(Door Hans Knegtmans)
Neem journalist David Harwood. Zijn vrouw Jan vertoont de laatste weken suïcidale trekjes: ze klaagt dat hij beter af zou zijn zonder haar, bekent dat ze overwogen heeft van een brug af te springen, en snijdt zich zelfs in de pols.
In een poging de zinnen te verzetten, trakteert ze hen beiden en hun vierjarige zoontje Ethan op een bezoek aan het Five Mountains-pretpark. Davids pret echter is van korte duur: plotseling is Jan zoek, en ook de ingeschakelde politie vindt geen spoor van haar. Zou haar depressie weer hebben opgespeeld?
Omdat geen enkele persoon het depressiescenario kan bevestigen – haar huisarts niet en haar naaste collega evenmin – begint rechercheur Barry Duckworth te vermoeden dat David deze uitleg uit zijn duim zuigt, en dat hij zelf verantwoordelijk is voor Jans verdwijning.
Ook op de krant heeft hij de wind tegen. In een poging het noodlijdende bedrijf te redden, overweegt de eigenaar een stuk grond te verkopen aan het concern Star Spangled Corrections. De directeur wil op dit terrein een geprivatiseerde gevangenis bouwen en heeft, zo weet de journalist, al minstens één gemeenteraadslid omgekocht. In een vloek en een zucht jaagt David zowel zijn hoofdredacteur als de gewetenloze zakenman tegen zich in het harnas.
'Kijk niet weg' is bloedstollend, inktzwart en razend knap gecomponeerd. Meestal komt het in dit soort verhalen op het nippertje nog goed met de personages. Maar wie 'Vrees het ergste' van dezelfde auteur heeft gelezen, weet dat hij er geen been in ziet, minstens één van zijn hoofdpersonen op te offeren als het verhaal daar om vraagt.
Linwood Barclay - Kijk niet weg. Vertaling: Nienke van der Meulen. Uitgeverij Boekerij, 400 pag.
(Bron: Het Parool)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten