Een verstijfd handje (nieuws, 2023)

De uitblinkers en het koninklijk paar. Zoek John Kuipers.... (foto: Patrick van Katwijk)

Een lijk in de paleisgang



Wat hebben acteurs Mariana Aparicio en acteur Eelco Smits, cabaretier Peter Pannekoek, tekenaar Bas van der Schot en thrillerauteur John Kuipers gemeen? Ze waren afgelopen donderdag de gasten van koning Willem-Alexander en koningin Máxima tijdens de Uitblinkerslunch. Gemeen hebben ze ook dat ze afgelopen jaar zijn onderscheiden voor een bijzondere prestatie. In het geval van Kuipers was dat het winnen van de Gouden Strop voor zijn debuutthriller Musserts schaduw.

'Tja, ik ben een overtuigde republikein en al jarenlang lid van De Republiek, maar het wás een leuke bijeenkomst met al die verschillende disciplines die waren vertegenwoordigd', laat John Kuipers weten. 'Willem-Alexander liet zich kennen als een toegankelijke man met humor en kennis van zaken, absoluut prettig gezelschap.'

De thrillerschrijver zat met vijf anderen én de koning aan tafel. 'Twee wereldkampioenen, een bekroonde acteur, de beste docente van het primair onderwijs en een boer die iets slims had uitgevonden met melk en daarvoor een internationale prijs had gekregen. En de lunch was heerlijk, vergezeld van onder andere een willige Saint Émilion.'

Of er nog spannende zaken gaande waren op het paleis? 'Niet echt, maar... toen ik bij aankomst door een vrouw van de hofhouding een eind door een lange stille gang naar de ontvangstruimte werd begeleid, zag ik plotseling wel een 'thrillerbeeld' voor me: aan het einde van de gang lag op het grijze marmer een lijk op zijn rug, een verstijfd handje als een groet naar ons uitgestrekt.'

Misschien gebruikt Kuipers ooit het paleis als decor voor een van zijn volgende thrillers. 'Kijk, mijn serie speelt in de Tweede Wereldoorlog. De Duitsers deden (durfden) met paleis Noordeinde destijds niet veel. Zoals ze bijvoorbeeld ook het Vredespaleis ongemoeid lieten (waar in de kelder prompt een illegaal blad werd gestencild). Dus ik zag in een flits mijn protagonist Charlie Swieninck dezelfde gang als ik uitlopen, op weg naar de dode. Flarden van een plot kwamen niet, want de drukte eiste alle aandacht op. Maar wie weet, later nog....'