SPANNINGSBOOG AAN GRUZELEMENTEN
(Door Guido Huisintveld)
Eerst verwijderen we de sticker met de tekst 'Dé ontdekking van 2013'. Later zal het voorspellende karakter van deze actie evident worden. De sympathiek ogende Amerikaanse auteur Jamie Mason heeft met 'Drie graven vol' een aardig debuut geproduceerd, maar het rammelt aan meerdere kanten.
De niet zo snuggere Jason Getty kijkt elke dag lijdzaam naar zijn achtertuin waarin hij een lijk heeft begraven. Hij huurt een hoveniersbedrijf in met de uitdrukkelijke opdracht alleen de voortuin onder handen te nemen. Tijdens de werkzaamheden stuiten ze op twee graven met al wat oudere lijken. De hel breekt los, inspecteurs over de vloer, Jason Getty bloednerveus, jacht op een moordenaar, weduwe overstuur. Kortom: gedoe.
Jamie Mason begint sterk met een originele plot, maar laat de spanningsboog uit haar handen flikkeren als ze daarna vrij uitgebreid de voorgeschiedenis uit de doeken doet. Ze probeert tevergeefs weer vaart te maken door extra slachtoffers op de bühne te brengen. De zwarte humor is niet donker genoeg, maar eerder te lief en te poëtisch. Mason leidt te veel af met grappig bedoelde uitspraken en metaforen, wat ten koste gaat van een consistente verhaallijn. Met de hakken over de sloot: drie sterren voor een redelijk debuut.
Jamie Mason - Drie graven vol. Vertaling: Marianne Gossije. Uitgeverij De Geus, 382 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten