Zijn eigen oog (nieuws, 2022)

Schrijver Felix Thijssen overleden

Misdaadauteur Felix Thijssen is dinsdag 26 juli 2022 overleden op ‘zijn’ tempeliersvesting La Garde’ in het Franse St. Germain de Calberte. Daar woonde hij sinds midden jaren tachtig, samen met zijn echtgenote Fé Mylène. De schrijver is 88 jaar geworden.

Felix Thijssen (Rijswijk, 1933) werd geboren uit een geslacht van journalisten, avonturiers, notarissen, kunstenaars en globetrotters. Hij was lange tijd één van Nederlands bekendste thrillerauteurs. In 1999 won hij met Cleopatra (het eerste Max Winter mysterie) de Gouden Strop, de prijs voor de beste Nederlandse misdaadroman. In 2006 ontving Felix Thijssen voor Het diepe water de Diamanten Kogel, de Belgische prijs voor de beste misdaadroman. In de Max Winter serie zijn elf delen verschenen.

Thijssen schreef echter niet alleen thrillers. Hij begon zijn schrijversloopbaan als auteur van jeugdboeken, die hij publiceerde onder de pseudoniemen Ruard Lanser en Philip van Akooy. Vervolgens schreef hij sciencefictionromans rond het personage Mark Stevens en een aantal thrillers rond het personage Charlie Mann.

Zijn eigen jeugdervaringen vormden de basis voor Onder de spekboom, een literaire autobiografie. Verder schreef hij scenario’s voor televisieseries en speelfilms als Bureau Kruislaan, Unit 13, Iris, Help de dokter verzuipt! en Wildschut.

Felix Thijssen is een van de oprichters van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs. In een interview naar aanleiding van het winnen van de Diamanten Kogel zei hij: 'Ook zo’n vraag die mensen stellen: Max Winter ben je dat zelf? Natuurlijk ben ik dat niet, maar vooral ook wél, want de schrijver kan niet anders dan zichzelf uitdrukken, hij heeft alleen maar zijn eigen geschiedenis, en zijn eigen oog. In de Talmoed staat het precies goed: ‘We zien de dingen niet zoals ze zijn, we zien dingen zoals wij zijn’.'

Over de staat van de Nederlandse misdaadliteratuur was Thijssen niet altijd even positief. In een interview met de Volkskrant uit 2008 zei hij dat meer dan de helft van de Nederlandstalige misdaadboeken 'in allerlei opzichten' onder de maat is. 'Elke krakkemikkig schrijvende René Appel-epigoon, die zijn karakters opzadelt met vage lustgevoelens voor de buurvrouw in de aangrenzende doorzonwoning in plaats van zich efficiënt bezig te houden met de vermoorde bankier, heeft nu onverhoeds een psychologische thriller gebaard.'

Thijssen zei zich ook groen en geel te ergeren aan de hype om op elke thriller het etiket 'literair' te plakken. 'In Amerika staat op een boek van Michael Connelly gewoon 'a novel'. Die toevoegingen zijn flauwekul.'

De schrijver vond dat een thriller aan dezelfde kwaliteitseisen moet voldoen als andere literatuur. Hij is kieskeuriger geworden, zeker met de taal. 'Ik kan heel geïrriteerd raken van een zin als 'snel klikte ik de deur open'. Dat moet zijn: 'ik klikte de deur open'. Of als er bijvoorbeeld een zin eindigt met 'zei ze fel'. Dat 'fel' moet weg. Uit de omstandigheden of uit de dialoog moet blijken welke stemming er is.' Ook verafschuwt Thijssen onbegrijpelijke uitlatingen. ,,Een collega schreef eens: 'het uitzichtloze vergezicht'. Dat ontgaat veel mensen. Maar ik zou bij god niet weten wat uitzichtloze vergezichten zijn.'

In 2018 verscheen bij uitgeverij Boekscout de thriller Moordfilm, een van de laatste publicaties van Thijssen. Eigenlijk was het boek een coproductie. Het verhaal is bedacht door de in 1939 geboren Wim 'Bill' van Roosmalen, oud-directeur/grootaandeelhouder van het filmverhuurbedrijf Gofilex. Schrijven was zijn hobby. Van zijn hand verscheen de biografie Mijn leven met film. De publicatie van Moordfilm was een droom van Van Roosmalen, maar die heeft hij  niet zien uitkomen. Hij overleed in 2012. Thijssen die bevriend was met de filmdistributeur, heeft de misdaadroman voltooid. Het verhaal speelt zich af in de filmwereld.

Zie voor uitgebreide bibliografie: http://www.felixthijssen.com 

(met dank aan Jos van Cann)