Antwerpse hippies in de jaren zestig
De hippies in de jaren zestig en zeventig predikten 'peace and love'. Maar het was niet altijd pais en vree, schrijft Paul De Wit in De Schelde vergeet nooit, dat 10 oktober verschijnt bij Manteau. De Vlaamse uitgever stelt dat in 'dit spannende misdaadboek fictie en realiteit nauw met elkaar zijn verweven' en dat de lezer wordt getrakteerd op een levensecht beeld van de Antwerpse hippiebuurt' van weleer.
In West-Vlaanderen kijken enkele politici en ondernemers vol afgunst naar het succes in Antwerpen. Ze willen stokken in de wielen steken ten voordele van een andere haven: Zeebrugge. Met de minister-president in hun kamp winnen ze veldslag na veldslag.
Maar het verzet in Antwerpen wordt steeds slimmer en schuwt evenmin vuil spel.
Sam, barman in een hippiekroeg en beginnend journalist, heeft geen idee van de sluwe spelletjes die worden gespeeld en wordt ongewild meegesleept in een strijd rond gigantische economische en politieke belangen. Maar Sam leert snel, op elk gebied.
Paul De Wit (1952) was in de tijd dat het boek speelt zelf een would-be-hippie. Daarna bewandelde hij het journalistieke pad als verslaggever. Later werd hij woordvoerder van een minister, campagneleider achter de schermen en kaderlid bij Haven van Antwerpen en Stad Antwerpen, waar hij het 'spel achter de schermen' leerde kennen. Toen hij een decennium geleden met pensioen ging, slaakten vriend en vijand een zucht van opluchting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten