26 april 2007

Frank Noë - De prooi (1995)

Achtervolging, in Groningen




(Door Peter Kuijt)

Ogen in doodsangst staren je vanaf de omslag aan. Rechtsonder staat 'Nederlandse thriller', waarbij de twee l's in 'thriller' zijn vervangen door twee revolvers.

Toch komt er geen vuurwapen aan te pas in De prooi, het thrillerdebuut van freelance journalist Frank Noë (1959). Er worden slechts wat harken en schoffels op onreglementaire wijze gehanteerd. Maar het verhaal speelt zich dan ook grotendeels af op het Groningse platteland. Daar schieten ze niet, kennelijk.

De hoofdrol in De prooi is weggelegd voor landmeter Lambert Greveling, die op een kwade dag een jonge vrouw onder zijn terreinwagen ziet verdwijnen. Zij is niet meteen dood en ziet in het ziekenhuis - op het moment dat Lambert vol schuldgevoelens haar bezoekt - kans in comateuze toestand (!) de woorden 'Mimi Zuid' te prevelen. Een week later overlijdt ze.

Nieuwsgierig naar de achtergrond van het slachtoffer speurt Lambert naar Mimi Zuid. Hij vindt haar - een volslanke, sproeterige, beugeldragende rekenwonder, dol op literpakken vla - en wordt halsoverkop verliefd.

Door zijn kennismaking met Mimi raakt Lambert echter verstrikt in een familiedrama: zijn geliefde blijkt lijdend voorwerp te zijn van een psychologisch experiment van haar vader. Mimi is vader Zuid beu en vlucht, maar pappa vindt de proef nog niet voltooid en jaagt achter haar aan.

Aangezien Lambert zich om Mimi bekommert, vindt ook hij geteisem op zijn weg. Lambert vertelt zijn wederwaardigheden aan zijn broer, die ongelovig reageert: 'Gevolgd, in Groningen? Hou op, zeg.' Uiteindelijk vindt er een beslissende confrontatie plaats, op het platteland, in een verlaten kas, inclusief gebruik van Hendrik-Jans tuingereedschap. Dan ook komt Lambert erachter wat de overreden vrouw met de zaak te maken heeft.

De prooi is een niet onverdienstelijk debuut: de finale is tot op zekere hoogte spannend, de dialogen zijn smakelijk en humoristisch en 'het noorden' wordt in beeldende taal neergezet. Noë ziet echter geen kans zijn verhaal van het Kameleon-achtige karakter te zuiveren. Je blijft als verstedelijkte lezer denken: het zal daar op 't mooie Groninger land niet zo erg zijn. Volgende keer toch maar een revolver gebruiken, Frank?

Frank Noë - De prooi, uitgeverij Bert Bakker, 197 pag.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten