Een gerust hart (nieuws, 2010)

JOHN LE CARRÉ: 'MIJN BESTE JAREN KOMEN NOG'

,,Ik heb het gevoel dat mijn beste jaren voor me liggen. Ik schrijf goed, ik ken alle instrumenten van mijn orkest. En mijn calvinistische inborst zegt me dat ik mijn tijd niet moet verkwisten.'' Dat zegt de Britse thrillerschrijver John le Carré in een interview met NRC Handelsblad naar aanleiding van zijn laatste boek 'Our Kind of Traitor' (in het Nederlands verschenen bij uitgeverij Sijthoff onder de titel 'Ons soort verrader').

John le Carré, pseudoniem van David Cornwell (1931), benadrukt dat 'Ons soort verrader' het laatste boek is waar hij zich nog over laat interviewen. ,,Ik word godbetert tachtig en ben nog gezond. (...) Het [geven van interviews] kost gewoon te veel energie. Ik ben vijftig jaar John le Carré geweest. Nu wil ik me alleen nog op mijn werk concentreren.''

'Ons soort verrader' gaat over de Russische zware crimineel Dima, die in ongenade valt bij de maffia in zijn land. Vervolgens probeert hij zichzelf met als zijn informatie over de witwaspraktijken van Engelse banken aan de Britten te verkopen.

De schrijver, die tijdens de Koude Oorlog als diplomaat-spion in West-Duitsland werkzaam was, debuteerde in 1961 met 'A Call for the Dead'. In het interview met NRC-journalist Bas Heijne erkent Le Carré dat hij zich met het schrijven los had gemaakt van de schaduwwereld van de spionage. ,,Op een gegeven moment werd me duidelijk dat de MI5 (de Britse geheime dienst, red.) zich had vastgebeten in de Britse communistische partij. Anders dan in de jaren dertig vond daar nauwelijks nog infiltratie van de Russen plaats. Ik had het gevoel dat we onze tijd verspilden.''

John le Carré ziet het schrijven als 'een platform'. ,,Ik zou me schamen als ik daar geen gebruik van zou maken. Ik zou best iets kunnen schrijven waarvan ik wist dat er geen publiek voor was, maar ik zou niet iets onverantwoords kunnen schrijven. Daar zou ik me heel rot over voelen.''

De schrijver stelt dat zijn 'huizenhoge' ambitie van vroeger is verdwenen. ,,Mijn zucht naar roem is vervuld en roem blijkt ook helemaal niet te zijn wat ik ambieer. Het enige wat ik nu wil is een roman schrijven die zó goed is, dat ik daarna met een gerust hart mijn graf in kan.''

(Bron: NRC Handelsblad)