Shaw haalt het niet bij Grace
(Door Arno Ruitenbeek)
Misplaatst: literaire thriller. Want dit is een prettige politieroman met robuuste Engelsen onder wie rechercheur Peter Shaw. Realistische sfeertekening van de onderste onderkant van de samenleving, in een gribus opgebouwd uit alle soorten van misbruik. Onder de moorden en verdwijningen steekt het werkelijke thema de kop op: handel in menselijke organen en weefsel. Het is echter nog beter gedaan door Peter James, in Ten dode opgeschreven. James' politieman Roy Grace is me net even sympathieker. Kelly had de slechteriken meer mogen meegeven.
De cold case, die zorgt voor frictie tussen Shaw en collega Valentine, is interessant genoeg voor een nieuwe aflevering. Dat zou hier nummer drie worden. Eerder verscheen De dood ging in het wit gekleed.
Gedenk te sterven is niet de originele Nederlandse titel van Death Watch. Aanvankelijk zou het De dood droeg een vlammenkleed heten. Gemakkelijk, goedkoop en daarom gelukkig geschrapt.
Nog een overpeinzing: dit subgenre moeten de Nederlanders en Vlamingen overlaten aan de Britten.
Jim Kelly - Gedenk te sterven. Uitgeverij De Fontein, 352 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten