Gillian Flynn - Donker hart (2012)

Verdwenen op haar vijfde trouwdag



(Door Hans Knegtmans)

De hoofdpersonen van Gillian Flynn zijn niet voor het geluk geboren. Dat gold voor journaliste Camilla Preaker, die in 'Teerbemind' de activiteiten van een seriemoordenaar moest onderzoeken, uitgerekend in een stadje waar ze zelf haar traumatiserende jeugd had doorgebracht. In 'Duisternis' verdiende Libby Day een zakcentje bij door een leesclub terzijde te staan met research naar de moord op haar moeder en twee zusjes, in een grijs verleden.

En nu verdwijnt in 'Donker hart' Amy Elliott op haar vijfde trouwdag uit de echtelijke woning. De huiskamer draagt sporen van een hevige worsteling. Echtgenoot Nick Dunne tast in het duister, tot frustratie van het politieduo dat de misdaad - als het dat is - onderzoekt.

Bij de politie en later bij de kijkers van personalityshows op tv, groeit de overtuiging dat Nick en niemand anders verantwoordelijk is voor Amy's verdwijning. Ga maar na. Zij bulkte van het geld dat haar schrijvende ouders hadden verdiend met de serie Amazing Amy. Na zijn ontslag als tekstschrijver verdient Nick de kost als assistentleerkracht, en hij vervloekt de dag dat hij erin toestemde op huwelijkse voorwaarden te trouwen. En zijn vrouw is een geduchte sta-in-de-weg in zijn ontluikende relatie met een piepjonge studente.

Toch is 'Donker hart' geen thriller in de klassieke betekenis. Het duurt een eeuwigheid voordat duidelijk wordt of bij Amy's verdwijning al dan niet misdaad in het spel is. Veeleer is het boek een analyse van hoe twee partners er ogenschijnlijk eensgezind in slagen het dagelijks leven tot een hel te maken, waaruit geen ontsnappen mogelijk is.

De twee hoofdpersonen vertellen om en om een deel van het verhaal. Nick beschrijft zijn leven na Amy's verdwijning, terwijl zij in dagboekpassages de voorgeschiedenis van hun gedoemde relatie toelicht. De lezer zij gewaarschuwd: beiden kunnen liegen dat het gedrukt staat, en pas tegen het inktzwarte eind van het boek weten we min of meer waar we aan toe zijn.

Bij dit alles blijft Flynn een opmerkelijk lichtvoetige verteltrant hanteren. Daarbij strooit ze met herkenbare en veelal hilarische observaties. 'Voor zover ik me kan herinneren was het laatste cadeau dat
mijn vader aan mijn moeder gaf een strijkijzer. Het stond op het aanrecht, niet eens in cadeaupapier.'

'Donker hart' is een boek om in tienvoud aan te schaffen als aardigheidje om het leven van je dierbaren op te fleuren.

Gillian Flynn - Donker hart. Vertaling: Hanneke van Soest en Herman van der Ploeg. Uitgeverij Boekerij, 447 pag.

(Bron: Het Parool)