regisseur is Christopher McQuarrie.

(Bron: The Guardian)

Bloeddorstige Britten (nieuws, 2011)

BRITSE THRILLER TELT GEMIDDELD MEER DAN ACHT LIJKEN

Britse thrillerschrijvers doen niet moeilijk over een of twee lijken meer. Uit een onderzoek door de Crime Writers' Association bleek het gemiddelde aantal te betreuren slachtoffers in vorig jaar verschenen misdaadromans in het Verenigd Koninkrijk op maar liefst 8,38 te liggen. Er was zelfs een tamelijk bloeddorstige auteur bij die er zijn hand niet voor omdraaide om er zo'n 150 over de kling te jagen.

Creatief in het - fictief - ombrengen van mensen zijn de Britse misdaadschrijvers ook. Zo werd een persoon als een dier opgezet, de ander omgebracht met oplosbare aspirine in een fruitdrankje, een derde kreeg een anafylactische reactie door steken van bijen in een crickethandschoen en een volgende stakker vond zijn einde in een Damien Hirst-achtig kunstobject.

Het 'Bloodthirsty Britain'-onderzoek werd uitgevoerd ter gelegenheid van de National Crime Writing Week. Uit de studie kwamen nog meer opvallende levensbeëindigingen voor. Zo verwisselde iemand het tijdelijke met het eeuwige nadat-ie een tuba op zijn hoofd had gekregen. Een ander kreeg superlijm in mond en neusgaten en stikte. Een volgende werd door een bok op de horens genomen, aldus de CWA.

(Bron: The Guardian)

Tanguy Viel - Paris-Brest (2011)

Zinnen in stukjes gehakt


(Door Guido Huisintveld)

Deze novelle van de Franse auteur Tanguy Viel is een combinatie van familiekroniek, coming-of-age verhaal en misdaadroman.

De verhoudingen in het gezin van Louis zijn nogal gespannen. Vader wordt verantwoordelijk gehouden voor een financieel fiasco en moeder schaamt zich rot. Ze voelen zich gedwongen een paar jaar te verkassen naar Zuid-Frankrijk. Louis blijft achter. Om op grootmoeder te passen, inclusief haar behoorlijke bankrekening.

Na de nodige verwikkelingen, komt het gezin een aantal jaar later weer bij elkaar. De onderlinge spanningen zijn niet verwaterd, maar eerder toegenomen door het geheim dat Louis met zich meedraagt.

Het boek is redelijk snel uitgelezen, niet in de laatste plaats door de hypnotiserende schrijfstijl. Tanguy Viel hakt zinnen in stukjes en plakt ze met veel komma's weer aan elkaar, waardoor een soort spreektaal op papier ontstaat die zowel curieus als attractief is. De onderlinge verhoudingen tussen de karakters zijn beeldend uitgewerkt, waarbij vooral de moeder-zoonrelatie amusant is geportretteerd.

'Paris-Brest' is een bijzondere novelle die onderhoudend, humoristisch en ja, zelfs een beetje spannend is.

Tanguy Viel - Paris-Brest. Vertaling: Katrien Vandenberghe. Uitgeverij Arbeiderspers, 144 pag.

Misser (nieuws, 2011)

ADVOCAAT: WINNAAR GOUDEN STROP VERGAT BRONVERMELDING

Advocaat Paul Ruijs schreef in 2007 het boek 'Medische missers, juridisch gesjoemel. De zaak Brongers'. Het non-fictie boek is een inspiratiebron voor 'De handen van Kalman Teller'', de thriller waarmee Gauke Andriesse vorige maand de Gouden Strop won.

,,Dat heeft Andriesse zelf ook toegegeven'', aldus Ruijs in het NCRV-radioprogramma Cappuccino. ,,Nadat hij de prijs had gewonnen, belde hij me ook op om dat te zeggen.'' Ruijs heeft er gemengde gevoelens over. ,,Vooral omdat mijn eigen destijds door de Volkskrant exclusief heel groot gebracht zou worden. Op de dag voor publicatie trok de krant echter die belofte in. Het is dus stil gebleven rond mijn boek. En vier jaar later krijgt een boek dat op mijn boek is gebaseerd een prijs.''

Ruijs schreef, net zoals Andriesse fictief in zijn thriller, het echte verhaal over een vrouw die het ziekenhuis ingaat voor een relatief eenvoudige ingreep. ,,Maar voor de rest van haar leven komt ze er verminkt uit. Wat daar in het ziekenhuis is misgegaan, dat mocht absoluut niet naar buiten komen.''

De vrouw in kwestie is zes jaar later door een orthopeed geopereerd. Ruijs: ,,Er waren drie operaties voor nodig. Vijftien wervels lagen los, zo ernstig was de medische misser.'' In de rechtszaak die daarop volgde hadden alle advocaten en rechters er volgens Ruijs belang bij om de waarheid niet boven tafel te krijgen. ,,Het heeft uiteindelijk 26 jaar geduurd voordat dit dossier gesloten werd.''

Ruijs heeft de winnende thriller inmiddels gelezen. ,,Een mooi boek. Maar ik had het wel aardig gevonden als Andriesse aan bronvermelding had gedaan.'' Het boek is destijds verschenen bij uitgeverij Aspekt.

Jo Nesbø - De vleermuisman (2011)

Helletocht in zonnige stad


(Door Monique Brandt)

Ook bekende politiemannen kunnen wel eens een uitje gebruiken. Harry Bosch, schepping van de Amerikaanse misdaadauteur Michael Connelly reisde in 'Tweede Leven' naar Hong Kong, zoals Faye Kellermans Peter Decker, eveneens van de LAPD, in 'Verzoendag' naar Israël mocht vliegen. Meestal zijn dit soort uitstapjes voor de lezer maar matig plezierig. Een schrijver is ook maar een mens, en wil zijn belevenissen in het bezochte land graag delen. Maar de 'ins and outs' over de plaatselijke gebruiken kunnen het lopende verhaal aardig in de weg gaan zitten.

Zo ook in De Vleermuisman van de Noorse thrillerauteur Jo Nesbø. Het boek was, het moet wel gezegd, zijn debuut. Na bewezen succes wordt het, bijna vijftien jaar na dato, alsnog in Nederland uitgebracht. Destijds werd het tot beste Noorse misdaadroman verkozen. Dat Hole uiteindelijk veel beter aardt in zijn gebruikelijke habitat, het immer grauw omschreven Oslo, wist zelfs de auteur toen nog niet.

In De Vleermuisman mag onze drankzuchtige en door zielenleed gekwelde Harry Hole van Oslo naar Australië afreizen om de behoorlijk gewelddadige dood van de Noorse Inger Holter te onderzoeken. Hij wordt in Sydney gekoppeld aan Andrew Kensington, een gewezen aboriginalbokser die nu bij de politie werkt, een eigenheimer met een nogal bizarre vriendengroep.

Het tweetal, beiden behept met een extreme hang naar genotmiddelen, ontdekt al snel een gruwelijk patroon: jonge, blonde vrouwen in de buurt worden verkracht en gewurgd. Voordat Hole op zoek kan, wordt de lezer echter eerst opgezadeld met uitgebreide beschrijvingen van de rosse buurten van Sydney (maar dan wel gedoopt in de inktzwarte tinten die we van Nesbø gewend zijn), de aboriginalcultuur en symboliek – de vleermuis staat symbool voor de dood voor de oorspronkelijke bewoners down under – en een rondgang door toeristische hoogtepunten als het stedelijk aquarium.

Als die toeristische plichtplegingen zijn voltrokken, kan de jacht op de moordenaar eindelijk beginnen. En als Nesbø dan op stoom komt, ontrolt zich meteen een plot zonder weerga, zoals we die van de auteur kennen, met veel griezelige zijpaden. Het verhaal werd overigens door de toen nog beginnende auteur bedacht tijdens de dertig uur die de vliegreis van woonplaats Oslo naar Sidney duurde.

De zijpaden voeren soms iets te ver het donkere bos in, maar dat zij Nesbø vergeven. Ook dit boek leest weer heerlijk weg. Aardig is ook dat Harry's fans heel wat bijleren over zijn verleden, dat tijdens deze moordzaak uitgebreid terugkomt om hem het leven opnieuw zuur te maken. Want zuur wordt het voor hem, daar in zonnig Sydney. Zijn zoektocht slaagt, maar brengt hem letterlijk tot aan de poorten van de hel. En zijn vaste lezers weten dat hij die route richting hellevuur niet voor het laatst zal volgen.

Jo Nesbø - De vleermuisman. Vertaling: Annelies de Vroom. Uitgeverij Cargo, 384 pag.

Leighton Gage - Kwaad bloed (2011)

Rauwe werkelijkheid als decor


(Door Guido Huisintveld)

De Amerikaanse auteur Leighton Gage is een reislustig wereldburger. Hij heeft gewoond in landen als Australië, Argentinië, Nederland en Brazilië. Zijn reisdoelen betroffen niet zelden landen die leden onder een dictatoriaal of anderszins ondemocratisch bewind. Deze preoccupatie met onrechtvaardigheid en corruptie is ook terug te vinden in de serie thrillers rondom hoofdinspecteur Silva.

In dit eerste deel maken we kennis met de sympathieke maar door het leven getekende Mario Silva, hoofdinspecteur bij de federale politie. Zijn paniekerige en autoritaire baas geeft hem opdracht de moord op een bisschop te onderzoeken. Hij komt terecht in een harde strijd tussen landeigenaren en arme landarbeiders. De plaatselijke staatspolitie, geleid door de corrupte kolonel Ferraz, werkt hem constant tegen. De druk wordt alsmaar groter wanneer de boel uit de hand loopt en de ene na de andere gewelddadige afrekening plaatsvindt.

Leighton Gage laat een kant van Brazilië zien die om begrijpelijke redenen in toeristische reisfolders ontbreekt. Zoals hij in zijn nawoord beschrijft, belandt 50 procent van het nationaal inkomen bij 10 procent van de bevolking. 54 miljoen Brazilianen leven onder de armoedegrens en een fractie van 1 procent bezit de helft van al het bouwland.

Gage houdt echter geen moraliserende preken, maar laat deze rauwe werkelijkheid als decor dienen voor een ongemeen spannende strijd tussen goed en kwaad, waarbij de grens niet altijd even duidelijk is. Onderwerpen als kinderprostitutie, justitiële corruptie en beestachtige criminaliteit worden meedogenloos beschreven. In de dialogen is er soms ruimte voor zwartgallige humor, maar de auteur gunt ons geen adempauze. Het geweld is tot op het bot voelbaar, de onrechtvaardigheid is schrijnend en het tempo is moordend.

In een vlotte schrijfstijl grijpt Gage je pijnlijk bij de haren en sleurt je zonder medelijden door het verhaal heen. Kwaad bloed is een spannende keiharde thriller die slecht is voor je bloeddruk en je nachtrust. Heerlijk!

Leighton Gage - Kwaad bloed. Vertaling: Peter de Rijk. Uitgeverij Karakter, 320 pag.

Ondertussen in Florence (nieuws, 2011)

GAME WORDT HISTORISCHE THRILLER

De populaire computergame 'Assassin's Creed' wordt getransformeerd naar een historische thriller. Bij uitgeverij De Fontein verschijnt dinsdag 14 juni 'Assassin's Creed - Renaissance', geschreven door Oliver Bowden. Het boek is geschikt voor de lezer vanaf 13 jaar.

Het boek speelt zich af in het Florence van 1476. Lorenzo de' Medici leidt de stad, die wordt beheerst door rivaliteit tussen de bankiersfamilie Vieri en de familie van marktkooplui Auditore. De zeventienjarige Ezio Auditore stelt alles in het werk om een opstand tegen de Vieri's te ontketenen.

De sfeer wordt explosief wanneer Ezio met de beeldschone Cristina Calfucci in haar slaapkamer wordt aangetroffen. Vieri de' Pazzi heeft namelijk een serieus oogje op deze adembenemende Christina. Ezio's vader besluit dat zijn zoon tijdelijk moet verdwijnen en stuurt hem op een belangrijke missie: hij moet cruciale documenten bezorgen bij Lorenzo de' Medici.
Onderweg ontmoet Ezio invloedrijke wijzen als Leonardo da Vinci en Niccolò Machiavelli. Hij weet dat hun kennis voor hem van het grootste belang is om te overleven.

Oliver Bowden is schrijver en historicus. 'Assassin's Creed - Renaissance' is zijn eerste jeugdboek. In Engeland werden er meer dan 120.000 exemplaren van verkocht. De jeugdroman is geïnspireerd op Ubisoft's game, met name op de delen 'Assassins's Creed II' en 'Assassins's Creed: Brotherhood'. Van de games zijn in de Benelux ruim 650.000 exemplaren verkocht.

Jury heeft gelijk (nieuws, 2011)

MAN WINT HERCULE POIROTPRIJS 2011

De jury van de Gouden Strop 2011 lijkt gelijk te krijgen in zijn constatering dat de vrouwelijke thrillerauteurs boeken verkopen, maar dat hun mannelijke collega's er met de prijzen vandoor gaan. Ook voor de Knack Hercule Poirotprijs 2011, de onderscheiding voor de beste Vlaamse misdaadroman, zijn alleen heren genomineerd.

Vandaag maakte het magazine Knack op zijn site de laatste van de vijf genomineerden bekend. Het is Koen Vermeiren (1953) met zijn thriller 'De blik'. De schrijver-scenarist moet het opnemen tegen collega's Rudy Soetewey ('Getuigen'), Roger Schoemans ('Bastille'), Ludo Schildermans ('Getekend') en Gouden Strop-winnaar Bram Dehouck ('Een zomer zonder slaap').

Vanaf vandaag kan het publiek meestemmen voor de Prijs van de Lezer. Stemmen kan tot vrijdag 24 juni op de site van Knack. Op zondag 26 juni wordt de Knack Hercule Poirotprijs uitgereikt in de Brugse Stadsschouwburg in het kader van Poirot in Bruges – Knack Thrillerfestival. De winnaar ontvangt zijn prijs uit handen van eregast Esther Verhoef. De Prijs van de Lezer wordt uitgereikt door de Poirotwinnaar van vorig jaar: Patrick De Bruyn. Meer info over het festival is te vinden op www.poirotinbruges.be.

(Bron: Knack)