(Door Guido Huisintveld)
Na het winnen van de Gouden Strop in 2010 voor Een minzame moordenaar wisselde Bram Dehouck van uitgeverij. Een zomer zonder slaap verschijnt derhalve bij De Geus, die de cover voorziet van het stempel spanning. Daar had beter komedie kunnen staan.
Dichtbij het piepkleine dorp Blaashoek wordt een aantal moderne windmolens geplaatst. Slager Herman Bracke doet door het gezoem geen oog meer dicht. De kentering in zijn gemoedstoestand is de aanzet tot een domino-effect dat vele andere dorpsgenoten noodlottig zal worden.
Dehouck bevolkt het dorp met typische figuren die niet zouden misstaan in een film van Alex van Warmerdam. Het boek ademt ook een beetje dezelfde sfeer als diens films, maar dan zonder echt over de top te gaan. Wanneer het einde nadert schijnt Dehouck dat ook gewaar te worden en laat het verhaal alsnog buitenproportioneel ontsporen.
Iets meer diepgang in de personages en een minder groteske finale hadden dit boek een aanzienlijke meerwaarde kunnen geven. De schrijfstijl daarentegen is heerlijk nuchter en zonder onnodige franje. Wellicht is een filmscenario een logische volgende stap in de carrière van Bram Dehouck?
Bram Dehouck - Een zomer zonder slaap. Uitgeverij De Geus, 190 pag.
Een stuk of acht vermoorde personages, maar geen thriller? Joh, doe niet zo rigide. En zoek op Google de naam Donald E. Westlake eens op. En Ed McBain. En Charles Willeford. Allemaal grootmeesters in het genre misdaadkomedie!
BeantwoordenVerwijderen