Hillary Rodham Clinton & Louise Penny - Staat van terreur (2021)

De minister draagt corrigerend ondergoed  

(Door Peter Kuijt)

‘Mijn leven is voer voor fictie, dus misschien is het een poging waard.’ Aldus voormalig First Lady en minister van buitenlandse zaken Hillary Rodham Clinton in het nawoord van Staat van terreur, de thriller die zij met gepokt en gemazelde auteur Louise Penny schreef. En in haar achterhoofd speelde mee: als mijn wederhelft Bill het kan (al twee keer), dan moet ik het ook kunnen.

Waar manlief het in samenwerking met thrillerfabriek James Patterson twee thrillers voornamelijk liet afspelen in het ‘homeland’, pakken de twee schrijfsters het internationaler aan. Het verhaal gaat de hele wereld over: van Washington naar Pakistan, van Frankfurt naar Teheran.

Ellen Adams is de hoofdrolspeelster in dit avontuur. Voorheen een mediamagnaat, maar nu minister van buitenlandse zaken. Ze moet vooral de plooien zien glad te strijken in de diplomatieke betrekkingen, die vooral te lijden hebben gehad door de maniakale strapatsen van de vorige president in wie we de weinig tactvolle Donald Trump herkennen.

Maar er is stront aan de globale knikker. Een reeks bomaanslagen in Europese steden kost het leven aan een groot aantal mensen. Blijkbaar klopt er een nieuwe terreurorganisatie aan de deur, die van plan is een eigen kernwapenarsenaal aan te leggen.

Het is Ellen Adams die al haar talenten moet aanspreken om in internationaal verband nieuwe vriendschappen te sluiten, zonder de oude kameraden in de gordijnen te jagen. Ze reist van hot naar her om groter onheil af te wenden.

Het is Hillary niet gelukt om man Bill op thrillergebied naar de kroon te steken. Staat van terreur is een kloeke pil, die op adembenemend vlak teleur stelt. Het verhaal bestaat grotendeels uit verslagen van besprekingen, geheime overleggen en een-tweetjes die Adams aan de lopende band voert. De dialogen voeren de boventoon, de lezer moet lang wachten op enige actie. Het adagium Show, don’t tell is aan de schrijfsters niet besteed. Pas aan het eind ontstaat er reuring, maar de explosieve finale in en onder de Oval Office is zo potsierlijk, dat het ongeloofwaardig aandoet.

De twijfelachtige Ellen Adams imponeert niet als hoofdpersoon. Dat ze al op de eerste pagina wordt geïntroduceerd als iemand die haar voorliefde voor eclairs moet verdoezelen met corrigerend ondergoed, helpt ook niet mee. Zouden mannelijke auteurs hiermee zijn aangekomen, dan hadden ze ongetwijfeld een verdachtmaking van seksisme aan hun broek hangen.

Hillary Rodham-Clinton & Louise Penny – Staat van terreur. Uitgeverij A.W. Bruna, 462 pag.