Plaat van de maand (8)

DE EERSTE VROUW

De Spanningsblog besteedt met recensies, interviews en nieuws voornamelijk aandacht aan de hedendaagse thriller en de auteurs daarvan. De vroege Nederlandse misdaadroman is op deze site een ondergeschoven kindje. Maar verzamelaar Wim van Eyle biedt uitkomst. Uit zijn rijke collectie richt Van Eyle eens per maand de schijnwerper op het werk van een - soms vergeten - Nederlandse misdaadschrijver uit vroeger tijden. Vandaag de achtste aflevering uit de serie Plaat van de Maand. Over Willy Corsari, 'de eerste vrouw'.

















Willy Corsari was het pseudoniem van Wilhelmina Angela Douwes-Schmidt en zij kan worden gezien als de eerste Nederlandse vrouwelijke detective-auteur die een echt oeuvre bij elkaar pende. Willy Corsari werd op 26 december 1897 in Sint-Pieters-Jette (België) geboren. Zij werd behoorlijk oud want ze stierf pas toen ze 100 was, op 11 mei 1998 in Amstelveen.


Als dochter van een operazanger en een pianiste ging haar interesse aanvankelijk vooral uit naar het toneel en het cabaret. Ze studeerde aan de Toneelschool van Amsterdam, maakte deel uit van een cabaretgezelschap en trad op met onder anderen Pisuisse en Louis Davids. Over deze tijd schreef zij het boekje 'Liedjes en Herinneringen'. Voor het cabaret van Pisuisse schreef ze ook liedjes. Twaalf van haar chansons werden in 1972 door Gerrit den Braber op een grammofoonplaat uitgebracht.


Zo rond 1915 werd ze met het schrijversbacil geïnjecteerd. In 1916 begon ze in tijdschriften korte stukjes te publiceren. Ze had succes en ze waagde zich in 1927aan haar eerste boek, het jeugdboek 'Bobbed en shingled'. Haar echtgenoot, H.W.C. Douwes schreef detectives (onder het pseudoniem H.W. Cédée) en eind 1927 ontstond dan het eerste misdaadboek geschreven door het echtpaar, 'De misdaad zonder fouten'. Het boek werd in 1929 herdrukt onder de titel 'De moord op no.17'.


In de jaren dertig begon de populariteit van Willy Corsari fiks te stijgen om in de jaren vijftig het hoogtepunt te bereiken. Haar detectives, pure deductieromans, werden vertaald in het Frans, Noors, Deens, Duits, Russisch en Tsjechisch. De populariteit van haar boeken stoelde vooral op haar romanfiguur Inspecteur Rob Lund (wiens vrouw Puck wel eens 'een onmenselijk groot gat' in een van zijn sokken stopte) die in heel wat van haar romans de misdaad op een rustige en doordachte manier oploste. Een recensent formuleerde het als volgt: 'De mysterie-romans van Willy Corsari munten uit door een zeer verzorgde stijl, een goed en logisch gecomponeerde intrige, een summum aan spanning en een knap psychologisch inzicht.'



Het werd een lange en interessante rij:
1931 - 'De onbekende medespeler' ('Het mysterie van het filmatelier')
1933 - 'Klokslag twaalf' (samen met Jan Campert)
1934 - 'Het mysterie van de Mondscheinsonate' (een boek dat veel succes kende, verfilmd werd en in 1935 ook nog met een filmeditie uitkwam)
1935 - 'Binnen drie dagen'
1937 - 'Voetstappen op de trap' (opnieuw een daverend succes)
1937 - 'Het mysterie van de vrouw die terugkeerde' (toneelspel)
1937 - 'De winnende kaart/In den schemer' (toneelspel)
1938 - 'Een express stopte'
1939 - 'Dooden dansen niet'
1941 - 'De weddenschap van inspecteur Lund'
1952 - Omnibus met de verhalen: 'Banshee', 'Pointe', 'De man die te veel sprak', 'Monsieur Max', 'Vlucht zonder einde', 'De weg naar de hel', 'Spook', 'Cold-cream'
1955 - 'Moorden en marionetten'
1959 - 'De man die er niet was'
1963 - 'Door een noodlottig ongeval'
1968 - 'Oude mensen hebben geheimen'
1983 - 'Spelen met de dood'


Corsari schreef ook ettelijke jeugdboeken en romans. In 1990 kreeg zij de orde van Oranje Nassau opgespeld. Zij was enkele malen gehuwd en had een verhouding met onder anderen Jan Campert.

(Bronnen: Wim van Eyle, boekcovers, Grossiers in Moord & Doodslag, Wikipedia)