Dode schrijver (column, 2011)

INDRUK MAKEN

(Door Peter de Zwaan)

Een paar maanden geleden vroeg de bibliotheek in Hengelo aan een aantal misdaadschrijvers om voor een blog een stukje te schrijven over een auteur die indruk had gemaakt.

Ik had net een paar boeken van Robert B. Parker gelezen en koos hem uit. Als ik de laatste van Hiaasen had gelezen was hij het geworden en als ik net 'De Fazantenmoordenaars' van Adler-Olsen onder ogen had gehad dan had ik die schrijver gekozen. Je moet bij verzoeken niet te nauw kijken. Ze worden nooit betaald, er is bijna altijd haast bij en als je je werk hebt gedaan krijg je een kort bedankje en hoor je verder nooit meer iets.

Een tijdje later kreeg ik een mailtje van Tomas Ross die zei dat het hem niet lekker zat dat ik, net als, op hem na, alle anderen, een buitenlander had gekozen. Waarom niet een Nederlandse collega? In Nederland worden toch heel mooie boeken geschreven?

Hij had gelijk. In Nederland verschijnen puike misdaadromans. Het is een beetje jammer dat het grote publiek er nog niet achter is en een flink deel van de recensenten ook niet, maar ze zijn er wel.

Ross had Joop van den Broek uitgekozen en daar bedierf hij zijn statement wel een beetje mee. Mooi hoor, een Nederlander, maar als je voor een dode kiest wiens boeken alleen nog op rommelmarkten te verkrijgen zijn dan geef je me niet het gevoel dat je veel ziet in de huidige misdaadschrijverij.

Een dode schrijver als voorbeeld, ik moest er om lachen.

Tot ik hoorde dat Robert Parker uit het leven is; zo zeggen ze dat in Twente.

Ik had dus ook een dode schrijver genomen. Ik wist het niet, maar ik had het kunnen weten, want De Spanningsblog had het gemeld.

In geen enkele krant heb ik een stukje over Parker gezien, maar dat kan aan mij liggen, ik lees zelden boekenpagina’s en als ik aan een boek werk, en dat is bijna elke dag, dan trek ik weinig tijd uit voor sites, bloggen en mailtjes. Ik mis vaak iets en een enkele keer betreur ik dat, zoals toen met Parker. Ik zou voor Hengelo een ander hebben gekozen als ik het had geweten.

Misschien wel een Nederlander.

Bijvoorbeeld Felix Thijssen, en man met veel gevoel voor humor, een prachtige stijl en een rijke fantasie. Voor mij is Felix een topper, en hij leeft ook nog.

Goed zo, Tomas?

(Deze column is ook te lezen op www.peterdezwaan.nl)

Peter de Zwaan (1944, Meppel) heeft tientallen publicaties op zijn naam staan, misdaadromans en jeugdboeken. Voor zeven van zijn thrillers werd hij genomineerd voor de Gouden Strop, de prijs voor het beste Nederlandstalige spannende boek. Met 'Het Alibibureau' won hij in 2000 de Gouden Strop. Deze maand verscheen bij uitgeverij Ellessy Crime de thriller 'Zusjesliefde', dat De Zwaan samen met zijn vrouw Lia Krijnen onder het pseudoniem Lia Peters heeft geschreven. (Foto Peter de Zwaan: Bob Bronshoff)