Nicci French - Dinsdag is voorbij (2012)

Een lijk op een armetierige bank



(Door Hans Knegtmans)

'Dinsdag is voorbij' is deel twee van een achtdelige serie van het schrijversechtpaar Nicci French over de psychoanalytica Frieda Klein. Elk boek laat zich volgens de uitgever zelfstandig lezen, dus desgewenst kan men Frieda's eerste optreden in 'Blauwe maandag' met een gerust hart nog even laten liggen.

Het verhaal begint veelbelovend. Een maatschappelijk werkster treft een naakte, vermoorde man aan op de armetierige bank van Michelle Doyle. Met een koffiebroodje in de hand, nog wel. De incoherente vrouw lijkt te denken dat het slachtoffer nog leeft. Daar wordt de Londense politie niet wijzer van. Hoogste tijd om Frieda Klein te consulteren, want die weet hoe de criminele geest werkt.

Zij bevindt zich net voor een commissie die de klacht onderzoekt dat zij haar belofte van vertrouwelijkheid in het contact met een patiënt zou hebben geschonden. Dat is niet niks! Wanneer we vervolgens in detail geïnformeerd worden over - onder meer - gebeurtenissen in het leven van ene Alan Dekker, diens vrouw Carrie en broer Dean, de vermiste jongen Matthew Faraday, de ontvoerde Joanna die zich later Terry ging noemen en de spoorloos verdwenen wetenschappelijk onderzoekster Kathy, dringt het besef door dat de auteur zojuist kort de intrige van het eerste deel, 'Blauwe maandag', heeft samengevat.

French blijkt nog niet klaar te zijn met dit avontuur, dus we kunnen al die personages niet zomaar negeren. Intussen schreeuwt ook het lijk op de bank om Frieda's aandacht, net als de vele romanfiguren die licht kunnen werpen op deze moord.

'Dinsdag is voorbij' heeft een hoog puzzelgehalte. Om de dader te ontmaskeren is kennis van de psychoanalyse overigens niet nodig. Wel strekt het tot aanbeveling als de meespeurende lezer zijn klassieken paraat heeft. In het bijzonder de machtspelletjes die we kennen uit de horrorthrillers van Chelsea Cain en Robert Harris. (Waarom wordt de held of heldin in hun boeken steeds gespaard? Antwoord: om een vervolgdeel mogelijk te maken.)

Literair kan 'Dinsdag is voorbij' niet tippen aan de zelfstandige romans waarmee Nicci French in de jaren negentig de thrillerwereld veroverde: 'Het geheugenspel', 'Het veilige huis' en 'Bezeten van mij'. Zo is het opvoeren van een naamloos personage dat zich eens in de zoveel hoofdstukken overgeeft aan duistere bespiegelingen, al jaren een suffe maar geliefde stijlfiguur binnen het genre: 'Ze wist niet meer precies wat hij tegen haar had gezegd. Wat hij haar had opgedragen.' Toe nou, jongens. Dit soort goedkope trucs hebben jullie niet nodig!

Nicci French - Dinsdag is voorbij. Vertaling: Irving Pardoen. Uitgeverij Anthos, 368 pag.

(Bron: Het Parool)