Dat hij zijn bestuursfunctie bij het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs heeft neergelegd, klopt. Maar dat betekent niet dat Almar Otten zijn kroontjespen in stukken heeft gebroken en zijn tekstverwerker in de wilgen heeft gehangen. Sterker nog, over een maand of twee een nieuw boek van hem uit.
'Waar geruchten zijn, is altijd rook', stelt thrillerschrijver Almar Otten (1964) in een reactie op de vraag of hij, in navolging van collega-auteur Marion Pauw, de pen, al dan niet voorlopig, heeft neergelegd. Dat vermoeden rees na het bericht dat hij is opgestapt als bestuurslid van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM). Bovendien bevatte de nieuwe brochure van zijn uitgever Luitingh-Sijthoff geen titel van zijn hand. Daar kwam ook nog bij dat Otten in een serie columns op de site Hebban.nl de totstandkoming van zijn jongste thriller Het ronde huis beschreven. Na zeven boeken vond hij het tijd voor een bestseller. Maar zijn spannende roman over het beruchte landhuis in de Veluwse bossen kwam, ondanks goede recensies, niet terecht op de bestsellerlijst van de CPNB. Missie mislukt en waarom zou Otten uit frustratie dan niet zijn tekstverwerker in de kliko hebben gegooid?
Niets is minder waar, blijkt nu. Niet voor niets staat op Ottens website geschreven: 'Wat mij betreft zijn de boeken die tot op heden zijn verschenen slechts het begin van een oeuvre. Aan ideeën zal het niet liggen.'
Goed nieuws heeft Otten voor zijn fans: op 9 november verschijnt er een nieuw boek van zijn hand, getiteld Vriendendienst. 'Het is de thriller die ik altijd heb willen schrijven', meldt hij opgewekt. 'Larger than life, internationaal, groot, complex, dikker dan de vorige boeken.'Vriendendienst is een thriller over de geheimzinnige, bloeddorstige wereld van het grote geld, meldt de flaptekst. De thriller kent twee verhaallijnen.
In het Engelse landhuis van Arthur de Rothschild komen twintig mensen uit de Londense City bijeen. Tussen hen loopt ook een man met getaand gezicht en half lang wit haar - hij wordt De Zwitser genoemd. Het is een bijeenkomst van grote bankiers en enorme mondiale belangen. Tegelijkertijd krijgt ene David Zomer bericht: Eline wil hem spreken. Hij laat alles uit de handen vallen, want hij kent maar één Eline. Zij woonde samen met hem in het roemruchte Amsterdamse krakersbolwerk Krankstaat. Een pijnlijke periode waar hij niet graag aan herinnerd wil worden. Maar hij moet nu op reis, een oude vriendschap vergt van hem het uiterste. Een levensgevaarlijke tocht door Zwitserland en Italië voert hem naar Diyarbakir, de Koerdische hoofdstad in het zuidoosten van Turkije.
Otten, die voor zijn thriller Blauw goud werd bekroond met De Diamanten Kogel, meldt verder dat hij nog bezig is 'met twee spannende projecten'. Wat die behelzen, kan hij nog niet vertellen. Maar de projecten moeten eind maart 2016 hun beslag hebben gekregen. Otten: 'Het lijkt er echter wel op dat deze zaken een (voorlopig) einde van mijn thrillerschrijverschap zijn.'
De schrijver, afgestudeerd als hydroloog aan de Universiteit Wageningen, is sinds 2007 werkzaam voor de gemeente Deventer. Hij stelt dat hij de afgelopen jaren projecten heeft opgezet in Zuid-Oost Turkije, Palestina en Oeganda. 'Dat is deels in eigen tijd gebeurd en gaat daarom ten koste van het schrijven', aldus Otten. 'Tijdgebrek is in ieder geval de belangrijkste reden om te stoppen met het bestuur van het GNM.'
Maar het schrijven gaat hoe dan ook door, benadrukt Otten. ' Als de tijd het toelaat, wil ik een vriend die is verhuisd naar Australië en daar vijf jaar geleden een herseninfarct heeft gehad, helpen zijn verhaal in boekvorm te krijgen. Zijn ruwe teksten en mails bieden daarvoor een sterk uitgangspunt.'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten