Gesignaleerd 428 (nieuws, 2018)

C.J. Tudor - De krijtman


De vertaalrechten van het boek werden tijdens de Frankfurter Buchmesse al aan 39 landen verkocht. Dus hoe je het ook of wendt of keert: De krijtman, het thrillerdebuut van de Britse C.J. Tudor, is nu al een sensatie. Het boek is deze week verschenen bij uitgeverij A.W. Bruna.

Toen C.J. Tudor op een avond thuiskwam, werd ze begroet door een serie met krijt getekende mannetjes die haar dochter op de oprit van hun huis had gekalkt. De stokmannetjes die overdag nog zo onschuldig leken, joegen haar in het schijnsel van de straatlantaarns de stuipen op het lijf. Het inspireerde haar tot het schrijven van De krijtman.

Het probleem was, we werden het nooit eens over het precieze begin. Was het toen we voor het eerst de krijtmannetjes tekenden, of toen ze opeens uit zichzelf verschenen? Was het dat afschuwelijke ongeluk? Of toen ze het eerste lichaam vonden?

(fragment uit het boek)

Achteraf begon het allemaal op de dag dat het verschrikkelijke ongeluk plaatsvond op de kermis. Toen de twaalfjarige Eddie de Krijtman voor het eerst ontmoette. Het was de Krijtman die Eddie op het idee bracht van de tekeningen: een manier voor hun vriendengroep om geheime boodschappen in krijt voor elkaar achter te laten. En het was leuk, in het begin, totdat de tekeningen hen leidden naar een lichaam van een meisje.

Het grootste deel ervan, althans.




Dat was dertig jaar geleden en Eddie dacht dat het verleden achter hem lag. Dan ontvangt hij post. In de envelop bevinden zich twee dingen: een krijtje en een tekening van een stokmannetje.
De geschiedenis herhaalt zich, en Eddie realiseert zich dat het spel nooit echt voorbij is geweest…

Schrijfster C.J. Tudor werd geboren in Salisbury en groeide op in Nottingham, waar ze nog steeds woont met haar partner en dochtertje. Ze stopte op haar zestiende met school en had daarna diverse baantjes, waaronder winkelbediende, junior-verslaggever, radio-tekstschrijver, copywriter en voice-over. In de jaren negentig presenteerde ze het filmprogramma Moviewatch op Channel 4. Alhoewel ze geen enkel talent had voor presenteren, kreeg ze de kans filmlegendes als Sigourney Weaver, Michael Douglas, Emma Thompson en Robin Williams te interviewen.

Tijdens het schrijven van De krijtman runde ze een hondenuitlaatservice, waarmee ze meer dan twintig honden per week uitliet. Ze schrijft al sinds haar kindertijd, maar ging er pas serieus mee aan de slag toen ze de dertig gepasseerd was. Haar leraar Engels vertelde haar vroeger eens dat hij uiterst teleurgesteld zou zijn als ze later geen premier of bestsellerauteur zou worden.

Nog meer faits divers over de auteur: Ze is niet bijster geïnteresseerd in mode en is nooit overdressed. Ze heeft nog nooit een handtas gehad. De laatste keer dat ze hoge hakken droeg, brak ze een tand.
Ze is dol op de muziek van The Killers, Foo Fighters en Frank Turner. Haar favoriete films zijn Ghostbusters en The Lost Boys. Haar lievelingsauteurs zijn Stephen King, Michael Marshall en Harlan Coben. Ze is ontzettend blij dat ze een tiener was in de jaren tachtig. Ze gelooft heilig dat er geen heerlijker eten bestaat dan pizza met champagne of patat met currysaus na een avondje stappen.

O ja, iedereen noemt haar Caz. Altijd handig om te weten.