De vijf W's volgens... Marelle Boersma (interview, 2011)

'Ik ben eigenlijk heel soft'

Rubriek waarin thrillerschrijvers zichzelf en hun werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom. In deze aflevering Marelle Boersma (1957), die vandaag haar zesde thriller 'Vals alarm' presenteert in het Baantjermuseum in Amsterdam.


(Door Peter Kuijt)

- Wie denkt Marelle Boersma wel dat ze is?
,,Ik ben een gedreven creatieveling, met lol in het leven. Een boek schrijven was een langgekoesterde wens die ik op een gegeven moment wel eens uit wilde laten komen. Een droom, een wens, en een hoge lat. Maar vier jaar later had ik een boek én een uitgever. Daarna schoof mijn lat verder omhoog: een nog beter boek, en vooral meer lezers. Tja, en zo is 't gekomen… Mijn zesde thriller is af en ik ben een schrijfaddict. Het schrijven beheerst mijn leven, en misschien ook wel het leven van mijn naasten. Ze zien me mensen afluisteren, alles en iedereen observeren, mijn eeuwige aantekeningenboekje op de vreemdste momenten tevoorschijn halen en ze hebben te dealen met mijn onbereikbaarheid als ik middenin een spannende scène zit. 'Ze heeft het weer', hoor ik regelmatig.
Daarnaast werk ik in het wetenschappelijk voedingsonderzoek aan een universiteit, overigens nu wel minder uren. Nog steeds erg leuk om te doen, vooral vanwege het samenwerken met studenten en collega's. Er zijn collega’s die me voorzichtig vragen: schrijf je ook over ons?''

- Wat is, zo die bestaat, de diepere gedachte achter 'Vals alarm'?
,,Het eerste woord dat in me opkomt is: controle. Iedereen wil zijn werk goed doen, of dat nou een boek schrijven is, of een boek recenseren of Jeugdzorgwerk. Controle is altijd nodig. Geen spelfouten in de tekst, niet recenseren op de auteur maar op het boek, en is de melding die binnenkwam over verwaarlozing van een kind wel waar. Als er geen goede controle wordt uitgevoerd, ontstaat er een probleem. En dat kan bij Jeugdzorg wel behoorlijk vérstrekkende gevolgen hebben.
Toenmalig Tweede Kamerlid Ine Aasted-Madsen heeft mij persoonlijk benaderd en mij een aantal schrijnende verhalen verteld uit de praktijk. Al op de terugweg naar huis voelde ik dat dit thema een diepe emotie bij mij losmaakte. Dat wilde ik overbrengen op de lezer, dan zou het een goed boek kunnen worden.
En, weet je, iedereen denkt dat dit alleen maar anderen overkomt. Nou, vergeet het maar. Veel mensen kennen wel iemand in zijn omgeving die hiermee te maken heeft gehad.''

- Waar kunnen we een authentiek Marelle Boersma-boek aan herkennen?
Allereerst wil ik goede boeken schrijven. En op de tweede plaats wil ik graag boeken schrijven over onderwerpen die ertoe doen. Ik voel me betrokken bij de zwakkeren in de samenleving en kan niet tegen onrecht, in welke vorm dan ook. Mijn verhalen zijn daarom vaak gebaseerd op misstanden in de maatschappij. Dat raakt me. Dus ik wil erover schrijven om het verborgen leed zichtbaar te maken. Een levensecht verhaal met een spannend sausje.
Maar het belangrijkste is dat ik hoop dat ik de lezer even in een andere wereld breng. En dat hij/zij na afloopt denkt: Pfiew gelukkig is mij dit niet overkomen. En direct daarna: maar het zou morgen zomaar kunnen gebeuren… En vaak gebeurt dat ook.''

- Waarom hebben alleen de mannen in jouw boeken door de bank genomen een slechte inborst?
,,'Vals alarm' is gebaseerd op een foute man, maar als je het boek leest zul je ook een hartverwarmende mooie man tegenkomen. Het is geen doelbewuste keuze, want soms spelen vrouwen juist een zeer twijfelachtige rol in een boek van mij. Er zitten dus zeker ook lieve mannen in mijn verhalen. Ik hou nu eenmaal van mannen. Voor Ruud uit 'Complex' en 'Schaduwspelen' heb ik bijvoorbeeld nog steeds een zwak. Ach, het is maar hoe het uitkomt.

- Wanneer is jouw leven geslaagd: als je de hoofdrol in een musical krijgt, eindelijk de Gouden Strop wint of beneden de zeventig kilogram blijft?
,,Leuke laatste vraag, Peter. Maar je raakt je scherpte nu een beetje kwijt. Ik ambieer namelijk geen hoofdrol in een musical, die Gouden Strop wil elke thrillerauteur winnen (goh…), en mijn geluk hang ik niet op aan die zeventigkilogrens. Nee, ik ben eigenlijk heel soft en zoek mijn geluk heel dichtbij. Mijn leven is geslaagd als ik eraan bij kan dragen dat mijn kinderen gelukkig zijn, ik met de liefde van mijn leven mijn dagen kan slijten en als het met al mijn dierbaren goed gaat. Tja, een soft slot voor deze 5e W van een thrillerauteur. Maar ja, een epiloog moet dan ook zowel verrassend als geloofwaardig zijn.''

Marelle Boersma - Vals alarm. Uitgeverij Verbum Crime, 302 pag. (foto auteur: Lena Faiman)