Niet verder dan Y (nieuws, 2017)

Schrijfster van 'alfabet'-thrillers overleden

Sue Grafton, auteur van de succesvolle alfabetreeks, is overleden in haar woonplaats Santa Barbara, Grafton stierf donderdag 28 december na een twee jaar durende strijd tegen kanker in het bijzijn van haar familie. Ze is 77 jaar geworden. 

'Hoewel we wisten dat het afscheid aanstaande was, gebeurde het toch onverwacht en snel', schreef dochter Jamie Clark op de website van Grafton. 'Een paar dagen geleden voelde ze zich nog goed, maar vervolgens ging het snel bergafwaarts.

Sue Grafton begon haar alfabetserie in 1982 met A is for Alibi. Haar meest recente boek Y is for Yesterday werd in augustus gepubliceerd.

Grafton zag er scherp op toe dat haar boeken niet werden verfilmd of bewerkt voor televisie. Clark: Ook zou ze nooit toestaan dat een ghostwriter in haar naam een thriller zou schrijven. Wat ons betreft eindigt de serie dan ook bij de Y.' Haar man liet weten dat Grafton, terwijl ze medische behandelingen onderging en in rap tempo gewicht verloor, alle moeite heeft gedaan om een plot te verzinnen voor het Z-deel. 'Er is niets geschreven', vertelde hij aan het persbureau AP. 'Er is geen Z'

De heldin van de serie is de eigenzinnige privédetective Kinsey Millhone. Volgens haar man had Sue Grafton wel iets weg van de protagonist.

Bron: AP News

Het warme, veilige nest (nieuws, 2017)

Corine Hartman schrijft over adoptiekinderen en criminaliteit

Een kleine vier jaar geleden liet thrillerauteur en scenarioschrijver Tomas Ross weten te werken aan een tv-film over het criminele duo Marco van der P. en Enise Merve B., beter bekend als de Nederlandse Bonnie en Clyde. Of die film er nog komt, is twijfelachtig. Schrijfster Corine Hartman liet zich ook door het duo inspireren. Haar boek, onder de titel Het kwaad in ons, komt wel uit en verschijnt in februari bij uitgeverij Cargo.

Het duo Marco en Enise werd verdacht van overvallen en berovingen op diverse plaatsen in Nederland. Ze maakten zich ook schuldig aan ontvoering, mishandeling en het beschieten van een campinggast. Nadat het tweetal begin 2014 op de Nationale Opsporingslijst werd geplaatst, werden ze al snel daarna gearresteerd in het Duitse plaatsje Schwerte.

Het kwaad in ons van Corine Hartman zoomt in op een ander aspect van de Nederlandse Bonnie en Clyde. De mannelijke helft van het duo werd als Braziliaans kind door een Nederlands echtpaar geadopteerd. Volgens de uitgeverij raakt Hartman, zelf adoptiekind, met haar boek aan de wetenschap dat adoptiekinderen vaker in de criminaliteit belanden dan kinderen die bij hun biologische ouders opgroeien.

Het boek is na Sluipend gif en Een vlaag van waanzin het laatste deel in de zogeheten IJsseltrilogie. Simone Steenbeecks grootste wens was moeder worden. Een gezin om voor te zorgen. Helaas bleef een zwangerschap uit en koos ze samen met haar man Richard voor een andere weg. Ze werden de trotse adoptieouders van de Braziliaanse Daniel en Nina. Maar dat niet alleen: Simone raakte alsnog zwanger en dochter Veerle completeerde het gezin.

Nu, bijna twintig jaar later, woont het gezin Steenbeeck in het idyllische Hattem aan de IJssel. Simone heeft een patisserie in het dorp, Richard is leraar in het vlakbij gelegen Zwolle en de kinderen... daar stokt het perfecte plaatje. Zo verloopt voor Daniel de puberteit wel heel moeizaam. Langzaam slaan er gaten in het warme, veilige nest dat Simone haar gezin wil bieden. Ongemerkt schuiven ze naar de rand van de afgrond, tot broer en zus zich volledig in het nauw gedreven voelen en een besluit nemen dat dodelijke gevolgen heeft.

Corine Hartman (1964) schreef ruim vijftien thrillers en werd diverse malen genomineerd voor de Gouden Strop. Met Tomas Ross schreef zij de actiethrillers Doodskopvlinder en Zwarte weduwe. Ook de stevige Jessia Haider-serie is van haar hand.

Wordt verwacht 427 (nieuws, 2017)

Gluren naar de buren


In een interview uit 2015 met het boekenmagazine Kirkus Reviews stak Daniel Mallory, een hoge ome bij uitgeverij William Morrow/Harper Collins, de loftrompet over thrillers als Gone Girl en Het meisje in de trein. De eerste thriller stak het vuur onder de trend van de psychologische thriller aan. 'De tweede liet de vlammen hoog oplaaien.' Nu probeert Mallory het zelf en inmiddels al met succes. Zijn debuut The woman in the window is al aan 37 uitgeverijen verkocht. Het boek verschijnt op 8 februari in Nederlandse vertaling bij uitgeverij Cargo onder de titel De vrouw in het raam.

Mallory, voormalig recensent, haastte zich om in het interview aan te geven dat de psychologische thriller natuurlijk al lange tijd bestaat. 'Ruth Rendell was een vroege pionier.' Maar het is pas sinds de laatste jaren dat ook de Amerikaanse lezer voor dit subgenre valt, aldus de uitgever. 'De beste psychologische thrillers, geschreven door auteurs als Sophie Hannah, Nicci French en Gillian Flynn, geven inzicht in hoe het menselijk brein werkt. Zij spreken een breed publiek aan: van thrillerfans tot lezers van literaire fictie.' Daniel Mallory heeft jarenlang de kunst kunnen afkijken bij succesauteurs. Zo werkte hij als redacteur samen met Karin Slaughter, J.K. Rowling, Nicci French en Patricia Cornwell.

In het boek van A.J. Finn waarvan de filmrechten inmiddels aan Fox zijn verkocht, staat Anna Fox centraal. Zij woont alleen, ze verlaat haar huis in New York bijna nooit. Ze drinkt de hele dag door, kijkt oude films en bespioneert haar buren.

In het huis tegenover Anna woont sinds kort een gezin: vader, moeder en tienerzoon. Alles lijkt bij hen perfect, maar op een nacht ziet Anna uit haar raam iets wat ze beter niet had kunnen zien.

De twijfel slaat meteen toe: heeft ze het wel goed gezien? Wat is waarheid? Wat is verzonnen? Dreigt er gevaar? Volgens uitgeverij Cargo is De vrouw in het raam 'een verslavende en volkomen onvoorspelbare psychologische thriller die doet denken aan het beste van Alfred Hitchcock'.

Wordt verwacht 426 (nieuws, 2017)

Wie heeft Eloïse meegenomen?


Om in de gaten te houden: de in Noord-Ierland geboren schrijver, dichter en redacteur C.J. Cooke. Zij komt in april 2018 met haar eerste psychologische thriller, Ik weet alleen mijn naam nog. Volgens collega-auteur R.L. Stine gaat het hier om 'twee verhalen, twee verbluffende mysteries'. En dat allemaal in één boek.

Een vrouw wordt wakker op een Grieks strand, haar lichaam zit onder de schrammen en blauwe plekken. Ze heeft geen idee wie ze is of hoe ze daar terecht is gekomen. Ze wordt opgevangen door vreemden en probeert stapje voor stapje te achterhalen wie ze is.

Lochlan krijgt een telefoontje: zijn vrouw is weg en heeft hun baby en peuter alleen thuis in Londen gelaten. Wanneer hij thuiskomt blijkt haar auto op de oprit te staan. Haar mobieltje, portemonnee en paspoort zijn er nog. Zijzelf is echter verdwenen.

Er wordt een landelijke zoektocht georganiseerd. Met de babycamera's van het gezin blijkt te zijn geknoeid: iemand hield hen in de gaten. Wie heeft Eloïse Shelley meegenomen? Of is ze uit vrije wil vertrokken? Maar waarom zou ze de drie mensen die het meest van haar hielden in de steek willen laten?

Het schrijven van haar thriller heeft Carolyn Jess-Cooke, die creative writing doceert aan de universiteit van Glasgow, door een periode van diepe depressie heen gesleept. Het hielp haar om te gaan met de herinneringen aan een traumatische jeugd en de gevolgen (angstaanvallen) daarvan, vertelde ze deze week in een interview met de Mail online.

Pas op haar 35ste realiseerde Cooke zich hoe angsten en depressies haar leven grotendeels bepaalden. Toen ze zeven was werd ze vaak 's nachts wakker in de overtuiging dat ze zou ontdekken dat haar vader haar moeder vermoord. Daarbij groeide ze destijds op in Belfast, een allesbehalve rustige en vreedzame omgeving.

Haar vader pleegde zelfmoord toen Cooke dertien jaar was. 'Als kind was hij regelmatig misbruikt. Dat gebeurde in de tijd dat de onlusten in Noord-Ierland op hun hoogtepunt waren.' Cookes vader was op zijn beurt gewelddadig tegen zijn vrouw en hun dochter.

Schrijven was een soort therapie voor haar. Ze begon fanatiek woorden aan het papier toe te vertrouwen toen ze zes was. Op haar veertiende had ze al zeven romans en een dichtbundel geschreven. Haar eerste gedicht, over een Roemeense wees, publiceerde ze op 17-jarige leeftijd. Ze kreeg diverse prijzen voor haar poëzie. Daarna verhuisde ze naar Engeland, trouwde daar 'een fantastische man', kreeg vier kinderen en sloot contracten met uitgevers, eerst voor haar gedichten, vervolgens voor haar romans.

Begin 2014, kort na de geboorte van haar vierde kind, viel ze ten prooi aan een diepe inzinking. Een postnatale depressie en ernstige slapeloosheid volgden. Angststoornissen zorgden ervoor dat haar haar uitviel en ze meer afviel dan diëten haar voorschreven. Met behulp van een begripvolle arts klom ze langzaam maar zeker uit het dal. Schrijven helpt haar om haar mentale gezondheid enigszins in balans te houden, zegt ze.

Ik weet alleen mijn naam nog verschijnt bij uitgeverij HarperCollins Holland.

Foto auteur: Twitter

Vrede in Letterland! (column, 2017)

Verbond van Ontvlambare Lieden

(Door Peter de Zwaan)

Bijna kerst, de ideale tijd om het te melden: ik kan niet lukraak vrede blijven stichten. In tientallen columns heb ik geprobeerd liefde te verspreiden onder schrijvers en lezers, maar verder dan hier en daar een glimlach en een verdere daling op de lange lijst te mijden personen ben ik niet gekomen.

Ik denk dat het komt omdat ik te weinig kennis had, lang niet voldoende achtergrond. Een andere aanpak is dus nodig.

Er hebben veel meer schrijvers ruzie met andere schrijvers dan ik dacht. En websitemakers met websitemakers. En recensenten met recensenten. En schrijvers, websitemakers en recensenten met mij. Zonder dus dat ik het weet.

Kennis is toch wel een dingetje.

Het is prettig dat je me niet laat weten dat je boos op me bent als dat, soms door een zijdelingse opmerking, het geval is, maar lach dan een beetje als ik in de buurt ben.

Onwetendheid kan een dingetje zijn.

Nu die andere aanpak: ben je boos, maar ben je niet van plan dat voor eeuwig te blijven, sluit je dan aan bij de club die ik nu en ter plekke zit op te richten: het VOL, Verbond van Ontvlambare Lieden.

Dat is het vaak: ontvlammen.

Iemand zegt iets, een ander hoort iets, resultaat: ontploffing. Ik heb daar in de jaarvergadering van het GNM, het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, een maand geleden weer leuke voorbeelden van gehoord.

In één geval ben ik - nou niet lullig doen en schrikken - opgetreden als vredestichter en beide partijen hebben me verzekerd dat ze het goed bedoelen en dat het in orde komt. Als ze dat ook tegen elkaar zeggen, dan kunnen ze weer door één deur.

Nog geen half etmaal later hoorde ik over een ernstiger geval van ruzie, eentje waar schrijvers last van kunnen krijgen. Het gaat om twee personen die ik niet met name zal noemen, maar die ik wel alvast erelid maak van het VOL. Wat dat betreft volg ik de lijn van het GNM, dat heeft ook ereleden die nog niet aan overlijden toe zijn.

De regels van het VOL zijn simpel.

Maak ruzie, zo luid als je kunt, steek het onder geen stoel en geen bank, ruzie is om van te genieten.

Maar in de jaarvergadering op de dag waarop ook het GNM bijeen is, komen we bij elkaar en praten we uit. VOL liefde trekken we daarna naar het GNM, waar 20 leden vergaderen en vervolgens 40 komen drinken en 60 komen eten. Daar gaan we er weer VOL tegenaan. Nieuwe ruzies, maar: met anderen. Je mag niet twee jaar achter elkaar ruzie met dezelfde maken. Het woord Ontvlambaar zit niet voor niets in de naam van het verbond.

Ontvlambaar betekent dat het gedonder wel na een poosje afgelopen moet zijn.

Het VOL krijgt op deze manier een heel nuttige functie. Jongens, meisjes, schrijvers, schrijfsters, uitgevers, bloggers en websitebeheerders, is dat geen mooi vooruitzicht?

Verdomd, ik voel een complete kerstsfeer over me komen. Vrede in letterland. En dat is mijn schuld.

Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl

De bedrieger (nieuws, 2017)

Thriller op komst over sabotage van tv-succes De Mol 

De Vlaamse thrillerauteur Bart Debbaut heeft voor volgend jaar een thriller aangekondigd over het ook in België succesvolle programma De Mol. De bankier annex schrijver, hobbykok en wielerliefhebber nam daar ooit zelf aan deel.

Bart Debbaut werd al in de eerste aflevering van het seizoen 1999/2000 gewipt. Volgens de Gazet van Antwerpen zagen een kleine anderhalf miljoen kijkers zijn vertrek en de tranen, niet alleen die van Debbaut, die daarbij vloeiden. 'Ik was ontgoocheld dat het zo vlug voorbij was, maar na een paar dagen was ik er overheen', liet hij destijds weten.

De schrijver neemt nu 'wraak' door zelf als intrigant te werk te gaan. En dat levert voldoende inspiratie op voor zijn tiende thriller. 'Wat als De Mol zelf wordt gesaboteerd?', is de centrale vraag. Het boek komt eind februari, net voor de start van de nieuwe reeks op de Vlaamse tv, op de markt. 

Uitgeverij Lannoo kondigt dit als volgt aan: 'Een prachtige locatie en spannende opdrachten: een groep van tien Vlamingen - waaronder één saboteur - maakt zich klaar voor het nieuwe seizoen van De Mol. Allen hebben ze slechts één doel voor ogen: de bedrieger onder hen ontmaskeren. Maar vlak na de start van de opnames verdwijnt Mary-Ann, één van de kandidaten, spoorloos. Het productieteam tast in het duister, dit hadden ze niet gepland. Is er een verrader op de set of speelt de mol dubbelspel?"

In 2008 begon Debbaut met een thrillerreeks rond de Leuvense speurders John Leyssens en Mieke Van Cattendyck. Sudoku is daarvan het jongst verschenen verhaal.

Bron: Nieuwsblad.be

Voortbestaan (nieuws, 2017)

Gouden Strop wordt ook in 2018 toegekend

Er wordt door betrokken partijen al een tijd binnenskamers over het voortbestaan van de Gouden Strop gedebatteerd. Maar één ding is zeker: de behoorlijk aan prestige ingeboete thrillerprijs wordt ook volgend jaar uitgereikt. Om dat nog eens te benadrukken riep de Stichting CPNB uitgevers op in aanmerking komende titels op te geven. Dat geldt ook voor de Schaduwprijs voor debuterende auteurs. Het is vandaag de laatste dag dat thrillers kunnen worden aangemeld.

Op 8 juni werd de Gouden Strop uitgereikt tijdens een behoorlijk bekritiseerde uitzending van RTL Late Night. Om uw geheugen op te frissen: Felix Weber won toen de prijs, een cheque van 10.000 euro en een sculptuur, met zijn boek Tot stof. Sindsdien is de prijs onderwerp van discussie. Een aantal auteurs vond de prijs niet meer de allure hebben die het vroeger had. Binnen het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM), destijds de initiatiefnemer van de prijs, wordt gesproken over verhoging van het geldbedrag naar 25.000 euro. Er zijn gesprekken gaande met een mogelijk nieuwe sponsor.

Of de winnaar van de Strop ook in 2018 bij RTL Late Night wordt bekendgemaakt, is nog de vraag. Wel staat volgens de CPNB de prijsuitreiking alvast gepland op 6 juni. De shortlist wordt op 9 mei vrijgegeven. Voor de rest laat de boekpromotor weinig los over de thrillerprijs, laat staan de Spannende Boeken Weken van komend jaar. De website die aan deze actieperiode gekoppeld is, is al enige tijd onbereikbaar. Ook over de samenstelling van de jury van de Gouden Strop is officieel nog niets bekend.

Comeback? (nieuws, 2017)

Dagelijkse thrillerkwis op De Spanningsblog?

De Moeder aller Thrillerkwissen overweegt een terugkeer naar De Spanningsblog. Maar dan moet er wel genoeg animo zijn voor een (bijna) dagelijkse quiz over het genre via het sociale medium Twitter. Bij voldoende deelnemers start de quiz in de eerste dagen van januari 2018.

De Spanningsblog organiseerde in 2012 en 2014 ook al een thrillerquiz. Er werden zo goed als elke dag vragen gesteld over thrillerschrijvers in het bijzonder en het genre in het algemeen. Antwoorden op de vragen waren doorgaans met enige speurzin terug te vinden op de blog. Ook was Peter Kuijt, de maker van de blog, verantwoordelijk voor een of meerdere thrillerkwissen voor het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs, lezerscommunity Hebban.nl en, afgelopen zomer, Algemeen Dagblad (online).

Het ligt in de bedoeling de quizdraad weer op te pakken en die tot eind volgend jaar te organiseren. Met een direct message naar het Twitteraccount van De Spanningsblog kunnen kandidaten in spe hun antwoord op de vraag geven. De eerste die de juiste oplossing meldt, krijgt de meeste punten: 11. Vervolgens loopt het aantal te vergeven punten terug tot 1. Iedere deelnemer die het antwoord goed heeft, krijgt op zijn minst één punt. Het klassement is dagelijks te raadplegen op de blog.

Aangezien de blog wordt gemaakt door een armlastige recensent, zijn de prijzen niet om over naar huis te schrijven. Maar hé, deelnemen is belangrijker dan winnen. Toch?

Zin om mee te doen? Dan doe je er goed aan om dat via Twitter aan De Spanningsblog te laten weten. Vergeet dan niet om de blog te 'volgen'. Alleen dan is deelname mogelijk. 

De Spanningsblog inventariseert de komende weken de interesse in de quiz. Mocht er slechts een handvol deelnemers zich hebben gemeld, dan gaat die helaas niet door. Want er moet wel enige competitie zijn.   

Wordt verwacht 425 (nieuws, 2017)

Een mix van spionageroman en domestic noir

The Guardian was vol lof over zijn debuut Into a raging blaze. 'Overtuigend en verslavend.' Independent stak eveneens de duimen op: 'Een moderne insteek van de spionagethriller.' En de Kirkus Reviews voegde eraan toe: 'Wat is er niet goed aan dit geloofwaardige en goedgeschreven verhaal?' Geen wonder dat de verwachtingen hooggespannen zijn over de tweede thriller van Andreas Norman, Stille oorlog.

Uitgeverij Karakter, die het boek van de Zweed Andreas Norman in februari 2018 op de markt brengt, bestempelt Stille oorlog als 'een briljante thriller over leugens en macht, verraad en liefde.' Volgens de uitgever vindt de schrijver 'het perfecte midden' tussen spionagethriller en domestic noir. 'Een verhaal vol zinderende spanning en huiselijke beproevingen, doorspekt met dat beklemmende gevoel uit spionagethrillers.' Toe maar.

Nog meer argumenten worden genoemd om de lezer tot koop over te halen. Het boek schijnt uitermate geschikt te zijn voor de kijkers van The Killing en Homeland. De auteur belandde met zijn debuut op de shortlist van de International Dagger Award, de prestigieuze prijs van de Crime Writers' Association. En: het verhaal speelt zich af redelijk dicht bij huis, namelijk Brussel.

Wie kuin je nog vertrouwen als je grote geliefde misschien wel je grootste vijand is, is de centrale vraag in de thriller. Bente Jensen is een Zweedse spion werkzaam in Brussel, het hart van de Europese Unie. Zij weet wat het is om in een leugen te leven. Als ze een duister geheim in haar eigen familie ontdekt, stort haar wereld in. Bovendien onthult het geheim een groot gevaar.

Ondertussen wordt Syrië geteisterd door oorlog. Jonathan Green werkt bij het Britse MI6 en leidt een undercoveroperatie om het verloop van de oorlog en de machtsbalans in het Midden-Oosten te beïnvloeden. Tegelijkertijd is hij ook in zijn privéleven verstrikt geraakt in een web van bedrog en verraad. Wanneer hun leugens worden onthuld en de stiltes worden doorbroken, komen Bente en Jonathan tegenover elkaar te staan.

Jakob Andreas Norman werd op 23 oktober 1972 geboren in Stockholm. Hij is de zoon van een psychoanalist en een sociaal antropoloog. Zijn grootvaders waren een lector en een diplomaat. Tussen 2003 en 2013 werkte hij voor het Zweedse ministerie van Buitenlandse Zaken. Zijn ervaringen met het counterterrorisme hebben zijn schrijven in grote mate beïnvloed. In 2004 werd hij naar Thailand gestuurd waar hij betrokken raakte bij het crisismanagement dat moest omgaan met de gevolgen van de tsunami.

Norman maakte zijn literaire debuut met een dichtbundel in 1996. Zijn eerste thriller Into a raging blaze werd gepubliceerd in 2013.

Foto auteur: Twitter

Complexe wereld (nieuws, 2017)

Ian Rankin: 'Lolita is het meest overschatte boek ooit'

De Schotse bestsellerauteur Ian Rankin vierde afgelopen zomer dat hij dertig jaar in het vak zit. The Guardian vroeg hem naar onderschatte, invloedrijke en jaloersmakende boeken.


- Het boek dat ik momenteel aan het lezen ben.'Still Dark van Alex Gray.' De jongste thriller uit de serie waarin detective superintendent William Lorimer een afschuwelijke moord tracht op te lossen in Glasgow. Het is Oudejaarsavond. Overal wordt feest gevierd. Maar voor DSI William Lorimer is deze laatste avond van het jaar een avond die hij nooit zal vergeten. Hij moet naar een huis waar geweerschoten zijn gehoord. Wat hij vervolgens op de plaats delict aantreft, zal een behoorlijke impact hebben op zijn leven. Hij gaat zich zelfs afvragen of hij nog langer bij de Schotse politie moet blijven.

- Het boek dat mijn leven veranderde.
'Mijn thriller Black and Blue. Daar boekte ik mijn eerste succes mee.' Ian Rankin debuteerde in 1987 met Knots and Crosses, dat in Nederlandse vertaling de titel Kat en muis kreeg. Black and Blue uit 1997 is Rankins negende boek en verscheen als Gerechtigheid in het Nederlands.

- Het boek dat ik geschreven zou willen hebben.
'Bleak House van Charles Dickens. Hij creëert daarin zo'n complete en onderhoudende wereld.'

- Het boek dat de grootste impact had op mijn schrijverschap.
Laidlaw van William McIlvanney. Mijn John Rebus heeft veel te danken aan de rauwe rechercheur Jack Laidlaw uit Glasgow.' Laidlaw wordt gezien als het begin van de thrillerstroming Tartan Noir.

- Het boek dat volgens mij het meest overschat is.

'Lolita van Vladimir Nabokov. Het meest onderschatte boek is The Private Memoirs and Confessions of a Justified Sinner van James Hogg.'

- Het laatste boek waarbij ik moest lachen of huilen.

'Het is een zeldzaam boek dat je zowel laat lachen als huilen. This is going to hurt van Adam Kay is zo'n boek.'

- Het boek dat ik niet kon uitlezen.
'Ancient Evenings van Norman Mailer. Ik slaagde erin om de eerste 300 pagina's te lezen.' Het boek dat over het oude Egypte gaat, telt iets meer dan 700 pagina's.

- Het boek dat ik tot mijn grootste schaamte nog nooit heb gelezen.
Finnegans Wake van James Joyce. Zijn Ulysses stelde ik zeer op prijs.

- Het boek dat ik het vaakst cadeau doe.
The Prime of Miss Jean Brodie van Muriel Spark. In deze roman is juffrouw Brodie een wat excentrieke onderwijzeres op een Edinburghse meisjesschool die haar zes pupillen over allerlei kunstzinnige, geestelijke en politieke zaken onderhoudt. Er bestaat dan ook een radicaal verschil in de educatieve beginselen van juffrouw Brodie en de rest van het onderwijzend personeel. De diverse pogingen om haar van de school te verwijderen zijn pas suksesvol als een van haar vertrouwelingen haar ware aard ontdekt. Het verhaal speelt in de tijd van het opkomend fascisme, waarvoor juffrouw Brodie niet ongevoelig is.

- Het boek dat het meest aan mij herinnert.
'Mijn volgende. Schrijvers denken altijd dat hun belangrijkste boek nog geschreven moet worden.'

Bron:  The Guardian; foto auteur: Tim Duncan

Experimenteerdrift (nieuws, 2017)

Marion Pauw pakt pen weer op


Twee jaar geleden zei ze nog in volle overtuiging te zullen stoppen met schrijven. In plaats daarvan zou Marion Pauw de handel in gaan. Maar nu pakt de Gouden Strop-winnaar van 2009 de pen weer op.

Uitgeverij Lebowski maakte vandaag bekend dat Marion Pauw in 2019 met een nieuwe roman komt. De titel is al bekend: De experimenten. Op Twitter liet de uitgever een gifje zien waarin Pauw haar handtekening onder een contract zette.

'Ik ben bezig met het opzetten van een bedrijf', zei Marion Pauw ruim twee jaar geleden in een interview met de Volkskrant. Ze zei dat ze zelf een product had ontwikkeld, dat ze op de markt wilde brengen. Wat voor product dat was, wilde de auteur van de met de Gouden Strop bekroonde en verfilmde thriller Daglicht niet kwijt.

'Het zou prachtig zijn als ik het schrijven enorm zou gaan missen', aldus Pauw in het interview. 'Schrijven is iets what I love to hate, snap je? Het is geweldig en ik kan er zoveel in kwijt. Het is ook zwaar. Ik heb in korte tijd veel geschreven, acht boeken en twee tv-series in elf jaar.' Al eerder dit jaar begonnen bij Pauw kennelijk de schrijfkriebels al weer op te spelen. Toen publiceerde ze samen met schrijfster Susan Smit het non-fictieboek Hotel Hartzeer.

Boris O. Dittrich - Halszaak (2017)

Nekklem voor weerloze zwerver


(Door Peter Kuijt)

Hij mag dan uit de Kamer weg zijn, het thrillergenre heeft er met Boris Ottokar Dittrich een puike auteur bijgekregen. Hij kreeg al lof voor zijn thrillers Moord en brand, De waarheid liegen en W.O.L.F. En in zijn vierde thriller Halszaak bewijst de oud-parlementariër dat hij een vaste waarde is geworden voor het thrillerschrijversgilde. 

Rechercheur Maya Oliphant moet agenten ondervragen die een weerloze zwerver in de P.C. Hooftstraat hebben opgepakt. Daarbij werd de nekklem toegepast en de man raakte vervolgens in een coma.

De zoektocht naar de identiteit van de zwerver voert onder meer naar Alkmaar waar een rechter in het verleden bedenkelijke vonnissen uitsprak. Voor Inger, de partner van rechercheur Oliphant heeft Dittrich een opmerkelijke en niet onbelangrijke rol bedacht.

Halszaak is op topsnelheid geschreven, Dittrich stipt met daadkracht en plezier de actualiteit aan (zoals de bonnetjesaffaire, Airbnb-toeristen die met hun rolkoffertjes Amsterdam onveilig maken en uiteraard naar de affaire-Mitch Henriquez) en werkt naar een fraaie, onverwachte finale toe.

Boris O. Dittrich - Halszaak. Uitgeverij Cargo, 356 pag. (een kortere versie van deze recensie is op 2 december 2017 verschenen in het AD)

Unni Lindell - Ik weet waar je woont (2017)

Gekte en waanzin


(Door Peter Kuijt)

Om bij te komen van een trauma wordt inspecteur Marian Dahle belast met een cold case: de verdwijning van een meisje. Dat gebeurde vijftien jaar geleden in een volkstuin in de Noorse hoofdstad Oslo. Tijdens Dahles onderzoek wordt een jongeman ontvoerd en slachtoffer van een brute marteling, anderen treft hetzelfde lot, het doet bijna fysiek pijn als je er over leest.

Hebben deze zaken met elkaar te maken?

Ik weet waar je woont van de Noorse 'Queen of Crime' Unni Lindell is een intrigerende thriller over gekte en waanzin, die door vele wendingen de volle aandacht van de lezer eist. Geen boek dat je uitermate vrolijk stemt, deze typische Scandi-thriller waarin het bijna voortdurend regent en niemand lacht.

Unni Lindell - Ik weet waar je woont. Vertaling: Eline Jongsma. Uitgeverij Q, 352 pag. (Een iets kortere versie van deze recensie werd op 25 november 2017 gepubliceerd in het AD)

M.J. Arlidge - Wie niet weg is (2017)

Overleven op de vrouwenvleugel


(Door Peter Kuijt)

Hoe kinderachtig de titels (Iene, miene mutte, Klikspaan, Piep zei de muis) ook zijn, de thrillers van de Britse tv-producent en scriptrschrijver M.J. Arlidge zijn wél spannend. Dat geldt ook voor het zesde deel in de serie rond rechercheur Helen Grace, Wie niet weg is.

De heldin, verdacht van moord, zit in de gevangenis in afwachting van haar rechtszaak. Maar de vrouwenvleugel is niet bepaald het paradijs voor Grace, waar enkele criminelen door haar toedoen zijn beland. Het is overleven geblazen voor een van de beste rechercheurs van Southampton. Grace. Daarnaast waart er een brute, nietsontziende moordenaar rond, die zijn/.haar slachtoffers op een gruwelijke manier toetakelt.

Arlidge schreef eerder tv-scenario’s en dat merk je. Geen mooischrijverij, maar korte, sterk visuele hoofdstukken met ditmaal een hoog adrenalinegehalte. Je hebt het boek uit voor je er erg in hebt.

M.J. Arlidge - Wie niet weg is. Vertaling: Harmien Robroch. Uitgeverij Boekerij, 400 pag. (een kortere versie van deze recensie verscheen op 18 november 2017 in het Algemeen Dagblad)

Wordt verwacht 424 (nieuws, 2017)

Twijfelen aan herinneringen


Bij uitgeverij Prometheus verschijnt dinsdag 9 januari Zeg dat je van mij bent, het thrillerdebuut van de Zweedse verpleegkundige Elisabeth Norebäck. Volgens de uitgeverij gaat het om een overdonderend geschreven psychologische thriller. Over rouw, schuld en obsessie.

Tijdens een vakantie twintig jaar geleden verdween Alice, de dochter van psychotherapeute Stella Widstrand, maar haar lichaam is nooit gevonden. Als op een dag een nieuwe cliënte zich bij haar praktijk meldt, weet Stella zeker dat deze Isabelle haar verdwenen dochter Alice is. Ze doet er alles aan om Isabelle ervan te overtuigen dat ze moeder en dochter zijn.

Maar dit is niet de eerste keer dat Stella haar dochter 'terugvindt'. De vorige keer dat dat gebeurde, werd ze gedwongen opgenomen in een kliniek. Tegelijkertijd probeert iemand koste wat het kost te voorkomen dat Isabelle en zij een band krijgen. Langzaam maar zeker beginnen Stella en Isabelle te twijfelen aan hun herinneringen, hun geheugen en hun identiteit. Hoe ver is Stella bereid te gaan om haar dochter terug te krijgen?

De thriller, volgens de uitgever 'een aangrijpend verhaal over het verlies van je kind', wordt verteld vanuit het perspectief van drie vrouwen.

Elisabeth Norebäck woont in Stockholm met haar man en twee kinderen. Ze studeerde aan de Technische Universiteit van Stockholm en werkt momenteel als verpleegkundige. Zeg dat je van mij bent werd in korte tijd verkocht aan 28 landen.

Gespleten stad (nieuws, 2017)

Chris Brookmyre in voetsporen Nicci French

De Britse uitgeverij Canongate komt volgend jaar met het eerste deel in een historische thrillerserie. De reeks speelt zich af in de medische wereld van de Schotse hoofdstad Edinburgh rond het jaar 1840. Schrijver is Ambrose Parry.

De naam Ambrose Parry zal menigeen weinig zeggen. Chris Brookmyre des te meer. Deze thrillerschrijver heeft voor de schrijversnaam Ambrose Parry gekozen omdat hij de thrillerreeks samen schrijft met zijn echtgenote dr. Maris Haetzman, een anasthesist. Brookmyre en Haetzman doen een zogeheten 'Nicci Frenchje', het echtpaar Nicci Gerrard en Sean French dat al enkele tientallen jaren samen thrillers schrijft.

Parry's eerste boek heet The Way of the Flesh. Het Edinburgh van die tijd is volgens de aankondiging van de uitgeverij 'een gespleten stad', pleisterplaats van veel medisch deskundigen, maar ook een plek van veel armoede en geweld. Hoofdpersoon Will Raven is een jonge ambitieuze arts, leerling van de befaamde professor James Young Simpson. Na een reeks mysterieuze sterfgevallen gaat Raven op onderzoek uit. Hij stuit op machtige samenwerkingsverbanden die de waarheid proberen te verhullen.

Brookmyre en Haetzman zijn ruim een kwart eeuw getrouwd. Brookmye heeft 21 boeken op zijn naam staan en heeft diverse literaire onderscheidingen gewonnen. Haetzman heeft twintig jaar ervaring in de anesthesie. Haar onderzoek voor haar graad in de medische geschiedenis leverde veel materiaal op waarop de komende thriller is gebaseerd.

Overigens blijft Brookmyre ook onder zijn eigen naam thrillers produceren.

Bron: The Bookseller

Deal! (nieuws, 2017)

HarperCollins verlengt contract met Karin Slaughter


De Amerikaanse bestsellerauteur Karin Slaughter is tot in ieder geval 2022 verzekerd van een riante inkomstenbron. Ze heeft met uitgeverij HarperCollins een deal gesloten voor vier nieuwe Engelstalige thrillers. Ook zijn in het contract overeenkomsten opgenomen voor de rechten van haar boeken in ruim een dozijn andere talen. 

De boeken worden jaarlijks gepubliceerd. Het gaat om twee standalone thrillers en twee delen in de populaire Will Trent-serie.

De deal komt twee jaar nadat Karin Slaughter uitgever Penguin Random House verliet en koos voor HarperCollins. In Nederland nam Slaughter naar eigen zeggen met pijn in het hart afscheid van uitgeverij Cargo, die haar sinds jaar en dag had vertegenwoordigd.

Bron: The Bookseller 

Claims (nieuws, 2017)

Ex-geliefde beschuldigt Emma Cline van plagiaat

Met The Girls (De meisjes) schreef Emma Cline een verpletterend debuut. De roman, die zich afspeelt in de jaren 60 en waarin een tienermeisje zich aansluit bij een groep a la die van sekteleider Charles Manson, stond drie maanden lang in de bestsellerlijst van de New York Times. Cline, die 27 was toen het boek vorig jaar uitkwam, werd gezien als een belangrijk nieuw talent. 

Maar het afgelopen jaar is haar succes overschaduwd door juridische problemen. Haar ex-vriend Chaz Reetz-Laiolo, ook schrijver, beschuldigt Cline ervan dat ze passages en structuren uit De meisjes heeft geplagieerd van hem. Ook zou ze spyware hebben gebruikt om zijn e-mail en persoonlijke documenten te kunnen  lezen.

Emma Cline noemt de beschuldigingen 'belachelijk'. Ze zegt dat de aanklacht is ingegeven door jaloezie. Volgens haar probeert Reetz-Laiolo haar zo te intimideren dat ze een groot bedrag aan hem betaalt. Haar literaire agent benadrukt dat Cline al de verhaallijn voor The Girls had bedacht voordat ze met Reetz-Laiolo een relatie kreegt.

Volgens de aangifte die Cline op haar beurt tegen haar voormalige geliefde heeft ingediend, bestaan de door hem genoemde voorbeelden van plagiaat in veel gevallen uit slechts twee woorden. Dat ze met spyware zijn e-mails heeft ingekeken, komt door haar vermoeden dat Reetz-Laiolo haar ontrouw was en niet omdat ze teksten van hem wilde kopiëren. Cline eist 75.000 dollar schadevergoeding van haar ex. 

Reetz-Laiolo wordt bijgestaan door advocaat Boies Schiller Flexner, die ook de belangen van de in ongenade gevallen filmproducent Harvey Weinstein behartigt. In het advocatenteam van Cline zit onder anderen Carrie Goldberg, een die door actrice Paz de la Huerta is ingehuurd voor de rechtszaak tegen Weinstein. 

Cline ontmoette de toen 33-jarige Reetz-Laiolo in 2009. Zij was toen een 20-jarige studente aan Middlebury College. Hun relatie strandde in 2012, maar ze bleven contact met elkaar onderhouden. Nadat Cline in het najaar van 2014 haar debuutroman had verkocht aan Random House, benaderde hij haar en zei dat er belangstelling was voor de naaktfoto's die hij van haar had gemaakt, toen ze nog een relatie hadden. Hij was ook van plan een artikel te schrijven waarin hij 'alles' over hen zou openbaren.

Bron: New York Times