Sean Doolittle - De perfecte buren (2010)

Geen kwaad woord over Clark Falls


(Door Hans Knegtmans)

De perfecte buren valt onder het subgenre 'stadje-waar-het-niet-pluis-is'. Mits goed uitgevoerd kan dit een spetterende thriller opleveren, en in zijn Nederlandse debuut toont Sean Doolittle zich een begeesterde verteller. Paul en Sara Callaway verruilen Boston voor het provinciestadje Clark Falls. Sara heeft een bestuurlijke functie bij de universiteit aangenomen, Paul een professoraat in de Engelse letterkunde.

De verhuizing begint tumultueus. Terwijl Paul een sixpack bier haalt, probeert een zwarte insluiper Sara aan te randen. Paul weet hem met een golfclub te verjagen. De buurtbewoners laten geen middel onbenut om de geschrokken nieuwkomers op hun gemak te stellen. Overbuurman Roger Mallory is niet alleen voorzitter van de Ponca Heights buurtvereniging, maar ook oprichter van de Organisatie voor een Veiliger Leefomgeving. Vanwege het incident roept hij de buurtvereniging in spoedvergadering bijeen. Zo iemand is hij wel.

Nee, geen kwaad woord over Clark Falls. Paul gaat met de mannen golfen en wordt zelfs lid van de buurtwacht. Dan zorgt de dertienjarige Brit Seward, dochter van de buren Pete en Melody, onbedoeld voor de eerste rimpel in de vijver. Brit is een voorlijke boekenwurm, en de schoolmeester in Paul beijvert zich haar wegwijs te maken in de volwassenenliteratuur. Wanneer Roger hem waarschuwt dat dit 'het soort situatie is die verkeerd kan worden opgevat' neemt Paul zich voor, wat meer afstand te nemen van de bemoeizieke potentaat. Te laat dringt het tot hem door dat vrienden van Roger weinig te kiezen hebben. En dat, wanneer iemand het bij hem verbruid heeft, zijn leven een verrassende wending kan nemen.

Doolittle goochelt vaardig met flashbacks en flashforwards en de lezer vraagt zich soms af hoe het komt dat een bepaalde passage hem zo bekend voorkomt. Een extra pluspunt is de galgenhumor die de hoofdpersoon in zijn vele benarde ogenblikken goed van pas komt.

Sean Doolittle - De perfecte buren. Vertaling: Ellis Post Uiterweer. Uitgeverij De Boekerij, 320 pag.

(Bron: Het Parool)