Onzekerheden (nieuws, 2019)

Borderliner op speurderspad 



Je hebt onaantastbare helden en je hebt helden 'met een vlekje'. En die laatste categorie hebben we het liefst. Of het nu een zwaarlijvige, barse rechercheur met een drankprobleem betreft of een spionnenbaas die zijn onderknuppels continu afblaft en het leven zuur maakt.

En dan zijn er ook helden met een duidelijke beperking. Denk bijvoorbeeld aan de briljante psycholoog Joe O'Loughlin, hoofdpersoon in de thrillers van Michael Robotham. Hij treedt onfrisse zaken met voortvarendheid tegemoet, maar moet ook de gevolgen zien te dragen van de ziekte van Parkinson, waaraan hij al dertien jaar lijdt. En op de eenmansredactie van De Spanningsblog denken we met liefde aan Lionel Essrog, een detective in een thriller van Jonathan Lethem. Essrog heeft het syndroom van Gilles de la Tourette, een aandoening met onverwachte tics die hij alleen met masturberen, het eten van cheeseburgers en het luisteren naar het nummer Kiss van Prince enigszins weet te beteugelen.

Schrijfster Corine Hartman, bekend van haar harde Jessica Haider-thrillers maar ook van bovengemiddeld goede standalone verhalen, heeft nu ook een held met een beperking gevonden. Ze luistert naar de naam Faye van Laar en ze heeft een borderline stoornis. Faye, onderhevig aan onvoorspelbare en grillige stemmingswisselingen, is de hoofdpersoon van de thriller Een duister pad die op 30 mei bij uitgeverij Cargo verschijnt.

Faye van Laar woont al sinds haar vroege jeugd in psychiatrische inrichting Groot Loenen op de Veluwe. Haar vader is er directeur, maar ze is ook patiënt, en samen met een vijftal medepatiënten vormt ze een ongebruikelijke familie.

Nieuw in de familie is Emilie, die aan achtervolgingswaanzin lijdt sinds haar vriend Steven werd vermoord. De daders hebben het nu op haar gemunt, beweert ze. Faye wil haar geloven, ze weet hoe het is met onzekerheden te leven, en probeert te helpen door zelf op onderzoek uit te gaan.

Ze ontmoet rechercheur Simon te Bresser die de zaak evenmin kan laten rusten, ondanks de conclusie dat Steven zelfmoord pleegde onder invloed van antidepressiva. Als Emilie ineens spoorloos verdwijnt, bundelen Faye en Simon hun krachten en ontstaat er een onwaarschijnlijk speurdersduo.

'De inspiratie voor mijn verhalen komt altijd uit het nieuws',  laat Corine Hartman in een persbericht van haar uitgeverij weten. 'Ik bewaar artikelen die me intrigeren, die zich in mijn hoofd nestelen en me niet meer loslaten. Bij Een duister pad was eerst het personage er. Faye. Een dertiger met een borderline stoornis, wonend in een psychiatrische inrichting op de Veluwe.

Met de setting van de inrichting ontstond het idee voor het belangrijkste thema in het verhaal: de risico's van het gebruik van antidepressiva. Een onderwerp dat regelmatig opduikt in de media, van zelfmoord en moord tot een aanklacht tegen het farmaceutisch bedrijf dat Seroxat op de markt brengt. Daarmee had ik ook een mooi uitgangspunt voor mijn verhaal: wat zou er kunnen gebeuren als iemand in de instelling om die reden met de dood wordt bedreigd?'

Corine Hartman (1964) is volgens haar uitgever een van de meest gelauwerde en gewaardeerde thrillerschrijvers van ons land, ze heeft immers vijf Gouden Strop-nominaties en twee Hebban Awards op zak.. Een duister pad is het begin van een nieuwe thrillerserie, met Faye van Laar in de hoofdrol.