Alex Dryden - Rode oorlog (2009)

Vooral een roman

(Door Arno Ruitenbeek)

Rode oorlog is een spionageroman met de nadruk op de laatste twee lettergrepen. Een gesmeerd lopend, aangrijpend liefdesverhaal tussen de Britse geheim agent Finn en de Russische spionne Anna, dat halverwege de 365 pagina's een ontzettende oplawaai krijgt. Doordat Alex Dryden probeert de intrige van begin tot einde uit te leggen door een vloedgolf van nieuwe personen te introduceren die bovendien lullen als Brugman.

Finn is onder het mom van handelssecretaris in Moskou zijn baas, MI6, aan het voorzien van informatie over de ineenstortende Sovjet-Unie en datgene dat daarna lijkt te komen. Anna moet van de SVR, de KGB in nieuwe gedaante (maar met oude streken), Finns informant en informatie achterhalen. Het bed is het middel. Natuurlijk wordt het echte liefde, met alles er op en er aan: sneeuw, wodka, plannen en dromen.

De crux zit 'm in datgene wat Finn weet (en van wie) en voor welke waarheid niet alleen de Russen bang zijn.

Alex Dryden doet dít goed, want hij laat Finn hardop zeggen dat Poetin een enorm gevaarlijke kerel is, die nog geen honderd jaar na de revolutie zal doen wat destijds werd voorspeld: de Russische beer de wereldheerschappij geven.

Het gaat echter fout met de spanning, daar waar Finn en zijn obscure vrienden in alle uithoeken van Europa de geldstromen van de Poetinclan blootleggen. Aangezien Anna de ik-persoon en de vertelster is, die vanaf de bijna-ontknoping terugblikt op gebeurtenissen aan de hand van Finns geheime aantekeningen, mis ik het gevoel ín de ontwikkelingen te zitten.

Alex Dryden - Rode oorlog. Vertaling: Rob van Moppes. Uitgeverij Mynx, 365 pag.