Michael Connelly - Het recht om te zwijgen (2012)

Haller brengt iedereen tot zwijgen



(Door Arno Ruitenbeek)

'De aanklager', of beter 'Presumed innocent' (1987) heeft eindelijk een waardige opvolger. 'Het recht om te zwijgen' is zelfs nog beter dat het schitterend verfilmde boek van Scott Turow. Niet alleen omdat het een onvervalste 'Connelly' is, maar doordat Mickey Haller een aansprekender karakter is dan Rusty Sabich.

Haller, de Lincoln-advocaat (want met een rijdend kantoor), verdient de laatste tijd zijn brood met de verdediging van slachtoffers van huisonteigeningsprocedures. Een van hen, Lisa Trammel, wordt er nu van verdacht de onteigeningsmanager van haar bank te hebben vermoord.
Mooie gelegenheid voor Mickey om weer eens zijn strafpleiterskwaliteiten te laten zien. Maar oh, oh, oh, wat heeft hij zich op de hals gehaald. Trammel is een eigenwijs stuk vreten, met een geheime agenda die bovendien nog een uiterst dubieuze filmproducent in de arm neemt om haar levensverhaal in de bios te brengen.

Wie weet hoe 'Presumed innocent' afloopt (Harrison Ford speelt Sabich prima), kan zich vast schrap zetten voor de ontknoping van 'Het recht om te zwijgen'. De keuze die Haller tenslotte maakt en die voor komende thrillers een prachtige belofte inhoudt, is volkomen te begrijpen.

Michael Connelly excelleert als nooit tevoren. Intrige, karakters, dialogen, sfeer, tempo. Hier past slechts respectvol zwijgen.

Michael Connelly - Het recht om te zwijgen. Vertaling: Martin Jansen in de Wal. Uitgeverij Boekerij, 431 pag.