Als we Den Hollander moeten geloven was de novelle ruim op tijd klaar. In november 2012 meldde ze dat het manuscript al af was.
Nu mag je een gegeven paard niet in de bek kijken, maar als we op recensenten afgaan, hoef je niet voor 'Nooit alleen' dezer dagen een sprintje naar de boekwinkel te trekken. Het cadeautje is niet al te best ontvangen.
'Nooit alleen' kreeg in Vrij Nederland van Marijn van der Jagt twee sterren (= redelijk) voor het verhaal over echtpaar Aline en Giel en hun buurvrouw Guusje, die lijdt aan een meervoudige identiteitsstoornis. Guusjes mededeling dat Alines man schuinmarcheert, neemt zij volstrekt serieus. Ze confronteert haar man hiermee, die ontkent. Maar ondertussen ligt er wel een bom onder de relatie.
Van der Jagt vindt de novelle ene kortademige schets vol psychologische clichés met onaangename personages. ,,Als dit geschenkboekje typerend moet zijn voor de kwaliteit van de Nederlandse vrouwenthrillers, dan is het daar niet best mee gesteld.''
Thomas de Veen noemt 'Nooit alleen' in NRC Handelsblad 'een intens gevaarloze doorzonthriller' en heeft er één ster voor over. ,,De o zo herkenbare hoofdrolspelers blijken onberekenbare, waarlijk enge mensen. Noem ze griezelig, noem ze ongeloofwaardig. Maar gevaarlijk worden ze niet.'' 'Nooit alleen' is volgens De Veen een thriller die uitsluitend rolpatronen bevestigt. ,,Gekken zijn eng, gewone mensen niet. Saai. Jammer.''
Plottechnisch gezien zit het wel snor met dit geschenkboekje, concludeert Anne Jongeling op Nu.nl, die er 2,5 sterren aan plakt. ,, Er zit alleen geen personage in 'Nooit alleen' waardoor het je echt iets kan schelen. Het blijven eentonige, humorloze mensen en de vereiste broeierigheid wil maar niet van de grond komen.''
Een lichtpuntje voor de geschenkauteur vormt wellicht de bespreking in de Volkskrant van vandaag. Ineke van den Bergen noteert drie sterren, maar je vraagt je wel af waarom. De recensente volstaat met een weergave van de inhoud. In slechts één zin zie je iets van een inhoudelijk oordeel doorschemeren: 'In 'Nooit alleen' speelt ze met 'waarheid en verbeelding'.'
Op De Spanningsblog zult u vooralsnog vergeefs zoeken naar een bespreking van de geschenknovelle. De redactie heeft geen bespreekexemplaar toegestuurd gekregen.
Au. Het venijn zat weer in de staart!
BeantwoordenVerwijderen