,,Mijn eerste bedoeling is om mensen te amuseren. Dat is entertainment en daar is niks mee.'' Dat zegt Pieter Aspe, Vlaanderens bestverkopende thrillerauteur, in een interview met De Standaard. De krant had hem gevraagd te reageren op de kritiek die er op zijn werk en andere thrillers van Vlaamse bodem wordt gegeven. Zo gaat Aspe in op de stelling dat misdaadromans geen literatuur zijn. Hij erkent dat hij geen politieke pamfletten schrijft. Evenmin zijn er van zijn hand diepzinnige analyses over wereldproblemen te verwachten. ,,Dat wil echter niet zeggen dat wat in de echte wereld gebeurt nooit in mijn boeken sluipt. 'De vijand' (zijn jongste boek, red.) gaat onder meer over een moslimterrorist die iemand blijkt te zijn die vooral op geld uit is: een gewone gangster dus. Het idee is dat religieuze of politieke overtuigingen soms misbruikt worden voor geldgewin of machtsmisbruik.''Aspe weerlegt voorts de kritiek dat hij 'altijd hetzelfde boek' met de redenering dat hij aan een reeks werkt en vanuit vaste personages schrijft. ,,Misschien ben ik inderdaad soms wat braaf, maar ik hoor van lezers heel vaak dat ze eerder in de evolutie van de personages zijn geïnteresseerd dan in de specifieke plot van het boek.'' Hij erkent dat hij vastzit aan de conventies van het thrillergenre. ,,Tegelijk hoor ik van mijn buitenlandse uitgevers dat mijn boeken voor hun markt niet interessant zijn omdat Van In (Aspes hoofdpersoon, red.) afwijkt van de klassieke speurder. Van In is gelukkig getrouwd, heeft jonge kinderen en wil van het leven genieten. Ik heb niks tegen brompotten als Morse of Frost, maar Van In zou niet meteen hun vriend zijn, denk ik.''
Juist omdat hij aan een serie schrijft kan hij minder verrassen. ,,Dat merk je bijvoorbeeld bij de uitreikingen van de Hercule Poirotprijs.'' De jury heeft in het verleden een paar debutanten bekroond van wie je nadien niets meer hoort, aldus Aspe. ,,Ik snap dat debutanten gestimuleerd moeten worden. Bovendien kunnen debutanten, juist omdat ze nieuw zijn, meer verrassen dan gevestigde namen. Maar door een debutant te bekronen leg je druk op zijn of haar schouders.'' Aspe belooft overigens dat in zijn nieuwe thriller 'Erewoord' het eind dubbelzinniger van aard zal zijn.
Aspe is een broodschrijver en daar is hij trots op, zegt hij. ,,Toen ik pas begon, wilde ik gewoon aan mezelf bewijzen dat ik het kon. Tot mijn grote verbazing werd ik gepubliceerd. Toen vroeg de uitgever of er een opvolger kon komen. Ik had daar geen minuut over nagedacht. Nu zit ik aan nummer 27 te schrijven en geloof ik dat ik het zelfs uithoud tot nummer 40.''
De ereburger van Blankenberge moet twee boeken per jaar schrijven om zijn winkel draaiende te houden. ,,In Vlaanderen kan je niet van je pen leven als je slechts om de zoveel jaar een boek schrijft. In Nederland verkoopt Aspe rond de vierduizend exemplaren per boek. ,,Het stijgt langzaam. Ik heb er geen cijfers van, maar ik vermoed dat dat meer is dan de meeste Vlaamse auteurs.''
Aspe heeft er geen problemen mee om toe te geven dat er buitenlandse auteurs zijn die beter schrijven dan hij. ,,Er wordt in ons taalgebied heel veel vertaald uit de top van de Angelsaksische en Scandinavische landen. Onlangs las ik 'De uitlevering' van de Zweden Roslund & Hellström. Dat niveau heb je niet bij ons, dat geef ik gerust toe. (...) Ik kan het mij niet veroorloven om twee maanden aan een boek te werken en het dan aan de kant schuiven omdat ik er niet meer in geloof. Ik moet altijd verder doen.''
(Bron: De Standaard)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten