Pretentieloos vermaak
(Door Guido Huisintveld)
Als u op zoek bent naar pretentieloos vermaak, vergelijkbaar met het gekwebbel rond de salontafel tijdens een verjaardagsfeestje, dan bent u bij Marion Pauw aan het goede adres. Jetset zal ongetwijfeld de weg naar de doelgroep weten te vinden; de marktwerking is wat dat betreft al lang doorgedrongen in de boekhandel. Niks mis mee. Het zij zo.
Marion Pauw wilde een eigentijdse versie van een whodunit à la Agatha Christie schrijven. In opzet is ze hierin geslaagd, in de uitwerking helaas niet.
Miljonair en aankomend slachtoffer Alexander Zilver nodigt wat mensen uit op zijn afgehuurde jacht. Vriendin, broer, ex-zakenpartner, eenieder met een mogelijk motief is aan boord. Pas halverwege het boek legt Zilver het loodje.
Tot die tijd worden de personages tamelijk karikaturaal weggezet. De mannen zijn narcistische eikels die wensen te ejaculeren over een willekeurige borstpartij. De vrouwen zijn bepkleppende trutmutsen die zichzelf pijnigen met een hoop stompzinnige vragen.
Na de moord starten de kapitein en de stewardess een rommelig onderzoek dat nogal ongeloofwaardig eindigt. Misschien kan Marion Pauw er nog een lach-of-ik-schiet-blijspel van maken, zoals die vroeger door John Lanting op de planken is gebracht.
Het proza is eenvoudig en licht verteerbaar, maar bij zinnen als 'De woorden kwamen als lauwe pudding uit zijn mond' krijgt uw nederige recensent toch een beetje maagkramp.
Marion Pauw - Jetset. Uitgeverij Anthos, 272 pag.
Peter,
BeantwoordenVerwijderengezien de eerdere discussie hier op Spanningsblog snap ik dat je naarstig op zoek was naar een recensie over Jetset van Marion Pauw. Maar wat ik een beetje vreemd vind is dat je nu opeens een recensie plaats van iemand van wie je nog nooit een recensie op Spanningsblog hebt geplaatst(overigens heb ik geen commentaar op de recensie van Guido, heb zelf het boek nog niet in huis noch gelezen).
Ik weet dat Guido een bezoeker van deze site is van het eerste uur, maar dat staat er los van.
Voelde jij je zo erg aangesproken door het interview van Marion Pauw? Het lijkt wel of je nu gram probeert te halen.
Vind deze actie persoonlijk niet echt Spanningsblog waardig. Het was een ander punt geweest als het een recensie van Hans, Arno, Mieke of weet ik wie al jaren voor jouw site schrijft betrof. Je gaat toch ook niet de recensie van Crimezone (Sander heeft het boek ook met twee sterren beoordeeld) hier plaatsen? Zo lijkt het een hetze van jouw kant te worden tegen Marion Pauw.
Groet,
Jurgen
Er is geen sprake van hetze, vind ik verspilling van energie. Gram halen, waarom? Marion Pauw heeft me niet bestolen of zo.
BeantwoordenVerwijderenIk zou zelf Jetset niet recenseren, dat heb ik al eerder duidelijk gemaakt. De recensie van Guido werd door hem zelf aangeboden, ik heb er niet om gevraagd. Daarbij is tegelijk wel de afspraak gemaakt dat ik meer recensies van hem ga plaatsen, met als doel het aantal boekbesprekingen op De Spanningsblog op te voeren. Had je de plaatsing van de recensie wél Spanningsblog-waardig gevonden, als deze positiever had uitgepakt? Als bijvoorbeeld Arno of Hans nog een bespreking van Jetset aanbieden, plaats ik die ook, hoe die recensie ook uitpakt. Van Crimezone neem ik geen besprekingen over: recensies daar zijn immers eigendom van Crimezone (lees: A.W. Bruna). Recensies op de Spanningsblog blijven eigendom van de scribent in kwestie.
Peter,
BeantwoordenVerwijderenik schreef alleen dat het zo leek. Overigens schrijft Guido toch ook voor misdaadromans.nl? (Vroeger overigens ook voor Crimezone, al is dat al lang geleden.)
Ik heb het niet over de recensie zelf gehad, alleen het viel op dat je een recensie met twee sterren plaatst na een discussie over mannelijke recensenten. Juist bij de eerst verschenen recensie (toevallig van een man) komt er op spanningsblog een nieuwe recensent bij (mooi, des te meer recesensies des te beter). Dat was erg verrassend.
Ik oordeelde niet over de recensie zelf, in ieder geval een onderbouwde recensie!
Maar je begrijpt mij wel.
Groet.
Hoewel Marion Pauw het later in het bewuste interview met de Volkskrant het over 'de heren recensenten' heeft, begreep ik uit de tekst dat zij recensenten in het algemeen een naar slag mensen vindt. Toevallig is de op de blog geplaatste bespreking van een man afkomstig. Was die van een vrouw geweest, dan had ik deze ook geplaatst. Daar maar ik geen onderscheid tussen.
BeantwoordenVerwijderen