VLAMING BRAM DEHOUCK WINT DEBUUTPRIJS ÉN GOUDEN STROP
De Vlaamse schrijver Bram Dehouck heeft vanavond met zijn boek 'De minzame moordenaar' zowel de Schaduwprijs voor het spannendste debuut als de Gouden Strop voor de beste Nederlandstalige thriller gewonnen. Het is voor het eerst in de geschiedenis dat beide prijzen aan een en dezelfde titel werden toegekend. Met de Gouden Strop ontving Dehouck een cheque ter waarde van 10.000 euro en een sculptuur van Marianne van den Heuvel, de Schaduwprijs leverde hem duizend euro en een zeefdruk van Dick Bruna op.
Dehouck kreeg de Schaduwprijs uit handen van Marion Pauw, jurylid én winnares van de Gouden Strop 2009. Volgens haar koos de jury voor 'een schrijver die het woord hanteert als een componist, een stilist'. ,,Dit debuut is een must voor de fijnproevers, een klassieke en originele psychologische thriller, compleet met een schokkend verrassend passend einde.''
Koos Postema, juryvoorzitter van De Gouden Strop, zei: ,,'De minzame moordenaar' is verrassend van opzet, compact en kundig geschreven. Dat we vanaf het begin al weten wie de dader is, doet geenszins afbreuk aan de beklemmende spanning van het verhaal. Een debuut dat meteen meesterschap bewijst.''
De Gouden Strop-jury koos Dehoucks thriller uit een recordaantal van 87 ingezonden boeken. Overigens was de jury niet over alle boeken te spreken. ,,Tegenover de hoogtepunten (...) stonden te veel dieptepunten.'' Volgens de jury zaten er veel 'slappe Saskia Noort-klonen' tussen, met als thema: vrouw valt op verkeerde man. ,,Een prikkelende en overtuigende invulling van dit thema blijkt echter niet zo eenvoudig.'' Ook zag de jury wel erg vaak vrouwen met rood haar op de omslagen.
In 'De minzame moordenaar' verandert een sympathieke agent door een traumatische ervaring in een berekenende moordenaar die geen raad weet met zijn woede. Hij probeert een onschuldige te laten opdraaien voor zijn daden. Volgens Dehouck is zijn boek geen whodunnit, maar een 'can-this-man-really-get-away-with-it'.
Bram Dehouck (1978) werkt als communicatiemedewerker in de sociale sector. In 2007 verscheen van zijn hand het non-fictieboek Het meisje dat vergeet. ,,Aangezien ik al tientallen spannende boeken las, maar er tot nu slechts eentje schreef, voel ik me nog altijd meer een lezer dan een schrijver'', zei hij eerder in een interview op deze site.
De uitreiking van beide prijzen vond plaats in de Melkweg in Amsterdam tijdens de Power of Plots, waarmee officieel Juni - Maand van het Spannende Boek werd geopend. Het thema van deze maand is misdaadliteratuur uit Scandinavië. Op dit 'Boekenbal’ van misdaadauteurs was dan ook een groot aantal schrijvers uit Noord-Europa aanwezig, onder wie Maj Sjöwall, Jens Lapidus, Unni Lindell, Roslund & Hellström en Jo Nesbø. Eregast was Charles den Tex, auteur van het geschenkboek 'Onmacht'.
De Gouden Strop en de Schaduwprijs zijn een initiatief van het Genootschap van Nederlandstalige Misdaadauteurs (GNM). Beide prijzen worden mogelijk gemaakt door The Read Shop en Stichting Lira Fonds.
Had iemand dit verwacht? ik lees overal L. Dijkzeul als de favoriet en soms R. Appel! Vind het wel jammer deze winnaar, ben benieuwd of er veel vraag komt naar dit boek in onze boekwinkel
BeantwoordenVerwijderenVerrassende uitkomst. Mijn boekhandelaar voorspelde het overigens al, weliswaar met een andere motivatie dan de jury.
BeantwoordenVerwijderenDebrouck is de enige die aanspraken kan maken op de Strop. In het Parool van 31 mei schreef ik hierover:
BeantwoordenVerwijderen'Gelukkig schiet de Belgische debutant Bram Dehouck met De minzame moordenaar (Van Halewyck) de jury te hulp. In Ieper (berucht van de loopgravenoorlog ) stuit het onderzoeksteam van de gerechtelijke politie op het derde slachtoffer van een seriemoordenaar. Rechercheur Philip Rondelez heeft een kennisvoorsprong op zijn ploeterende collega’s. Hij namelijk zelf de dader. In bewonderenswaardig helder en beheerst proza onthult Rondelez hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen. Deze liefdevolle schuldbekentenis laat de overige genomineerde thrillers ver achter zich. Je mag toch hopen dat de vakjury dat ook zo gezien heeft.'
Hans Knegtmans