René Appel - Goede vrienden (2011)

Vriendschap is een illusie



(Door Peter Kuijt)

Iedereen die een scheiding in de nabije omgeving heeft meegemaakt, kent het probleem van de loyaliteit. Hoewel je goede vrienden met beide partners wilt blijven, is het welhaast onvermijdelijk dat je op den duur partij gaat kiezen voor een van de twee. De 'gedupeerde' ziet een vriendschap van soms jaren vervliegen in een illusie.

Met dit gegeven speelt ook tweevoudig Stropwinnaar René Appel in zijn thriller Goede vrienden. Hij beschrijft vier stellen, woonachtig in dezelfde buurt, die vaak bij elkaar binnenlopen en veel met elkaar delen. Hun vriendschap 'voor het leven' krijgt een deuk als een van hen Otto, wordt verlaten voor een ander. Otto's buurvrouw Marleen Zoetelief, een van de goede vrienden en in haar dromen een gevierd zangeres, ziet haar buurman worden opgevreten door verdriet.

Dan treft het vriendengroepje een nog groter onheil: beroving en moord. Marleen is bang dat ook zij gevaar loopt. Ze begint zich af te vragen of de vriendschap wel zo hecht is als zij denkt.

Goede vrienden zwalkt een beetje heen en weer tussen het ronduit tegenvallende Nieuwe buren van Saskia Noort uit 2006 en het intelligente en intrigerende Na Delphine van Siska Mulder uit 2010 die ook bevriende stellen als belangrijkste personages gebruiken. Aan Appels stijl, met oog voor de hedendaagse hypes en trends, is niets aan te merken. Maar de karakters blijven vlak, gaan niet echt 'leven'. De spanning is alleen op het laatst enigszins voelbaar. Maar dan heeft de lezer al lang in de smiezen wie de kwaaie pier is.

René Appel - Goede vrienden. Uitgeverij Anthos, 231 pag.