Esther en Berry Verhoef (interview, 2008)

Pendelen tussen donker en licht

Esther en Berry Verhoef pendelen tussen misdaad en huiselijkheid, Nederland en Frankrijk, donker en licht. De thrillerschrijvers vestigden zich in 2004 in Frankrijk, maar gaan voorlopig weer in Brabant wonen. Door het succes van hun boeken moeten ze te vaak in Nederland zijn. Op de valreep een gesprek met het schrijversechtpaar Escober in de Dordogne.

(Door Mieske van Eck)

In het afgelegen gehucht in de Dordogne waar Esther en Berry Verhoef wonen, is het zonnig en licht. In hun binnentuin flitsen hagedisjes in en uit de kieren in de muren, zwaluwen krijgen vliegles, oleanders bloeien. Het is hier eerder lieflijk dan gevaarlijk. Als het aan Esther en Berry Verhoef ligt, blijft misdaad en moord ook veilig tussen de kaften van hun boeken. Ze mogen dan graag in snelle auto's rijden en een fascinatie hebben voor wapens, ze hebben het leven en hun drie kinderen te lief om grote risico's te willen lopen. 'Schrijven is een veilige vorm van opwinding zoeken', lacht Berry. Meer spanning hebben ze niet nodig, zeker niet nu de kinderen nog jong zijn.

In hun huis in de Dordogne vinden Esther en Berry Verhoef rust en ruimte om te schrijven. Maar tijd kun je niet kopen. Daarom komen ze terug naar Nederland. Door het succes van hun boeken moeten ze te veel pendelen. 'We moeten per jaar een keer of veertien in Nederland zijn. Dat is te veel. Zo zitten we elk jaar bijna een maand in de auto en zijn we te vaak weg van de kinderen. Maar we blijven hier wel onze vakanties doorbrengen. We draaien het gewoon om.'

Voor de kinderen is het wennen, net als toen ze weg moesten uit Nederland. 'Onze oudste dochter laat alweer een huilende juf achter, net als vier jaar geleden in Nederland. En onze jongste - nu zeven jaar - is echt een Française met Nederlandse ouders. Ze is een beetje bezorgd dat ze haar zullen uitlachen om haar Franse accent. Maar haar Nederlands is juist charmant', vertelt Esther. 'Het voordeel is dat ze tweetalig opgroeien.' Berry: 'Toen we laatst met hen in Parijs waren, viel me op dat zij helemaal niet in het buitenland waren. Heel de wereld is hun thuis.' Esther: 'De ober snapte er niets van, die toeristen met die Frans rebbelende kinderen.'

Het huis in Frankrijk was de droom van Berry, die een passie heeft voor het opknappen van krotten. 'We waren niet eens francofielen', zegt Esther. Het is een vroegere boerderij gebouwd in de stijl Périgordine, naar de streek Périgord, waar zij wonen. Kenmerkend zijn de muren van keien, de platte tegeltjes op het dak en die typisch holle en bolle, rode dakpannen, die om en om op het dak liggen. Die keien waren bedekt met een pleisterlaag. Berry heeft ze helemaal schoon gebikt. Monnikenwerk.

Het eerste jaar was het leven zwaar in Frankrijk. 'Dat afkopen van de kinderen met cadeautjes, zoals Simone in Rendez-vous (Verhoefs eerste literaire thriller, red.) had ik ook heel erg', bekent Esther. Met zijn vijven in een caravan. Heel klein en heel oud, maar wel met een hemels uitzicht en met het vooruitzicht op een droomhuis, waar alleen nog even een dak op moest en vloeren en deuren in moesten worden gemaakt. Het huis was omgeven door drie meter hoge doornstruiken. Esther: 'Het sprookje van Doornroosje heb ik hier pas goed begrepen. Berry heeft de tuin stukje bij beetje moeten terugveroveren op de natuur.'

Esther kwam met haar eerste dierenboek in 1995. Het laatste, Alles over katten fokken schreef ze tussen Rendez-vous en Close-up in. 'Zo'n boek was er nog niet en ik kon het schrijven. Ik probeer in de dierenboeken antwoorden te geven op vragen waar ik zelf mee zit.'

Na zo'n vijftig dierenboeken was het genoeg. 'De drang tot het schrijven van romans is er toch doorheen geknald. 's Nachts werkte ik aan Onrust, overdag aan mijn dierenboeken. Ik heb me zelden zo gelukkig gevoeld. In Onrust kon ik eindelijk dingen uit mijn gevoelsleven kwijt.'

VAMPIERENLEVEN

Esther werkt 's avonds en 's nachts tot in de ochtend. Daarna neemt Berry het over. 'Tijdens mijn schrijfperiodes leid ik een vampierenleven. Ik heb dan een ander ritme dan ons gezin en de rest van de wereld', zegt Esther. 'Schrijven houdt je af van normaal leven. Ik loop toch een deel van het jaar wazig rond. Er zijn periodes dat ik meer dan genoeg heb aan mijn personages. Dan wil ik niemand zien en alleen werken. Als ik schrijf, probeer ik de buitenwereld uit te schakelen, de lezers, de media, de recensenten, fans en niet-fans. Dit is het verhaal dat ik wil vertellen. Er zit ook een beetje faalangst bij natuurlijk. De verwachtingen zijn ook zo ontzettend hoog. Lukt het me wel weer? Misschien is het zomaar op. Dat grenst aan het neurotische.'



'Als mijn personages eenmaal vorm hebben gekregen, word ik een stuk rustiger. In het begin is het ook nog zoeken. Soms ben ik maandenlang onuitstaanbaar op sociaal vlak. Ik kan niet gaan zitten wachten van het komt wel.' Zo pendelt ze tussen uitersten. 'Onzekerheid, maar ook weten 'nu is het goed, ik heb alles gegeven wat ik heb'.'

Verhoef schrijft behoorlijk veel, soms twee boeken per jaar. 'Ik zou nog veel productiever kunnen zijn. Ik wil helemaal niet rustig aan doen. Schrijven is wat ik van jongs af aan het liefste doe. Ik word ook onrustig als ik niet aan een boek werk.' Het schrijven is een enorme drijfveer. 'Ik wil gelezen worden', zegt Esther. 'Bij mijn nieuwe boek, Alles te verliezen, heb ik het laatste hoofdstuk het eerst geschreven. Het vreemde is dat ik steeds losse scènes, dialogen, indrukken, gedachten opschrijf. Die blijken achteraf samen te vallen. Maar bij dit boek hadden we voor het eerst ook vooraf een plotidee. Dat was nieuw. Je moet dan je gevoel gaan sturen. Dat had ik nog nooit eerder gedaan. Uiteindelijk vind ik de plot niet zo belangrijk. Het gaat erom of je mee kunt leven met de personages. De mensen die je tot leven wekt zijn het belangrijkst. Nu was het werken eraan best lastig. Normaal gesproken zou ik mijn personages heerlijk laten ontsporen. Nu had ik al bedacht wat wel en niet bij hun karakter zou passen.'

Schrijven begint voor Esther met een gevoel. 'Als dat er niet in zit, lukt het niet. Ik kan niet schrijven op commando.' Berry is meer de man van de plot, de grote lijnen. Esther de vrouw van de beschrijvingen en de psychologie. 'We vullen elkaar heel goed aan.'

Berry: 'Wij kunnen niet verzonnen krijgen wat er echt gebeurt. De werkelijkheid achterhaalt ons.' En zeg niet dat zware misdaad, zoals in de Sil Maier-romans, niet voorkomt in Den Bosch. 'Er speelt in Brabant meer dan je kunt bedenken.' Esther: 'Ik ken mensen die als romanpersonage ongeloofwaardig zijn. Daarom moet je het kleine uitvergroten en het grote verkleinen. De werkelijkheid is vaak zo bizar.'

FILMRECHTEN

Esther Verhoef-Verhallen is in 1968 geboren in Den Bosch en groeide op in Brabant. Zij schrijft al van kinds af aan, maar debuteerde pas in 2003 met haar eerste misdaadroman 'Onrust'. Daarvoor schreef ze boeken over huisdieren, waarvoor zij zelf ook fotografeerde.

Van Verhoefs thrillers 'Rendez-vous' (2006) en 'Close-up' (2007) zijn er samen 450.000 exemplaren verkocht. Beide romans worden vertaald in het Engels, Duits en Russisch. De filmrechten voor 'Rendez-vous' zijn naar Endemol gegaan.De KRO heeft belangstelling voor het uitzenden van de verfilming van 'Rendez-vous'. In 2007 stonden 'Rendez-vous' en 'Close-up' 2 en 3 in het bestseller-jaaroverzicht van de CPNB. Ze won onder meer de NS Publieksprijs, de Zilveren Vingerafdruk en de Diamanten Kogel en kreeg drie nominaties voor de Gouden Strop.

Berry Verhoef (1967) is geboren in Waalwijk. In Den Bosch leerde hij Esther kennen. Hij werkte mee aan haar dierenboeken en schreef twee bier-encyclopedieën. Verder heeft hij een passie voor verbouwen en renoveerde hij in Brabant een aantal verwaarloosde woningen. Ze kennen elkaar dik 22 jaar, trouwden in 1991 en hebben een
zoon en twee dochters. In 2004 trokken ze naar Frankrijk, waar ze een bouwval in de Dordogne opknapten.

Vorig jaar verscheen hun gezamenlijke roman 'Chaos' onder het pseudoniem Escober. 'Chaos' verschijnt in 2009 in Amerika. Dit jaar kwam 'Ongenade' uit, het laatste deel van de Sil Maier-trilogie. Tot nu toe zijn er van de drie delen samen meer dan 60.000 exemplaren verkocht. In november komt de nieuwe roman 'Alles te verliezen' van Esther Verhoef uit.

Voor meer informatie: www.escober.nl, www.estherverhoef.nl

Bron: Brabants Dagblad; foto: Mieske van Eck

In juli 2008 publiceerde het Brabants Dagblad een groot interview met het schrijversechtpaar Esther en Berry Verhoef. Hierboven de ingekorte versie. Zie ook interviews met Esther Verhoef uit 2003 en 2006.)