Ogen van angst (nieuws, 2020)

Prometheus brengt 'corona'-thriller van Dean Koontz opnieuw uit 




De Amerikaanse schrijver Dean Koontz bleek in The Eyes of Darkness de uitbraak van het coronavirus in 2020 te hebben voorspeld. Uitgeverij Prometheus brengt volgende week de Nederlandse vertaling opnieuw op de markt.

Dean Koontz in 1995 toen hij nog geen haar had (foto: Peter Kuijt)

The Eyes of Darkness verscheen oorspronkelijk in 1981. In deze thriller beschreef Dean Koontz – bij de eerste druk – dat de Sovjet-Unie in 2020 een biologisch wapen zou inzetten: een virus genaamd Gorki-400. Toen het einde van de Koude Oorlog naderde, veranderde Koontz bij een heruitgave in 1989 Rusland in China en de naam van het virus in Wuhan-400. Die voorspelling leidde een maand geleden tot wereldwijde aandacht voor dit veertig jaar oude boek. Bij Amazon staat het al een maand hoog in de bestsellerlijst.

Volgende week dinsdag krijgt de thriller ook een heruitgave in Nederland als De ogen van de duisternis. Niet bij Luiting-Sijthoff, die Koontz al sinds 1987 uitgeeft. Maar bij Prometheus. 'Wij zagen dat het boek momenteel niet beschikbaar was', vertelt hoofdredacteur Job Lisman. 'Wij hebben geïnformeerd bij de agent. Toen bleek – voor zover ik begreep - dat hij er niet was uitgekomen met Luitingh-Sijthoff mochten wij een bod uitbrengen. Dat werd geaccepteerd.'

The Eyes of Darkness verscheen voor het eerst in 1993 in Nederlandse vertaling onder de titel Ogen der duisternis. Het werd herhaaldelijk herdrukt. De laatste, achtste druk stamt uit 2011, toen het ook een nieuwe titel kreeg: Ogen van angst. Prometheus geeft het boek uit in een oplage van 'een paar duizend exemplaren', zegt Lisman.

Bron: Boekblad 

Lezen in tijden van corona 12 (nieuws, 2020)

Tomas Ross - Bèta



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Wat te denken bijvoorbeeld van - als-ie nog ergens te koop is - Bèta van Tomas Ross?  De thriller uit 1987 waarmee de thrillerveteraan zijn allereerste Gouden Strop won. Centraal staat, aldus de schrijver, 'een allesbedreigend virus'. 

Dertig jaar geleden is het alweer dat Tomas Ross zijn eerste Gouden Strop won. Een jaar nadat mede op zijn initiatief het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs werd opgericht, mocht hij de thrillerprijs mee naar huis nemen. Er zouden er nog twee volgen: in 1996 voor Koerier voor Sarajevo en zeven jaar later voor De zesde mei.

Het bekroonde Bèta is Ross' enige thriller die zich afspeelt in de toekomst. De nabije toekomst overigens, het verhaal start in 1996. In latere uitgaven is dat jaartal gewijzigd in 2016.

Ross schetst in Bèta een apocalyptische samenleving. In 1996 mag men nog roken in de openbare ruimte en staat de Muur in Berlijn nog fier overeind. Maar dat zijn de minste zorgen die de wereld dan heeft. Door medische innovaties en de uitvinding van een serum is aids niet veel meer dan een lichte griep geworden. Maar er is wel een andere ziekte die op pandemische wijze huishoudt: Bèta. Als gevolg daarvan is alles gesteriliseerd en moet uit verpakkingen gehaald worden. Eten, drinken, sigaretten, ja zelfs voor seks is er een gesteriliseerde broek en een spray die, na sprayen van de mond, de mensen steriliseert.

Wie aan de ziekte lijdt, wordt geregistreerd door middel van een merkteken in het voorhoofd. De maatschappij raakt totaal ontwricht: steden lopen leeg, intermenselijke relaties zijn verboden. Men probeert te overleven in vacuümappartementen en isoleercellen.

Alleen de zeer rijken kunnen deze plaag van bijbelse proporties ontvluchten. Wie een miljoen gulden kan betalen, is welkom in het onbesmette gebied Phoenicia in de Stille Zuidzee. Maar ja, wie kan een miljoen 'figuurlijk' ophoesten?

De nieuwe ziekte treft ook de hoofdpersoon, de Amsterdamse documentairemaker Tom Weber. Het dochtertje van hem en zijn vrouw Loes overlijdt eraan. En even later raakt Loes besmet. Weber wordt gedwongen gescheiden van haar te gaan leven, de stad is dan al onderverdeeld in besmettingsvrije sectoren, gevaarlijke sectoren en besmette wijken.

Weber meent te ontdekken dat de machthebbers een uiterst kostbaar serum in handen hebben dat zij ‘geheim wensen te houden voor het gewone volk’. Ondanks veel tegenwerking brengt Weber dit feit in de openbaarheid.

Bron: Hebban.nl, de 77 beste Nederlandstalige thrillers

Lezen in tijden van corona 11 (nieuws, 2020)

Jacob Vis - Barabbas



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Wat te denken bijvoorbeeld van Barabbas van Jacob Vis? Een oudje,  maar met voorspellende fictie.


Jacob Vis bericht vandaag op Facebook: 'In 2004 schreef ik Barabbas: een thriller over een coronavirus dat de oude stad IJsselmonde in zijn greep kreeg. Bijna alles wat we nu in werkelijkheid zien staat in dit boek.

Het is nog verkrijgbaar bij uitgeverij Ellessy.

Lezen en ter harte nemen!'

Voorjaar 2003. In het gebied tussen Zwolle, Apeldoorn en Deventer, kortweg aangeduid als 'de driehoek', breekt een aantal uiterst besmettelijke veeziekten uit. Het spookbeeld van een nieuwe MKZ-crisis doemt op.

De dodelijke ziektes drijven boeren tot wanhoop, maar er breekt pas echte paniek uit als blijkt dat er ook menselijke slachtoffers vallen. De autoriteiten dreigen met rigoreuze maatregelen.

Wat is de oorzaak? Toeval? Het logische gevolg van de bio-industrie? De hand van God... of de hand van Allah?

Inspecteur Ben van Arkel (bekend van vorige misdaadromas van Vis), inmiddels stafmedewerker van het regionale korps in Zwolle, krijgt opdracht om de zaak te onderzoeken. Zijn speurtocht brengt hem via een reeks bizarre gebeurtenissen op een geheimzinnige figuur die de codenaam 'Barabbas' draagt.

Mission Possible (nieuws, 2020)

Filmregisseur Brian De Palma schrijft thriller 



De Amerikaanse filmregisseur Brian De Palma heeft een thriller geschreven. De 79-jarige filmmaker en zijn vrouw Susan Lehman, voormalig redacteur van The New York Times, publiceerden Are Snakes Necessary, een hardboiled thriller. Collega-regisseur Martin Scorsese is vol lof en gaf een 'blurb' vrij: 'Het is net alsof je naar een nieuwe film van Brian kijkt.'

Volgens kenners bevat de thriller tal van kenmerken uit De Palma's filmstijl. En ook wordt er in verwezen naar films. De titel komt van een boek dat Henry Fonda leest in de film The Lady Eve.

Het verhaal gaat over een senator die een affaire heeft met een jonge medewerkster uit zijn team. Brian De Palma zegt in een interview met Associated Press te veel ideeën en te weinig tijd te hebben om die allemaal in films om te zetten.

'Je schrijft veel dingen op die verder nergens toe leiden, ook niet tot een film. Ik ging gewoon voor de lol samen met mijn vrouw Susan achter de computer zitten om een verhaal te schrijven. Wij hadden allebei nog nooit een boek geschreven. Ik had een idee voor een script dat ik verder niet ontwikkeld heb, gebaseerd op de verkiezingscampagne van senator John Edwards en Rielle Hunter, de vrouw met wie hij een affaire had.'

Brian De Palma, bekend van films als Body Double, Bonfire of the Vanities en Black Dahlia, nam in 1996 de regie van de eerste uit de Mission Impossible-filmreeks op zich. Nu werkt hij aan de film Catch and Kill, onder meer gebaseerd op de weinig fraaie handel en wandel van filmproducent Harvey Weinstein.

Bron: The Day

Een dingetje (column, 2020)

Pulp 



(Door Peter de Zwaan)

Vorig jaar november overleed Wim van Eyle. Hij was 83 jaar en de wereld raakte er niet van overstuur: bescheiden stukjes van jazz-, sport- en misdaadliefhebbers, dat was het wel zo’n beetje.

Het uitvoerigste artikel las ik in het fraaie blad Jazz Bulletin van deze maand. Erik van den Berg schreef het en hij beperkte zich niet tot Van Eyles tientallen jazzdiscografieën en zijn bijdragen aan grote naslagwerken over jazz en geïmproviseerde muziek. Van den Berg noemde ook de naslagwerken over wielrennen en schaatsen en het Lexicon Nederlandstalige Misdaadromans dat in 2008 bij Spectrum verscheen. Alleen door de Dick Bos-achtige omslag met veel schaduw en dreiging was het boek al de moeite waard.

Wim van Eyle verzamelde 3500 Nederlandstalige misdaadromans uit de vorige eeuw die hij zomer vorig jaar schonk aan de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag.

Oké, allemaal oud nieuws tot hier voor wie de necrologieën een beetje bijhoudt. Ik had het weg kunnen laten en meteen ter zake kunnen komen als ik mijn grote waardering voor Van Eyle had willen negeren.

Nu komt het punt waar het me om gaat. Het stond in het stuk van Van den Berg in Jazz Bulletin (en voor zover ik weet niet op een thrillerwebsite, ik zeg het maar even) en het maakt maar weer eens duidelijk waarom het nooit iets zal worden met de waardering voor de misdaadschrijverij in dit land.

De Koninklijke Bibliotheek accepteerde de 3500 boeken en dat mag eigenlijk een wonder heten, want in een persbericht liet de bibliotheek het volgende weten: ‘De schenking van Van Eyle is een belangrijke toevoeging aan onze collectie pulp en aanverwante lectuur.’

Ik weet zeker dat ik het persbericht van een half jaar geleden niet onder ogen heb gehad. Misschien heeft niemand het, want er is geen storm van verontwaardiging over dit land getrokken: pulp en aanverwante lectuur, zijn ze daar in Den Haag knettergek?

Waarschijnlijk wel. Heel erg zeker weten van wel. Even gek als de kunstredacteuren van kranten en bladen die smaakvol uit weten te leggen dat geen enkele Nederlandse schrijver van misdaadboeken er iets van kan. Er is wel eens een boek dat bijna ergens op lijkt, maar de redacteur die zoiets beweert zal meteen worden gestraft door collega’s: ‘Vond je een misdaadroman een zesje waard? Hou er dan rekening mee dat het in je jaarlijkse beoordelingsgesprek een dingetje gaat worden.’ Waarna iemand van de kunstredactie meteen uitlegt dat je in IJsland, Noorwegen en Zweden moet zijn als je kwaliteit wilt. Andere landen mogen ook: in Patagonië moet een geweldenaar verblijven.

‘Pulp en aanverwante lectuur’, ik wist niet dat je zoveel minachting in vier woorden kon stoppen.

Pulp, zegt Wikipedia, is de benaming voor een reeks goedkope fictie-tijdschriften die werden gepubliceerd van de jaren twintig tot de jaren vijftig van de vorige eeuw.

Nog een keer Wikipedia: Lectuur in de strikte betekenis is de lagere, populaire vorm van geschreven fictie.

Volgens de Koninklijke Bibliotheek is de lagere, populaire vorm van geschreven fictie verwant aan een reeks goedkope fictie-tijdschriften van een eeuw geleden.

En nog steeds zijn er dapperen - misdaadschrijvers, een enkele uitgever, een met de nek aangekeken redacteur - die zich in willen spannen om gans het volk duidelijk te maken dat er wel degelijk goede Nederlandstalige misdaadboeken zijn, veel goede misdaadboeken, heel veel en dat ooit gezond verstand de vooroordelen aan de kant zal duwen. Ik hou van die mensen, maar een beetje medelijden heb ik wel met ze.

Licence to steal (nieuws, 2020)

Wapens van 007 gestolen



Bij een inbraak in een huis in Londen zijn vijf vuurwapens uit James Bondfilms gestolen. Volgens de Londense politie zou de collectie meer dan 100.000 pond (zo'n 112.000 euro) waard zijn.

De handvuurwapens zijn een Walther PPK uit A View to a Kill (1985), een Smith & Wesson .44 Magnum Revolver uit Live and Let Die (1973), en een Llama .22, een Berretta Tomcat met laser en demper en een Beretta Cheetah, alle drie uit Die Another Day (2002).

'De gestolen wapens zijn erg kenmerkend en op maat gemaakt voor de James Bond-films', zegt een  rechercheur. 'Ze zullen bijna zeker meteen worden herkend door degenen aan wie ze te koop worden aangeboden.'

Volgens de politieman zijn de wapens onvervangbaar. 'De Magnum, bijvoorbeeld, is de enige versie ooit gemaakt die compleet in het chroom is. De Walther PPK is het laatste pistool dat door Roger Moore is gebruikt in A View to a Kill. De films zijn gebaseerd op de boeken van Ian Fleming.

De inbrekers zijn door buurtbewoners omschreven als drie mannen met een Oost-Europees accent. Ze reden weg in een zilverkleurige auto.

Bron: NOS, (op de foto: de Magnum Revolver)

Blijf rustig (nieuws, 2020)

Stephen King toont hoe virus zich verspreidt



De Amerikaanse bestsellerauteur Stephen King heeft op Twitter een hoofdstuk gedeeld uit zijn boek The Stand (De beproeving) om te laten zien hoe een dodelijk virus zich verspreidt. Het gaat om hoofdstuk acht uit de luisterboekversie. Op Twitter schreef King: 'Zo gaat het te werk. Let erop!'

In de post-apocalyptische thriller uit 1978 dreigt een influenzastam, beter bekend als de supergriep, de mensheid uit te roeien.

King, die koste wat kost vergelijkingen wil vermijden tussen het coronavirus en de dodelijke fictieve ziekte in zijn boek, voegde er op Twitter aan toe: 'Onthoud dat Covid-19 niet zo dodelijk is als deze supergriep.'

In het hoofdstuk dat Stephen King heeft gepost infecteren steeds meer mensen elkaar in de dagelijkse omgang met elkaar. De passage illustreert hoe pandemieën kunnen verlopen en is volgens King een waarschuwing om alle noodzakelijke voorzorgsmaatregelen in acht te nemen teneinde verspreiding van het virus zo veel mogelijk te beperken.

Eerder deze maand twitterde King al: 'Nee, het coronavirus is niet zoiets als The Stand. Het is niet zo ernstig als de supergriep, je kunt het overleven. Blijf rustig en wees voorzichtig.'

Bron: The Independent

Lezen in tijden van corona 10 (nieuws, 2020)

Bo Svernström - Wie zonder zonde is 



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Bijvoorbeeld Wie zonder zonde is van Bo Svernström. Het boek, het tweede deel van een drieluik, verschijnt 21 april bij HarperCollins Holland. De uitgeverij noemt de schrijver een 'Zweedse crimesensatie'. 

Als elfjarige vermoordde Robert Lindström zijn beste vriend. Vanwege gebrek aan bewijs werd hij nooit veroordeeld, maar voor de buitenwereld is hij schuldig.

Als gevolg hiervan leidt Robert als volwassene een teruggetrokken bestaan, totdat hij een verontrustend telefoontje krijgt van een journaliste. Ze beweert dat Robert onschuldig is.

Tegelijkertijd wordt er in de oude woonwijk van Robert in Stockholm een meisje vermoord. Alles doet denken aan de omstandigheden van toen. Daarmee is de jacht op de waarheid geopend. Is Robert onschuldig en loopt de moordenaar nog vrij rond? Of heeft Robert wederom toegeslagen?

Bo Svernström (1964) heeft een PhD in Zweedse literatuur en heeft lang voor Aftonbladet gewerkt, een van de belangrijkste kranten van Zweden. Wie zint op wraak werd in tien landen vertaald. Svernström woont in Stockholm en werkt daar fulltime aan zijn boeken. Volgend jaar verschijnt het slot van de trilogie.

Lezen in tijden van corona 9 (nieuws, 2020)

Malin Persson Giolito - Als de twijfel toeslaat



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Bijvoorbeeld - over een tijdje - Als de twijfel toeslaat van Malin Persson Giolito. De thriller verschijnt op 12 mei bij uitgeverij De Geus.

‘Ik geef je de kans om de droom van elke advocaat te verwezenlijken,’ zegt de oude professor van Sophia Weber, ‘een onschuldige man bevrijden.’

De vermeende onschuldige is dokter Stig Ahlin die tot levenslang is veroordeeld voor de moord op een vijftienjarig meisje. Het feit is dertien jaar geleden gepleegd, maar niemand is de afschuwelijke misdaad vergeten.

Wanneer Sophia Weber grote fouten in het moordonderzoek ontdekt, doet ze haar uiterste best om haar cliënt die bekendstaat als ‘Professor des Doods’ vrij te krijgen. Daarmee wekt ze de afschuw van de publieke opinie.

Hoe dieper ze in de zaak duikt, hoe meer ze zich afvraagt wat voor man haar cliënt is en of de waarheid zich laat vinden.

Malin Persson Giolito (Stockholm, 1969), dochter van criminoloog en misdaadauteur Leif G.W. Persson, werkte als advocaat bij het grootste advocatenkantoor van Scandinavië en voor de Europese Commissie. Ze woont in Brussel met haar gezin. Haar vierde boek In dromen lieg je niet was een internationale bestseller, werd verkozen tot beste Zweedse en beste Scandinavische thriller van 2016 en verfilmd als Netflix-serie onder de titel Quicksand.

Lezen in tijden van corona 8 (nieuws, 2020)

Dirk Speelman - Rode nevel



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Rode nevel van Dirk Speelman bijvoorbeeld, een sciencefictionthriller die onlangs verscheen bij Manteau. Volgens de uitgeverij 'waan je je in een web van leugens, intrige, drugs, technologische vooruitgang en kunstmatige intelligentie'.  


Het is 2054. 'Global climate disruption' (in goed Nderlands 'wereldwijde klimaatverstoring') is een onmiskenbare grauwe realiteit geworden. De vraag is niet meer of we de strijd tegen het op hol geslagen klimaat zullen verliezen, de vraag is wanneer.

Terwijl zowat de hele wereld op deze nieuwe werkelijkheid met verslagenheid en gelatenheid reageert, timmert in Brazilië een visionair ondernemer aan een nieuwe toekomst voor de mensheid.

Een toekomst die, als het van hem afhangt, niet op onze aarde zal liggen. Daar waar enkele jaren geleden alleen nog Braziliaanse wildernis lag, wordt nu in recordtempo gebouwd aan Space Valley, een kilometerslange aaneenschakeling van nieuwe bedrijven en onderzoekscentra, opgetrokken rond één centraal thema: ruimtevaart. Als er op de campus van Space Valley een jonge vrouw op een mysterieze manier komt te overlijden, krijgt inspecteur Ana Diaz deze zaak toegewezen.

Dirk Speelman studeerde klassieke talen en informatica en is hoogleraar computationele corpuslinguïstiek aan de KU Leuven. De uitgeverij: 'Het is dus geen toeval dat het verhaal zich deels afspeelt op een universitaire campus en dat technologische ontwikkelingen zoals Artificial Intelligence en big data, en hun toenemende impact op wetenschap en maatschappij, als een rode draad door het verhaal lopen.'

Klik hier voor een leesfragment.

Lezen in tijden van corona 7 (nieuws, 2020)

B.A. Paris - Het dilemma 



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Het dilemma bijvoorbeeld, de nieuwe thriller van de Frans-Ierse schrijfster B.A. Paris. Het boek verschijnt op 4 mei bij uitgeverij Ambo|Anthos.

De lezer zou B.A. Paris kunnen kennen van de domestic-noir thrillers Achter gesloten deuren en Gebroken. In Nederland en Vlaanderen werden van haar boeken al meer dan 200.000 exemplaren verkocht. Volgens de uitgeverij slaat de auteur met Het dilemma 'een nieuwe richting' in, maar volgens De Spanningsblog is het in het nieuwe boek ook domestic-noir wat de klok slaat.

Maar oordeel zelf.

De plot: Livia geeft een groot feest ter gelegenheid van haar veertigste verjaardag. Ze droomt er al van sinds haar bescheiden bruiloft, jaren geleden. Iedereen die ze lief heeft zal op het feest aanwezig zijn, behalve dochter Marnie, die in het buitenland studeert.

Stiekem is Livia opgelucht dat Marnie niet kan komen. Ze moet haar echtgenoot Adam iets vertellen over hun dochter, een geheim dat ze heeft ontdekt, maar ze wacht totdat het feest voorbij is zodat hun geluk niet wordt verstoord.

Adam wil dat alles perfect is voor Livia en heeft vliegtickets voor Marnie gekocht, zodat ze als verrassing aanwezig kan zijn. Op de dag van het feest krijgt hij vreselijk nieuws. Hij moet het eigenlijk aan Livia vertellen, want hoe kan het feest nu doorgaan? Maar Livia ziet er zo gelukkig uit en de gasten kunnen er ieder moment zijn...

BA Paris is van Frans-Ierse afkomst. Ze groeide op in Engeland en verhuisde naar Frankrijk, waar ze met haar man een talenschool opzette. Momenteel woont ze weer in Engeland.

Lezen in tijden van corona 6 (nieuws, 2020)

Johan Andersen - Zonder genade



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Bijvoorbeeld - over een tijdje - Zonder genade van Johan Andersen, die op 26 mei bij HarperCollins Holland verschijnt. 'Een meesterlijke thriller met Scandinavische allure',  belooft de uitgever.

Op een ochtend worden Neli Panka, hoofdinspecteur bij de Amsterdamse recherche, en ex-commando Eugene Hamer bij een bizarre moord geroepen. Er zijn zes doden gevonden op een industrieterrein in Zaandam. Is het een afrekening in het criminele milieu of misschien een rituele moord?

Kort daarna ontploft er een autobom op de Dam. De aanslag wordt geclaimd door een groepering die zich ‘De Discipelen van De Brandende Dageraad’ noemt. Hun doel: wraak nemen op Nederland.

Hamer en Panka gaan samen op jacht naar het brein achter de moorden en de aanslag. Het is iemand met een verre van originele bijnaam: De Jakhals. Niemand weet wie hij is, maar hij wordt gezien als de gevaarlijkste terrorist van Europa.

Zijn ware motieven zijn duister, maar zijn boodschap is duidelijk: pak me, voordat de volgende bom afgaat…

Zonder genade is de tweede thriller van Johan Andersen die in 2019 in dit genre debuteerde met Dodenstoel. Johan Andersen is het pseudoniem van schrijver en uitgever Jurgen Snoeren (1972). In 1998 werd Snoeren redacteur bij uitgeverij J.M. Meulenhoff. Daarna werd hij uitgever, waarbij hij het fonds van SF- en fantasy-imprint Mynx.

In 2013 werd hij directeur en uitgever van uitgeverij Link. Deze uitgeverij, een dochter van Uitgeverij Van Duuren Media, richtte zich vooral op korte verhalen (shorts) en e-boeken. Link stopte eind 2014. Tegenwoordig is Snoeren hoofd van de afdeling Kaarten, Boeken en Gidsen bij de ANWB.

Lezen in tijden van corona 5 (nieuws, 2020)

Almar Otten - Lied van angst 



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Boeken van misdaadschrijver Almar Otten uit Deventer bijvoorbeeld. Onlangs heeft hij drie van zijn misdaadromans online gezet zodat mensen ze gratis kunnen downloaden en lezen.


'Ik wilde nog altijd iets doen met deze, inmiddels vergeten, boeken', zegt Almar Otten (55) in De Stentor. 'Dit leek me het juiste moment.'

Otten kocht tien jaar geleden de rechten van de boeken terug van de uitgeverij die ze destijds had uitgebracht.

Het gaat om de thrillers Lied van angst, Icoondrift en Gebonden kapitaal. Ze spelen zich allemaal af in Deventer, de woonplaats van Otten. De boeken waren niet meer leverbaar en ook niet digitaal te krijgen.

Inmiddels heeft Otten, gemeenteambtenaar in zijn woonplaats, tien boeken op zijn naam staan. Volgens De Stentor heeft hij inmiddels al bijna een jaar niet meer geschreven. 'Ik heb het nu ongelooflijk druk op mijn werk en nu merk ik dat ik ook tegen grenzen aan loop.' Maar hij gaat het schrijven zeker weer oppakken, belooft hij. Er zijn ideeën zat. 

De boeken van Otten zijn hier te downloaden. 

Bron: De Stentor

Lezen in tijden van corona 4 (nieuws, 2020)

Taylor Adams - Hinderlaag



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Hinderlaag van Taylor Adams bijvoorbeeld, deze week verschenen bij uitgeverij Luitingh-Sijthoff, die als 'teaser' het volgende meldt: 'Een jong stel wordt op de korrel genomen door een meedogenloze sluipschutter...'


James en Elle zijn een jong stel dat door de Mojave-woestijn reist, op weg naar een nieuw leven. Wanneer hun auto op mysterieuze wijze kapotgaat, stranden ze in een niemandsland, zonder telefoonverbinding en voldoende water.

Maar dat is de minste van hun zorgen; een kilometer verderop heeft een dodelijke sluipschutter hen in het vizier.

Met niemand in de buurt om te helpen en omringd door open terrein kunnen ze geen kant op. Dat geldt alleen niet voor de sluipschutter…

‘Net zo beangstigend als Stephen King', schrijft Entertainment Weekly, die waarschijnlijk de boeken van deze grootmeester bedoelt, niet de schrijver zelf.

Taylor Adams is auteur van onder andere de thriller Geen uitweg, waarvan de vertaalrechten verkocht zijn aan 28 landen. Een verfilming is in de maak. Naast boeken schrijft Adams ook scripts voor de filmindustrie.

Lezen in tijden van corona 3 (nieuws, 2020)

Katrine Engberg - Glazen vleugels



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Glazen vleugels van Katrine Engberg bijvoorbeeld. Deze thriller over het corrupte Deense zorgsysteem verschijnt 7 april bij A.W. Bruna. 'Jussi Adler-Olsen meets Tess Gerritsen', aldus de uitgeverij.

Het is zaterdag 14 oktober. De afdeling hartbewaking in het Rigshospitalet van Kopenhagen. Een verpleegkundige vult een injectiespuit met een overdosis medicatie en loopt de kamer binnen van een oudere patiënt.

Maandag, vijf dagen eerder. Een bezorger doet een macabere vondst: het naakte lichaam van een dode vrouw ligt in een fontein in een van de hoofdstraten van de Deense hoofdstad.

Het onderzoek leidt rechercheur Jeppe Kørner, zijn partner Anette Werner en hun nieuwe collega naar het hart van het zorgsysteem. Een wereld waar vuile ambitie en corruptie een grotere plaats innemen dan empathie en medemenselijkheid. En intussen tikken de uren weg tot de volgende moord...

Katrine Engberg (1975) was in Denemarken reeds bekend als danser en choreograaf toen ze in 2006 haar schrijfdebuut maakte met een non-fictieboek. Ze werkt nog steeds als regisseur en choreograaf, voor theater en televisie.

Inmiddels heeft ze ook groot succes met haar boeken. Haar thrillers over Jeppe Kørner en Anette Werner belanden steevast in de top 3 van de Deense bestsellerlijst, en ook internationaal worden haar boeken opgepikt.

Katrine Engberg over haar nieuwe thriller:

Lezen in tijden van corona 2 (nieuws, 2020)

Michelle Adams - Tussen de leugens



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. De thriller Tussen de leugens van Michelle Adams bijvoorbeeld, vorige week verschenen bij De Fontein. Volgens de uitgever 'een verhaal vol zenuwslopende spanning en onbeantwoorde vragen'. 

Chloë Daniels komt bij in een ziekenhuis. Haar geheugen is foetsie, ze heeft geen idee hoe ze er beland is.

Ze herkent de mensen aan haar bed niet, ze weet haar eigen naam niet.

Terwijl ze langzaam herstelt, vullen haar ouders en haar zus haar geheugen in met details over haar succesvolle carrière, haar huis aan de kust en het bijna fatale auto-ongeluk. Maar Chloë krijgt het gevoel dat ze dingen voor haar verborgen houden en ze is vastbesloten de waarheid te achterhalen…

Michelle Adams groeide op in Engeland en woont tegenwoordig op Cyprus. Sinds ze op haar negende voor het eerst Stephen King las, is ze verslaafd aan thrillers. Tussen de leugens is haar tweede thriller na haar debuut Mijn zus.

Benieuwd naar het boek? Lees hier een fragment.

Lezen in tijden van corona 1 (nieuws, 2020)

David Baldacci - Ondergronds 



Wat te doen als er sprake is van een intelligente lockdown? Dan ga je maar lezen. Vanaf 12 mei kan dat bijvoorbeeld met Ondergronds van David Baldacci (uitgeverij A.W. Bruna). Het is deel 6 in de Amos Decker-reeks.

Amos Decker en zijn FBI-collega Alex Jamison worden naar het plaatsje London in North-Dakota gestuurd. Daar komen ze er al spoedig achter dat het door gas- en oliewinning snel groeiende stadje een broeinest is van problemen. De enorme voorraad schaliegas in de bodem trekt een diverse groep nieuwkomers aan die stuk voor stuk van plan zijn zo snel mogelijk rijk te worden. Deze plotselinge groei levert een hoop trammelant op, van vechtpartijen en drugs tot prostitutie en... moord.

Decker en Jamison zijn ingevlogen om de dood te onderzoeken van Irene Cramer. Op haar lichaam is een autopsie uitgevoerd en vervolgens is het stoffelijk overschot in de wildernis gedumpt. Het is het begin van een zaak die van eigenaardigheden aan elkaar hangt. Wanneer de twee onderzoek doen naar het slachtoffer, blijkt dat zij 's nachts als prostituee werkte en overdag als lerares op de school van een religieuze sekte. En die sekte is gehuisvest op een terrein dat nog niet zo lang geleden het eigendom was van een ultrageheime faciliteit van de luchtmacht.

Iedereen in London – van de keiharde zakenman tot de louche ambtenaar en de religieuze buitenstaander – lijkt een geheim te hebben. Wanneer er een nieuwe moord wordt gepleegd, moet Decker al zijn kwaliteiten als detective inzetten en terugvallen op zijn exceptionele geheugen om de zaak tot een goed einde te brengen. Daarbij krijgt hij hulp uit onverwachte hoek...

Van David Baldacci zijn in Nederland en Vlaanderen al meer dan 2 miljoen boeken verkocht. Zijn boeken worden in meer dan 45 landen vertaald en wereldwijd zijn er meer dan 120 miljoen exemplaren verkocht.

Baldacci studeerde politieke wetenschappen aan de Virginia Commonwealth University, waar hij cum laude afstudeerde, en rechten aan de University of Virginia. Tijdens deze periode begon hij met schrijven. Na zijn studies was hij gedurende negen jaar werkzaam als bedrijfsjurist en advocaat in Washington D.C. In 1996 debuteerde hij met Het recht van de macht en vanaf dat moment wijdde hij zich geheel aan het schrijven.

Met zijn Wish You Well Foundation strijdt Baldacci samen met zijn vrouw Michelle al sinds jaar en dag tegen analfabetisme en hiervoor ontving hij op 12 juli 2008 The Silver Bullet Award.

Zijn debuut Absolute Power werd in 1997 verfilmd door en met Clint Eastwood. Baldacci heeft meer dan veertig thrillers, romans, jeugd- en kinderboeken geschreven.

Moderne Sherlock Holmes (nieuws, 2020)

David Lagercrantz tekent voor nieuwe trilogie 



De Zweedse auteur David Lagercrantz die het schrijven van delen 4, 5 en 6 van de Millennium-thrillerreeks voor zijn rekening neemt, heeft getekend voor een nieuw drieluik. Lisbeth Salander zal er in ieder geval niet in voorkomen. 

David Lagercrantz (foto: Frankie Fougathin)

De nieuwe 'Rekke'-trilogie wordt beschreven als een 'moderne Sherlock Holmes-saga'. De verhalenreeks volgt een jonge politieman, opgegroeid in een ongure buurt, en een oudere hoogleraar die gespecialiseerd is in psychopathie en ondervragingstechnieken.

Het eerste boek komt in augustus of september 2021 uit en wordt in Zweden op de markt gebracht door uitgeverij Norstedt. De rechten van de trilogie zijn al door zeker twintig andere uitgevers gekocht, de meeste publiceerden eerder de Millennium-boeken.

De eerste drie delen van de Millennium-serie zijn geschreven door de in 2004 overleden schrijver Stieg Larsson. Wereldwijd zijn daarvan 80 miljoen exemplaren verkocht. Ook de door Lagercrantz geschreven reeks deed het goed. Van de reeks zijn nu in totaal 100 miljoen boeken over de toonbank gegaan, waarmee het een van de best verkopende boekenseries is in de geschiedenis.

David Lagercrantz liet volgens een bericht van The Bookseller weten 'opgetogen' te zijn over de nieuwe reeks. 'Eindelijk kan ik leven blazen in twee nieuwe personages, die ik al had bedacht in mijn jaren als misdaadjournalist.'

Bron: The Bookseller

Politieke fictie (nieuws, 2020)

Amerikaanse misdaadschrijfster Barbara Neely overleden



De Amerikaanse schrijfster Barbara Neely, die, naar wordt aangenomen, als eerste thrillers schreef met een zwarte vrouw als speurder, is op 2 maart overleden. Volgens haar uitgever Brash Books, stierf ze na een kort ziekbed. Neely is 78 jaar geworden.  

Barbara Neely werd bekend met haar vier boeken in de Blanche White-serie. De reeks is vernoemd naar een zwarte vrouw van middelbare leeftijd, met fors postuur, die werkzaam is als huishoudster.

'Ik ontdekte dat het misdaadgenre een perfect vehikel was om serieuze onderwerpen ter sprake te brengen', zei Neely in een interview met Ms. Magazine in 2000. 'In die boeken kan ik mijn politieke fictie uitstekend kwijt.'

Het Genootschap Mystery Writers of America liet in december weten dit jaar de titel van Grand Master toe te kennen aan Neely. Zij werd in de aankondiging van deze oeuvreprijs bestempeld als 'een grensverleggende auteur' die 'taaie sociale kwesties behandelt met een scherp oog en een wrang gevoel voor humor.'

Haar eerste boek rond Blanche White, getiteld Blanche on the Lam, verscheen in 1992. Daarna volgden Blanche Among the Talented Tenth (1994), Blanche Cleans up (1998) en Blanche Passes Go. De boeken gaan in op kwesties als geweld tegen vrouwen, discriminatie en seksisme.

Blanche on the Lam won the Agatha Award, Anthony Award en de Macavity Award voor beste debuut. Haar serie werd vertaald in diverse talen, waaronder Frans, Tsjechisch, Duits en Japans.

Neely werd in 1941 geboren in Lebanon, Pennsylvania. Ze was werkzaam voor vrouwen die hun straf in de gevangenis hadden uitgezeten, daarnaast werkte ze als radioproducer.

Bron: Los Angeles Times

Bommen en granaten (nieuws, 2020)

Boem Boem eindigt in bloedbad 



Voor zijn Bling Bling-reeks had hij een trilogie nodig. Maar voor zijn Boem Boem-serie heeft Diamanten Kogel-winnaar Jan Van der Cruysse aan een tweeluik genoeg. Op 28 maart brengt uitgeverij Manteau Boem Boem 2. Bloedbad in Beringen op de markt.

Wie is er verantwoordelijk voor aanslagen in Antwerpen en Brussel, is de hamvraag in het boek. Is het IS, zijn het rechts-extremisten of betreft het iemand met een persoonlijke vendetta?

Een aanslag met handgranaten tijdens een feestelijke marathon in Antwerpen kost aan acht mensen het leven. Er waren drie slachtoffers bij een gelijksoortige aanslag in Brussel.

Er is geen gebrek aan aanwijzingen. Alleen: die spreken elkaar tegen. Moslimterreur en een moord van dertig jaar geleden in Duitsland. Bloedwraak. Zelfs een mogelijke link met de Bende van Nijvel.

Al vlug spuien binnen- en buitenlandse media onverbloemd kritiek. Want ondanks de massale inzet van specialisten en middelen vinden gerecht en politie geen spoor van de daders. De snelle opeising van de aanslag door IS verrast de speurders.

Elk nieuw spoor dat wordt onderzocht, roept meer vragen op. De antwoorden blijven uit. De politie zit met de handen in het haar. Een derde aanslag maakt duidelijk dat het moorden zal doorgaan tot de dader wordt gepakt. En dan moet de echte nachtmerrie nog beginnen.rder verschenen.

De enige die mogelijke stukjes van de puzzel herkent is Alexandra Vierendeel, een voormalige legerofficier. Ze ziet aanknopingspunten met gebeurtenissen uit de jaren tachtig. Een verhaal dat begon als een knullig misverstand en eindigde in tragedie. Dan pas wordt duidelijk dat iedereen bewust op het verkeerde been werd gezet.

Jan Van der Cruysse, ex-woordvoerder van Brussels Airport, is specialist crisiscommunicatie. Van zijn Bling Bling-trilogie werden meer dan 20.000 exemplaren verkocht. Splendid Film kocht onlangs de filmrechten van Bling Bling 1.

Doorbraakthriller (nieuws, 2020)

Een haastig gekrabbeld briefje 



Met De mensen boven ons beleefde publiekslieveling Lisa Jewell nu ook de doorbraak bij de critici. Het boek kwam binnen op nummer 1 in de Sunday Times-bestsellerlijst. Uitgeverij A.W. Bruna, die spreekt van 'een psychologische thriller met sterke personages',  brengt het achttiende boek van de Britse schrijfster uit op 26 mei.

De beginscène van De mensen boven ons is meer dan creepy. In een groot huis in het Londense Chelsea ligt een baby wakker in haar wiegje. Gevoed en verzorgd wacht ze vrolijk tot iemand haar oppakt.

In de keuken liggen, naast een haastig gekrabbeld briefje, drie lichamen. De slachtoffers zijn al enkele dagen dood.

Wie heeft er in de tussentijd voor de baby gezorgd?

'Onmogelijk om weg te leggen', oordeelde The Guardian. En: 'Verschillende goed ontwikkelde personages, wisselend perspectief en een verontrustend plot die bruist van het leven zorgen voor een boeiend verhaal vol verrassingen', stelt Publischers Weekly.

Lisa Jewell (Londen, 1968) schreef haar eerste roman, Ralph's Party, naar aanleiding van een weddenschap. Het werd in 1998 uitgegeven door Penguin en was dat jaar het bestverkopende debuut.

Sindsdien heeft ze achttien boeken geschreven. Enkele jaren geleden is ze van genre veranderd – van chicklit via steeds donkerder romans naar psychologische thrillers.

Karin Fossum - De verduistering (2020)

Nu eens geen chagrijnige rechercheur 



(Door Hans Knegtmans)

Sylvie Roos en haar man Madani Miele logeren in een Stockholms hotel. Daarheen zijn ze uitgeweken omdat ze een aantal dingen moesten regelen voor hun aanstaande echtscheiding. Een daarvan is wie de voogdij over hun zoontje Elias (15 maanden) zal krijgen.

Dit scenario kan echter de eerste de beste nacht al de prullenbak in, want tijdens een spelletje op het balkon kukelt Elias over de balustrade van de zesde verdieping. Dood.

De rechercheurs - Karin Fossums vaste duocommissaris Konrad Sejer en zijn rechterhand Jacob Skarre - kunnen hun borst nat maken. De reddingwerkers hebben de ouders zwaar toegetakeld aangetroffen - ze zijn elkaar te lijf gegaan. Sylvie Roos is een zuipschuit zonder weerga en Madani Miele is helemaal een lastig geval: van Servische afkomst (dus zijn er taalproblemen) en bovendien is hij onderhevig aan depressies, waarvoor hij meermalen behandeld is geweest. Geen van hen zegt ook maar iets met de tragedie uitstaande te hebben.

Bij gebrek aan getuigen komen de onderzoekers geen stap verder. Uiteindelijk grijpt Konrad Sejer naar het ultieme zwaktebod: seponeer beide zaken, en geef daardoor beide partijen de kans in vrijheid een noodlottige fout te maken.

Inderdaad grijpen beide echtgenoten elke gelegenheid aan om elkaar het leven zuur te maken, en tegenover derden hun liefde voor hun overleden zoon te belijden. Alsof het een wedstrijd is, bieden zij tegen elkaar op bij de verzorging van het graf.

Nee, dan zijn hun gedragingen zonder evident eigenbelang interessanter voor zowel de lezer als commissaris Sejer. Zo bezorgt de chef van het vrachtbedrijf waarvoor Miele werkt hem een prestatieprijs, terwijl hij zelf - indachtig zijn depressieve geaardheid - al op ontslag rekende.

De veelvuldig onderscheiden Fossum heeft een superieure thriller geschreven, met een speurder die nu eens geen chagrijnige inborst heeft, of dronken is, of gebukt gaat onder zelfbeklag (dat kun je niet van alle Scandinaviërs zeggen). En de schrijver verdient bonuspunten voor de doordachte intrige.

Karin Fossum - De verduistering. Uitgeverij Boekerij, 384 pag.

Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool.

Streaming (nieuws, 2020)

Is het boek beter dan Netflix? 



De vraag boven dit stukje gaat op voor De stilte van de witte stad, de bestseller van Eva García Sáenz de Urturi. Nog geen jaar geleden verscheen het boek in Nederlandse vertaling en sinds deze week is op Netflix de verfilming ervan te zien. Zij die het boek gelezen hebben, kunnen nu gaan vergelijken. 

In deze thriller zijn de hoofdrollen weggelegd voor Javier Rey (Cocaine Coast) en Belén Rueda (Julia's Eyes). De stilte van de witte stad kwam in juli 2019 op de markt en is het eerste deel van een trilogie. In november 2019 volgde het tweede deel, De riten van het water. Het laatste deel van de serie, De heren van de tijd, is vanaf 19 mei verkrijgbaar.

Voor wie het verhaal niet kent: Tasio Ortiz de Zárate is een briljante archeoloog die twintig jaar geleden werd veroordeeld voor een reeks bizarre moorden in het rustige stadje Vitoria. Hij staat op het punt voor het eerst de gevangenis te verlaten, als de misdaden weer beginnen: in de kathedraal van Vitoria wordt een jong stelletje gevonden: naakt en om het leven gekomen door bijensteken in hun keel.

Niet veel later wordt in de Casa del Cordón, een bekend middeleeuws gebouw in de stad, een ander koppel vermoord.

De jonge inspecteur en profiler Unai López de Ayala - beter bekend als Kraken - wil niets liever dan meer moorden voorkomen, maar een recente tragedie in zijn eigen leven maakt het hem moeilijk om deze zaak te behandelen als alle andere. Zijn onorthodoxe werkmethode wekt bovendien ergernis bij zijn baas. De tijd begint te dringen en de dreiging wordt alsmaar sterker: wie volgt?

Eva García Sáenz de Urturi (1972) werd geboren in Vitoria en woont sinds haar vijftiende in Alicante, waar ze aan de universiteit werkt. Haar eerste boek heeft ze in eigen beheer uitgegeven en het werd online een grote bestseller. Inmiddels zijn er al meer dan een miljoen exemplaren verkocht van de trilogie van De witte stad.

Leuk en verrassend (nieuws, 2020)

Tomas Ross componeert nieuw 'Indisch Requiem' 



Tomas Ross staat er niet om bekend dat hij moeite heeft met deadlines. Maar de geplande publicatiedatum van zijn nieuwe thriller Indisch Requiem ligt toch al weer maanden achter ons. De reden? De drievoudig winnaar van de Gouden Strop was niet tevreden over het manuscript en is helemaal opnieuw begonnen. Maar op 10 september ligt het boek dan toch echt in de winkel.

Indisch Requiem gaat over de pijnlijke soevereiniteitsoverdracht van Nederlands-Indië. Het is december 1949 als koningin Juliana de papieren hiertoe ondertekent. Terwijl dat gebeurt beraamt militair Raymond Westerling, bijgenaamd De beul van Celebes, plannen om Indië alsnog te behouden. Speerpunt zijn de Zuid-Molukken, waar de weerstand tegen de dominantie van Soekarno het hevigst is.

Als in november 1950 Soekarno de aanval opent op de kersverse Republiek der Zuid-Molukken krijgt Ross' held Arnie Springer een bericht van de Buitenlandse Inlichtingendienst (bid). Bij een ongeluk in Schotland is zijn Indische jeugdvriend Ferry omgekomen. Volgens de bid gaf Ferry zich voor Arnie uit in een poging om contact te leggen met een jonge Soendanese vrouw. 

Wanneer Arnie haar in Edinburgh ontmoet, blijkt dat de vrouw een boodschap voor hem heeft van een Indonesische handlanger van Westerling die opgesloten zit in de beruchte Glodok-gevangenis in Jakarta. Arnie en de jonge vrouw reizen naar Java om op zoek te gaan naar een geheime bandopname met cruciale informatie voor de Nederlandse regering. Hun zoektocht leidt tot een onverwachte ontmoeting met Soldaat van Oranje Erik Hazelhoff Roelfzema op het eiland Ceram in de Zuid-Molukken – een slangenkuil van intriges waarin de Amerikaanse en Russische inlichtingendiensten een smerig dubbelspel spelen.

Tot zover de verhaallijn van Indisch Requiem, waar Ross zich in eerste instantie in verslikte. 'De eerste versie was wel goed', laat hij weten. 'Maar het brak me op dat ik alles vanuit het perspectief van Arnie Springer had geschreven. Daardoor kwam het veel aan op flashbacks, die de spanning vertraagden. Bovendien werd het lastig om de uiterst complexe situatie en diverse belangen in Indonesië anno 1950 ‘leesbaar’ te houden.'

Het is de eerste keer dat Ross, met inmiddels 75 boeken op zijn naam, een manuscript 'zo fundamenteel' op de schop neemt. Maar het schrijfplezier is er bepaald niet minder op geworden, stelt hij. 'Het is leuk en verrassend, elke ochtend vroeg weer, want het levert steeds plotwendingen op die ik eerder niet had voorzien.'

Ross benadrukt dat hij als schrijver bepaalt of een manuscript 'klaar en af' is. 'Maar mijn uitgeefster Marjolein Schurink en redacteur Chris Kooi waren het met me eens, al hadden we het graag afgelopen januari gepresenteerd.'

De schrijver 'gaat nog steeds lekker' en zal, zo voorspelt hij, de deadline van 1 mei wel halen. En nu al doemen de contouren van een nieuwe thriller op. Het volgende boek gaat over de BVD in de jaren 70, die er in slaagde om de Chinese leider Mao Zedong 'op fabelachtige wijze' te belazeren met de oprichting in Nederland van een met de Grote Roerganger sympathiserende partij. Ross, zoon van Pieter Gerardus Hogendoorn, een van de grondleggers van de geheime dienst, meldt trots: 'Mijn goede vader heeft nog net aan de voorbereiding meegedaan.'

Geen kaasstengels (nieuws, 2020)

Marion Pauw tekent voor... een thriller 



Geen schrijver zo veranderlijk als Marion Pauw. De winnaar van de Gouden Strop en de Icepick Award kondigde vijf jaar geleden aan te stoppen met schrijven. Ze zou de handel in gaan met 'een product voor vrouwen'. Daarna verschenen toch weer boeken: een zelfhulpboek, een roman en een YA-thriller. 

Maar een thriller voor volwassenen, dat zat er niet meer in, zeker weten. Want na haar achtste boek begon 'dat hele thrillerding' Marion Pauw steeds meer in de weg te zitten. 'Het moeten toevoegen van thrillerelementen begon onecht te voelen', zei ze twee jaar geleden in een interview met het magazine For You. 'Waarom moet er altijd zo nodig iemand dood?'

Ook kon ze het zich enorm aantrekken als er niet al te positieve recensies op haar boeken kwamen. 'Met je werk geef je liefde aan de wereld en je hoopt dat die liefde wordt beantwoord. Als dat niet gebeurt, doet dat pijn. (...) Het is geen handige eigenschap dat je kritiek een gat in je ziel laat branden en je complimenten bijna achteloos naast je neerlegt.' De angst en onzekerheid leidden ertoe dat Pauw besloot te stoppen met schrijven.

Maar zoals gezegd, het kan verkeren. Samen met collega-auteur Susan Smit bracht ze in 2017 het boek Hotel Hartzeer uit, een bundel vol persoonlijke ervaringen om liefdesverdriet te verwerken. In 2019 verscheen de roman De experimenten. 

En eind vorige week kondigde haar uitgeverij Lebowski een nieuwe thriller aan van Pauw. De traditionele kaasstengels ontbraken, maar er waren schaaltjes met olijven, bosvruchten, Italiaanse ham en andere lekkernijen tijdens het ondertekenen van het contract. Het boek zal Deo Volente in 2021 verschijnen. Waar de thriller over gaat, is niet bekend. 

Niets onthouden (column, 2020)

De boekwinkel  



(Door Peter de Zwaan)

Het is boekenvakafzeikweek en laat ik eens een bijdrage leveren.

De boekwinkels.

Die hebben het moeilijk, boekwinkels, te veel Bol.com en nu ook Amazon, alle zeilen moeten bijgezet, de klant moet terug de winkel in, geen moeite te veel.

Hoewel.

Wat nu volgt, berust op persoonlijke ervaring, geen woord gelogen, geen lettergreep aangedikt.

Als schrijver heb ik niet veel te maken met boekwinkels: de door menigeen geprezen misdaadroman Lenny the Giant is er te koop of hij is het niet en verder bekijken ze het maar.

Als uitgever ligt het anders. Ik geef via Zwarte Zwaan boeken uit die behoren tot de Bob Evers-serie. Het eerste deel werd uitgegeven door Stenvert in Meppel in 1949. Ik heb onlangs deel 67 voltooid. Er zijn meer dan vijf miljoen boeken verkocht en iedere beheerder van een zaak met tweehandsboeken kent ze en heeft er een aantal liggen.

Maar boekwinkels: geen idee. Bob Evers? Wat is dat?

Er zijn uitzonderingen, maar op alles zijn uitzonderingen en daar bemoei ik me nu even niet mee.

Tientallen keren per jaar gaat het als volgt.

‘Met meneer De Zwaan? O, mooi, nou, ik had hier een klant en die wilde iets van een serie. Zegt de naam Evers u iets? O, Bob Evers, zegt u? Daar had de klant het ook over. Hoe kom ik aan die boeken?’

Dat staat uitgebreid op mijn website, maar daar kijken boekhandelaren nooit, dus leg ik het graag even uit.

‘Toen ik met uitgeverij Zwarte Zwaan begon, heb ik vertegenwoordigers van alle boekenketens aangeschreven. Niemand bestelde, sterker: niemand reageerde. Toen dacht ik: barst maar, ik heb jullie niet nodig. De boeken verschijnen in april en ik verkoop ze tot juni zelf. Daarna gaan ze naar Bol.com en rond augustus naar het Centraal Boekhuis, dus naar de boekwinkels.’

‘Maar het is nu pas maart.’

‘In maart gaat de mailing over de nieuwe delen naar de fans, dat zijn er tegen de duizend. Sommige lezen slordig en lopen meteen naar een boekwinkel. In de boekwinkel leest niemand, dus gaat u bellen, en opnieuw bellen en wachten tot ik zin heb u terug te bellen.’

Zo gaat het. En nu komt de uitsmijter.

Vrijdag werd ik gebeld door iemand die in een boekwinkel werkt. ‘Meneer De Zwaan? O, dan heb ik de goede. Een klant heeft het over delen van, hoe heet het, Bob Evers? Maar ik zie er nergens iets over.’

Ik heb antwoord gegeven, maar het is voor de laatste keer, want iemand van dezelfde boekwinkel belde vorig jaar met hetzelfde verhaal, en het jaar ervoor ook.

Niets onthouden, niets leren, niets aan collega’s doorvertellen en vooral geen website bekijken.

Dan hou je wel tijd over om te klagen.

Deze column staat ook op peterdezwaan.nl.

Jens Vern - De macht van K. (2020)

Feest der herkenning 



(Door Peter Kuijt)

Sinds hij in 2002 de website Crimezone lanceerde, is het hem zeker honderd keer gevraagd: Ga je zelf ooit een thriller schrijven? Steeds was het antwoord ‘nee’. Maar het begon twee jaar geleden te kriebelen toen Sander Verheijen, eindbaas van boekencommunity Hebban, lof kreeg voor zijn non-fictieboek Ik kan er nét niet bij, over zijn leven als vader van een bijzondere tweeling.

Nu is er zijn eerste fictietitel De macht van K., geschreven onder het pseudoniem Jens Vern. Die schuilnaam bekt lekkerder als ik succes krijg in het buitenland, moet de schrijver gedacht hebben.

En waarom ook niet? Het boek heeft alles in zich om groots te denken. De lezer herkent in de titel iets van Charles den Tex en vooral het begin van het verhaal doet denken aan The Firm van John Grisham, waarin een rechtenstudent wordt ingekapseld door een prestigieus, maar fout advocatenkantoor. Een feest der herkenning en dat helemaal niet erg.

In Verns thriller treedt Tim Turner in dienst van het IT-bedrijf The Keeler Company. Hij krijgt een prima salaris, een appartement in Washington en ’s nachts zijn manager Karen op bezoek.

Maar de firma heeft ook duistere kanten. Er verdwijnen mensen. Ook Tim moet voor zijn leven vrezen.

Deze thriller stijgt uit boven de als spannend bestempelde relatiemeuk waarmee de markt tegenwoordig wordt doodgegooid. Snelle hoofdstukken – lichtvoetig geschreven waar het kan, ernstig waar het moet – maken dat het boek steeds moeilijker wordt weg te leggen. Karakters en dialogen zijn dik in orde. Een fraai debuut.

Jens Vern - De macht van K., uitgeverij Volt, 384 pag.

Deze recensie verscheen eerder in het AD.

Voorpret (nieuws, 2020)

Een dreigbrief voor inspecteur Vegter



Goed nieuws voor liefhebbers van mooi geschreven en intelligente spannende boeken: Lieneke Dijkzeul, volgens De Spanningsblog de beste thrillerschrijfster van Nederland, komt weer met een nieuwe thriller over inspecteur Paul Vegter. In Een vorm van verraad wordt een aanval gedaan op de rechtsstaat.

Lieneke Dijkzeul publiceerde voor het laatst in 2012 over inspecteur Paul Vegter. Dat was in Wat overblijft, haar vijfde thriller over de politieman. In Een vorm van verraad breken er blije tijden aan voor Vegter: hij gaat trouwen! Maar lang kan de voorpret niet duren. Een paar dagen voor zijn huwelijk ontvangt hij een dreigbrief met de boodschap: IK GA IETS RECHTZETTEN KLOOTZAK.

Thuis blijkt er een tweede brief te zijn bezorgd, waarin zijn aanstaande vrouw – en collega – Renée wordt bedreigd. Ze maken zich zorgen, maar hebben geen enkel aanknopingspunt.

De dreiging wordt reëel wanneer er op een nacht een aanslag op het huis van Paul en Renée wordt gepleegd, die hen verbijsterd achterlaat. Ze krijgen bewaking en werken verder aan de zaak van een kind dat onder verdachte omstandigheden van een balkon is gevallen.

Op hun trouwdag verlaten ze net het stadhuis – door een erehaag van collega’s in uniform – als er vanuit een rijdende auto een automatisch wapen op hen wordt gericht.

Lieneke Dijkzeul schrijft al jaren literaire thrillers, scenario’s en kinderboeken. Al haar thrillers met inspecteur Paul Vegter in de hoofdrol zijn genomineerd geweest voor diverse prijzen, zoals De Gouden Strop en de Diamanten Kogel. In september 2013 kwam haar eerste, deels autobiografische, roman Achterstallig geluk uit. Haar werk verschijnt ook in Duitsland.

Gesignaleerd 482 (nieuws, 2020)

Lesley Kara - Het gerucht 



Bij uitgeverij The House of Books is deze week Het gerucht verschenen, het thrillerdebuut van de Britse schrijfsters Lesley Kara.

Joanna, een alleenstaande moeder, hoort op het schoolplein dat een beruchte moordenaar een nieuw leven leidt in haar kustdorpje. Sally McGowan was 10 jaar toen ze 48 jaar geleden kleine Robbie Harris doodstak - er zijn geen foto's bekend van na haar vrijlating.

Dus wie is die moordenaar die nu tussen hen schijnt te wonen, die het moorden misschien wel niet verleerd is?

Ze zal leren hoe gevaarlijk één gerucht kan zijn en hoe ver ze moet gaan om degenen van wie ze houdt te beschermen. Joanna krijgt spijt dat ze ooit een woord heeft doorverteld.

Lesley Kara is een afgestudeerde van de Faber Academy in Londen, waar ze de 'writing a novel'-cursus volgde. Deze opleiding helpt sinds 1929 'schrijvers van over de hele wereld hun stem te vinden'. Haar tweede thriller Who did you tell? verschijnt binnenkort.

Gesignaleerd 481 (nieuws, 2020)

Mikaela Bley - De meisjes zonder naam 



Op 3 maart is bij uitgeverij A.W. Bruna de nieuwe thriller van Mikaela Bley verschenen, getiteld De meisjes zonder naam. 'Voor de lezers van Camilla Läckberg', aldus de uitgeverij.

Op een koude winterdag wordt de 17-jarige Linn afgezet bij de meisjeskostschool Täcktaholm in Södermanland. Na enkele stormachtige jaren hoopt ze hier weer wat grip op haar leven te krijgen. Maar algauw raakt ze verwikkeld in enkele conflicten met haar nieuwe schoolgenoten.

Wanneer een van de leerlingen spoorloos verdwijnt, realiseert Linn zich dat ze zelf ook gevaar loopt.

Dan krijgt misdaadverslaggever Ellen Tamm van TV4 bericht dat het ongeïdentificeerde lichaam van een meisje is gevonden vlak bij het stadje Nyköping. De politie classificeert de zaak als moord.

Nadat het lichaam van een tweede meisje wordt gevonden reist Ellen af naar de kostschool, op zoek naar antwoorden. Ze moet de waarheid achterhalen voordat er nog meer meisjes sterven.

Mikaela Bley (1979) is geboren in Stockholm en woont daar samen met haar man en twee kinderen. Ze werkte als inkoper voor het tv-station TV4, maar schrijft nu fulltime. De meisjes zonder naam, met in de hoofdrol misdaadverslaggeefster Ellen Tamm, is haar vierde thriller.

Twee vliegen in één klap (nieuws, 2020)

Mary Kubica komt met thriller én Netflix-serie

Als we uitgeverij HarperCollins Holland moeten geloven, is de doorbraak van de Amerikaanse thrillerauteur Mary Kubica aanstaande. En niet alleen de uitgeverij gelooft in haar, ook streamingsdienst Netflix doet dat. Van haar boek De onbekende vrouw wordt een serie gemaakt.


Maar eerst komt het boek. Op 12 mei verschijnt de Nederlandse vertaling van The other Mrs. Collega-auteurs Karin Slaughter en J.P. Delaney schijnen vol lof te zijn over het boek. 'Spannend en vol intriges. Haar opvallende en geheimzinnige hoofdpersonen zijn precies waar we naar verlangen in een thriller: verleidelijk, mysterieus en onvoorspelbaar', zegt Slaughter in een persbericht. En Delaney: 'Briljant en boeiend, met levensechte personages en wendingen die je niet ziet aankomen. De onbekende vrouw is een thriller met een hart.'

Hoofdpersonen zijn Sadie en Will Foust. Zij zijn net met hun twee kinderen verhuisd naar een klein kustplaatsje als ze de zorg moeten opnemen voor hun onhandelbare 16-jarige nichtje. En dan wordt op een kwade dag hun nieuwe buurvrouw Morgan dood gevonden. Iedereen is geschokt; vooral Sadie, die doodsbang is bij de gedachte dat er zo dichtbij een moord is gepleegd.

Sadie bijt zich vast in het mysterie van Morgans dood. Maar hoe meer ze ontdekt, hoe meer ze zich realiseert wat er op het spel staat als de waarheid aan het licht komt… En de oorspronkelijke inwoners van het stadje zijn niet echt op hun hand.

Mary Kubica schreef al verschillende psychologische thrillers, waarvan de New York Times-bestseller The Good Girl de bekendste is. Dat boek verkocht wereldwijd meer dan een miljoen exemplaren. Kubica studeerde geschiedenis en Amerikaanse literatuur, en woont met haar man en twee kinderen net buiten Chicago. De schrijfster is daarnaast executive producer van de Netflix-serie.

Vertrouwen (nieuws, 2020)

Thomas Olde Heuvelt verkoopt 'Echo' aan VS



Schrijver Thomas Olde Heuvelt heeft zijn boek Echo verkocht aan de Verenigde Staten. Voor een bedrag van meerdere tonnen is de thriller verkocht aan het Amerikaanse Nightfire Books, dat Echo er in 2021 gaat uitgeven. Het boek, over een bergbeklimmer die worstelt met zijn demonen, verscheen vorig jaar in Nederland.

Volgens de Amerikaanse uitgever Miriam Weinberg moet de uitgave daar ‘Olde Heuvelts groeiende sterrenstatus onderstrepen en de plaats verstevigen die hij verdient aan de top van het Noord-Amerikaanse spanningscanon'. Naast Amerika is Echo ook gekocht door uitgeverijen in Duitsland, Groot-Brittannië en Australië.

De uitgeverijen hebben behalve Echo ook de nog te schrijven opvolger aangekocht. 'Er komen in die landen de komende jaren dus sowieso twee boeken van me', zegt Olde Heuvelt in De Gelderlander. 'Terwijl ik met dat andere boek nog bezig ben. Dit laat zien dat er veel vertrouwen in me is. Het is geweldig nieuws.'

Olde Heuvelts boek HEX betekende in 2016 de internationale doorbraak betekende voor de schrijver. De horrorthriller, over de zogeheten Wylerheks in zijn geboortedorp Beek, kwam in zo'n dertig landen uit. Van het boek werden honderdduizenden exemplaren verkocht.

Bron: De Gelderlander

Sleutel tot succes (column, 2020)

Stokslagen



(Door Eric Herni)

Al sinds jaar en dag worden de thrillers – binnen een bepaald deel van de boekenwereld – niet serieus genomen. Bij programma’s als DWDD en andere talkshows zitten met vaste regelmaat auteurs van literaire romans en/of non-fictie aan tafel om te vertellen over hun werk.

Ook binnen het beroemde boekenpanel van Matthijs van Nieuwkerk vliegen de superlatieven over tafel als het gaat om een onbekend werkje uit een land als Italië of het sprankelende debuut van een verder totaal onbekende en onbegrepen twintigjarige auteur uit het zuidwesten van Kroatië. Verhalen die je moet pellen als een ui, gelaagd met verborgen verdriet of juist van het papier spattende emoties.

Instemmend en ontroerd vertellen ze er op televisie vol passie over en de volgende dag rennen de mensen naar de boekwinkel om die pareltjes aan te schaffen. Eerlijk is eerlijk: voor de boekhandel zijn dat ultieme momenten van geluk en de besproken boeken zijn inderdaad vaak prachtig geschreven.

Een spannend boek zal je er echter niet of nauwelijks tegenkomen. Als ze er incidenteel wel zijn komen er altijd vergelijkingen met Patricia Highsmith of Ruth Rendell. Om er toch nog een dun literair sausje overheen te kunnen gieten. De thriller – het spannende boek – is over het algemeen het rare broertje binnen de literatuur. Ik kan mij op televisie nog verhitte discussies herinneren tussen de inmiddels overleden Gerrit Komrij en Saskia Noort, waarbij eerstgenoemde alle spannende boeken op één hoop wist te vegen en het allemaal omschreef als de reinste verspilling van woord en papier.

Nou is het in een bepaald opzicht ook wel een beetje de schuld van de auteurs van het spannende boek. De grootste fout is denk ik geweest om de term literaire thrillers te gaan gebruiken. Openlijk werd er toenadering gezocht tot de andere kant van de familie, maar wel in de hoop dat niemand het zou merken.

Wie kan zich echter iets voorstellen bij die term, tenzij het om thrillers gaat zonder enige spanning? Noem het dan gewoon een roman, zoals Saskia Noort, Esther Verhoef en Simone van der Vlugt dat ondertussen doen. Zoals altijd nemen de dames het voortouw. De vraag is of het ze het respect en de waardering van de literaire wereld heeft opgeleverd. Het zal ze waarschijnlijk geen donder kunnen schelen. Feit is alleen wel dat romans en non-fictie door alle praatprogramma’s dusdanig worden gepromoot dat het voor spannende boeken steeds lastiger aan het worden is om dezelfde verkoopcijfers te behalen.

Voor Baldacci, Grisham, Brown, Nesbø en andere grote namen geldt dit niet, maar voor de rest van de schrijvende meerderheid is het over het algemeen erg moeilijk om de top tien van Nederland structureel te bereiken.

Suzanne Vermeer is een positieve uitzondering, maar dat is helaas niet het vlaggenschip van het spannende boek dat de strijd om meer respect en hogere verkoopcijfers voor haar Nederlandse collega’s kan gaan realiseren. De auteurs zullen dus zelf in actie moeten komen. Maak jezelf zichtbaar. Kom met je hoofd op televisie.

Charles den Tex schrijft geweldige thrillers maar was nog nooit zoveel en dominant op televisie als toen hij samen met Anneloes Timmerije in 2014 een roman had geschreven. Er moet toch ergens in Hilversum een populair programma te vinden zijn waar voor spannende boeken een plaats aan tafel is? De meeste auteurs van thrillers zijn veel toegankelijker dan die van het literaire werk. Die zich een jaar lang eenzaam opsluiten in de kelder van hun woning en zich met honderd stokslagen pijnigen om al die emoties uit hun pen te laten vloeien. Dat levert vaak prachtige boeken op die ook ik soms met bijzonder veel plezier en waardering tot mij neem. Schrijvers van spannende boeken zijn over het algemeen dagelijks op fora en Facebook te vinden en lijken soms net echte mensen. In die herkenbaarheid zit denk ik de mogelijke sleutel tot het succes.

Werk samen met boekwinkels, laat je nog meer zien, maak lawaai. Hier ben ik! Ik ben het waard om gekocht en gelezen te worden. Bedenk dat Dan Brown en J.K. Rowling ook jarenlang niet serieus werden genomen en nu lachend vanuit het geldpakhuis van Dagobert Duck een lange neus trekken naar al die uitgeverijen, praatprogramma’s en critici die het niet in hen zagen zitten. Denk je dat Lucinda Riley het makkelijk heeft gehad?

Ook de lokale boekhandel kan een grote rol van betekenis spelen. De literaire supersterren in Nederland gaan massaal naar Donner en Broese vanwege de wet van de grote getallen. Alle lokale boekwinkels bij elkaar hebben echter veel meer te vertellen en schrijven de regels van hun eigen succes. Geef ruimte aan thrillers. Het publiek hiervoor loopt werkelijk overal. De auteurs in Nederland zijn er doorgaans wel voor te porren.

Ik probeer in mijn winkel ook alles te doen om naast romans en non-fictie zoveel mogelijk spannende boeken te verkopen. Bij de opening van mijn winkel in 2013 kwam Loes den Hollander de deur openen en Simon de Waal kwam niet zo heel veel later kennis maken met zijn lezers in Almere-Haven. Linda Jansma kwam voor een thuispubliek en had een onvergetelijke middag. Ik beloof je: het werkt. Hun boeken gaan bij mij nog steeds in mooie aantallen over de toonbank.

Binnenkort heb ik de boekpresentatie van Marelle Boersma en op de dag vóór de Boekenweek komt Ilse Ruijters naar mijn winkel om vanaf 10 uur klanten te attenderen op haar nieuwe boek Meisje van me, een spannende thriller die in september vorig jaar is verschenen. Een initiatief van de auteur zelf, die in Almere woont, en heel duidelijk begrijpt dat het succes niet vanzelf komt. Als auteur van spannende boeken komen de stokslagen pas nadat het boek is geschreven. Dan pas geef je jezelf bloot aan je lezers, laat je zien hoeveel je van jezelf in je werk hebt gestopt. Ben je kwetsbaar en strijdvaardig. Dit is mijn boek. Samen met de boekwinkel vecht ik voor erkenning en bestaansrecht.

En geloof mij nou maar: Ilse en veel van haar collega’s verdienen ieders aandacht.

Eric Herni is eigenaar van The Read Shop in Almere-Haven. Hij gaf toestemming voor plaatsing van deze column op De Spanningsblog.