Emma Viskic - Resurrection Bay (2019)

Te veel bijrollen bij Australisch talent 



(Door Hans Knegtmans)

Sinds de dood van de fenomenale Australische thrillerauteur Peter Temple in 2018 moesten we het hier stellen met Michael Robotham en Jane Harper. Nu lijkt ook Emma Viskic zich serieus te hebben gemeld als toptalent. In 2016 kreeg ze voor haar debuutroman Resurrection Bay de prestigieuze Ned Kelly Award voor Best First Fiction. Ook haar tweede roman, And Fire Came Down (2017, hier nog niet uit), viel in de prijzen. Op dit moment legt ze de laatste hand aan Darkness for Light.


Hoofdpersoon van Resurrection Bay is Caleb Zelic, die samen met voormalig politiebrigadier Frankie Reynolds in Melbourne een onderzoeksbureautje runt. Na een paniekerig sms'je van zijn oude vriend Gary rijdt hij naar diens huis. Te laat. Gary is doodgestoken. Politie erbij. Die ontdekt dat Caleb nog maar enkele dagen geleden Gary heeft ingehuurd voor wat administratieve klusjes. Dat lijkt geen reden om iemand te vermoorden, maar je moet ergens beginnen. Kennelijk heeft ook de moordenaar onder het motto 'die vent weet te veel' zijn zinnen op Caleb gezet. Wanneer Caleb twee gevaarlijk ogende mannen in zijn huis aantreft, moet hij rennen voor zijn leven.

Hij besluit naar zijn geboorteplaats Resurrection Bay af te reizen. Niet alleen uit veiligheidsoverwegingen, maar ook vanwege de vertrouwde nabijheid van zijn ex-vrouw Kat. Hoewel hij dat niet zal toegeven, verlangt hij terug naar haar kalmerende optreden en - eerlijk is eerlijk - haar beeldschone lichaam.

Gelukkig blijft dit weeïge zijspoor nog net binnen de perken, zodat wij ons op de hoofdzaken kunnen concentreren. Zo is Caleb zo doof als een kwartel, maar legt hij dit uit valse schaamte niet uit eigen beweging uit aan zijn gespreksgenoten. Het hoeft geen betoog dat dit de helderheid van de communicatie lelijk in de weg kan staan. Die doofheid is functioneel, maar dat kun je van de talloze bijfiguren die Caleb in de latere hoofdstukken ontmoet niet zeggen.

Wie was Anton ook al weer? Of Kathryn? Het lijkt wel of Viskic het actiedrama wil combineren met het belegen genre van de klassieke puzzelroman, waarbij de speurder alle zestien verzamelde verdachten toespreekt alvorens de schuldige te ontmaskeren. Dat zou geen goede ontwikkeling zijn.

Emma Viskic - Resurrection Bay. Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 252 pag.

Deze recensie, met toestemming van de auteur overgenomen, verscheen eerder in Het Parool.