Ongeschreven regels (nieuws, 2012)

WORDT HET CONRAD OF VAN DIEVEL?

Gehoord van een betrokkene bij het Vlaamse thrillergenre: er bestaat een ongeschreven regel dat geen enkele auteur de Hercule Poirotprijs voor de tweede keer wint. ,,Kijk maar eens naar de lijst met winnaars.''

En inderdaad: wie het overzicht van de laureaten in ogenschouw neemt, stelt vast dat tot dusver geen enkele Vlaamse auteur deze thrillerprijs twee maal naar huis mocht nemen. De prijs werd voor het eerst in 1998 uitgereikt en ging naar Staf Schoeters. Daarna wonnen Jef Geeraerts, Piet Teigeler, Pieter Aspe, Stan Lauryssens, Jonathan Sonnst, Mieke de Loof, Johanna Spaey, Herman Portocarero, Bob van Laerhoven, Luc Deflo, Guido Eekhaut, Patrick de Bruyn en Rudy Soetewey.

Mocht de tipgever gelijk hebben, dan zal Patrick Conrad óf Louis van Dievel morgen in Antwerpen de prijs in ontvangst nemen. Want de overige auteurs op de shortlist - Aspe, Lauryssens en Deflo - wonnen die al eerder.

Conrad schrijft in 'De geur van de maan' over kunstverzamelaar Winter Wertheimer die in zijn hoofd een lijst met mensen heeft die hij dood wil omdat ze geen smaak hebben. In 'Hof van assisen' van Van Dievel wordt een drugshoertje gevonden in de haven van Antwerpen. Boven haar ligt een man met één been. Zijn prothese is verdwenen. Hoe kan hij het meisje vermoord hebben?

Bij De Diamanten Kogel, die andere Vlaamse thrillerprijs die ook openstaat voor Nederlandse auteurs, doet zich overigens hetzelfde verschijnsel voor. Sinds de eerste uitreiking in 2002 (aan Benny Baudewyns) ging de bewerkte boksbeugel telkens naar een andere auteur: Jef Geeraerts, Bob Mendes, Esther Verhoef, Felix Thijssen, Patrick Conrad, Simon de Waal, Bavo Dhooge, Mieke de Loof en Elvin Post. Toeval?