Jean-Christophe Grangé - Godenstemmen (2010)

Bloedstollende leeservaring


(Door Guido Huisintveld)

Het is bijna niet te doen om zijn meesterwerk Duivelseed te overtreffen, maar Jean-Christophe Grangé zit er toch verrekte dichtbij. Gordijnen dicht, iedereen de kamer uit, één leeslamp aan en u heeft de perfecte ambiance gecreëerd om volledig op te gaan in Godenstemmen. Lees en huiver.

Meteen op de eerste bladzijde grijpt de auteur ons bij de spreekwoordelijke kladden. Een oude koordirigent heeft zijn laatste adem uitgeblazen en ligt levenloos naast het kerkorgel. Ondanks zijn gepensioneerde status is ex-commandant moordzaken Lionel Kasdan meteen door de mysterieuze moordzaak gegrepen. Vervolgens komt Cédric Volokine in beeld, een smeris die op non-actief is gesteld vanwege zijn heroïneverslaving.

Deze twee kleurrijke personages starten hun eigen onderzoek en dalen af in de wereld van martelingen, nazistische wetenschappers en vreemde muzikale experimenten. Feit en fictie gaan naadloos in elkaar over in een ongelooflijk knap opgezette plot.

Godenstemmen is een intrigerende thriller voorzien van een dun laagje horror. Grangé bouwt de spanning langzaam op, geeft af en toe een onverwachte draai aan het verhaal en eindigt met een adrenalinestoot die schuurt langs de rand van geloofwaardigheid. Grangé beseft dat er enig inbeeldingsvermogen van de lezer wordt verwacht en camoufleert dit met de nodige humor in de dialogen.

Al met al een heerlijke en bloedstollende leeservaring. De boeken van Jean-Christophe Grangé kunnen niet dik genoeg zijn.

Jean-Christophe Grangé - Godenstemmen. Vertaling: Floor Borsboom. Uitgeverij De Geus, 508 pag.