De Spanningsblog besteedt met recensies, interviews en nieuws voornamelijk aandacht aan de hedendaagse thriller en de auteurs daarvan: Peter Buwalda, Tom Egeland, Tomas Ross, noem maar op. De vroege Nederlandse misdaadroman is op deze site een ondergeschoven kindje. Maar verzamelaar Wim van Eyle biedt uitkomst. Uit zijn rijke collectie richt Van Eyle eens per maand de schijnwerper op het werk van een - soms vergeten - Nederlandse misdaadschrijver uit vroeger tijden. Vandaag de achttiende aflevering uit de serie Plaat van de maand. Vandaag over Edw. Halliwells, in het dagelijks leven professor in de wijsbegeerte.
PSEUDONIEMENMAN
(Door Wim van Eyle)
Edw. Halliwells staat er op de bijzonder fraai gebonden (en zeer zeldzame) boekjes. Met een klein kleurenprentje op een kwart van de cover, net zo'n spaarplaatje zoals je ze vroeger bij de kruidenier kreeg. Maar we spreken hier wel over 1920.
Halliwells was het pseudoniem van Frans Lud. Eug. Maria Hendrichs, geboren op 2 april 1862 in Amsterdam, overleden op 24 maart 1938 in Den Haag. Hij schreef ook onder de pseudoniemen Eug. de Malmédy, E.v.B., Lod. Haem, Lod. van der Maassen en A. van Ros. De detectives verschenen uitsluitend onder de naam Halliwells.
Hendrichs was professor in de wijsbegeerte aan het Philos. College der Jezuiten in Oudenbosch, moderator van de R.K. Studentenvereniging S. Thomas van Aquino te Amsterdam, predikant en conférencier voor niet-katholieken, romanrecensent voor 'De Tijd'.
Volgens een recensie zijn zijn detectiveverhalen beter geschreven dan het gemiddelde detectiveverhaal uit die tijd (1920-1923). Zo meldde Het Limburgs Dagblad over de eerste detective van Hendrichs: 'Hooger dan de Engelsche Conan Doyle staat onze Hollandsche Halliwells. Pakkend, echt boeiend is zijn oorspronkelijke stijl en de teekenende schoone taal verraadt een meesterhand. Een krachtig tegengif voor de slechte detectief-verhalen.' En over 'De Maaier van den Dood' schrijft de Leidsche Courant dat 'ofschoon het graaft en wroet in de modder der misdaad, zal het boek toch niet het hoofd op hol brengen'.
Halliwells schreef er vijf:
1920 - 'De misdaad van Robert Weston'
1920 - 'Mij is de wraak!'
1921 - 'De heks van de stille heide'
1921 - 'De maaier van den dood'
1923 - 'De Lawson-brillianten'
Allen met de ondertitel 'De avonturen van Harry Gould' en uitgegeven door Het Nederlands Boekhuis Keurboekerij. Een bijzondere serie, zeker in begin jaren twintig, toen was er nog niet zo veel.
(Bron: Wim van Eyle, Lectuur Repertorium, Literatuur en levensbeschouwing door Roos Brekelmans)
Het is eeuwig zonde dat wij in Nederland geen uitgeverijen hebben, zoals de Rue Morgue Press, Crippen and Landru en The Langtail Press, die zich er op toeleggen om deze vrijwel onbekende werken uit de vergetelheid te trekken – en opnieuw onder de aandacht te brengen van de lezers van het spannende boek. Natuurlijk is het de vraag of het Nederlandse lezers publiek daarop zit te wachten, aangezien deze zich grotendeels beperken tot recente thrillers, maar het is gewoon eeuwig zonden dat deze boeken, langzaam maar zeker, uit onze cultuur verdwijnen.
BeantwoordenVerwijderenHoe dan ook, bedank voor het onder de aandacht brengen van deze Nederlandstalige GAD schrijver!