Rubriek waarin thrillerschrijvers zichzelf en hun werk presenteren aan de hand van de vijf journalistieke W's: Wie, Wat, Waar, Wanneer en Waarom. Vandaag: Judith Visser (1978), die in 2009 een Gouden Strop-nominatie binnensleepte met haar thriller Stuk. Recent verscheen haar nieuwste thriller Trip. Voor de verandering vroegen we nu twee keer 'Waarom?'.
'Hele zinnen in hoofdletters. Dat is hysterie!'
(Door Peter Kuijt)
- Wie denkt Judith Visser wel dat ze is?
Judith Visser: 'Ik ben een dromer, een dierenvriend en een einzelgänger, impulsief en chaotisch maar vriendelijk, en met een grote behoefte aan vrijheid. Ik val altijd overal net een beetje buiten, en ik denk dat ik daar zelf voor kies. Het beroep van schrijver past daarom gelukkig heel goed bij mij. Eigenlijk heb ik Voedingsleer gestudeerd, maar de passie voor schrijven is groter. Verder word ik altijd aangekondigd als 'de Rotterdamse schrijfster Judith Visser', maar dat kan binnenkort niet meer. Over een paar weken verhuis ik namelijk naar Rockanje, naar een heerlijk huisje aan de rand van bos en strand. Waar ik samen met mijn twee honden een stuk meer (bewegings)vrijheid heb dan in Rotterdam!'
- Wat geeft je het meeste voldoening: het voltooien van een thriller, trouwen, verkozen worden tot Meest Sexy Vegetariër of Feyenoord ooit met 10-0 zien winnen van PSV?
'Haha, voetbal doet mij niets dus dat laatste laat me koud. Natuurlijk vind ik het voor 'mijn' stad fijn als ze winnen, maar ik volg het zelf niet. Trouwen was de mooiste dag van mijn leven, genomineerd zijn voor Meest Sexy Vegetarier vind ik vooral heel grappig, maar de meeste voldoening haal ik inderdaad uit het voltooien van een thriller. Vooral omdat ik tijdens het schrijfproces iedere keer opnieuw een flink aantal inzinkingen moet overwinnen, is het een enorm fijn gevoel als het boek dan toch echt af is, als ik het heb gedaan, als het me is gelukt. En dan begint het weer van voor af aan… Het is een cyclus met ups and downs maar de ups overheersen gelukkig. En de grootste 'up' is het moment waarop het boek er is en gelezen wordt!'
- Waar gaat Trip eigenlijk over?
'Trip gaat over de zeventienjarige Amber die de zomer bij haar oudere neef doorbrengt. Deze neef, Stan, heeft flink wat problemen en eigenlijk is Trip daardoor ook een portret van een Rotterdamse jongen die van het padje raakt… Maar waar het vooral om gaat is Amber, die ongewild met criminele zaken te maken krijgt waarbij zij alles doet om het leven van haar geliefde hond Yuriko te redden. Ik heb in dit boek de vreselijke wereld van hondengevechten onder de aandacht gebracht, een onderwerp dat mij zelf erg aangrijpt. Ik hoop dat mijn boek helpt om meer mensen bewust te maken van dit probleem.'
- Waarom hou jij zo van uitroeptekens?
'Ik vind dat uitroeptekens persoonlijkheid toevoegen aan geschreven tekst zoals e-mails. Het is niet erg om enthousiasme te laten blijken, maar het lijkt wel alsof mensen dat in een e-mail niet zo snel durven. Of iemand met wie je regelmatig contact hebt, en die eindigt het mailtje dan met 'met vriendelijke groet'. Pfff, denk ik dan, doe niet zo stijf! Maar te veel uitroeptekens zijn ook niet goed, dat besef ik, want dat oogt al snel hysterisch. Ik las bijvoorbeeld onlangs de synopsis terug van het manuscript waar ik op dit moment aan werk, en terwijl ik dat schreef was ik zo enthousiast dat er achter iedere zin uitroeptekens staan. En hele zinnen in hoofdletters. Dat is geen enthousiasme meer, dat is hysterie… hahaha.'
- Waarom heb jij je kapsel nog niet aangepast? Succes valt toch alleen blonde thrillerschrijfsters ten deel?
'Geloof het of niet maar mijn eigen haarkleur is… blond! Ik verf het sinds mijn dertiende donker. Een haarkleur zegt natuurlijk niets, maar het is inderdaad wel een soort grap aan het worden dat al die schrijfsters blond zijn… en het merendeel zit ook nog eens allemaal bij dezelfde uitgeverij. Het is een complot! Haha.'
- Wanneer is een thriller een échte Judith Visser-thriller?
'Hm, is het goed als ik die vraag aanpas in: wanneer is een boek een echt Judith Visser-boek? Want het label thriller is zo riskant, er zijn altijd wel mensen die dan gaan roepen dat het geen thriller is maar een spannend verhaal (of, nog erger: een jeugdboek, omdat je toevallig een jonge hoofdpersoon hebt), enz.'
'Kijk, van mij hoeft er geen label op, maar ik snap dat het nodig is zodat de boekwinkel weet op welke tafel ze mijn boeken moeten leggen… Maar een JV-boek kenmerkt zich volgens mij doordat ze allemaal een heel ander thema hebben, dat loopt bij mijn boeken heel sterk uiteen. Verder schijn ik een ‘prettige’ stijl te hebben, die vlot leest. Dat is fijn. En ik schrijf altijd vanuit de ik-vorm, omdat ik anders een soort afstand zou voelen tussen mij en het personage en dat werkt niet. Ik wil mijn personage zijn, ik wil voelen wat mijn personage voelt. Op die manier voelt het voor de lezer hopelijk ook 'echt'. En ik denk dat ik daar tot nu toe wel in slaag, want ik krijg erg vaak de vraag of mijn boeken autobiografisch zijn… Maar aan de andere kant, volgens mij krijgt iedere schrijver die vraag, hahaha. Kort samengevat dan: een JV-boek is een boek dat zich afspeelt in deze tijd, dat origineel blijft omdat het steeds een ander thema heeft en dat 'lekker' leest.'
Judith Visser - Trip. Uitgeverij De Boekerij, 304 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten