Dinsdag 3 oktober ligt Oorsprong, de nieuwste thriller van Dan Brown in de winkel. Tot dan mag niemand weten waar het boek precies over gaat. Of bijna niemand, want de Nederlandse uitgever hoopte sommige recensenten te paaien door aan hen het boek enkele dagen eerder te geven. Recensent Marnix Verplancke van de Morgen stelt trots: 'Wij mogen Danny zeggen tegen Dan' en daarom mocht hij vooraf al Oorsprong inkijken. Ook Het Parool en de Volkskrant werden met een vooruitexemplaar verblijd. Overigens is van hosanna geen sprake.
Drie sterren geeft Rolf Bos in de Volkskrant aan Oorsprong. Waar komen we vandaan en waar gaan we heen? Dat zijn volgens hem de thema's in dit boek. De held, professor Robert Langdon, is in Bilbao waar hij in het Guggenheim museum een bijzondere presentatie van een goede vriend, Edmond Kirsch, zal bijwonen. Wat de futuroloog, computerdeskundige, uitvinder en ondernemer precies gaat doen is voor Langdon in het begin nog een raadsel. Nog voordat Kirsch zijn ontdekking uit de doeken kan doen, wordt hij door een huurmoordenaar het zwijgen opgelegd.En dan begint voor Langdon de gebruikelijke rollercoaster van een reeks adrenalineverhogende gebeurtenissen. Uiteraard is er ook in deze 'Dan Brown' sprake van 'een race tegen de klok'. Maar er duikt ook een supercomputer op, genaamd Winston, die de professor af en toe bijstaat.
Bos omschrijft Oorsprong als 'vintage Brown, waarin een hoop al dan niet vaste thema's de revue passeren. Religie natuurlijk, maar ook robotica, futurologie, het Spaanse koningshuis en de oeuvres van William Blake en Friedrich Nietzsche worden aangenaam door elkaar gehusseld door de Amerikaanse schrijver.' Minpunt volgens Bos is dat het verhaal abrupt eindigt.
In Het Parool heeft recensent Maarten Moll twee sterren over voor de thriller. Er zit weinig vaart en spanning in het boek. 'Brown heeft zijn hand dit keer overspeeld.' Verplancke van de Morgen heeft de indruk dat Oorsprong geschreven lijkt te zijn voor een Amerikaans publiek dat denkt dat België de hoofdstad van Europa is. Hij heeft drie sterren over voor het boek. En volgens Tom Heremans van De Standaard bulkt ook deze nieuwe 'Dan Brown' weer van de clichés.
Volgens recensent Sam Leith van The Guardian is de schrijfstijl van Brown er sinds zijn vorige thriller niet op vooruitgegaan. Een echt mooie zin heeft Leith in de meer dan 400 pagina's tellende thriller niet kunnen vinden. Vaak bedient Brown zich van Wikipedia-taal als hij bijvoorbeeld architectonische hoogstandjes beschrijft. 'Maar klagen dat Brown niet kan schrijven is hetzelfde als klagen dat chips krokant zijn en kraken. Maar het maakt niets uit. Het boek is pure ontspanning.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten