Om in de gaten te houden: de in Noord-Ierland geboren schrijver, dichter en redacteur C.J. Cooke. Zij komt in april 2018 met haar eerste psychologische thriller, Ik weet alleen mijn naam nog. Volgens collega-auteur R.L. Stine gaat het hier om 'twee verhalen, twee verbluffende mysteries'. En dat allemaal in één boek.
Een vrouw wordt wakker op een Grieks strand, haar lichaam zit onder de schrammen en blauwe plekken. Ze heeft geen idee wie ze is of hoe ze daar terecht is gekomen. Ze wordt opgevangen door vreemden en probeert stapje voor stapje te achterhalen wie ze is.Lochlan krijgt een telefoontje: zijn vrouw is weg en heeft hun baby en peuter alleen thuis in Londen gelaten. Wanneer hij thuiskomt blijkt haar auto op de oprit te staan. Haar mobieltje, portemonnee en paspoort zijn er nog. Zijzelf is echter verdwenen.
Er wordt een landelijke zoektocht georganiseerd. Met de babycamera's van het gezin blijkt te zijn geknoeid: iemand hield hen in de gaten. Wie heeft Eloïse Shelley meegenomen? Of is ze uit vrije wil vertrokken? Maar waarom zou ze de drie mensen die het meest van haar hielden in de steek willen laten?
Het schrijven van haar thriller heeft Carolyn Jess-Cooke, die creative writing doceert aan de universiteit van Glasgow, door een periode van diepe depressie heen gesleept. Het hielp haar om te gaan met de herinneringen aan een traumatische jeugd en de gevolgen (angstaanvallen) daarvan, vertelde ze deze week in een interview met de Mail online.
Pas op haar 35ste realiseerde Cooke zich hoe angsten en depressies haar leven grotendeels bepaalden. Toen ze zeven was werd ze vaak 's nachts wakker in de overtuiging dat ze zou ontdekken dat haar vader haar moeder vermoord. Daarbij groeide ze destijds op in Belfast, een allesbehalve rustige en vreedzame omgeving.
Haar vader pleegde zelfmoord toen Cooke dertien jaar was. 'Als kind was hij regelmatig misbruikt. Dat gebeurde in de tijd dat de onlusten in Noord-Ierland op hun hoogtepunt waren.' Cookes vader was op zijn beurt gewelddadig tegen zijn vrouw en hun dochter.
Schrijven was een soort therapie voor haar. Ze begon fanatiek woorden aan het papier toe te vertrouwen toen ze zes was. Op haar veertiende had ze al zeven romans en een dichtbundel geschreven. Haar eerste gedicht, over een Roemeense wees, publiceerde ze op 17-jarige leeftijd. Ze kreeg diverse prijzen voor haar poëzie. Daarna verhuisde ze naar Engeland, trouwde daar 'een fantastische man', kreeg vier kinderen en sloot contracten met uitgevers, eerst voor haar gedichten, vervolgens voor haar romans.
Begin 2014, kort na de geboorte van haar vierde kind, viel ze ten prooi aan een diepe inzinking. Een postnatale depressie en ernstige slapeloosheid volgden. Angststoornissen zorgden ervoor dat haar haar uitviel en ze meer afviel dan diëten haar voorschreven. Met behulp van een begripvolle arts klom ze langzaam maar zeker uit het dal. Schrijven helpt haar om haar mentale gezondheid enigszins in balans te houden, zegt ze.
Ik weet alleen mijn naam nog verschijnt bij uitgeverij HarperCollins Holland.
Foto auteur: Twitter
Geen opmerkingen:
Een reactie posten