Bij de Vlaamse uitgeverij Manteau verschijnt op 13 september de thriller De wolf van Colombes van de oud-bladenmaker en wijnbouwer Koen Strobbe. Het verhaal speelt zich af in een dorpje in de Provence waar men elkaar het licht in de ogen niet gunt.
Vijftiger Strobbe, voorheen werkzaam in de media, kocht in 2003 een stuk grond niet ver van het Franse Avignon. Met zijn vrouw runt hij het domein Perdrix-Lasouche, dat jaarlijks zo'n 18.000 flessen wijn produceert, voornamelijk rood.Naast wijn verbouwen wilde Koen Strobbe aan den lijve ondervinden of hij ook schrijversbloed in zich had stromen. Hij besloot mee te doen met de door bestsellerauteur Pieter Aspe uitgeschreven verhalenwedstrijd en werd prompt genomineerd. Niet lang daarna kwam zijn eersteling uit, Kruis en munt, dat zich afspeelt in de Provence. Vervolgens schreef hij samen met Aspe de thriller Blankenberge blues, dat een bestseller werd.
Nu keert Strobbe met De wolf van Colombes terug naar de Provence. Strobbe beheerst volgens zijn uitgever de kunst om de lezer te laten balanceren tussen de Franse vakantiedroom en de horror.
Het verhaal: Nadat Laura en Nicolas hun drukke leven in Parijs vaarwel zegden, wordt een oude Provençaalse dokterswoning hun nieuwe droom. Terwijl ze gulzig het herfstige Zuiden ontdekken, worden ze geconfronteerd met de intriges van de plaatselijke bevolking.
Het hele dorp aast op het landgoed van een rijke truffelboer, de plaatselijke notaris draait zijn hand niet om voor wat fraude meer of minder en zelfs aan het verleden van hun nieuwe woning ontdekken ze een diepzwarte rand. Voor ze het goed en wel beseffen, raken ze verstrikt in een kluwen van vastgoedzwendel, onfrisse wijnhandel, kinderroof en iets wat veel weg heeft van nazipraktijken.
Strobbe wil zijn twee passies, wijn maken en schrijven, voort uitbouwen, verklaarde hij op de website Winetasting.be. En dat gaat sowieso in het buitenland zijn. Terugkeren naar Vlaanderen zit er niet in. 'Het is rustig leven hier, maar ik wil niet zwelgen in valse romantiek of doen alsof ik een grootgrondbezitter ben die rustig achterover kan leunen en leven zoals God in Frankrijk. Een wijngaard onderhouden en wijn verbouwen is hard labeur, neem dat van mij aan. Je moet maar eens een paar uur in de gure wind die hier vaak staat de ranken snoeien. Bovendien heb je veel dingen niet in de hand. Het is elke keer weer afwachten of de wijn zal voldoen. Maar het is tegelijk heerlijk om een eerlijk en lekker product van het land te maken. Een lekker glas wijn bij een spannend boek, dat wil ik de mensen serveren. En ik kan voor beide zorgen.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten