Kritische blik 15

(rubriek over thrillerrecensies in andere media)

ROMANTISCH NIEMENDALLETJE OF THRILLER OP HOOG NIVEAU?

'Esther Verhoef laat bekwaam tijdbommen tikken' en 'Traag glijdt het schoneschijnbestaan naar de afgrond'. Twee titels boven twee recensies van een en dezelfde thriller: 'Alles te verliezen' van Esther Verhoef.

Zes weken inmiddels bekleedt de nieuwste misdaadroman van de Brabantse schrijfster de hoogste positie in de Bestseller 60. Maar aan recensent Gert Jan de Vries van NRC Handelsblad is het boek niet besteed. Hij constateert een tweeslachtigheid in het schrijverschap van Verhoef. Aan de ene kant de keiharde actiethrillers die zij schrijft onder het pseudoniem Escober, aan de andere kant de 'poezelige thrillers' die zij publiceert onder haar eigen naam. Volgens het alom heersende cliché herstelt de plot in thrillers de orde en biedt het boek de lezer slechts tijdelijk vermaak. Bij Verhoef gaat die stelling op, stelt De Vries. In de actiethrillers wordt naar een zuivere wereld gestreefd en de vrouwen in de 'literaire thrillers' zien hun veiligheid in gevaar komen. Zo ook de in een bovenmatige 'schoneschijnbestaan' levende Claire. Haar mooie leventje als eega van een goed boerende makelaar wordt bedreigd als een persoon uit haar verleden van criminelen en prostitutie zich weer laat zien.

,,Verhoef paart een grote beheersing van de taal aan een vermogen om lange en korte plotlijnen af te wisselen'', analyseert De Vries. ,,In haar harde boeken maakt ze daarmee indruk, 'Alles te verliezen' verknoeit ze ermee tot een romantisch niemendalletje.'' Zo is Claire volgens de NRC-criticus ongeloofwaardig als ex-prostituee, want anders had ze wel in vaktermen gesproken.

Een heel andere mening is Ineke van den Bergen, recensente van De Volkskrant, toegedaan. Verhoefs boek bevat tikkende tijdbommen, schreef ze onlangs. ,,De woorden lijken vlot op het papier geworpen, maar het zijn geen wegwerpwoorden. Daar schrijft deze auteur te zorgvuldig voor.'' En: ,,Esther Verhoef (...) weet steeds weer de juiste toon te treffen om kwaad, verleiding, strijd, maar ook kwetsbaarheid, inkeer en diverse vormen van liefde voelbaar te maken. Ook in Alles te verliezen.'' Verhoef beheerst op hoog niveau de kunst van het opvoeren van de spanning, concludeert Van den Bergen.