Niet meer dan dat (nieuws, 2008)

THRILLERAUTEUR TUSSEN LITERAIRE KANONNEN

Won hij eerder deze maand al Ian Fleming Steel Dagger, nu maakt de 29-jarige Britse scenarioschrijver Tom Rob Smith ook al kans op de moeder aller literatuurprijzen, de prestigieuze Man Booker Prize. Deze week werd de dertien boeken tellende longlist van de prijs bekendgemaakt en daar prijkt Smiths debuut 'Child 44' tussen romans van grootheden als Salman Rushdie en Amitav Ghosh.

Het is voor het eerst dat een thriller op de longlist van de Booker Prize staat, sinds deze lijsten in 2001 openbaar werden gemaakt. De keuze voor Smith heeft al wat rumoer veroorzaakt. ,,Ik kan geen waardering opbrengen voor een jury die besluit om een boek als 'Child 44' te selecteren, een goed geschreven boek vol vaart maar ook niet meer dan dat'', fulmineerde Jamie Byng van uitgeverij Canongate op een internetforum over de Booker Prize.

'Child 44' is een thriller over een seriemoordenaar die actief is tijdens de laatste jaren van Stalins regime in de Sovjet-Unie. Het boek is door de wedkantoren als derde favoriet geplaatst om de prijs te winnen. De Londense thrillercriticus Michael Carlson vindt het plaatsen van Child 44 al zo iets als het toekennen van een Oscar aan de film 'Unforgiven'. ,,Het is een mooie roman met een bijtende historische kant, maar het is geen thriller die ver uitstijgt boven andere boeken in het genre.''

De zes boeken tellende shortlist van de Man Booker Prize wordt op 9 september gepubliceerd. De uiteindelijke prijswinnaar die 50.000 Britse ponden (ruim 58.000 euro) mee naar huis mag nemen, wordt op 14 oktober bekendgemaakt.

(Bron: website Man Booker Prize, Los Angeles Times)

Wordt verwacht 62 (nieuws, 2008)

EN DAAR IS-IE DAN: DE EROTISCHE THRILLER

Het zijn onderwerpen die soms een discussie(tje) opleveren in de wereld van de spannende boeken: het etiket 'literaire thriller' en het schrijven onder pseudoniem. De vraag wat er nou zo literair is aan een literaire thriller komt voortdurend om de hoek kijken. En is het schrijven onder een schuilnaam niet louter en alleen bedoeld om wat aandacht te genereren en in het beste geval een hype(je) te creëren, zoals in het geval van Eva Noorlander en Tess Franke?

Uitgeverij Karakter omzeilde het eerste onderwerp door op het debuut 'Passiespel' van Isa Maron heel ondeugend het stempel 'erotische thriller' te drukken. Het in oktober 2008 verschijnende boek wordt geafficheerd als 'expliciet en gedurfd, maar tegelijkertijd meeslepend en stijlvol'. De thriller focust op een 'gewone' vrouw uit Amsterdam die in de wereld van dominantie en onderwerping belandt. Daar ontdekt ze dat pijn en genot niet al te ver van elkaar liggen.

Die gewone vrouw is Olga - getrouwd, twee kinderen, goede baan. Ze raakt in haar zoektocht naar vrijheid en avontuur steeds verder verstrikt in de uitgekiende en gevaarlijke spelletjes van haar dominante minnaar. Zijn machtsspel bezorgt haar zowel grote angst als intens genot. Als langzaam herinneringen aan haar traumatische jeugd komen bovendrijven, vlucht Olga steeds dieper 'in de wereld van macht en onmacht'.

De 43-jarige Isa Maron is partner bij een adviesbureau in Amsterdam op het gebied van organisatiestrategie en human resources. Jammer genoeg is Isa Maron een pseudoniem...

INSTABIEL

De koningin van Karakter is Loes den Hollander. Sinds haar debuut 'Vrijdag' in 2006 ratelt haar tekstverwerker onophoudelijk. Ze schrijft aan de lopende band thrillers die alle herdruk op herdruk beleven.

Na 'Vrijdag', 'Zwanenzang', 'Naaktportret' en 'Broeinest' is het in oktober 2008 verschijnende 'Dwaalspoor' al weer Den Hollanders vijfde thriller. En alsof dat niet genoeg is verschijnt in dezelfde maand ook een verhalenbundel van haar hand, getiteld 'Loslaten'.

In 'Dwaalspoor' vertelt Den Hollander, tussen de bedrijven door ook bijzonder ambtenaar van de burgerlijke stand, over het huwelijk van Rob en Lilian Dijkman. Dat huwelijk lijkt stabiel. Toch is er iets mis. En niet zo'n klein beetje ook.

Lilian staat op het punt om haar geluk in een andere richting te zoeken, als Rob wordt vermoord. Ze blijft achter met tegengestelde gevoelens en met de onbehaaglijke gedachte dat er meer aan de hand is dan ze kan overzien. Ze heeft redenen genoeg om verschillende mensen uit haar omgeving te wantrouwen, zelfs haar eigen zoon. Als er een tweede dode valt, rijst de vraag of de moorden iets met elkaar te maken hebben.

Andere nieuwe titels:

Liv - 'Gifgroen' (september 2008)Sabine Thiesler - 'De kinderverzamelaar' (september 2008)
Christine Kerdellant & Eric Meyer - 'De Versailles Formule' (oktober 2008)
Corine Hartman - 'Flikken Masstricht: Brand' (november 2008)

De vijf W's volgens... Bjorn Stibbe (interview, 2008)

'Wonderen gebeuren als je er maar hard genoeg voor werkt'

Rubriek waarin thrillerauteurs zichzelf en hun nieuwste werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom. Vandaag: Bjorn Stibbe, die deze maand debuteerde met De zwendelaar, volgens zijn uitgever 'eindelijk weer eens een échte Nederlandse mannenthriller over investment banking, dure schilderijen en een bloedmooie vrouw in een internationaal kat- en muisspel.'

Bjorn Stibbe liet zich voor zijn thrillerdebuut inspireren door zwendel uit heden en verleden, zoals de affaire-Palminvest en de zaak René van den Berg ('de wonderbelegger uit Hilversum'). Het boek gaat over William Scarborough, een Amerikaanse kunstliefhebber, die een beleggingsproject opzet in een Nederlands miljonairsdorp. De goudkoorts slaat er hevig toe. Scarborough roept de hulp in van de jonge ambitieuze bankier Victor van Zanten. Maar dan sterft Scarborough onder mysterieuze omstandigheden en blijkt het dorp op briljante wijze te zijn opgelicht. Wanneer er in korte tijd nog meer doden vallen, moet ook Van Zanten voor zijn leven vrezen.

(Door Peter Kuijt)

- Wie denkt Bjorn Stibbe wel dat hij is?
Bjorn Stibbe: 'Sinds mijn jeugd lees ik alles wat los en vast zit. Ik heb altijd het idee gehad dat ik ooit nog eens een boek zou schrijven maar het duurde langer dan verwacht. Ik ben nu 44 jaar, mijn hele professionele leven al bankier en mijn eerste boek ligt nu in de winkel; een bewijs dat wonderen kunnen gebeuren als je er maar hard genoeg voor werkt.

De inspiratie tot schrijven kwam na mijn terugkeer in 1999 uit Rusland waar ik van dichtbij de financiële crisis meemaakte en zag hoezeer een hype het gedrag van mensen kan veranderen. Ik heb zeker ideeën voor nog meer boeken dus een tweede of derde thriller zit er zeker in.'



Wat is de achterliggende gedachte van uw debuut De zwendelaar?
'Er zijn drie achterliggende gedachten:
- Het lijkt alsof mensen bedrogen willen worden (de illussie is interessanter dan de werkelijkheid),
- zeldzaam talent fascineert overal en altijd,
- we moeten ons eigen leven leiden, ongeacht wat anderen doen of kunnen.'

Waar zouden mensen vooral niet in moeten beleggen?
'In fondsen die risicovrij extra rendement beloven.'

Wanneer heeft u voor het laatst de stelling van de door u geciteerde bankier John Pierpont Morgan - Een man heeft altijd twee redenen om iets te doen: een goede reden en de echte reden - in praktijk gebracht?
'Dit citaat is gebruikt door de uitgever. Ik heb er persoonlijk geen ervaring mee.'



Waarom gaan mensen zo graag met bedriegers in zee?
'Bedriegers vertellen ons wat we graag willen horen; ze houden ons in feite een spiegel voor hoe we zelf diep in ons hart zouden willen zijn. Bij zo iemand wil je graag horen en met zo iemand gaan we dus graag in zee.'

Bjorn Stibbe - De zwendelaar. Uitgeverij A.W. Bruna, 320 pag., 17,95 euro. ISBN 978 90 229 9465 8.

foto auteur: Nadine van den Berg

Wordt verwacht 61 (nieuws, 2008)

AANSLAG OP FEEST VOOR VERDRAAGZAAMHEID

Op 1 oktober 2006, een week voor de gemeenteraadsverkiezingen in België, werden in de steden Antwerpen, Brussel, Charleroi en Gent grote feesten georganiseerd vóór verdraagzaamheid (en indirect tegen het Vlaams Belang). Meer dan honderdveertig groepen en muzikanten traden op voor in totaal meer dan honderdduizend mensen. Initiatiefnemer Tom Barman, de voorman van de band dEUS, verwoordde zijn ambitie destijds als volgt: ,,Al die negativiteit die ze (lees: het Vlaams Belang, red.) hebben proberen te injecteren, die gaan we er helemaal uitzingen.''

De Vlaamse auteur Bart Van Lierde heeft de actie aangegrepen om de misdaadroman '0110' te schrijven, die - niet geheel toevallig - in oktober 2008 bij uitgeverij Houtekiet zal verschijnen. Volgens de uitgever is '0110' ''een actiethriller die zich kan meten met de tv-serie 24'.

Van Lierde beschrijft de aanloop naar '0110' en de dag zelf. Politici ontkennen dat het doel van het evenement is de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen te beïnvloeden. De pers omschrijft het als een actie voor meer verdraagzaamheid. Partijleden van het Vlaams Belang proberen de schijn door te prikken, maar hun woorden worden afgedaan als onverdraagzaam. En dat zet nog meer kwaad bloed.

Tijdens het slotconcert is de politie dan ook massaal aanwezig. Er worden rellen verwacht. Niemand heeft echter op een aanslag gerekend, zelfs de recherche niet, hoewel die op de hoogte is gesteld. Het is aan rechercheur Nathalie Croes om de zaak op te lossen. Maar zij en haar gezin worden het slachtoffer van een politiek complot.

Bart Van Lierde (1974) wordt beschouwd als een groot Vlaams talent. In zes jaar tijd schreef hij zes romans, waaronder 'Violist van de duivel' en 'Luister niet naar Robert Blake', die bij uitgeverijen als Meulenhoff, L.J. Veen, Vassallucci en Nieuw Amsterdam zijn verschenen. Hij studeerde jazz en lichte muziek en trad op als acteur en zanger.

De vijf W's volgens... Marion Pauw (interview, 2008)

'Een bepaald stilistisch niveau'

Rubriek waarin thrillerauteurs zichzelf en hun nieuwste werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom. Vandaag: schrijfster Marion Pauw (Tasmanië, 1973), auteur van de spannende romans Villa Serena en Drift. Deze maand kwam haar derde thriller, Daglicht, uit.

(Door Peter Kuijt)

- Wie denkt Marion Pauw wel dat zij is?
Marion Pauw: 'Ik ben schrijfster en freelance copywriter. Mijn laatste boek Daglicht is in juli verschenen en kreeg vijf sterren in Boek en vier in het AD.'


- Wat is het centrale thema van Daglicht?
'Het thema is dat iedereen voor zichzelf veiligheid probeert te creëren. Of het nou in de liefde is, financieel of in je leefomgeving.'




- Waar zitten de literaire elementen in Daglicht, die uw uitgever heeft bestempeld als een 'literaire thriller'?
'Er is sprake van gelaagde karakters, karakterontwikkeling, symboliek, thematiek en een bepaald stilistisch niveau. Maar los daarvan is literaire thriller gewoon een marketingterm dat een bepaald genre aangeeft.'



- Waarom koos u voor een autistische man als hoofdrolspeler in Daglicht?
'Omdat een autist zich continu onveilig voelt. Hij weet immers niet hoe hij het gedrag van mensen om zich heen moet interpreteren. Bovendien wilde ik het verhaal vertellen van iemand die onschuldig in een tbs-kliniek terecht komt. Dat lukt alleen als er een aantoonbare stoornis is. Bovendien is Ray, de hoofdpersoon, niet in staat om zich adequaat te verweren door zijn autisme.'

- Wanneer is een thriller voor u geslaagd?
'Als er sprake is van originaliteit, spanning en driedimensionale karakters.'

Marion Pauw - Daglicht. Uitgeverij Anthos, 256 pag., 19,95 euro.
ISBN 978 90 414 1073 3

Foto auteur: Merlijn Doomernik

Dodelijke obsessie (nieuws, 2008)

OPWARMERTJE VAN STEPHEN KING

Stephen King-adepten kunnen de komende weken hun hart ophalen. Het nog niet eerder gepubliceerde verhaal 'N.' van de Amerikaanse horrormeester is vanaf vandaag in de vorm van een videoserie te bekijken - op de website of de mobiele telefoon.

'N.' zal worden opgenomenin de nieuwe verhalenbundel 'Just After Sunset' van Stephen King, die vanaf 11 november te koop is. Maar om het publiek alvast lekker te maken is er een opmerkelijk initiatief gestart: een 25-delige videoserie als een soort 'graphic novel' waarbij de weergave is aangepast voor het kleine scherm van de mobiele telefoon.

Het verhaal gaat over een psychiater die aan dezelfde dodelijke obsessie begint te lijden als de patiënt die hij onder behandeling heeft. De eerste episode is vandaag al op NisHere.com te bekijken. Via deze website en via iTunes zullen ot 25 augustus op elke werkdag nieuwe episodes beschikbaar komen. Via iTunes kosten de video's 0,99 dollar voor een bundel van vijf episodes of 3,99 dollar voor de complete serie. De afleveringen hebben een lengte van 2 minuten. Bekijken op de mobiele telefoon is alleen mogelijk via de mobiele diensten van CBS.

(Bron: Computer Idee)

Schuren in de wonden (nieuws, 2008)

DE STRIJD TEGEN HET BOEK DAT AF MOET

In de najaarsbrochure van uitgeverij Anthos werd met geen woord gerept over de nieuwe thriller van Saskia Noort. Maar in de komende voorjaarsaanbieding zal dat ongetwijfeld anders zijn. Want de auteur uit Bergen zit middenin het wordingsproces van haar vierde spannende roman. Dat schrijft ze in het 'Hollands Dagboek' dat ze op verzoek van NRC Handelsblad een week lang bijhield.

Noort begint het lezenswaardige dagboek op 17 juli als ze net drie weken 'luieren op Ibiza' achter de rug heeft. Naast een berg wasgoed wachten thuis nog steeds een auto die op winterbanden rijdt, een accountant die de administratie over 2007 wil inzien, vier columns, een groot verhaal en een NRC-dagboek om te schrijven. ,,En Het Boek Dat Eind November Af Moet.'' En dat terwijl ze net twee dagen is gestopt met roken.

Haar 'steun en toeverlaat' Andrea belt alle aanvragen door, dagboekt ze verder. Ze wijst bijna alles af: of haar zus door de Viva geïnterviewd kan worden, of Gala glamourfoto's van haar mag maken, of ze een masterclass thrillerschrijven wil geven. Maar op de uitnodiging van Rik Felderhof voor een vraaggesprek in Tanzania gaat ze wel in.

Noort: ,,Van alle kanten drukken mensen me op het hart niet alles er uit te flappen. (...) Alsof je in een tv-interview de kans krijgt zelf over iets te beginnen. De interviewer begint en bij voorkeur over iets waar ik nou net niet over wilde beginnen.''

Ze weet dat ze tamelijk openhartig is in de media. Zo deelt ze met de lezer het feit dat haar 'money in the bank' momenteel 'een koudeput' beleeft. ,,Ik heb het talent gekregen mezelf en de anderen schrijnend herkenbaar te kunnen beschrijven. En dat kreeg ik niet voor niets. Schrijven is schuren in de wonden en ik word er steeds beter in.''

(Bron: NRC Handelsblad)

Titelrecycling (achtergrond, 2008)

DE ENE VRIJE VAL IS DE ANDERE NIET

Niemand wil een boek uitbrengen onder een titel die al eens eerder is gebruikt. Toch gebeurt het geregeld. Vooral in de wereld van de thrillers is het 'recyclen' van titels een bekend fenomeen. ,,Heel onhandig.''

(Door Aly Knol)

Waar gebeurd. Zojuist een interview gelezen met het jonge Duitse schrijftalent Juli Zeh over haar roman 'Vrije val'. Nog geen uur later belandt een recensie van een nieuw boek van de Zweedse schrijver Leif GW Persson op het bureau. Jawel, getiteld 'Vrije val'.

Een ongelukkige samenloop van toevalligheden, maar in het boekenvak geen onbekend verschijnsel. Zelfs Harry Mulisch was met zijn veel geroemde en ook verfilmde boek 'De aanslag' niet helemaal origineel in zijn titelkeuze. De Vlaamse schrijver Stijn Streuvels ging hem in 1917 al voor.


,,Geweldige timing'', zegt hoofdredacteur Pieter Swinkels van uitgeverij Cargo ironisch over de verschijning binnen enkele weken tijds van de twee boeken 'Vrije val'. Zijn 'Vrije val' betreft een boek van de Zweedse misdaadauteur Leif G.W. Persson, die een thriller schreef rond de na 22 jaar nog steeds niet opgeloste moord op de Zweedse premier Olof Palme.

Er bestaan volgens Swinkels geen geschreven wetten voor het 'hergebruik' van een titel, maar in principe vermijden uitgevers het liever. Er wordt altijd wel even nagekeken of een titel al eens op een omslag heeft gestaan. Maar als het om niet meer leverbare boeken met dezelfde titel gaat, is er weinig aan de hand. En evenmin als het dezelfde titel uit twee heel verschillende genres, pakweg een dichtbundel en een thriller, betreft.

VERSTOTEN
,,Maar soms komt het wel heel vervelend uit'', zegt Swinkels. Hij had pas nog een gevalletje. Bij Cargo verschijnt binnenkort 'The Outcast' van de Britse schrijfster Sadie Jones in Nederlandse vertaling. Een duister boek dat begint met de vrijlating van een 19-jarige gevangene. In Groot-Brittannië is het een bestseller. ,,Wij hadden de titel 'De verstotene' willen gebruiken, maar uit een mailtje van uitgeverij Contact bleek dat zij nog een boek met die titel in omloop hadden. Bij ons is het nu 'Verstoten' geworden.''

Waarmee gezegd wil zijn, dat er in de Nederlandse uitgeverswereld een soort 'gentlemen's agreement' bestaat om elkaar niet te veel in het vaarwater te zitten wat titels betreft.

Bij uitgeverij Anthos verscheen 'Vrije val' van Juli Zeh, een soort filosofische 'Krimi' die zich in het Duitse Freiburg afspeelt. De vader van een ontvoerd zoontje vermoordt een arts in de veronderstelling dat hij daarmee aan de eisen van de ontvoerders is tegemoet gekomen en zijn kind zal worden vrijgelaten. Iets heel anders inderdaad dan de moord op Olof Palme. Woordvoerder George van Elburg van Anthos zegt dan ook er niet wakker van te liggen, dat de twee titels bijna gelijktijdig op de markt zijn verschenen.

,,Voorheen was het wat strenger en meldde je je nieuwe titel aan bij Boekblad, het vakblad voor de boekhandel. Als een uitgever dan bezwaar maakte dat hij de titel al eerder had aangemeld, werd het meestal in der minne geschikt. Nu gaat alles digitaal en moet je zelf actief gaan nakijken of een titel al eerder is gebruikt. Bij al verramsjte titels is het niet zo'n punt en evenmin als het om dezelfde titel voor een non-fictie boek gaat of een vertaalde roman. Maar bij Nederlandse romans zou het wel verwarring kunnen scheppen.'' Van Elburg weet dat het 'recyclen' van titels vooral in de thrillerwereld nogal eens voorkomt. ,,Ja, dan zoek je korte en krachtige titels en kom je nogal eens bij eenzelfde titel terecht. Het is niet anders.''

GEEN COPYRIGHT
Er zit geen copyright op titels van boeken, blijkt uit gegevens van het Nederlands Uitgeversverbond. Het archief van de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag bevestigt dat. Naslag leert dat in ons land onder de titel 'Vrije val' - Zeh en Persson incluis - al zeker eenentwintig boeken zijn verschenen, van kinder- en jeugdboeken, tot boeken over psychologische problemen of daklozen, dichtbundels en thrillers.

Op zijn website gaat schrijver Coen Peppelenbos, auteur van het recentelijk verschenen boek 'Victorie', openhartig in op zijn titelkeuze: ,,Zowel Dirk Ayelt Kooiman als Simone van der Vlugt en Theo Hoogstraaten hebben de titel de afgelopen tien jaar al gebruikt'', schrijft hij. Hij vond ook twee dichtbundels 'Victorie' en een comic-serie met dezelfde naam. En kwam bij de 'Victory Book Campaign' uit de Tweede Wereldoorlog terecht, een campagne om militairen aan het lezen van goede boeken te zetten. Desondanks handhaafde Peppelenbos zijn eigen keuze.


Daarentegen roept Henk ter Borg van uitgeverij Nieuw Amsterdam een beetje onthutst 'heel onhandig' uit. Hij heeft zojuist vernomen dat de titel 'Vergelding' - voor een in november te verschijnen politieroman van debutant en voormalig hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie Joop van Riessen - precies overeenkomt met de tweede literaire thriller van Elisabeth Mollema, die een maand eerder bij uitgeverij Arena zal verschijnen. ,,Het is aan onze aandacht ontsnapt'', zegt Ter Borg openhartig.

En toch was er wel over nagedacht. Zelf had Ter Borg, verantwoordelijk voor de serieuze non-fictie van Nieuw Amsterdam, nog even nagezocht of een boek onder dezelfde titel over de aanslag van een Palestijnse terreurgroep op de Israëlische Olympische ploeg in 1972 in München, nog verkrijgbaar was. Dat bleek niet het geval. ,,Je kijkt altijd wel of een boek met een bepaalde titel nog leverbaar is. Titels kunnen niet voor de eeuwigheid worden geclaimd. Wat van belang is of het je kan verwarren, of je twee boeken door elkaar kunt halen.''

VROEGER OOK AL
Identieke titels zijn van alle landen en alle tijden. Al in 1910 maakte The New York Times melding van het bijna gelijktijdig verschijnen van 'Steamships and Their Story' en 'Steam-Ships and Their Story', met alleen dat ene streepje verschil, maar met het hetzelfde onderwerp, de toen actuele geschiedenis van stoomschepen.

'The Island' werd niet alleen door Aldous Huxley geschreven, maar ook door nog eens zeven andere auteurs. 'Onderhuids' verscheen in 2001 van zowel Michel Faber als Nicci French en 'Zuiderkruis' werd zowel geschreven door Pauline Slot als Patricia Cornwell.

Een boek met de titel 'Tegengif' verscheen van de hand van zeven verschillende auteurs en ook een titel als 'De geheime tuin' was favoriet bij tenminste vier schrijvers. Het bontst maakt het thrillergenre het: 'Tot op het bot' (zeker vier keer), 'De plaag' (drie keer) plus 'De elfde plaag' (twee keer), 'Magiër' dan wel 'De magiër' (vier keer).

En 'Vergelding'? Tot aan de twee nieuwe Nederlandse titels van dit najaar is een thriller onder die titel tot nu toe al minstens negen maal verschenen, onder anderen van de hand van Brian Haig, Jilliane Hoffman, Andy McNab en Bob Mendes. Of, een variant, 'Dag van vergelding' van wereldseller Allan Folsom. Redacteur Femke Meijer van Arena: ,,We wisten wel dat 'Vergelding' een bestaande titel was, maar daar hebben we ons niet aan gestoord. We vonden deze titel goed bij het boek van Mollema passen. Er verschijnen zoveel boeken, het opnieuw gebruiken van titels is daardoor nauwelijks te vermijden. Vooral bij thrillers heb je iets kernachtigs nodig. Dan wil je een titel nog wel eens in een zelfde soort hoek zoeken. Ik denk dat het voor de lezer duidelijk om twee heel verschillende boeken gaat.''

George van Elburg vreest evenmin verwarring. ,,De lezer van tegenwoordig zit de halve dag op internet en kan zo uitzoeken wat wat is. Hij zal het hooguit misschien vermakelijk vinden.''

Wordt verwacht 60 (nieuws, 2008)

DE NIEUWE NICCI FRENCH

Eind september verschijnt de nieuwe Nicci French, zo heeft uitgeverij Anthos laten weten. De elfde psychologische thriller van het Britse schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French heet 'Wat te doen als iemand sterft'.

De inhoud: Ellies leven neemt een dramatische wending als haar grote liefde Greg omkomt bij een auto-ongeluk. Een vrouw die bij hem in de auto zat, heeft het ongeluk evenmin overleefd. Zij wordt geïdentificeerd als Milena Livingstone, maar voor Ellie en haar omgeving is zij een onbekende. Alles wijst er op dat Greg en Milena een verhouding hadden.

Hoe moet je verder als je erachter komt dat je de liefde van je leven niet blijkt te kennen? Als zelfs je intuïtie niet klopt? Ellie wil de waarheid weten – wie was Milena en wat is er op die noodlottige dag precies gebeurd? Haar zoektocht wordt een obsessie en hoe dichter Ellie bij de schokkende feiten komt, hoe minder mensen haar geloven, en hoe dringender de vraag wordt wat het waard is de waarheid te kennen.

Nicci French komt rond de verschijningsdatum - 30 september - voor een promotietournee naar Nederland.

Wordt verwacht 59 (nieuws, 2008)

SCHRIJFSTER MET ZESTIEN KOEIEN

'Een mooie plek om te sterven, dacht Emmanuel terwijl hij langzaam langs de rivier liep. Tien stappen verder zag hij het lichaam. De angst van de landarbeiders werd hem nu duidelijk. Vlak bij de oever dreef een man, zijn gezicht naar beneden en zijn armen gespreid als een parachutespringer tijdens de vrije val. Hij herkende direct het uniform. Een politiecommissaris.'

Citaat uit 'Een mooie plek om te sterven', het thrillerdebuut van de in Zuid-Afrika geboren scenarioschrijfster Malla Nunn. Inmiddels woont Nunn in Sydney, maar haar eerste boek speelt zich af in de jaren vijftig in haar geboorteland.

Wanneer rechercheur Emmanuel Cooper wordt opgeroepen om een moord te onderzoeken in Jacob's Rest, een stadje op de grens van Zuid-Afrika en Zimbabwe, ziet hij direct dat hij een gevoelige zaak in handen heeft. Het stoffelijk overschot is van de blanke politiecommissaris Willem Pretorius, een geliefde inwoner van Jacob's Rest en een echte Boer.

Het onderzoek wordt al snel overgenomen door de Veiligheidsdienst, die de moord het liefst in de schoenen wil schuiven van zwarte politiek activisten. Cooper vertrouwt het niet en gaat op eigen kracht verder met het onderzoek. Langzaam wordt duidelijk dat Pretorius een dubbelleven leidde.

Nunn maakte in 1999 de bekroonde documentaire 'Servant of the Ancestors' over haar moeder Pat die van Australië terugkeert naar Swaziland en geconfronteerd wordt met haar verleden waarin ze - als kind van ouders van gemengd ras - de raciale spanningen aan den lijve ondervond. Malla Nunn zelf trouwde in Swaziland met haar Amerikaanse man Mark, met vol ceremonieel en een bruidsschat van zestien koeien. Ze werkt momenteel aan een tweede roman met Emmanuel Cooper in de hoofdrol.

''Een mooie plek om te sterven verschijnt' in november 2008 bij uitgeverij Cargo.

ALLES VOOR DE REPUTATIE

Ook 'Wondermans eindspel', de derde thriller van Willem Asman die in oktober 2008 uitkomt, heeft Afrika als veelkleurig, broeierig en chaotisch decor. Oud-minister Jaap Vos keert terug naar Afrika als Speciaal Afgezant van de Verenigde Naties.

Terug naar het land dat hij vijftien jaar geleden van de ondergang dacht te hebben gered. Nog één keer in de schijnwerpers, om zijn reputatie van Wonderman te redden. Want ondanks de belofte dat het 'nooit weer' zou gebeuren, zijn opnieuw miljoenen mensen op de vlucht, honderdduizenden vermoord, en haalt de internationale gemeenschap opnieuw zijn schouders op.

In een ultieme poging regering en rebellen, daders en slachtoffers bij elkaar te brengen, raakt Jaap de regie over het machtsspel volledig kwijt. Hij speelt zijn laatste troef, een wanhoopsdaad die leidt dot een onverwacht weerzien met een bondgenote van vijftien jaar geleden. Is zij opnieuw Jaaps redding? Of is ze de voorbode van zijn ondergang?

Willem Asman (1959) studeerde Nederlands en voltooide in 1958 zijn studie Rechten aan de Universiteit van Amsterdam. Gedurende vijftien jaar was hij werkzaam bij Oracle Corporation, het op een na grootste softwarebedrijf ter wereld. Hij is oprichter en eigenaar van een adviesbureau voor change management en communicatie. Hij ontwikkelt en verzorgt hij workshops 'Storytelling in een Zakelijke Omgeving'. Zijn debuut 'De Cassandra Paradox' werd in 2006 genomineerd voor de Gouden Strop. Een jaar later verscheen zijn tweede thriller 'Brittannica'.

Andere nieuwe titels:

Monaldi & Sorti - 'Het ei van Salaì' (november 2008)
Jo Nesbo - 'De sneeuwman' (januari 2009)
James Patterson - 'Cross country' (november 2008)
Jason Goodwin - 'De kaart van Bellini' (januari 2009)

Wordt verwacht 58 (nieuws, 2008)

MEEGESLEURD DOOR DE MAALSTROOM

'Onstuimig, bruisend, grimmig en uitermate boeiend'. 'Een rijk en overtuigend epos'. 'Een grandioos boek'. De Amerikaanse schrijver Stewart O'Nan komt superlatieven tekort om het nieuwste boek van zijn collega Dennis Lehane aan te prijzen. In het Engels heet de misdaadroman 'The Given Day', maar in de Nederlandse vertaling kreeg het de weinig originele titel 'De infiltrant' mee.

Uitgeverij The House of Books publiceert het boek in oktober 2008, de schrijver komt een maand later voor een promotietour naar Nederland. Het boek dat in de Verenigde Staten in september uitkomt, wordt verfilmd door 'Spider-Man'-regisseur Sam Raimi.

'De infiltrant' speelt zich af aan het einde van de Eerste Wereldoorlog. Het is het verhaal van Danny, politieman en de rechtschapen zoon van een inspecteur van politie. Zijn leven verandert totaal in één fataal jaar dat wordt gekenmerkt door anarchistische aanslagen, een naar later blijkt historische politiestaking in Boston en het vertrek van de gevierde honkballer Babe Ruth naar de New York Yankees. Bovendien nemen soldaten die terugkeren na de Eerste Wereldoorlog in die maanden de Spaanse griep mee naar huis. Centraal staan twee families - één blank, één zwart - die in het Boston van die dagen worden meegevoerd door de maalstroom van de geschiedenis.

Dennis Lehane (Boston, 1965) heeft al diverse prijswinnende romans op zijn naam staan. De verfilming van zijn boek 'Mystic River' door Clint Eastwood sleepte een Oscar in de wacht. 'Gone Baby Gone', ook naar een boek van Lehane, werd genomineerd voor een Oscar.

IRRATIONEEL?

The House of Books geeft dit najaar ook een debutant de ruimte. Het is de Amerikaanse Kelly Simmons, die in een vorig leven journalist was. Ze runt momenteel een reclamebureau dat zich specialiseert in marketing gericht op vrouwen. Haar debuut 'Standing Still', ligt vanaf oktober 2008 onder de titel 'De indringer' in de Nederlandse boekschappen.

Het boek gaat over de journaliste en jonge moeder Claire Cooper. Zij lijdt aan paniekaanvallen. De meeste van haar angsten lijken irrationeel. Maar op een stormachtige nacht, als haar echtgenoot Sam op zakenreis is, worden haar angsten werkelijkheid. Claire ontdekt een man die de slaapkamer van haar dochtertje is binnengedrongen. Claire smeekt hem: 'Neem mij in plaats van haar.'

Als de kidnapper Claire met de auto meeneemt, vreest ze voor haar kinderen, maar niet voor zichzelf. De week daarop brengt Claire vastgebonden aan een bed in een motelkamer door, met de indringer als enig gezelschap. Zij denkt na over de redenen voor de aanval op haar gezin. Is dit een toevallige misdaad of heeft het schimmige verleden dat ze achter zich probeerde te laten haar eindelijk ingehaald?

Op haar website onthult Simmons dat het boek, waarin onder meer de farmaceutische industrie en de pr-wereld op de hak worden genomen, is opgedragen aan haar therapeut, die haar hielp van haar angstaanvallen af te komen. Simmons vertelt ook dat het boek is geïnspireerd door de ontvoering van de 14-jarige Elizabeth Smart in juni 2002 in Salt LAke City. Negen maanden later werd ze levend teruggevonden op zo'n 25 kilometer van haar ouderlijk huis. Smart is thans een muziekstudente en een politiek activiste.

Andere nieuwe titels:

Janet Evanovich - 'Motor Mouth' (oktober 2008)
Lori Andrews - 'De stille moordenaar' (oktober 2008)
John Burdett - 'Geheime kamers' (oktober 2008)
Clive Cussler - 'Het goud van Kamsjatka' (oktober 2008)
Tess Gerritsen - 'Koud hart' (oktober 2008)
Andy McNab - Kruisvuur (oktober 2008)
Karin Wahlberg - 'Het derde meisje' (oktober 2008)
Julie Parsons - 'Ik zag jou' (oktober 2008)

William C. Gordon - De dode in smoking (2008)

Misdaad in de jaren zestig

(Door Fred Monsma)

'Laat maar, dat kan ik beter', zei William C. Gordons echtgenote, toen deze al weer heel wat jaren terug zei dat hij een roman wilde schrijven. Zo'n advies zegt meestal niet zo veel, maar wel als je weet dat het van Isabel Allende - beroemd van onder meer Het huis met de geesten - komt.

Toch heeft haar man niet naar Isabel geluisterd en getuige het zojuist verschenen De dode in smoking is dat maar gelukkig. De hoofdpersoon in dit misdaadverhaal in de stijl van (wijlen) Raymond Chandler en Dashiell Hammett is al dood, wanneer het allemaal begint. Reginald Rockwood III komt om het leven bij wat een tragisch ongeval lijkt. Maar in een misdaadroman is zoiets natuurlijk niet wat het lijkt, anders kan de schrijver er direct mee ophouden.

Een kroegmaat van Reginald, Samuel Hamilton, gaat als een ware privédetective op zoek naar de waarheid. Die speurtocht speelt zich af in een door Gordon op fraaie wijze neergezette omgeving barstensvol mooie locaties, alle in San Francisco, en met het ene na het andere kleurrijke personage. Het verhaal speelt in een tijd die ook al iets extra's te bieden heeft: begin jaren zestig als de Kennedy's het voor het zeggen hebben in de Verenigde Staten.

De wijze waarop William C. Gordon erin slaagt Chinatown te tekenen met veel Oosterse hoofdrolspelers, onder anderen Meneer Song en de geheimzinnige Chinees Xing Ying, naast hen kroeguitbaatster Melba, haar dochter Blanche en stille vennoot O'Hara, maken De dode in smoking tot een meeslepend avontuur. Gelukkig maar dat William de goede raad van zijn Isabel in de wind heeft geslagen. Dan zouden fans van misdaadromans het zonder deze 'bijzondere dode' hebben moeten doen.

William C. Gordon - De dode in smoking. Vertaling Anke ten Doeschate. Uitgeverij Signatuur, 233 pag.

Bron: Brabants Dagblad

Wordt verwacht 57 (nieuws, 2008)

HET ABSOLUTE KWAAD

Jean Christophe Grangé (1961) is een van de meest succesvolle Franse thrillerauteurs. Hij debuteerde in 1994 met 'De vlucht van de ooievaars' en is sindsdien een constante verschijning in de bestsellerlijsten. Zo was 'Het wolvenrijk' in 2003 de op een na best verkochte roman in zijn geboorteland. En van zijn nieuwste thriller 'Duivelseed', dat in oktober 2008 bij uitgeverij De Geus verschijnt, gingen in recordtempo 200.000 exemplaren over de toonbank.

In 'Duivelseed' wordt volgens de uitgever de jacht geopend op het absolute kwaad. De Parijse inspecteur Mathieu Durey kan niet geloven dat zijn collega en jeugdvriend Luc Soubeyras er de man naar is om een zelfmoordpoging te doen. Net als Mathieu is Luc namelijk een diepgelovig katholiek en die doen zoiets niet.

Mathieu gaat na waar Luc zich de laatste tijd mee heeft beziggehouden en ontdekt dat hij zich verdiepte in een reeks moorden verspreid over Europa, waar duivelse symbolen in het spel zijn. Mathieu achterhaalt ook dat de daders één ding gemeen hebben: ze hebben allen vroeg in hun leven een bijna-doodervaring meegemaakt. Via de Jura, Sicilië, het Vaticaan en Lourdes komt Mathieu tot nog meer verbijsterende ontdekkingen.

HET MANNELIJKE GENIE

'Schaduw', de vijfde psychologische thriller van de Zweedse schrijfster Karin Alvtegen (1965), wordt niet geschikt geacht voor statusgevoelige mannen. Want volgens de uitgever reconstrueert de schrijfster 'langzaam maar meedogenloos' de mythe van het mannelijke genie. In hoeverre laat hij zijn naasten lijden ter meerdere eer en glorie van hemzelf? En waartoe is iemand in staat wanneer hij de angst om te falen ervaart? Over dat soort vragen gaat 'Schaduw', dat vanaf oktober 2008 in de winkel ligt.

Een eenzame huisvrouw, de voormalige huishoudster van de beroemde schrijver Axel Ragnerfeldt, is overleden. Als degene die de begrafenis regelt naar de auteur belt, ontstaat er paniek bij de familie die de zaken voor de bedlegerige Ragnerfeldt behartigt. Ze zijn bang dat het verleden de grote schrijver zal inhalen en zijn reputatie schade zal toebrengen. Zijn schijnbaar perfecte leven verbergt namelijk duistere zaken, die zo gruwelijk zijn dat zijn zorgvuldig opgebouwde roem voor de ogen van het claustrofobische nageslacht zou instorten als de details ervan aan het licht zouden komen.

Machteloos moet Ragnerfeldt afwachten wat er zal gebeuren. Geestelijk is hij weliswaar helder, maar lichamelijk is hij verlamd door een beroerte, waardoor hij niet meer met de buitenwereld kan communiceren. Hij weet maar al te goed dat er in zijn kast documenten liggen die hij allang had moeten verbranden.

Karin Alvtegen, de achternicht van Astrid Lindgren, won de Glasnyckeln-prijs (Beste Scandinavische Misdaadroman) en werd genomineerd voor de Prijs voor de Beste Zweedse Misdaadroman. Haar boeken zijn inmiddels in 24 talen vertaald.

Andere nieuwe titels:

Hakan Nesser - 'Van Veeteren en de zaak G' (oktober 2008)
Tom Egeland - 'Heksenbord' (oktober 2008)
Christine Adamo - 'Australisch zwart' (januari 2009)
Eugenio Fuentes - 'Het bloed van engelen' (januari 2009)
Boris Akoenin - 'De zwarte monnik' (januari 2009)

Chris Ewan - Nachtdief in Amsterdam (2008)

Ewan grijpt terug op Wallace

(Door Arno Ruitenbeek)

Toeval bestaat niet, roep ik altijd. Zo kon het gebeuren dat ik Nachtdief in Amsterdam uitlas op de avond dat ik op een Duits tv-station een reeks Edgar Wallace-verfilmingen zag. De overeenkomsten tussen het debuut van Chris Ewan en de bijna vijftig jaar oude zwart-wit policiers zijn treffend.

Een in meer opzichten knappe hoofdpersoon, een prachtige vrouw met een vreselijk geheim, bijgoochems die uit Comedy Capers lijken gestapt, grote huizen, dienders die het niet moeten hebben van intellect. En niet in de laatste plaats de ontknoping, waarbij de schrandere held alle betrokkenen heeft uitgenodigd in een grote ruimte annex plaats delict en daar uitgebreid vertelt hoe het verhaal echt in elkaar steekt. Waarbij hij natuurlijk een of meer figuren op het verkeerde been zet, uit de tent lokt en aldus de ontbrekende schakels in de ketting van deductie en combinatie alsnog kan aanbrengen.

De uitgever waagt het Ewans roman te presenteren als een moderne thriller. Uit bovenstaande mag onomstotelijk blijken dat dit nu juist niet het geval is. De Britse advocaat Ewan heeft met meer dan een schuin oog gekeken wat zijn ooit befaamde landgenoot Wallace in de vorige eeuw presteerde. Aldus is zijn proza te scharen onder de noemer 'beter goed gejat dan slecht bedacht'. Want eerlijk is eerlijk, Nachtdief in Amsterdam is een alleszins leesbaar avontuur geworden met als stralend middelpunt de thrillerauteur annex dief Charlie Howard. Deze ontvangt van een Amerikaan een smak geld als hij gipsen beeldjes van apen steelt. De aapjes vormen het trio 'horen, zien en zwijgen'.

De opdrachtgever van de diefstal wordt vermoord, Charlie krijgt klappen. Er is een verband tussen de apen en een juwelenroof uit een kluis van een bedrijf in Amsterdam. De vriendin van de Amerikaan weet meer dan ze kwijt wil.

Chris Ewan - Nachtdief in Amsterdam. Vertaling: Gerrit-Jan van den Berg. Uitgeverij Mynx, 271 pag.

Wordt verwacht 56 (nieuws, 2008)

HALLER MEETS BOSCH

'Wereldpremière', juicht uitgeverij De Boekerij in haar najaarsbrochure, over 'Het laatste oordeel' van de Amerikaanse topauteur Michael Connelly. En gelijk heeft de uitgever. Want de thriller verschijnt in Nederland in september 2008, de rest van de wereld volgt in oktober. Toch mooi een maandje gewonnen.

In 'Het laatste oordeel' vindt een ontmoeting plaats tussen advocaat Mickey Haller, uit 'De Lincoln advocaat', en rechercheur Harry Bosch, die al zo veel Connelly-thrillers meegaat. In het begin ziet het er nog goed uit voor advocaat Haller. Na twee donkere jaren is hij weer in de rechtbank te vinden. Als zijn collega Jerry Vincent wordt vermoord, neemt Haller zijn cliëntenbestand over. Een van die cliënten is een filmproducent die ervan wordt beschuldigd zijn vrouw en haar minnaar te hebben vermoord.

Maar terwijl Haller zich in deze zaak verdiept, lijkt het erop dat Vincents moordenaar het ook op hem heeft voorzien. Rechercheur Harry Bosch, die erop gebrand is Vincents moordenaar te vinden, deinst er niet voor terug om Haller als lokaas te gebruiken. Om het gevaar te bezweren moeten deze twee knorrige einzelgängers zelfs gaan samenwerken.

GRUWELIJK GEPEST

Al op deze plek aangekondigd: 'Stuk', de eerste 'literaire thriller' van Judith Visser, van wie eerder de romans 'Tegengif' en 'Tinseltown' bij uitgeverij Passage verschenen. Met haar debuutthriller maakt de Rotterdamse schrijfster de overstap naar De Boekerij.

'Stuk', dat in november 2008 verschijnt, gaat over Elizabeth, een meisje dat in 4b van het Mercatuscollege in Rotterdam zware tijden doormaakt. Ze wordt door een paar klasgenoten op een gruwelijke maar vrijwel onzichtbare manier gepest.

Haar ouders zijn sinds een paar jaar gescheiden en haar moeder heeft zich op haar werk gestort om het verdriet te verdringen. Elizabeth raakt steeds meer geïsoleerd. Het enige positieve van haar klas is de aanwezigheid van Alec, een rustige, knappe jongen die ouder en wijzer is dan de andere jongens. Alec heeft verkering met Riley, een uitzonderlijk mooi, blond en - alsof de duvel er mee speelt - ook nog een lief meisje. Elizabeth stelt zich voor hoe het leven eruit zou zien als zij Riley was. Dan neemt ze een fatale beslissing.

Judith Visser (1978) studeerde voedingsleer en is tegenwoordig fulltime schrijver. Ze is gevraagd om het 'Rotterdams Leescadeau' van 2008 te schrijven. Dat boekje zal worden gepresenteerd op 1 november. Visser woont met vriend en twee honden in de Maasstad.

Andere nieuwe titels:

Kathy Reichs - 'Met duivels genoegen' (oktober 2008)
Michael Gruber - 'De droom van de jaguar' (november 2008)
Thea Dorn - 'De meisjesmoorden' (januari 2009)
Matt Lynn - 'Death Inc.' (januari 2009)

Winnen met pleinvrees (nieuws, 2008)

DEBUTANTE TROEFT GEVESTIGDE AUTEURS AF

De Schotse schrijfster Stef Penney heeft deze week de 'Theakston Old Peculier Crime Novel of the Year Award' gewonnen met haar thrillerdebuut 'The Tenderness of Wolves' dat in november 2007 bij Prometheus onder de titel 'De tederheid van wolven' is verschenen. De jury verkoos haar boek boven twaalf andere inzendingen van bekende auteurs zoals Alexander McCall Smith, Peter Robinson en Mark Billingham.

De prijs, gesponsord door de brouwerij Theakston Old Peculier, wordt elk jaar uitgereikt en markeert de start van een driedaags thrillerfestival in Harrogate. Speciale gasten op dit evenement zijn onder anderen Peter Robinson, Robert Crais, Jeffery Deaver, Sam Bourne, Andy McNab en Tess Gerritsen. Penney, die met de prijs een bedrag van bijna 3.500 euro ontvangt, won eerder ook al de 'Costa Book of the Year Award'.

'De tederheid van wolven' speelt zich af op het Canadese platteland, eind negentiende eeuw. Laurent Jammet, een stroper, wordt dood en gescalpeerd in zijn jagershut gevonden door mevrouw Ross. Omdat er geen agenten actief zijn in deze wilde, dunbevolkte streek, stuurt de invloedrijke Hudson Bay Company, de grootste werkgever in de wijde omtrek, twee experts om de moord te onderzoeken.

Al snel wijzen ze een aantal verdachten aan, onder wie de zoon van mevrouw Ross, Francis. Hij is sinds de moord onvindbaar en zou er heel goed iets mee te maken kunnen hebben. Of is Francis zelf iemand op het spoor? Er wordt een man uitgestuurd om hem op te zoeken, maar intussen wordt de Mohawk-indiaan Parker als de schuldige aangewezen - onterecht, zo blijkt. Terwijl de winter invalt, besluit mevrouw Ross samen met Parker op zoek te gaan naar zoon. Hun tocht voert langs Noorse bontdieven, een eenzaam fort dat bemand wordt door een aan pijnstillers verslaafde sociopaat, kleine nederzettingen van Schotse boeren en opgejaagde oorspronkelijke Canadese stammen.

Stef Penney die in 1969 in Edinburgh werd geboren, is behalve schrijver ook filmmaker. Ze heeft een aantal korte films op haar naam staan. Pikant detail: Penney leed aan pleinvrees toen ze werkte aan haar thrillerdebuut. Al haar research deed ze in bibliotheken. Ze heeft nooit Canada bezocht.

Deflo - Pitbull (2008)

Moordruil loopt uit de hand 

(Door Mieske van Eck)

Eén van de sterkste films van Alfred Hitchcock is Strangers On A Train (1951), waarin twee onbekenden in gesprek raken in een trein en één van de twee voorstelt om voor elkaar een moord te plegen. Het zou de perfecte moord zijn omdat door de ruil geen van de twee daders in verband te brengen is met zijn slachtoffer. Hoewel de ander het voorstel afwijst, is hij korte tijd later toch verlost van zijn vervelende echtgenote en wordt van hem als tegenprestatie verlangd dat hij de vader van de dader doodt.

De nieuwe thriller Pitbull van de Vlaamse schrijver Deflo doet op de eerste bladzijden sterk denken aan het gegeven, dat Hitchcock in zijn verfilming van de thriller van Patricia Highsmith zo meesterlijk uitwerkte.

Maar bij Deflo zijn het twee mannen die elkaar in de kroeg ontmoeten en al behoorlijk bezopen zijn, die een moordruil overeenkomen. Als één van de twee - gewoonlijk een tamelijke pantoffelheld - 's morgens in de krant leest dat zijn minnares echt is vermoord en haar lichaam gruwelijk is toegetakeld, schrikt hij zich dood. Hij vreest dat van hem een tegenprestatie verlangd wordt, maar vanaf dat moment loopt het verhaal totaal anders dan bij Highsmith en Hitchcock.

De moordenaar blijkt een groot genoegen te beleven aan zijn daad en ontpopt zich als een seriemoordenaar die het niet kan laten de politie uit te dagen. Deflo laat hem in de ik-vorm aan het woord en beschrijft zijn gedachten, herinneringen en daden nauwkeurig. Dit relaas wisselt hij af met de ervaringen van de politiemensen die verbeten op hem jagen.

De (vaste) politiemensen, die de hoofdrol spelen in de romans van Deflo, zijn verre van onaantastbare helden en worstelen tussen het boeven vangen door met hun eigen problemen en gevoelens. Pitbull is bloedspannend en de manier waarop Deflo maatschappelijke kwesties in Vlaanderen - kindermishandeling, corruptie - in zijn boek verwerkt is bewonderenswaardig.

Deflo - Pitbull. Uitgeverij Manteau, 289 pag.

Bron: Brabants Dagblad

Andermans kommer (column, 2008)

OPA VERTELT

(Door Peter Kuijt)

'Sick story' kopte het allesbehalve terughoudende Britse dagblad The Sun boven het bericht dat Josef Fritzl zijn curriculum vitae aan het papier wil toevertrouwen. De 74-jarige incest(o)pa uit het Oostenrijkse Amstetten schrijft in zijn cel een boek over zijn leven. Dat zal uiteraard ook gaan over zijn dochter Elisabeth die hij bijna een kwart eeuw lang in de kelder van zijn huis opsloot en bij wie hij zeven kinderen verwekte. Hij wil zijn memoires aan de hoogste biedende verkopen. Met het geld wil hij zíjn leven achter slot en grendel wat draaglijker maken.

Dochter Elisabeth, die benadrukt háár verhaal niet te willen verkopen, ervaart het op stapel staande boek van haar vader als een 'voortgezette verkrachting' die haar en de andere familieleden nog meer vernedert. Vanuit het slachtoffer gezien een alleszins begrijpelijke reactie.

Je hoeft niet lang op internet rond te snuffelen om meer van dit soort opmerkingen aan te treffen. De een is weer voor invoering van schandpaal en lijfstraffen voor zulke figuren als Fritzl. De ander stelt dat Fritzl ontmand moet worden of anders gelucht met medegevangenen die wel raad met hem weten. Eenzame opsluiting in een kelder wordt ook een passende maatregel voor de bejaarde elektricien geacht.


Vorige maand werd bekend dat zeker drie uitgevers ook al plannen hadden om een boek over De Amstetter Affaire op de markt te droppen. Uitgeverij HarperCollins betaalde een bedrag van zes cijfers voor de komma als voorschot aan twee journalisten die een boek over deze incestzaak gaan schrijven. En begin volgende maand rolt het boek House of Horrors van Nigel Cawthorne, met 'een diepgravend verhaal over het gebeurde' van de persen. In november brengt uitgeverij Bert Bakker het boek 'Monster. Een Oostenrijkse nachtmerrie' uit, geschreven door Allan Hall en Michael Leidig, dezelfde auteurs die ook al verdienden aan het leed dat Natascha Kampusch is overkomen. Uitgevers zien goud geld in Fritzl, maar niemand protesteert.

Zij zijn niet de enigen die cashen met andermans kommer. Wat te denken van de eeuwige bestseller 'De ontvoering van Alfred Heineken' van Peter R. de Vries? Als de bierbrouwer Freddy Heineken en zijn chauffeur Ab Doderer in 1983 niet drie weken lang in weinig plezante omstandigheden gegijzeld hadden gezeten in een loods op een Amsterdams industrieterrein, had de misdaadjournalist geen 250.000 keer zoveel euro geïncasseerd. En het boek verkoopt nog steeds. De Vries mag Willem Holleeder, zijn vriend wijlen Cor van Hout en hun andere kompanen dankbaar zijn.

Over Holleeder gesproken: die is een echte goudmijn gebleken. Journalist Harry Lensink verdiende op zijn minst twee jaarsalarissen met zijn boeken over Holleeder en Willem Endstra. Misdaadverslaggevers John van den Heuvel en Bert Huisjes staan hoog in de Bestseller 60 met 'Tijdperk Willem Holleeder'. De zogenaamde Holleeder-scooters zijn overigens ook gewild, maar dit terzijde. Trouwens, laten we Parool-journalist Bart Middelburg niet vergeten. Die verkocht honderdduizend exemplaren van 'De Dominee', over het andere Amsterdamse lieverdje: Klaas Bruinsma. Er wordt flink gebeurd met verhalen over lieden die op zijn minst bloed aan hun handen hebben en hadden - en over het leed van een ander dus - en het mag.

Wat niet mag, is wat de Amerikaan Victor L. Martin doet: thrillers schrijven en ze via Amazon.com verkopen. De 32-jarige Martin zit namelijk in de gevangenis. Hij heeft al vier hardboiled misdaadromans geschreven over de stadse crimineel Unique, maar daar hebben de gevangenisautoriteiten nu een stokje voor gestoken. Martin klaagt dat zijn 'freedom of speech', zijn vrijheid van meningsuiting, met voeten wordt getreden. De autoriteiten stellen op hun beurt dat Martin mag schrijven wat hij wil. Alleen mag hij er niet aan verdienen. Het zou hem maar chantabel maken en zijn leven in de gevangenis in gevaar brengen.

Voor beide argumenten valt wat te zeggen. De veiligheid van gedetineerden moet gewaarborgd blijven, maar Martin moet ook kunnen schrijven wat hij wil. Want dat is Martins grondrecht. Hetzelfde grondrecht dat - of je het wilt of niet - Fritzl heeft. Als je hem dat ontneemt, begeef je je als samenleving op een hellend vlak. Dan word je eenzelfde soort 'beest' als Fritzl. Laat Fritzl het boek schrijven dat hij wil en spek desnoods een goed doel met de opbrengsten.

'Money makes the world nu eenmaal go round'. Ik zal niet verbaasd zijn als een chipsfabrikant binnenkort Fritzl-zoutjes op de markt brengt, in de variaties 'paprika' en 'licht gezouten'. En 'met de smaak van een vochtige kelder'. Het zal wel niet te vreten zijn, maar het moet kunnen. Dat heet nou vrijheid van ondernemen.

De aanklager wint (nieuws, 2008)

DUITSE PRIJS VOOR ITALIAAN CAROFIGLIO

De Italiaanse anti-maffiamagistraat Gianrico Carofiglio krijgt de Radio Bremen Krimipreis. De in 1961 geboren openbaar aanklager wordt door de jury van deze Duitse literaire prijs geroemd om zijn beschrijvingen van het complexe Italiaanse juridische systeem. De Krimipreis, gesponsord door de publieke omroep Radio Bremen, wordt om het jaar uitgereikt aan een Duitse en een niet-Duitse auteur.

De prijs, een bedrag van 2500 euro, zal aan Carofiglio op 24 september worden overhandigd, tijdens het 'Prime Time Crime Time', een festival voor thrillerliefhebbers. Van Carofiglio zijn tot dusver twee boeken in Nederlandse vertaling verschenen: 'De onbewuste getuige' en 'Met gesloten ogen'.

(Bron: Earth Times)

Negenentachtig! (nieuws, 2008)

MEER KANDIDATEN VOOR KOGEL DAN VOOR STROP

Werden voor de Gouden Strop 2008 het niet misselijke aantal van 77 misdaadromans ingezonden, voor De Diamanten Kogel 2008, de Vlaamse pendant van de Nederlandse thrillerprijs, is dat kennelijk niet genoeg. Maar liefst 89 thrillers - oftewel in totaal 26.188 pagina's - moet de achtkoppige jury onder voorzitterschap van Henri-Floris Jespers de komende weken zien te beoordelen. Daarvan zijn er vijftig uit Nederland afkomstig.

De winnaar van de prijs die dit jaar voor de zevende keer wordt uitgereikt, ontvangt op donderdag 18 september uit handen van de gouverneur van Antwerpen een trofee, een zilveren boksbeugel van 500 gram met 4 diamanten van 0.35ct elk. Op 8 augustus wordt de tiplijst (het nog steeds niet ingeburgerde synoniem voor shortlist) openbaar gemaakt, zo heeft Mieke de Loof, voorzitter van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs vzw, meegedeeld.

De groslijst:

Willem Asman - Brittannica
Ludwig Apers - Ituri
René Appel - Schone handen
Pieter Aspe - Op drift
Pieter Aspe - De zevende kamer
Piet Baete - Dromen van de dood
Tineke Beishuizen - Schaduwtuin
Benny Baudewyns - Antarctica theorie
Michael Berg - Twee zomers
Patrick Bernauw - Nostradamus in Orval
Danny Beyens - Date met de dood
Marelle Boersma - Schaduwspelen
Bogaerts - Amnesia
Stefaan van Bossele - De nacht van de kraai
Nico de Braeckeleer - Nachtblauw
John Brosens - Dubbel gepakt
Patrick de Bruyn - Passie
Marc Cave - Vals goed
Jo Claes - De zaak Torfs
Christian de Coninck - Het Octopuscomplex
Toni Coppers - Niets is ooit
Deflo - Angst
Deflo - Pitbull
Steven Desmet - Sacrament
Bavo Dhooge - Stand-In
Bavo Dhooge - Straks werd ons geluk vermoord
Ruben van Dijk - Het Kyoto-complot
Lieneke Dijkzeul - Koude lente
Escober - Ongenade
Hilde Eynikel - Stigma
Ab Fernhout - Fuego!
Tess Franke - De beproeving
Corine Hartman - Tweede adem
Danielle Hermans - Het tulpenvirus
Aad van den Heuvel - De oorlogsverslaggever
Sietse van der Hoek - De man van Trinidad
Loes den Hollander - Naaktportret
Loes den Hollander - Broeinest
Henry de Hoon - Dood vermogen
Roué Hupsel - De groene oorlog
Barbara van IJzeren - Open doel
Paul Jacobs - De rode badkuip
Annet de Jong - Vuurkoraal
Stefaan van Laere - Zwaar water
Addy Kaiser - Wijnoffer
Martine Kamphuis - Kift
Guido van der Kroef - Moordstad
Stan Lauryssens - Wie vroeg sterft
Violet Le Roy - Tot de bodem
Londersele - De vernietiging van Einstein
Jorge Madera - Kobuk
Marthe Maeren - De erfenis van Himmler
Wim Menheers - Alfred Lek
Patricia van Mierlo - De namen van Maria
Elisabeth Mollema - Prooi
Max Moragie - Vals gedacht
Tupla Mourits - Speeddate
Gerard Nanne - Fatale zoektocht
Almar Otten - Verdwenen chemie
Almar Otten - Icoondrift
Sasha Otten - Vals
Julie O’Yang - China noir
Abraham Peper - Het duister van de nacht
Jos Pierreux - La Réserve en de vloek van het zesde gebod
Elvin Post - Geboren verliezers
Tomas Ross - De tranen van Mata Hari
Tomas Ross - De Marionet
Matthias Rozemond - Apollovlinder
Katrien Ryserhove - De Forummoorden
Schoemans - Knapenmelk
Guy Segers - De collectie
Jah Shakespear - De Rasta Revelatie
Nicolet Steemers - Zachte heelmeesters
Ashe Stil - De hoer van Babylon
Piet Teigeler - Dood
Charles den Tex - Cel
Ton Theunis - In Gods naam
Felix Thijssen - De blauwe nacht
Jac. Toes en Thomas Hoeps - Kunst zonder genade
Joris Tulkens - De Shatila erfenis
Herman Vemde - Tequila sunrise
Lydia Verbeeck - Spreeuwenjong
Nico Verbeek - De wrekers van Medellin
Suzanne Vermeer - Zomertijd
Simone van der Vlugt - Blauw water
Simon de Waal - Pentito
Dirk van de Walle - Fantoomoog
Jeroen Wils - Bloed zonder tranen. Het gangsterleven van Patrick Haemers
Peter de Zwaan - De Charlsville Jackpot

Noah Charney (interview, 2008)

Eerbetoon aan strijd tegen kunstcriminaliteit

(Door Arno Ruitenbeek)

AMSTERDAM - Slecht nieuws voor het Westfries Museum in Hoorn. De kans dat het de schilderijen ter waarde van tien miljoen euro die in 2005 werden ontvreemd ooit terugkrijgt, is te verwaarlozen.

Boodschapper Noah Charney dient niet te worden onthoofd, maar gesteund en geprezen. Als er iemand is, die strijdt tegen kunstdiefstal, is het wel deze kunsthistoricus en schrijver van De Caravaggio kunstgreep. Deze debuutthriller ligt sinds enkele dagen bij de Nederlandse en Belgische boekhandels.

In Rome, Parijs en Londen worden drie schilderijen gestolen. De diefstallen hangen met elkaar samen. De Amerikaan Charney (28) laat de lezer lekker lang in het ongewisse over de dader(s), mede door kleurrijke en twijfelachtige speurneuzen, wetenschappers en betweters op te voeren. Een letterlijke vertaling van de originele titel The Art Thief (De kunstdief) zou daarom veel beter zijn geweest. Bovendien was dan voorkomen dat de potentiële koper denkt: 'Oh hemeltje, alweer een 'De Da Vinci Code'. Het is zowel fictie als non-fictie. Charney: 'De beste manier om kennis over te dragen.'



Hij is ter promotie vanuit Slovenië, waar hij criminologie doceert aan de universiteit van Ljubljana, naar Amsterdam gekomen. Wat hem tevens de gelegenheid biedt zijn Nederlandse vrienden en collega's weer te ontmoeten. In de herfst van vorig jaar woonde hij samen met zijn Sloveense vriendin in Leiden. In september gaan ze trouwen en houdt het gereis (althans) voorlopig op, want dan vestigen ze zich in Rome.

De Italiaanse hoofdstad wordt aldus de hoofdvestiging van de door Charney opgerichte Vereniging voor Onderzoek naar Misdaden tegen de Kunst, Arca (Association for Research intro Crimes against Art). Het is een internationaal gezelschap van kunsthistorici, criminologen, directeuren beveiliging van musea en rechercheurs. 'Van die laatste beroepsgroep zijn er helaas nog veel te weinig. De meeste landen hebben geen politieagenten die gespecialiseerd zijn in onderzoek naar kunstcriminaliteit. Engeland lijkt er met zes man van Scotland Yard warmpjes bij te zitten, maar hun werkgebied beperkt zich tot Londen. Nederland had er lange tijd eentje, een heel goede, die me recentelijk toevertrouwde dat politiek en politieleiding hem nu eindelijk serieus gaan nemen. Hij krijgt meer bevoegdheden en meer collega's.'

Zij zullen echter wel moeten worden opgeleid. 'Arca biedt in Rome postacademische zomercursussen voor maximaal twintig personen. Die snijden we toe op de politie, omdat het belangrijk is dat ze leren hoe de kunstmarkt en –wereld in elkaar zitten.'

De verhuizing naar Italië heeft alles te maken met zijn vak, zijn liefde en Arca. 'Italië is de grote uitzondering op de regel. Het heeft driehonderd kunstrechercheurs. Zij vormen een onderdeel van de carabinieri, de paramilitaire politie. De Italianen werd in 1969 de ogen geopend met de diefstal van een werk van Caravaggio uit een kerk in Sicilië. Mijn roman is in die zin een eerbetoon aan het Italiaanse streven om kunstcriminaliteit tegen te gaan.'

KUNSTRECHERCHE

Kunstcriminaliteit is internationaal gezien de vierde 'illegale industrie', na drugs, wapens en witwasserij. Er gaat naar schatting zes tot acht miljard euro per jaar in om. In Italië hadden tot de oprichting van de kunstrecherche dertigduizend en sindsdien jaarlijks twintigduizend kunstdiefstallen plaats. In andere Europese landen zijn dat er twee- tot zeshonderd, in Nederland vier- tot zeshonderd.

'Begin jaren zestig ontdekte de georganiseerde misdaad dat kunst veel geld in het laatje bracht. Dieven konden miljoenen losgeld vragen voor gestolen schilderijen of op de zwarte markt ruilen tegen drugs of wapens. Weinigen weten dat terrorisme wordt gefinancierd met gestolen kunst. Het wordt de dieven gemakkelijk gemaakt. Musea waren en zijn vaak nog steeds slecht beveiligd. Aangifte doen ze niet, uit schaamte, de slechte publiciteit en om te voorkomen dat ze geleende stukken aan de bang geworden eigenaren moeten teruggeven. Privéverzamelaars doen evenmin aangifte. Hun kostbare bezittingen zijn niet geregistreerd, anders moeten ze belasting betalen. De straffen zijn overal laag.'

Hoe bekender het werk, hoe groter de kans dat het terugkomt. 'Een Rembrandt of Van Gogh is niet te verhandelen. Geloof niet de boeken en films zoals 'The Thomas Crown Affair' die stellen dat privéverzamelaars opdracht geven tot diefstal. Zo'n meesterwerk wordt gepikt voor het losgeld.'

De redelijk onbekende schilderijen die drie jaar geleden uit het Westfries Museum in Hoorn werden gestolen, zijn volgens Charney wel bij rijke collectioneurs terechtgekomen. 'De dieven hebben de kandidaat-kopers van tevoren zorgvuldig gescreend. De stukken zijn mogelijk veranderd. Er is een stuk vanaf gesneden, karakteristieke onderdelen zijn overgeschilderd.'

Noah Charney - De Caravaggio Kunstgreep. Vertaling Jet Matla. Uitgeverij Luitingh, 352 pag.

Foto: GPD/David van Dam

Wordt verwacht 55 (nieuws, 2008)

VERGELDING EN VERGELDING

Recyclen is in. Zelfs bij uitgeverijen. Nee, ze halen niet slecht lopende boeken van de markt om het papier te gebruiken voor nieuwe boeken. Wat ze wel doen is het milieuvriendelijk hergebruik van titels. En dat doen ze al sinds jaar en dag.

Komend najaar is het weer zo ver. Dan verschijnen twee nieuwe thrillers die dezelfde titel dragen: 'Vergelding'. Een bewijs van geestelijke armoede, want zo origineel is die titel nou ook weer niet. Het stond al eerder op de boeken van Jilliane Hofman, Brian Haig, Andy McNab en Bob Mendes, om er maar een paar te noemen. Kom op, heren en dames uitgevers, leg wat meer creativiteit aan de dag waar het gaat om het verzinnen van boektitels!

In oktober 2008 verschijnt bij uitgeverij Arena de eerstvolgende 'Vergelding'. Het is de titel van de tweede 'literaire thriller' van Elisabeth Mollema, die vorig jaar debuteerde met 'Prooi'.

Mollema vertelt in 'Vergelding' over het echtpaar Willem en Hester Pesser. De twee hebben een fantastisch leven. Ze wonen in een prachtige villa aan de Reeuwijkse Plassen en het ontbreekt hen en hun vier kinderen aan niets.

Willem is een joviale, succesvolle ondernemer en zit daarnaast in de jury van het televisieprogramma In het hol van de leeuw. Maar als hij de mooie, ambitieuze Matty van Ravenstein live en op prime time op televisie voor schut zet, besluit zij om op vernietigende wijze wraak te nemen. Het lijkt wel of ze al zijn duistere geheimen kent.

KROONGETUIGE

Een maand later al, in november 2008, volgt een tweede 'Vergelding', maar nu bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Geen 'literaire thriller' deze keer, maar een onvervalste 'politieroman'. Het is het debuut van Joop van Riessen, voormalig hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie.

Van Riessen schrijft in zijn thriller over een fenomeen waar hij veel, zo niet alles van afweet: de wereld van de zware misdaad. Centraal staat kroongetuige Fred de Lange. In opdracht van een topcrimineel heeft De Lange jarenlang liquidaties uitgevoerd, in samenwerking met zijn vriend Stanley. Maar als Stanley bij een van hun klussen om het leven komt, overweegt De Lange uit het milieu te stappen en naar de politie te gaan.

Voor hoofdinspecteur Anne Kramer, chef van het bureau Zware Criminaliteit van de Centrale Recherche, is De Lange de sleutel om een serie afrekeningen op te lossen. Onder grote politieke druk voert zij haar onderzoek uit, dat een patroon van criminele wraakacties lijkt bloot te leggen. Maar omdat De Lange beschikt over veel belastend materiaal, is hij zelf ineens opgejaagd wild. Van Riessen heeft nog meerdere politieromans op stapel staan met Anne Kramer in de hoofdrol, zo meldt de uitgever.

Onderscheid maken (nieuws, 2008)

CHARLES DEN TEX BEPLEIT SUBSIDIEREGELING VOOR THRILLERS

Er moet een speciaal subsidiepotje komen voor spannende boeken bij het Fonds voor de Letteren. Dat zegt drievoudig Gouden Strop-winnaar Charles den Tex in een interview met NRC Handelsblad. Juist omdat thrillers op belangrijke punten verschillen van literaire romans, zouden ze apart moeten worden gesubsidieerd, stelt de auteur.

Den Tex vindt dat de overheid consequent moet zijn: ,,Als film en literatuur subsidiabel zijn, waarom het spannende boek dan niet? Er is zo langzamerhand in mijn ogen een 'case' te maken voor het subsidiëren van de misdaadliteratuur.''

Met collega-auteur René Appel schreef Den Tex voor de site nrcboeken.nl een stuk waarin ze de verschillen benoemen tussen thrillers en literaire romans. Die zitten in het belang van een plot, maatschappelijke relevantie en heldere thematiek. Subsidieverstrekkers beoordelen aanvragen op een grote diepgang, brede thematiek en stilistische complicaties. En zo worden thrillers volgens de twee schrijvers afgewezen op grond van criteria die een thriller helemaal niet beter maken.

,,Ons idee was: probeer de zaak nou eens niet aan elkaar te lullen, maar probeer het eens uit elkaar te lullen'', aldus Den Tex in NRC Handelsblad. ,,Waarom kun je onderscheid maken tussen klassieke muziek en popmuziek en niet tussen literatuur en thrillers? Wij probeerden dus te benadrukken wat de verschillen zijn en daar waren René en ik het hartelijk over eens. Als je ooit iets wilt hebben waar een subsidieverlening aan gekoppeld is, dan heb je dat soort argumenten nodig.''

(Bron: NRC Handelsblad)

In de prijzen (nieuws, 2008)

LUCRATIEVE 'DOLK' VOOR FRANCES FYFIELD

De Britse thrillerauteur Frances Fyfield heeft donderdag 10 juli tijdens een galadiner in Londen de Duncan Lawrie Dagger gewonnen voor haar misdaadroman 'Blood from stone'. Uit handen van een vertegenwoordiger van de sponsor van de prijs, de Duncan Lawrie Private Bank, ontving ze een 'dolk' en een cheque van twintigduizend pond (ruim 23.000 euro). De Duncan Lawrie Dagger is de grootste prijs in het thrillergenre.

De International Duncan Lawrie Dagger, de prijs voor de beste niet-Engelstalige thriller, ging naar de Française Dominique Manotti voor haar boek 'Lorraine Connection'. Voor haar was de prijs van 5000 pond (5700 euro), die ze overigens niet zelf kwam ophalen. Manotti is nog steeds herstellende van een zware val van haar paard eerder dit jaar waarbij ze meerdere botbreuken opliep.

Er waren nog meer 'Daggers' te vergeven. Zo ging de Ian Fleming Steel Dagger naar Tom Rob Smith voor zijn boek 'Child 44'. De John Creasey (New Bood) Dagger was voor Matt Rees voor 'The Bethlehem Murders' en Amer Anwar, de auteur van 'Western Fringes', keerde met de Debut Dagger huiswaarts.

(Frances Fyfield (links) wordt gefeliciteerd door voorzitter Lesley Horton van de Crime Writers' Association)